INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17.05.2012 r. (data wpływu 22.05.2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30.07.2012 r. (data nadania 30.07.2012 r., data wpływu 01.08.2012 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Nr IPPB5/423-429/12-2/JC z dnia 20.07.2012 r. (data nadania 20.07.2012 r., data doręczenia 23.07.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę w związku z organizacją spotkania w nowym Zakładzie: koszty zakupu usługi kompleksowej organizacji imprezy, w tym cateringu, koszty zakupu artykułów spożywczych, napojów oraz alkoholu, koszty przygotowania i druku zaproszeń - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.05.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę w związku z organizacją spotkania w nowym Zakładzie: koszty zakupu usługi kompleksowej organizacji imprezy, w tym cateringu, koszty zakupu artykułów spożywczych, napojów oraz alkoholu, koszty przygotowania i druku zaproszeń.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka K. zajmuje się produkcją zbrojeń budowlanych oraz dystrybucją wyrobów hutniczych. W marcu 2012 r. Spółka uruchomiła nowy ZAKŁAD P. w K. z centrum serwisowym blach (dalej jako „Zakład”). Zakład wyposażony jest w nowoczesne maszyny - trzy linie do cięcia poprzecznego, jedną linię do cięcia wzdłużnego oraz linię do pakowania formatek blach w paczki oraz magazyn.

Spółka przed otwarciem nowego Zakładu miała tylko jedną maszynę do cięcia w związku z czym oferowała w niewielkim zakresie cięcie blach z kręgów na arkusze, przy czym cięcie wzdłużne w całości oraz część wykonywanego cięcia poprzecznego podzlecana była firmom zewnętrznym. Po otwarciu Zakładu nastąpiło znaczne zwiększenie wydajności (możliwości ilościowych produkcji i przerobu) oraz jakości (dokładności cięcia) produktów i usług. Produkcja wyrobów oraz usługi przerobu materiałów (przewinięcia, cięcia wzdłużnego i cięcia poprzecznego) w całości są realizowane bez udziału podwykonawców.

W związku z otwarciem nowego Zakładu i poszerzeniem oferty, Spółka zamierza zorganizować dla swoich obecnych, a przede wszystkim potencjalnych kontrahentów spotkanie w Zakładzie. Na spotkaniu zaprezentowane będą nowooferowane produkty i usługi, podane będą informacje o ich właściwościach i zaletach. Celem spotkania będzie poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców - uczestników spotkania - na temat nowego Zakładu oraz zaprezentowanie kontrahentom możliwości produkcyjnych i podkreślenie wysokiej jakości świadczonych usług. Spotkanie ma mieć charakter marketingowy, promocyjny w celu zachęcania jego uczestników do poszerzenia lub podjęcia współpracy.

Spotkanie zostanie zorganizowane w nowo otwartym Zakładzie Spółki. Zaproszenia na spotkanie zostaną wystosowane do szerokiego grona osób - przedstawicieli firm współpracujących ze Spółką bądź też mogących taką współpracę rozpocząć. Dla zaproszonych gości będzie zapewniony poczęstunek, w tym napoje alkoholowe. W związku z organizacją spotkania Spółka poniesie określone koszty, w tym:

• przygotowania i wydruku zaproszeń,
• zakupu usługi kompleksowej organizacji imprezy, w tym cateringu,
• zakupu artykułów spożywczych, napojów i alkoholu.
  
  

W uzupełnieniu wniosku z dnia 30.07.2012 r. Wnioskodawca wskazuje, iż na wydatki na zakup „usługi kompleksowej organizacji imprezy”, obok cateringu, składać się będą również wydatki na zadaszenie (wynajęcie namiotu), sprzątanie przed i po imprezie, występ artystyczny, nagłośnienie, przygotowanie sceny, transport gości oraz nocleg dla zaproszonych gości, którzy przyjadą z kraju i zagranicy. Część powyższych kosztów może zostać poniesiona bezpośrednio przez Spółkę bez pośrednictwa firmy zajmującej się organizacją imprezy.

