2013.11.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-942/13/AP
z 28 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2013 r. (data wpływu 6 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania usług wynajmu stadionu,
niepodlegania opodatkowaniu nieodpłatnego jego udostępniania,
prawa i sposobu odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami modernizacyjnymi stadionu oraz dotyczącymi jego wyposażenia,
prawa i sposobu odliczenia podatku naliczonego związanego z bieżącym utrzymaniem stadionu,
braku istnienia pomiędzy Gminą a gminną instytucją kultury związku, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2013 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług wynajmu stadionu, niepodlegania opodatkowaniu nieodpłatnego jego udostępniania, prawa i sposobu odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami modernizacyjnymi stadionu oraz dotyczącymi jego wyposażenia, prawa i sposobu odliczenia podatku naliczonego związanego z bieżącym utrzymaniem stadionu oraz braku istnienia pomiędzy Gminą a gminną instytucją kultury związku, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Gmina jest obecnie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W latach 2006-2010 zrealizowała inwestycję polegającą na modernizacji stadionu w miejscowości K. Inwestycja została sfinansowana ze środków własnych Gminy. Faktury dokumentujące jej realizację były wystawiane przez kontrahentów na Gminę. Stadion zmodernizowany w wyniku realizacji inwestycji został oddany do użytkowania w 2010 r. Wartość początkowa, zarówno stadionu, jak i poszczególnych elementów wyposażenia (będących przedmiotem niniejszego wniosku) przekracza 15.000 PLN. Po zmodernizowaniu stadion nie był przez Gminę wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych.

Obecnie Gmina rozważa zmianę przeznaczenia przedmiotowej inwestycji, tj. rozpoczęcie wykorzystywania stadionu także dla celów czynności opodatkowanych VAT. W konsekwencji - oprócz udostępniania stadionu w sposób nieodpłatny na rzecz społeczności lokalnej - byłby on wynajmowany na rzecz gminnej instytucji kultury (dalej: Instytucja Kultury) w celu prowadzenia przez nią działalności edukacyjnej i kulturalno-oświatowej, polegającej w szczególności na organizowaniu w wynajętym obiekcie dni kultury, festynów i innych imprez dla społeczności lokalnej. Wynajem stadionu będzie miał charakter odpłatny, tj. Instytucja Kultury będzie uiszczała na rzecz Gminy opłatę z tytułu wynajmu. Gmina z tytułu wynajmu będzie wystawiała na Instytucję Kultury faktury VAT, natomiast podatek należny z tego tytułu wykaże w rejestrach VAT i deklaracjach VAT-7. Dodatkowo może wystąpić sytuacja, w której Gmina wynajmie stadion na rzecz innego podmiotu trzeciego (np. osób fizycznych lub firm), przy czym wynajem ten również będzie miał charakter odpłatny - podmioty będą uiszczały opłatę z tytułu wynajmu. Z tego tytułu Gmina będzie wystawiała na ich rzecz faktury VAT, natomiast podatek należny wykaże w rejestrach VAT i deklaracjach VAT-7.

Zatem od 2013 r. stadion wraz z wyposażeniem byłby wykorzystywany przez Gminę w dwojaki sposób:

udostępniany odpłatnie (wynajmowany) na rzecz Instytucji Kultury, w celu prowadzenia działalności edukacyjnej i kulturalno-oświatowej, polegającej w szczególności na organizowaniu w wynajętym obiekcie dni kultury, festynów i innych imprez dla społeczności lokalnej oraz na rzecz innych podmiotów trzecich,
udostępniany nieodpłatnie na rzecz społeczności lokalnej.

Gmina nie jest w stanie określić zakresu, w jakim stadion wraz z wyposażeniem będzie wykorzystywany dla celów czynności podlegających i niepodlegających opodatkowaniu. W konsekwencji, Gmina nie jest w stanie wyodrębnić, w jakiej części podatek naliczony zawarty w cenie dokonywanych zakupów — związanych zarówno z realizacją inwestycji, jak też bieżącym funkcjonowaniem i utrzymaniem stadionu — związany będzie z czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi opodatkowaniu. W praktyce nie jest możliwe dokonanie takiego podziału. Sposób wykorzystania stadionu będzie regulowany w zależności od zapotrzebowania na obie formy jego udostępniania.

