Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1177/13/BW
z 18 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 grudnia 2013 r. (data wpływu 19 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z 14 marca 2014r. (data wpływu 14 marca 2014r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z ulgi na złe długi na podstawie art. 89a ustawy o VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z ulgi na złe długi na podstawie art. 89a ustawy o VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 14 marca 2014r. (data wpływu 14 marca 2014r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą od 1997 roku. Wnioskodawca posiada 100% udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością oraz pełni w Radzie Nadzorczej tej spółki funkcję przewodniczącego. Między wnioskodawcą, a Spółką z o.o. zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4. Podmioty współpracują ze sobą od 2009 roku. W ramach prowadzonej działalności wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów do Spółki z o.o.

Związek, o którym mowa powyżej, nie miał i nie ma wpływu na ustalenie wynagrodzenia z tytułu sprzedaży towarów. Podmioty są podatnikami, o których mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni, niebędącymi w trakcie postępowania upadłościowego ani w trakcie likwidacji.

Za dostarczone towary, wnioskodawca wystawia na spółkę z o.o. faktury VAT. Spółka z o.o. nie reguluje terminowo swoich zobowiązań wobec wnioskodawcy. Terminy przeterminowanych należności przekraczają w niektórych przypadkach 150 dni od daty płatności. W związku z powyższym wnioskodawca skorzystał z tzw. "ulgi na złe długi" określonej w art. 89a ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca ma prawo do skorzystania z ulgi na złe długi na mocy art. 89a, czy ze względu na wyłączenie, o którym mowa w art. 89a ust. 7, biorąc pod uwagę powiązania jakie zachodzą pomiędzy podmiotami nie ma takiego prawa?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 14 marca 2014r.):

Zdaniem Wnioskodawcy, bez względu na istniejące powiazania, możliwa jest korekta podstawy opodatkowania oraz podatku należnego od przedmiotowych wierzytelności.

Powiazania bowiem nie miały wpływu na ustalenie ceny za dostarczone towary.

Na poparcie swojego stanowiska wnioskodawca przedstawia stanowisko wyrażone w interpretacjach podatkowych nr IBPP2/443-375/13/AMP z dnia 31 lipca 2013 r. oraz nr IBPP2/443-334/13/BW z dnia 12 lipca 2013 r.:

"Samo istnienie powiązań w dacie dokonywania transakcji lub w momencie dokonywania korekty za dany okres nie przesądza jednak o braku możliwości dokonania korekty przez wierzyciela. Z cyt. wyżej art. 32 ust. 2 ustawy o VAT wyraźnie bowiem wynika, iż dodatkowo muszą być spełnione przesłanki wskazane w art. 32 ust. 1 ww. ustawy o VAT."

Taką samą interpretację uzyskała pracownica, zajmująca się rozliczaniem podatku VAT w firmie wnioskodawcy, dzwoniąc kilkakrotnie, w różnych okresach do Krajowej Informacji Podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Kwestie dotyczące rozliczenia podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności uregulowane zostały przez ustawodawcę w art. 89a Działu IX Rozdział 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Stosownie do treści art. 89a ust. 1 ww. ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ustawy o VAT, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Zgodnie z art. 89a ust. 2 ww. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
   
2. (uchylony);
   
3. na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:
   1. wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
   2. dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
   
   
4. (uchylony);
   
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
   
6. (uchylony).
   
   

Art. 89a ust. 3 ustawy o VAT stanowi, iż korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy).

Jak wynika z zapisu art. 89a ust. 5 ustawy o VAT, wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Zgodnie z treścią art. 89a ust. 7 ww. ustawy, przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Z art. 99 ust. 1 ww. ustawy wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z powyższego wynika zatem, że wierzyciel może dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną. Oznacza to, że wierzyciel o ile zechce dokonać korekty musi dokonać jej w konkretnej deklaracji, tj. w deklaracji za okres w którym upłynął 150. dzień od terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze.

Przy czym składając korektę tej deklaracji musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą od 1997 roku. Wnioskodawca posiada 100% udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością oraz pełni w Radzie Nadzorczej tej spółki funkcję przewodniczącego. Między Wnioskodawcą, a Spółką z o.o. zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4. Podmioty współpracują ze sobą od 2009 roku. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów do Spółki z o.o.

Za dostarczone towary, Wnioskodawca wystawia na spółkę z o.o. faktury VAT. Spółka z o.o. nie reguluje terminowo swoich zobowiązań wobec Wnioskodawcy. Terminy przeterminowanych należności przekraczają w niektórych przypadkach 150 dni od daty płatności.

Wnioskodawca wskazał, że związek, o którym mowa powyżej, nie miał i nie ma wpływu na ustalenie wynagrodzenia z tytułu sprzedaży towarów. Podmioty są podatnikami, o których mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni, niebędącymi w trakcie postępowania upadłościowego ani w trakcie likwidacji.

W świetle powyższego Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy ma prawo skorzystać z ulgi na złe długi w odniesieniu do wierzytelności od spółki wobec której zachodzi związek, o którym mowa art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT.

W odniesieniu do powyższej kwestii należy wskazać, że zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy o VAT, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Z kolei, przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia (art. 32 ust. 3 ustawy).

Natomiast, przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2 – w świetle art. 32 ust. 4 ustawy o VAT – rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że w przedmiotowej sprawie zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 - ustawy o VAT.

Badanie istnienia powiązań pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem powinno być dokonywane z uwzględnieniem okoliczności, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy o VAT. Bowiem samo istnienie powiązań nie przesądza o braku możliwości dokonania korekty przez wierzyciela. Dodatkowo muszą być spełnione przesłanki wskazane w art. 32 ust. 1 tej ustawy – czyli powiązania takie musiałyby mieć wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług.

Zgodnie bowiem z art. 32 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

1. niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
3. wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

–organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Zauważa się, że w przedmiotowej sprawie – jak wskazał Wnioskodawca - opisane we wniosku związki nie mają wpływu na ustalenie wynagrodzenia dla Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży towarów na rzecz Spółki o.o.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że skoro zachodzące w przedmiotowej sprawie pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką z o.o. - dłużnikiem powiązania nie miały wpływu na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostaw towarów, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorygowania podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy, oczywiście przy spełnieniu wszystkich warunków o których mowa w art. 89a ust. 2 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ pragnie zauważyć, iż w przedmiotowej interpretacji nie rozstrzygano kwestii dotyczącej ustalenia czy w sprawie będącej przedmiotem zapytania zostały spełnione warunki do skorzystania z ulgi na złe długi, określone przepisem art. 89a ust. 2 ustawy o VAT, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.