Spółka wskazuje ponadto, iż w realiach życia gospodarczego, z uwzględnieniem charakteru działalności Spółki, koszty wskazane we wniosku oraz uzupełnione w piśmie z dnia 30.07.2012 r. nie mają charakteru uroczystego, wytwornego czy okazałego, lecz są normalnymi, standardowymi kosztami związanymi z organizacją imprezy mającej charakter marketingowy, w celu zachęcania jej uczestników do podjęcia lub poszerzenia współpracy ze Spółką. Są to koszty zwyczajowo przyjęte w takich okolicznościach, w związku z czym nie ma w nich cech właściwych dla reprezentacji (por. wyrok NSA z 25.05.2012 r., sygn. II FSK 2200/10). Tym samym, zdaniem Spółki, wydatki na organizację imprezy jako stanowiące wydatki reklamowe, będą stanowić dla Spółki w całości koszty uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z organizacją spotkania w nowym Zakładzie, w tym:

• koszty zakupu usługi kompleksowej organizacji imprezy, w tym cateringu,
• koszty zakupu artykułów spożywczych, napojów oraz alkoholu
• koszty przygotowania i druku zaproszeń

- mogą zostać zaliczone w całości do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione w związku z organizacją spotkania z okazji otwarcia nowego Zakładu powinny w całości stanowić koszt uzyskania przychodu Spółki. Zakwalifikować je bowiem należy jako wydatki na reklamę i promocję Spółki, które to wydatki wykazują związek z przychodami Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwanej dalej: CIT, i nie są uwzględnione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych zgodnie z art. 16 ust. 1 CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 CIT. Z brzmienia przepisów wynika, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu. Jednocześnie, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 28 CIT, kosztami uzyskania przychodu nie są wydatki na reprezentację, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, podobnie jak inne ustawy podatkowe, nie zawiera definicji prawnej „reprezentacji”. Słowo „reprezentacja” wywodzi się z łacińskiego „repraesentatio”, oznaczającego „wizerunek”. Takie też jego rozumienie i znaczenie analizowanego terminu należy przyjąć na potrzeby podatku dochodowego. Za reprezentację uznać więc należy wszelkie działania, związane z tworzeniem wizerunku firmy. Analizowany przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 CIT nie może być interpretowany jako zabraniający zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków na zakup usług kompleksowej organizacji imprezy czy żywności. Z przepisu wynika, że wydatki na tego rodzaju usługi, zakup żywności oraz napojów nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu tylko wtedy, gdy będą elementem działań kwalifikowanych jako reprezentacja. W przeciwnym razie należy zastosować zasady ogólne i określić, czy wydatki niebędące reprezentacją są związane z działalnością gospodarczą Spółki. Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na organizację spotkania promocyjnego Zakładu, kompleksowej jego organizacji, w tym wydatki na usługi gastronomiczne mają charakter wydatków reklamowych poniesionych w celu osiągnięcia przychodów i z tych względów zaliczane są w całości do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca podnosi, iż w ustawie o CIT nie zawarto definicji reklamy, która ma kluczowe znaczenie w odniesieniu do spotkań promocyjnych. Definicje reklamy może jednakże znaleźć w orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyroku z 10 listopada 1999 r. (I SA/Lu 1030/98), NSA wyraził pogląd, że pojęcie „reklama” oznacza wszelkie działania podmiotu gospodarczego mające kształtować popyt poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach, w celu zachęcania do ich nabywania właśnie od tego, a nie innego podmiotu gospodarczego. Z kolei w wyroku z 26 września 2000 r. (III SA 1994/99), NSA stwierdził, że reprezentacja i reklama jest to oddziaływanie na zewnątrz na określonego kontrahenta, przy czym reklamą jest wszystko, co zawiera dodatkowe informacje o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwości nabycia, natomiast reprezentacja to okazałość, wystawność, dobre reprezentowanie firmy, które może polegać na wystroju siedziby firmy, interesującym logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów. Dodać należy, że stanowisko podobne do wyżej przedstawionych wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 27 kwietnia 2007 r. (III SA/Wa 2644/2006) uznając, że wydatki na odzież z logo firmy nie stanowią wydatków związanych z reprezentacją, gdyż mają one na celu zaznaczenie obecności na rynku, toteż wiążą się z reklamą oraz NSA w wyroku z 2 lutego 2010 r. (II FSK 1472/2008), według którego „reklama wiąże się z zamiarem utrwalenia w świadomości kontrahenta, choćby potencjalnego, reklamowanej firmy lub jej produktu, natomiast reprezentacja polega na działaniach zmierzających do podniesienia prestiżu firmy u jej kontrahentów. Tak więc to, co promuje logo danej firmy, jest reklamą, natomiast to, co przy wykorzystaniu logo innych firm ma służyć dobremu wizerunkowi własnej firmy, należy do sfery reprezentacji”. Podsumowując dotychczasową linię orzecznictwa NSA w wyroku z dnia 04.04.2012 r. sygn. akt II FSK 1789/10 stwierdził, że: „Jeśli impreza jest elementem strategii marketingowej dotyczącej promocji danego produktu, to jej organizacja, w tym na zakup usług gastronomicznych i alkoholu, nie jest związana z reprezentacją, lecz z reklamą”. Wnioskodawca wskazuje, iż stanowisko sądów administracyjnych jest podzielane przez organy podatkowe m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 maja 2011 r. (Nr IPPB5/423-238/11-4/RS) oraz z dnia 31 maja 2010 r. (Nr IPPB5/423-144/10-4/AS). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny czy reklamowy, patrzeć należy przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie pozytywnego wizerunku podatnika, wówczas koszty mają charakter reprezentacyjny, jeśli zaś celem jest zachęcanie potencjalnych klientów do nabycia towarów lub usług danego przedsiębiorcy, bądź nawiązania kontaktów bez wątpienia uznać należy iż mają one charakter reklamowy. Nie powinno budzić wątpliwości, że Wnioskodawca organizując spotkanie w Zakładzie w istocie zamierza dotrzeć do kontrahentów z informacją o nowym miejscu prowadzenia działalności oraz oferowanych nowych produktach i usługach. Spotkanie ma na celu promocję nowego Zakładu i oferowanych przez niego produktów, nie zmierza do podniesienia prestiżu Spółki ani kreowania jej wizerunku. Zatem nie ma charakteru reprezentacyjnego. Będzie to spotkanie promocyjne, reklamujące nową działalność, którą podjął Wnioskodawca. Spotkanie jest adresowane do przedstawicieli firm współpracujących ze Spółką bądź też mogących taką współpracę rozpocząć i ma ono przyczynić się do zwiększenia obrotów nowego Zakładu, a tym samym przychodów Spółki.