Instytucja Kultury posiada osobowość prawną i kierowana jest przez osobę zarządzającą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy odpłatne udostępnienie (wynajem) stadionu przez Gminę na rzecz Instytucji Kultury lub innych podmiotów trzecich będzie podlegało opodatkowaniu VAT?
Czy nieodpłatne udostępnienie stadionu przez Gminę na cele gminne będzie stanowiło czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT?
Czy w związku ze zmianą przeznaczenia stadionu w 2013 r., Gmina będzie miała prawo odliczać w kolejnych latach okresu tzw. korekty wieloletniej, rocznie 1/10 podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z modernizacją stadionu oraz 1/5 podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z zakupem wyposażenia, tj.:

dla stadionu oddanego do użytkowania w 2010 r., Gmina będzie miała możliwość odliczenia 7/10 podatku naliczonego; korekty będzie można dokonać za 2013 r., a następnie za lata: 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019,
dla wyposażenia stadionu oddanego do użytkowania w 2010 r., Gmina będzie miała możliwość odliczenia 2/5 podatku naliczonego; korekty będzie można dokonać za lata 2013 i 2014?

Czy Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z zakupów związanych z funkcjonowaniem i utrzymaniem stadionu (np. opłat za media, zakupów wyposażenia stadionu, kosztów ewentualnych remontów), dokonywanych po zmianie przeznaczenia stadionu?
Czy pomiędzy Gminą a Instytucją Kultury zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odpłatne udostępnienie (wynajem) stadionu przez Gminę na rzecz Instytucji Kultury oraz innych podmiotów trzecich będzie podlegało opodatkowaniu VAT.
Nieodpłatne udostępnienie stadionu przez Gminę na cele gminne będzie stanowiło czynność niepodiegającą opodatkowaniu VAT, tj. Gmina nie będzie miała obowiązku naliczania podatku VAT z tego tytułu.
Gmina będzie miała prawo odliczać w kolejnych latach okresu tzw. korekty wieloletniej, rocznie 1/10 podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z modernizacją stadionu oraz 1/5 podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z zakupem wyposażenia stadionu, tj.:

dla stadionu oddanego do użytkowania w 2010 r., Gmina będzie miała możliwość odliczenia 7/10 podatku naliczonego; korekty będzie można dokonać za 2013 r., a następnie za lata 2014-2019 (włącznie);
dla wyposażenia stadionu oddanego do użytkowania w 2010 r., Gmina będzie miała możliwość odliczenia 2/5 podatku naliczonego; korekty będzie można dokonać w 2013 i 2014 r.

Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z zakupów związanych z funkcjonowaniem i utrzymaniem stadionu (np. opłat za media, zakupów wyposażenia stadionu, kosztów ewentualnych remontów), dokonywanych po zmianie przeznaczenia stadionu.
Pomiędzy Gminą a Instytucją Kultury nie zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT.

Uzasadnienie:

Ad. 1

Po zacytowaniu treści art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 15 ust. 1 i ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług Gmina stwierdziła, że mając na uwadze fakt, że będzie udostępniała stadion odpłatnie - na podstawie umów cywilnoprawnych - na rzecz Instytucji Kultury oraz innych podmiotów trzecich, będzie występowała jako podatnik VAT. Ww. odpłatne udostępnienie (wynajem) będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu.

Ad. 2

Gmina podniosła, że z uwagi na fakt, że w niniejszym przypadku będzie wykonywała czynności własne - tj. będą one wykonywane z mocy prawa, a nie na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych - nie będzie podatnikiem VAT. W konsekwencji, nieodpłatne udostępnienie stadionu na cele gminne, tj. na rzecz społeczności lokalnej, będzie stanowiło czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie zauważyła, że nawet gdyby hipotetycznie uznać, że w opisanej sytuacji działa/będzie działała w charakterze podatnika VAT, przepisy art. 8 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy zrównują czynność ze świadczeniem odpłatnym wyłącznie w sytuacji, gdy świadczenie jest wykonywane do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. W opinii Gminy, nawet w przypadku uznania przez organ, że w tej sytuacji działa w roli podatnika VAT, nieodpłatne użycie towarów byłoby wykonywane w ramach prowadzonej przez nią działalności i w związku z tym powyższe przepisy i tak nie znalazłyby zastosowania. Nieodpłatne wykorzystanie stadionu ma charakter stricte służący realizacji zadań Gminy i tym samym jej działalności.

