INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odstąpienia od odszkodowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odstąpienia od odszkodowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca będąc właścicielem dużej nieruchomości przy znoszeniu współwłasności zlecił jej podział geodezyjny na mniejsze działki, które będą przeznaczone do zagospodarowania przez poszczególnych inwestorów chcących podjąć działalność na tym obszarze. Projekt podziału, a następnie ostateczny jego podział, zatwierdzony został decyzją Burmistrza Miasta. Decyzję o podziale nieruchomości Zainteresowany otrzymał w 2008 r., po uprawomocnieniu której uprawomocnieniu doszło do przejęcia przez Miasto działek, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wydzielone zostały pod drogę publiczną, jednakże bez określenia wartości odszkodowania. Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. Nr 241, poz. 2603 ze zm.), „działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne (…) przechodzą z mocy prawa (…) na własność gminy (…) z dniem w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna”. Za działki te przysługuje odszkodowanie w wysokości ustalonej między właścicielem, a właściwym organem, czyli Gminą. Strony do chwili obecnej nie dokonały uzgodnień w tym zakresie. W tym stanie prawnym Wnioskodawcy może być przyznana odpowiednio nieruchomość zamienna lub odszkodowanie, którego wysokość – w odrębnej decyzji – ustala Starosta, w oparciu o wycenę rzeczoznawcy majątkowego. Na dzień skierowania zapytania Zainteresowany nie otrzymał decyzji, w której określona byłaby wartość przejętej przez Gminę nieruchomości. Prowadzone są z Burmistrzem negocjacje o przyznanie odpowiedniej nieruchomości zamiennej, co wskazuje, iż czynność będąca przedmiotem opodatkowania nastąpi w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odstąpienie od odszkodowania zobowiązuje Spółkę do odprowadzenia VAT należnego...

Zdaniem Wnioskodawcy, odstąpienie od odszkodowania jest równoznaczne z opodatkowaniem przedmiotu odszkodowania w dniu spisania dokumentu, w którym Zainteresowany wyzbywa się roszczeń względem Gminy o odszkodowanie w zamian za przejętą nieruchomość. W przypadku odstąpienia dochodzenia odszkodowania, Spółka zobowiązana będzie potraktować czynność zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT jako czynność nieodpłatną zaś podstawą do naliczenia VAT należnego będzie obrót ustalony zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 10, lecz tylko w tym przypadku, gdy zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 2 przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części w chwili nabycia nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy – rozumie się przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia , w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca będąc właścicielem dużej nieruchomości przy znoszeniu współwłasności zlecił jej podział geodezyjny na mniejsze działki które będą przeznaczone do zagospodarowania przez poszczególnych inwestorów chcących podjąć działalność na tym obszarze. Projekt podziału, a następnie ostateczny jego podział, zatwierdzony został decyzją Burmistrza Miasta. Decyzję o podziale nieruchomości Zainteresowany otrzymał w 2008 r., po uprawomocnieniu której doszło do przejęcia przez Miasto działek gruntu, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wydzielone zostały pod drogę publiczną, jednakże bez określenia wartości odszkodowania. Wnioskodawca zamierza odstąpić od odszkodowania.

Odszkodowanie w tym przypadku pełni rolę wynagrodzenia, a skoro Spółka z tego wynagrodzenia rezygnuje to mamy do czynienia z przekazaniem towarów bez wynagrodzenia, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy.

W świetle ww. przepisów nieodpłatne przekazanie Miastu nieruchomości przeznaczonych pod drogę publiczną, którego zamierza dokonać Zainteresowany będzie dostawą towarów, o ile przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich zakupie. Tym samym czynność ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, przeniesienie z mocy prawa własności nieruchomości wydzielonej pod drogę publiczną w sytuacji, gdy Zainteresowany odstępuje od odszkodowania stanowi w myśl art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o ile przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie ww. nieruchomości. W takim przypadku Spółka jest zobowiązana do odprowadzenia podatku VAT należnego z tytułu przedmiotowego nieodpłatnego przekazania nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Dotyczy to w szczególności momentu powstania obowiązku podatkowego i podstawy opodatkowania przy nieodpłatnym wydaniu towaru.

Wniosek w zakresie stanu faktycznego dotyczącego momentu powstania obowiązku podatkowego oraz podstawy opodatkowania został rozstrzygnięty odpowiednio pismami z dnia 4 września 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.