Tym samym planowane wydatki na zorganizowanie i przeprowadzenie spotkania pozostają w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością oraz zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Stąd zdaniem Wnioskodawcy wydatki na jego organizację jako stanowiące wydatki reklamowe (koszty reklamy), stanowią dla Spółki w całości koszty uzyskania przychodu (koszty podatkowe).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle tego przepisu, ocena prawna konkretnego wydatku poniesionego przez podatnika wymaga odniesienia się do kryterium celowości jego poniesienia oraz uwzględnienia wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a uzyskiwaniem, bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty reklamy. Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga również uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu „reprezentacja”, ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia „reprezentacja”, nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu. Występujący w obrocie prawnym termin „reprezentacja”, wyrażający się w sposobie jego stosowania i rozumienia przez ustawodawcę, a także przez naukę i praktykę prawa, prowadzi jednak do wniosku, że termin ten w zakresie języka prawnego i prawniczego należy rozumieć jako „przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu”, a nie „wystawność, okazałość, wytworność”. Termin „reprezentacja” użyty w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy zatem rozumieć jako „przedstawicielstwo podatnika, działanie w jego imieniu, w jego interesie, na jego rzecz”, a nie jako „wystawność, wytworność, czy okazałość”.

Norma art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zawiera żadnych wyjątków, tak odnoszących się do miejsca, w którym obowiązki przedstawicielstwa są realizowane, jak i do wystawności lub braku wystawności w zakresie nabywania usług gastronomicznych, zakupu żywności lub napojów. Rozróżnienie wydatków związanych z reprezentacją na przeciętne, typowe i wystawne, okazałe, nie ma żadnego uzasadnienia normatywnego.