Gmina wskazała, że stanowisko takie zostało wielokrotnie potwierdzone przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach, przykładowo:

w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 maja 2012 r. (ILPP2/443-153/12-3/MR), w której organ podatkowy stwierdził, że „(...) w związku z tym, iż Gmina będzie nieodpłatnie udostępniała świetlice wiejskie na rzecz lokalnej społeczności, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na jej nieodpłatność oraz fakt, iż nie będzie miał w tym przypadku zastosowania art. 8 ust 2 ustawy - nieodpłatne wykorzystanie będzie się odbywało w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością (wykonywanie we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność zadań publicznych)”,
w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 17 maja 2012 r. (IPTPP1/443-138/12-7/MW), zgodnie z którą „świadczone przez Gminę usługi nieodpłatnego wynajmu świetlic wiejskich lokalnej społeczności, jako czynności związane z realizacją zadań własnych Gminy, nie będą stanowić odpłatnego świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy i tym samym czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT”,
w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 września 2010 r. (ILPP2/443-939/10-3/MN), w której organ podatkowy stwierdził, że „mając na uwadze fakt, iż sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, edukacji publicznej oraz szeroko pojętej pomocy społecznej należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego stwierdzić należy, iż nieodpłatne udostępnianie Hali ww. podmiotom jest czynnością związaną z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Tym samym nie ma podstaw do opodatkowania ww. czynności (nieodpłatnego udostępniania Hali) podatkiem od towarów i usług. Mając zatem na uwadze powyższą analizę przepisów, stwierdzić należy, że nieodpłatne udostępnienie Hali szkołom i przedszkolom publicznym (najczęściej funkcjonującym w formie jednostek budżetowych), a także innym jednostkom organizacyjnym określonym przez Gminę - nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”,
w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 25 listopada 2012 r. (ITPP1/443-1051/12/MN), w której organ podatkowy potwierdził brak obowiązku naliczania podatku VAT w odniesieniu do nieodpłatnego udostępnienia kortu tenisowego dzieciom i młodzieży,
w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 28 sierpnia 2012 r. (IPTPP2/443-495/12-4/AW), w której organ podatkowy potwierdził, że nieodpłatne udostępnianie pływalni nie podlega opodatkowaniu VAT.

Reasumując Gmina stwierdziła, że nie będzie zobowiązana do naliczania podatku należnego w związku z częściowym wykorzystaniem stadionu dla celów gminnych.

Ad. 3

Gmina zacytowała treść art. 86 ust 1 ustawy, po czym zaznaczyła, że z uwagi na fakt, że pierwotnie wskazana inwestycja nie była wykorzystywana dla celów wykonywania czynności opodatkowanych VAT, nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione na realizację tej inwestycji. Podniosła, że przepisy ustawy przewidują procedurę tzw. wieloletniej korekty podatku naliczonego, która ma zastosowanie m.in. do towarów, które pierwotnie nie służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych, a następnie ich przeznaczenie zostało zmienione i zaczęły być wykorzystywane dla celów czynności podlegających opodatkowaniu. Zacytowała treść przepisów art. 91 ust. 2, ust. 3, ust. 7 i ust. 7a ustawy i stwierdziła, że wynajęcie stadionu wraz z wyposażeniem na rzecz Instytucji Kultury oraz na rzecz innych podmiotów trzecich, tj. rozpoczęcie wykorzystywania dla celów czynności opodatkowanych, będzie stanowiło zmianę przeznaczenia, uprawniającą Gminę do dokonania korekty podatku naliczonego w trybie tzw. korekty wieloletniej.

Na potwierdzenie ww. stanowiska, jako przykład Gmina podała interpretację indywidualną z dnia 4 września 2012 r. (ITPP1/443-783/12/AT), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że „skoro hala sportowa, jak wskazuje Wnioskodawca, będzie wykorzystywana do czynności podlegających opodatkowaniu, to - jak słusznie przyjmuje Wnioskodawca - oddanie hali sportowej w dzierżawę (...) powoduje, iż zaistnieje zmiana przeznaczenia tego obiektu”.

Stwierdziła, że wobec powyższego w każdym roku będzie miała prawo do dokonania korekty w wysokości:

1/10 kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z modernizacją stadionu oraz
1/5 kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z zakupem wyposażenia za każdy rok, w którym stadion wraz z wyposażeniem będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT w pozostałym okresie korekty. Natomiast za lata, w których wykorzystywała zmodernizowany stadion wraz z wyposażeniem do czynności niepodlegających opodatkowaniu, nie przysługuje jej prawo do odliczenia.

Zaznaczyła, że z uwagi na fakt, że stadion wraz z wyposażeniem będzie wykorzystywany przez nią zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych, jak też niepodlegających opodatkowaniu VAT i nie jest w stanie przyporządkować zakupów ponoszonych w ramach realizacji inwestycji do poszczególnego rodzaju działalności – będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT (tj. 1/10 w przypadku stadionu oraz 1/5 w przypadku wyposażenia) za każdy pozostały rok korekty liczony od roku, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia. Podkreśliła, że czynności niepodlegające opodatkowaniu nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Gmina podniosła, że tożsame stanowisko wynika z utrwalonego orzecznictwa sądów administracyjnych. Wskazała uchwałę NSA w składzie 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r. (sygn. akt I FPS 9/10), w sentencji której rozszerzony skład sędziowski stwierdził, że „w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., nr 54, poz. 535 ze zm.) czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy”. Zaznaczyła, że NSA jednoznacznie potwierdził, że zdarzenia pozostające poza zakresem regulacji VAT nie powinny mieć wpływu na wysokość odliczenia podatku.

Zauważyła, że wskazane w ww. uchwale stanowisko było już wcześniej prezentowane przez sądy administracyjne, przykładowo przez NSA w wyroku z dnia 8 kwietnia 2011 r. (sygn. akt I FSK 659/10), w którym Sąd stwierdził: „ (…) w związku z czym należy w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego uznać, że w świetle wskazanych wyżej orzeczeń zawarte w art. 90 ustawy o VAT sformułowanie „czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia” należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych. Skoro bowiem mowa o odliczeniu podatku, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie „czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku" należy zatem rozumieć jako czynności zwolnione od podatku, bądź jako czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia. Pod tym pojęciem nie można natomiast rozumieć także czynności niepodlegających w ogóle podatkowi VAT, gdyż nie są one objęte zakresem przedmiotowym VAT, a więc pozostają niejako poza „strefą zainteresowania” tego podatku. Stąd też w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego uprawniony jest wniosek, że w przypadku podatku związanego tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi, podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji, lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży. W przypadku, gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego (gdyby ewentualnie chciał ustalać proporcję sprzedaży dla celów odliczenia, to wyniesie ona 100%)”.

Gmina wskazała, że analogiczne stanowisko wyraził m.in.:

NSA w wyroku z dnia 10 maja 2012 r. (sygn. akt I FSK 997/11), który uznał, że „Minister Finansów błędnie wywodzi, iż na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT skarżąca będzie zobowiązana do wyodrębnienia części podatku naliczonego, którą można przypisać wyłącznie czynnościom opodatkowanym oraz wyłącznie czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu VAT. Nie ma też racji organ nakazując podatnikowi dokonanie wyodrębnienia poszczególnych części podatku naliczonego, w oparciu o miarodajny i uzasadniony klucz podziału, indywidualnie określony przez tego podatnika”,
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 6 września 2012 r. (sygn. akt I SA/Po 604/12), zgodnie z którym „w przypadku gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego (a gdyby ewentualnie chciał ustalać proporcje sprzedaży dla celów odliczenia, to wyniesie ona 100%)”,
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w wyroku z dnia 19 lipca 2012 r. (sygn. akt I SA/Op 173/12), w którym stwierdził, że „skoro bowiem przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi, nie da się jednoznacznie przypisać go w wydzielonej części do jednej z tych kategorii czynności, to podatnik nie ma możliwości zastosowania odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 u.p.t.u., lecz winien dokonać odliczenia pełnego. Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży, w przypadku, gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego (gdyby ewentualnie chciał ustalać proporcję sprzedaży dla celów odliczenia, to wyniesie ona 100%)”.