W przedstawionej sytuacji Spółka, w związku z otwarciem nowego Zakładu i poszerzeniem oferty, zamierza zorganizować dla swoich obecnych, a przede wszystkim potencjalnych kontrahentów spotkanie w Zakładzie. Na spotkaniu zaprezentowane będą nowooferowane produkty i usługi, podane będą informacje o ich właściwościach i zaletach. Celem spotkania będzie poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców - uczestników spotkania - na temat nowego Zakładu oraz zaprezentowanie kontrahentom możliwości produkcyjnych i podkreślenie wysokiej jakości świadczonych usług. Spotkanie ma mieć charakter marketingowy, promocyjny w celu zachęcania jego uczestników do poszerzenia lub podjęcia współpracy. Spotkanie zostanie zorganizowane w nowo otwartym Zakładzie Spółki. Zaproszenia na spotkanie zostaną wystosowane do szerokiego grona osób - przedstawicieli firm współpracujących ze Spółką bądź też mogących taką współpracę rozpocząć. Dla zaproszonych gości będzie zapewniony poczęstunek, w tym napoje alkoholowe. W związku z organizacją spotkania Spółka poniesie określone koszty, w tym:

• przygotowania i wydruku zaproszeń,
• zakupu usługi kompleksowej organizacji imprezy, w tym cateringu (wydatki na zadaszenie - wynajęcie namiotu, sprzątanie przed i po imprezie, występ artystyczny, nagłośnienie, przygotowanie sceny, transport gości oraz nocleg dla zaproszonych gości, którzy przyjadą z kraju i zagranicy),
• zakupu artykułów spożywczych, napojów i alkoholu.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki poniesione w związku z organizacją spotkania z okazji otwarcia nowego Zakładu powinny w całości stanowić koszt uzyskania przychodu.

Dokonując jednakże oceny charakteru wydatków związanych z organizacją przedmiotowego spotkania należy rozstrzygnąć, czy poszczególne jego elementy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Aby dokonać kwalifikacji prawnej tych wydatków, należy rozważyć, czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy ich poniesieniem a przychodami Wnioskodawcy oraz czy nie mieszczą się one w zakresie zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Konieczne jest zatem rozstrzygnięcie, czy zorganizowanie tego spotkania ma kształtować popyt na produkty Wnioskodawcy, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do ich korzystania, czy też służyć przede wszystkim budowaniu pewnej relacji i wywołaniu jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu Spółki.

W opinii tut. Organu, mając na uwadze opisane przez Spółkę w zdarzeniu przyszłym wydatki oraz okoliczności ich ponoszenia, w niniejszej sprawie mamy do czynienia z drugim ze wskazanych powyżej wyznaczników.

Zdaniem Organu nie sposób uznać jako wydatki na reklamę i promocję Spółki wydatków na zakup kompleksowej organizacji imprezy, w tym cateringu (wydatki na zadaszenie - wynajęcie namiotu, sprzątanie przed i po imprezie, występ artystyczny, nagłośnienie, przygotowanie sceny, transport gości oraz nocleg dla zaproszonych gości, którzy przyjadą z kraju i zagranicy), wydatków na zakupu artykułów spożywczych, napojów i alkoholu, oraz wydatków na przygotowanie i wydruk zaproszeń. Zdaniem Organu są to wydatki o charakterze reprezentacyjnym, które mocą art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Pomimo, iż Wnioskodawca wskazuje na promocyjny charakter tego spotkania, trudno uznać, iż powyższe wydatki ten cel spełniają. Nie sposób przyjąć, iż zorganizowanie występu artystycznego ściśle łączy się z „poszerzeniem wiedzy przyszłych nabywców – uczestników spotkania – na temat nowego Zakładu oraz zaprezentowanie kontrahentom możliwości produkcyjnych i podkreślenie wysokiej jakości świadczonych usług”. Trudno też zaakceptować, iż zapewnienie uczestnikom cateringu, artykułów spożywczych, napojów oraz najbardziej wymowne – alkoholu – ten cel wypełnia.