Podniosła, że przedstawione we wniosku stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, przykładowo w interpretacjach indywidualnych:

z dnia 30 listopada 2012 r. (IPTPP1/443-759/12-4/MW), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w stwierdził, że „w przypadku zmiany w zakresie wykorzystania sali sportowej z wyłącznie do czynności opodatkowanych na rzecz czynności opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu, Gmina zachowa pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z budową sali sportowej. (...) Pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego będzie przysługiwało pod warunkiem, że Gmina nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do poszczególnych czynności, tj. opodatkowanych podatkiem VAT i niepodlegających podatkowi”,
z dnia 17 maja 2012 r. (IPTPP1/443-138/12-8/MW), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał, że „w przypadku, gdy nie jest możliwe przyporządkowanie zakupów do poszczególnego rodzaju działalności, tj. opodatkowanej lub niepodlegającej opodatkowaniu, wówczas Wnioskodawcy będzie przysługiwało w całości prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z działalnością opodatkowaną i niepodiegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług".
z dnia 9 maja 2012 r. (ILPP2/443-153/12-4/MR), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że „mając powyższe na uwadze, w przypadku podatku naliczonego dotyczącego wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych ze świetlicami, tj. związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności) Gmina nie będzie mogła dokonać częściowego odliczenia podatku według ustalonej proporcji (klucza podziału czynności), bowiem ustawa o podatku od towarów i usług nie przewiduje takiej możliwości w odniesieniu do takiej sytuacji. Zatem, Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od opisanych wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych ze świetlicami wiejskimi”.

Gmina stwierdziła, że będzie miała prawo odliczać w kolejnych latach okresu tzw. korekty wieloletniej, rocznie 1/10 podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z modernizacją stadionu oraz 1/5 podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z zakupem jego wyposażenia, tj.:

dla stadionu oddanego do użytkowania w 2010 r., ma możliwość odliczenia 7/10 podatku naliczonego, a korekty może dokonać za 2013 r., a następnie za lata 2014-2019 (włącznie),
dla wyposażenia stadionu (którego wartość początkowa przekracza 15.000 PLN) oddanego do użytkowania w 2010 r., ma możliwość odliczenia 2/5 podatku naliczonego, a korekty może dokonać za 2013 i 2014 r.

Zauważyła, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku wynajęcia stadionu na rzecz instytucji posiadającej osobowość prawną zostało potwierdzone w interpretacjach organów podatkowych, przykładowo w interpretacjach wydanych przez Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu:

z dnia 23 lutego 2012 r. (ILPP2/443-1677/11-4/TW), w której stwierdził, że „czynność oddania na podstawie umowy dzierżawy boiska sportowego (...) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a uzyskiwanie przychodu z tego tytułu powoduje obowiązek odprowadzenia należnego podatku VAT. (...) Reasumując, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług dokonywane w związku z realizacją projektu pn. „Budowa boiska wielofunkcyjnego” z uwagi na związek poniesionych wydatków z czynnościami opodatkowanymi - uzyskiwaniem obrotów z tytułu dzierżawy.”
z dnia 9 września 2011 r. (ILPP1/443-862/11-4/MS), w której organ uznał że „Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją programu budowy kompleksów sportowych (...), z uwagi na związek poniesionych wydatków z czynnościami opodatkowanymi - uzyskiwaniem obrotów z tytułu dzierżawy.”
z dnia 30 kwietnia 2010 r. (ILPP2/443-319/10-2/BA), w której uznał, że „Zainteresowany będzie miał prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją projektu budowy boiska sportowego (...), będący przedmiotem dzierżawy.”

Ad. 4

Zdaniem Gminy, z uwagi na fakt, że po zmianie przeznaczenia dokonanej w 2013 r., stadion będzie wykorzystywany przez nią zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niepodlegających opodatkowaniu, a Gmina nie będzie w stanie przyporządkować zakupów związanych z bieżącym funkcjonowaniem i utrzymaniem stadionu (np. opłat za media, zakupów wyposażenia stadionu, kosztów ewentualnych remontów) do poszczególnego rodzaju działalności, będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia całości kwot podatku naliczonego wynikającego z zakupów realizowanych w tym zakresie.