Podnieść w tym miejscu należy, że w procesie wydawania interpretacji indywidualnych właściwy organ nie dokonuje żadnych własnych ustaleń w ramach postępowania dowodowego, ale przedstawia wyłącznie ocenę stanowiska wnioskodawcy na tle przedstawionego przez niego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Zaprezentowany przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego a przy tym opisane wydatki nie pozwalają przyjąć, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z reklamowym bądź promocyjnym charakterem spotkania.

Wręcz przeciwnie wydatki ponoszone na zorganizowanie występu artystycznego, artykuły spożywcze oraz konsumpcję alkoholu wskazują, iż mamy tu do czynienia z kreowaniem wizerunku Spółki oraz budowaniu relacji z zaproszonymi gośćmi i wywołaniu jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu Spółki.

Działania te, zdaniem Organu, wypełniają więc przyjmowaną dla potrzeb podatku dochodowego definicję pojęcia reprezentacji, co oznacza że wydatki mieszczące się w tej grupie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym poniesione przez Spółkę wydatki na zakup kompleksowej organizacji imprezy, w tym cateringu (wydatki na zadaszenie - wynajęcie namiotu, sprzątanie przed i po imprezie, występ artystyczny, nagłośnienie, przygotowanie sceny, transport gości oraz nocleg dla zaproszonych gości, którzy przyjadą z kraju i zagranicy), wydatki na zakupu artykułów spożywczych, napojów i alkoholu oraz wydatki na przygotowanie i wydruk zaproszeń mają cechy wydatków na reprezentację. Tego rodzaju wydatki będą podlegały wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy ze względu na ich reprezentacyjny charakter.

Stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Jednocześnie należy podnieść, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem Organu podatkowego w badanej sprawie należy jednak uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Ponadto powołane orzeczenia nie są źródłem prawa i nie mogą stanowić podstawy prawnej działań organów administracji. Organy administracji są związane oceną prawną i wskazaniami co do dalszego postępowania wyrażonymi w orzeczeniu sądu administracyjnego, jednakże to związanie istnieje tylko w ramach tej sprawy, która była rozpoznawana przez sąd administracyjny – zgodnie z art. 153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W tym miejscu można tytułem przykładu powołać wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25.01.2012 r., sygn. akt II FSK 1445/10 oraz z dnia 29.06.2012 r., sygn. akt II FSK 2571/10, w którym wskazano, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, iż reprezentacja nie odnosi się do wystawności, okazałości.

Wskazać także należy, iż wobec niezdefiniowanego na gruncie ustaw podatkowych pojęcia reprezentacji, prawnopodatkowa kwalifikacja przedmiotowych wydatków, z założenia ma charakter oceny. Z uwagi na złożoność gospodarczego funkcjonowania podmiotów na rynku, istnieje obiektywna i zasadnicza trudność w precyzyjnym wyznaczeniu (zwłaszcza w procesie wydawania interpretacji indywidualnych) granicy poszczególnych przejawów aktywności gospodarczej przedsiębiorców, w tym właśnie w zakresie ponoszonych kosztów reprezentacji. Ustalenie sztywnej granicy, po przekroczeniu której wydatek mógłby zostać uznany za reprezentacyjny, możliwe byłoby ewentualnie w sytuacji normatywnej definicji pojęcia „reprezentacja” zawartej w ustawie podatkowej, a i to pod warunkiem, że zawierałaby ona precyzyjne kryteria umożliwiające ich jednoznaczną kwalifikację prawnopodakową. Dodatkowo w celu oceny, czy dany rodzaj wydatku może zostać uznany za reprezentację, czy też inny rodzaj wydatków konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Tutejszy Organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Z tego względu, niniejsza interpretacja ogranicza się do wykładni przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz wyłączeń z kosztów podatkowych (art. 16 ust. 1 ww. ustawy) mogących znaleźć zastosowanie w sprawie i wskazania elementów faktycznych, które są istotne dla kwalifikacji przedmiotowych kosztów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.