Podniosła, że takie stanowisko znajduje uzasadnienie we wskazanej wyżej uchwale NSA z dnia 24 października 2011 r. (sygn. akt I FPS9/10) oraz orzecznictwie sądów administracyjnych przywołanych w argumentacji do punktu 1 niniejszego wniosku.

Ponadto wymieniła przykłady interpretacji wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi:

z dnia 30 listopada 2012 (IPTPP1/443-759/12-4/MW), w której stwierdził, że „Gmina będzie miała również pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki bieżące związane z utrzymaniem sali sportowej. Pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego będzie przysługiwało pod warunkiem, że Gmina nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do poszczególnych czynności, tj. opodatkowanych podatkiem VAT i niepodlegających podatkowi.”
z dnia 12 listopada 2012 r. (IPTPP2/443-691/12-6/JN), w której podniósł, że „w przypadku Świetlic A, gdy nie jest możliwe przyporządkowanie zakupów do poszczególnego rodzaju działalności, tj. opodatkowanej lub niepodlegającej opodatkowaniu, wówczas Wnioskodawcy będzie przysługiwało w całości prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z działalnością opodatkowaną i niepodiegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z otrzymanych w latach poprzednich faktur za wydatki (...) bieżące – w drodze (...) bieżących odliczeń VAT w stosunku do obecnie ponoszonych i przyszłych wydatków.”
z dnia 29 czerwca 2012 r. (IPTPP1/443-306/12-2/MS), w której uznał, że „Gminie będzie przysługiwało pełne odliczenie kwoty podatku z tytułu bieżących kosztów związanych z funkcjonowaniem i utrzymaniem targowiska miejskiego, w sytuacji, gdy dany zakup jest wykorzystywany przez Gminę do działalności opodatkowanej VAT jak i do działalności niepodlegające} opodatkowaniu i nie jest wykorzystywana do działalności zwolnionej od opodatkowania VAT, a Gmina nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania dokonywanych przez siebie zakupów do jednego konkretnego rodzaju prowadzonej działalności.”

Ad. 5

Gmina zacytowała treść art. 32 ust. 1-5 ustawy o VAT, po czym stwierdziła, że analizując przedstawiony stan faktyczny w kontekście tych przepisów należy zauważyć, że osobą zarządzającą i reprezentującą Instytucję Kultury na zewnątrz jest Zarządzający, który jest powoływany i odwoływany przez Wójta Gminy. Zarządzający nie zajmuje jednocześnie stanowiska burmistrza, zastępcy burmistrza, sekretarza czy skarbnika Gminy, ani też nie zasiada w Radzie Gminy. Ponadto, osoby mające powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia z Zarządzającym, tj. w ramach małżeństwa oraz pokrewieństwa i powinowactwa do drugiego stopnia, nie zajmują powyższych stanowisk w Gminie. Pomiędzy Gminą a Instytucją Kultury nie zachodzą również powiązania o charakterze kapitałowym, gdyż nie są one spółkami kapitałowymi. Organ podatkowy nie wydał decyzji o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi.

W związku z powyższym Gmina stwierdziła, że pomiędzy nią a Instytucją Kultury nie zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy.

Wskazała, że takie stanowisko zostało potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, przykładowo:

z dnia 27 sierpnia 2013 r. (ILPP2/443-466/13-4/JK), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, że „biorąc pod uwagę obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego, uznać należy, że w przedmiotowej sprawie pomiędzy Wnioskodawcą a Instytucją Kultury nie zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy.”
z dnia 6 marca 2012 r. (IPTPP1/443-1000/11-4/MH), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdził, że „pomiędzy Gminą a Ośrodkiem Kultury i Rekreacji [instytucją kultury posiadającą osobowość prawną] nie będzie zachodził związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT. Nadto należy wskazać, iż zastosowanie art. 32 ust. 1 ustawy jest możliwe w przypadku łącznego spełnienia przesłanek wskazanych w tym przepisie.”
z dnia 12 listopada 2010 r. (IBPP1/443-761/10/EA), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że „w przedmiotowej sprawie art. 32 ustawy o VAT nie znajduje zastosowania, bowiem (...) pomiędzy Wnioskodawcą a MOISiR w C. [instytucją kultury posiadającą osobowość prawną] nie zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ustawy o VAT.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenia przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy przedstawionych przez Wnioskodawcę zdarzeń przyszłych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin