INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 02.03.2010 r. (data wpływu 08.03.2010 r.) oraz piśmie z dnia 26.04.2010 r. (data nadania 26.04.2010 r., data wpływu 28.04.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-144/10-2/AS z dnia 15.04.2010 r. (data nadania 15.04.2010 r., data doręczenia 19.04.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki:

• wydatków na artykuły spożywcze ponoszonych podczas spotkań promocyjnych organizowanych przez Spółkę i dotyczących reklamy dystrybuowanych przez nią produktów leczniczych w takich miejscach jak: przychodnie, szpitale, wynajęte na ten cel sale (np. w hotelu) - jest prawidłowe,

• wydatków na usługi gastronomiczne ponoszonych podczas spotkań promocyjnych organizowanych przez Spółkę i dotyczących reklamy dystrybuowanych przez nią produktów leczniczych w restauracjach lub innych placówkach gastronomicznych - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 08.03.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wydatków na artykuły spożywcze oraz usługi gastronomiczne ponoszonych podczas spotkań promocyjnych organizowanych przez Spółkę i dotyczących reklamy dystrybuowanych przez nią produktów leczniczych w takich miejscach jak: przychodnie, szpitale, wynajęte na ten cel sale (np. w hotelu) a także w restauracjach lub innych placówkach gastronomicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. („Wnioskodawca”, „Spółka”) jest podmiotem odpowiedzialnym i wytwórcą produktów w rozumieniu przepisów ustawy Prawo Farmaceutyczne. W ramach swojej działalności Spółka prowadzi szereg działań reklamowych odnoszących się do oferowanych przez nią produktów.

Jednym z takich działań jest organizowanie spotkań promocyjnych produktów leczniczych znajdujących się w ofercie Spółki.

Spotkania tego rodzaju organizowane są przez przedstawicieli medycznych Spółki, a ich uczestnikami są lekarze, farmaceuci lub osoby prowadzące obrót produktami leczniczymi na poziomie hurtowni farmaceutycznej.

Na potrzeby organizacji spotkań przedstawiciele nabywają usługi gastronomiczne oraz artykuły spożywcze - w celu zapewnienia poczęstunku dla zaproszonych gości. Celem spotkań promocyjnych jest promowanie produktów oferowanych przez Wnioskodawcę.

Spotkania promocyjne mogą mieć charakter:

1. spotkań indywidualnych - polegających na przedstawieniu prezentacji produktowej, po której następuje poczęstunek, który jest stosowny do miejsca spotkania i nie pozostaje w dysproporcji w stosunku do głównego celu spotkania,
2. spotkań grupowych - podczas których dochodzi do wygłoszenia wykładu przez zewnętrznego prelegenta lub przedstawienia prezentacji produktowej. Spotkanie jest połączone z poczęstunkiem stosownym do miejsca spotkania, nie pozostającym w dysproporcji w stosunku do głównego celu spotkania.
   
   

Przejawy gościnności podczas spotkań promocyjnych nie wykraczają poza cel spotkania, a koszty poczęstunku nie przekraczają 100 PLN na osobę zaproszoną.

Wnioskodawca uzupełnił powyższy stan faktyczny poprzez doprecyzowanie, że spotkania promocyjne organizowane przez Spółkę i dotyczące reklamy dystrybuowanych przez nią produktów leczniczych odbywają się w takich miejscach jak: przychodnie, szpitale, wynajęte na ten cel sale (np. w hotelu), a także w restauracjach lub innych placówkach gastronomicznych. W spotkaniach indywidualnych i grupowych uczestniczą lekarze, farmaceuci i/lub osoby prowadzące obrót produktami leczniczymi lub przedstawiciele podmiotów prowadzących taki obrót.

Spotkania te odbywają się na terenie całego kraju, mimo bowiem, że Spółka ma siedzibę w W, obszar jej działania obejmuje cały kraj. Spółka działa we wszystkich regionach kraju za pośrednictwem przedstawicieli medycznych, którzy zajmują się m.in. promocją produktów leczniczych oferowanych przez Spółkę praktycznie we wszystkich regionach Polski.

Z powyższych względów nie jest możliwe przeprowadzanie spotkań promocyjnych wyłącznie w siedzibie Spółki.

Spółka podkreśliła, że przejawy gościnności podczas spotkań promocyjnych nie wykraczają poza cel spotkania, a koszt poniesionych wydatków nie przekracza 100 PLN na jednego uczestnika, niezależnie od miejsca, w którym spotkanie się odbywa (placówka służby zdrowia, czy restauracja).

Poniesione przez Spółkę wydatki związane z organizacją spotkań promocyjnych opisanych we Wniosku dokumentowane są za pomocą faktur VAT i rachunków wystawionych przez dostawców towarów i usług na rzecz Spółki. Wskazany w tych dokumentach rodzaj nabywanych usług/towarów obejmuje: wynajem sali, usługi cateringowe, usługi gastronomiczne, zakup artykułów spożywczych.

Ponadto, Spółka posiada wewnętrzne dokumenty potwierdzające organizację spotkania promocyjnego, zgodnie z wewnętrzną procedurą Spółki, tj.:

1. formularz przedwstępnej akceptacji działań promocyjnych przedstawiający planowane wydatki;
2. formularz akceptacji spotkań naukowych i promocyjnych;
3. formularz opisowy dotyczący spotkania promocyjnego z lekarzami lub farmaceutami informujący o poczęstunku oraz o nazwie reklamowanego leku;
4. umowy zlecenia zawarte przez Spółkę z zewnętrznymi wykładowcami, jeśli tacy uczestniczą w przeprowadzanych spotkaniach.
   
   

Faktury VAT i rachunki dotyczące organizacji spotkania przesłane przez Przedstawicieli Medycznych są podstawą do dokonania rozliczenia akcji reklamowych przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na artykuły spożywcze usługi gastronomiczne nabywane przez Spółkę w celu ugoszczenia zaproszonych osób podczas spotkań promocyjnych produktów leczniczych mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy opisane wydatki związane z organizacją spotkań promocyjnych produktów leczniczych w całości mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych Spółki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (UPDOP), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia od przychodów kosztów ich uzyskania, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Warunkiem zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest również to, aby dany wydatek nie był zawarty w katalogu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 UPDOP.

Wśród kategorii wydatków, które nie mogą stanowić kosztów podatkowych UPDOP wymienia w art. 16 ust. 1 pkt 28 koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W ocenie Spółki wydatki ponoszone przez nią w związku z organizacją spotkań promocyjnych dotyczących sprzedawanych produktów leczniczych, mimo iż dotyczą usług gastronomicznych i zakupu artykułów spożywczych oraz napojów, nie mogą być uznane za mające charakter reprezentacyjny. Koszty organizacji spotkań promocyjnych stanowią bowiem koszty reklamy i stąd powinny stanowić koszt podatkowy Spółki.

UPDOP nie zawiera definicji reprezentacji, jednak pojęcie to zgodnie z definicją słownikową (Słownik Języka Polskiego pod red. M. Szymczaka, PWN, Warszawa 1992) oznacza okazałość, wystawność, wytworność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną.

W opinii organów podatkowych prezentowanej w wydawanych interpretacjach indywidualnych reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika wiążące się z okazałością, wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Celem wydatków na reprezentację jest m.in. kształtowanie i utrwalanie określonego wizerunku zewnętrznego firmy w oczach klientów, kontrahentów i opinii publicznej (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 04.12.2008 r. Nr ILPB3/423-561/08-4/MC).

Dobry wizerunek (reprezentację) należy odróżnić od wydatków reklamowych, które zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów. UPDOP nie zawiera również definicji reklamy, jednakże zdaniem Spółki w tym względzie należy posłużyć się definicją zawartą w ustawie z 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, dalej: „PF”), która reguluje działalność Spółki jako producenta i dystrybutora produktów leczniczych. Ten akt prawny zawiera szereg szczegółowych postanowień dotyczących reklamy produktów leczniczych oraz wskazuje katalog działań jakie stanowią dopuszczalną formę reklamy leków.

Zatem z uwagi na fakt, że działalność Spółki podlega specjalnym regulacjom prawnym m.in. w zakresie reklamy oferowanych przez nią produktów i wobec braku definicji pojęcia reklamy dla potrzeb UPDOP uznać należy, że działania Spółki stanowiące dopuszczalną reklamę produktów leczniczych na gruncie PF stanowią również działania reklamowe na potrzeby oceny skutków podatkowych takich działań.

Zaprezentowane powyżej stanowisko o możliwości odwołania się do regulacji PF potwierdzają interpretacje prawa podatkowego wydane przez Ministra Finansów (interpretacje wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 27.04.2009 r. Nr ILPB3/423-117/09-4/MC oraz z 07.10.2009 r. Nr ILPB3/423-541/09-2/KS, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21.04.2008 r. Nr IP-PB3-423-150/08-2/DG).

Zgodnie z art. 52 ust. 1 prawa farmaceutycznego, reklamą produktu leczniczego jest działalnie polegające na informowaniu lub zachęcaniu do stosowania produktu leczniczego, mające na celu zwiększenie liczby przepisywanych recept, dostarczaniu, sprzedaży lub konsumpcji produktów leczniczych.

Jedną z dopuszczalnych form prowadzenia reklamy leków zgodnie z tą ustawą jest sponsorowanie spotkań promocyjnych dla osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi (art. 52 ust. 1 pkt 5 PF). Ponadto Spółka zaznacza, ze prowadzone przez nią działania reklamowe zgodne są z pozostałymi wymogami PF, przede wszystkim zaś przejawy gościnności na takich spotkaniach, nie wykraczają poza ich główny cel, a ich koszt nie przekracza 100 PLN na osobę.

Zatem organizacja spotkań promocyjnych jest formą reklamy produktów leczniczych, co wprost reguluje PF, wobec czego wydatki na ich organizacje uznać należy za mające charakter reklamowy, nie reprezentacyjny.

Wydatki w zakresie organizacji spotkań promocyjnych mających na celu reklamę produktów leczniczych - a przez to zwiększenie sprzedaży oferowanych przez Spółkę leków - mają niewątpliwie związek z osiąganymi przez nią przychodami. W konsekwencji, wydatki ponoszone przez Spółkę opisane we wniosku spełniają wymóg związku z przychodem zawarty w art. 15 ust. 1 UPDOP. Należy również podkreślić, że wydatki związane z reklamą produktów oferowanych przez Wnioskodawcę nie zostały ujęte w katalogu kosztów nie będących kosztami podatkowymi, który zawarty jest w art. 16 ust. 1 UPDOP.

Wobec powyższego, jako że ponoszone przez Spółkę wydatki na organizowanie spotkań promocyjnych produktów leczniczych stanowią reklamę produktu leczniczego w świetle PF i zgodne są z innymi wymogami tego aktu prawnego, wydatki te można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 UPDOP.

Stanowisko Spółki potwierdzone jest w interpretacjach prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe (np. interpretacja wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 04.12.2008 r. Nr ILPB3/423-561/08-4/MC oraz z 27.04.2009 r. Nr ILPB3/423-117/09-4/MC, jak również decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23.07.2007 r. Nr 1401/BP-II/4210-43/07/JM).

Spółka pragnie wskazać, że organy podatkowe uznają za koszty podatkowe wydatki na poczęstunek klientów oraz nabycie usług gastronomicznych mających zwyczajowy charakter również w przypadkach, gdy podatnik nie jest podmiotem działającym w branży farmaceutycznej.

Jak wskazano w interpretacji z 27.08.2009 r. Nr IPPB5/4240-24/09-2/AM (wydanej w imieniu MF przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie): „zaproszenie kontrahenta na kawę, „zwykły” lunch, czy obiad do restauracji nie jest działaniem o charakterze nadzwyczajnym. Jest to powszechnie spotykana praktyka. Posiłek spożywany w restauracji nie jest „okazały” ani „wykwintny”, bo powodem organizacji spotkania w restauracji nie jest chęć zaimponowania kontrahentowi okazałością, czy wystawnością. Tym samym brak podstaw, aby uznać, iż ponoszone przez Spółkę wydatki związane z organizacją spotkań z kontrahentami spełniały przesłanki wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 28, wyłączające je z kosztów uzyskania przychodów”.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji wydanej 04.03.2009 r. Nr IPPB3/423-1704/08-2/KK wskazał również, że wydatki na usługi cateringowe nabywane na potrzeby spotkań z kontrahentami mogą stanowić zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów. Podobne stanowisko odnoszące się do traktowania podatkowego wydatków na poczęstunek dla klientów wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 23.09.2009 r. Nr IPPB5/423-520/09-2/JC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

• w części dotyczącej wydatków na artykuły spożywcze - za prawidłowe,

• w części dotyczącej wydatków na usługi gastronomiczne - za nieprawidłowe.
  
  

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Na podstawie powyższego przepisu możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku, który - racjonalnie oceniając - mógłby przyczynić się do powstania przychodu czy jego zwiększenia, nawet jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Podkreślenia wymaga fakt, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu „reprezentacja”, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową.

Przez reprezentację rozumie się „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną” - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. S. Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Spółka wskazała, że jest podmiotem odpowiedzialnym i wytwórcą produktów w rozumieniu przepisów ustawy Prawo Farmaceutyczne. W ramach swojej działalności Spółka prowadzi szereg działań reklamowych odnoszących się do oferowanych przez nią produktów.

Jednym z takich działań jest organizowanie spotkań promocyjnych produktów leczniczych znajdujących się w ofercie Spółki.

Spotkania tego rodzaju organizowane są przez przedstawicieli medycznych Spółki, a ich uczestnikami są lekarze, farmaceuci lub osoby prowadzące obrót produktami leczniczymi na poziomie hurtowni farmaceutycznej.

Na potrzeby organizacji spotkań przedstawiciele nabywają usługi gastronomiczne oraz artykuły spożywcze - w celu zapewnienia poczęstunku dla zaproszonych gości. Celem spotkań promocyjnych jest promowanie produktów oferowanych przez Wnioskodawcę.

Spotkania promocyjne mogą mieć charakter:

1. spotkań indywidualnych - polegających na przedstawieniu prezentacji produktowej, po której następuje poczęstunek, który jest stosowny do miejsca spotkania i nie pozostaje w dysproporcji w stosunku do głównego celu spotkania,
2. spotkań grupowych - podczas których dochodzi do wygłoszenia wykładu przez zewnętrznego prelegenta lub przedstawienia prezentacji produktowej. Spotkanie jest połączone z poczęstunkiem stosownym do miejsca spotkania, nie pozostającym w dysproporcji w stosunku do głównego celu spotkania.
   
   

Przejawy gościnności podczas spotkań promocyjnych nie wykraczają poza cel spotkania, a koszty poczęstunku nie przekraczają 100 PLN na osobę zaproszoną.

Wnioskodawca uzupełnił powyższy stan faktyczny poprzez doprecyzowanie, że spotkania promocyjne organizowane przez Spółkę i dotyczące reklamy dystrybuowanych przez nią produktów leczniczych odbywają się w takich miejscach jak: przychodnie, szpitale, wynajęte na ten cel sale (np. w hotelu), a także w restauracjach lub innych placówkach gastronomicznych. W spotkaniach indywidualnych i grupowych uczestniczą lekarze, farmaceuci i/lub osoby prowadzące obrót produktami leczniczymi lub przedstawiciele podmiotów prowadzących taki obrót.

Spotkania te odbywają się na terenie całego kraju, mimo bowiem, że Spółka ma siedzibę w W, obszar jej działania obejmuje cały kraj. Spółka działa we wszystkich regionach kraju za pośrednictwem przedstawicieli medycznych, którzy zajmują się m.in. promocją produktów leczniczych oferowanych przez Spółkę praktycznie we wszystkich regionach Polski.

Z powyższych względów nie jest możliwe przeprowadzanie spotkań promocyjnych wyłącznie w siedzibie Spółki.

Spółka podkreśliła, że przejawy gościnności podczas spotkań promocyjnych nie wykraczają poza cel spotkania, a koszt poniesionych wydatków nie przekracza 100 PLN na jednego uczestnika, niezależnie od miejsca, w którym spotkanie się odbywa (placówka służby zdrowia, czy restauracja).

Poniesione przez Spółkę wydatki związane z organizacją spotkań promocyjnych opisanych we Wniosku dokumentowane są za pomocą faktur VAT i rachunków wystawionych przez dostawców towarów i usług na rzecz Spółki. Wskazany w tych dokumentach rodzaj nabywanych usług/towarów obejmuje: wynajem sali, usługi cateringowe, usługi gastronomiczne, zakup artykułów spożywczych.

Ponadto, Spółka posiada wewnętrzne dokumenty potwierdzające organizację spotkania promocyjnego, zgodnie z wewnętrzną procedurą Spółki, tj.:

1. formularz przedwstępnej akceptacji działań promocyjnych przedstawiający planowane wydatki;
2. formularz akceptacji spotkań naukowych i promocyjnych;
3. formularz opisowy dotyczący spotkania promocyjnego z lekarzami lub farmaceutami informujący o poczęstunku oraz o nazwie reklamowanego leku;
4. umowy zlecenia zawarte przez Spółkę z zewnętrznymi wykładowcami, jeśli tacy uczestniczą w przeprowadzanych spotkaniach.
   
   

Faktury VAT i rachunki dotyczące organizacji spotkania przesłane przez Przedstawicieli Medycznych są podstawą do dokonania rozliczenia akcji reklamowych przez Spółkę.

Należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji „reklamy”, wobec czego należy odwołać się do innych dziedzin, w których to pojęcie występuje.

W ujęciu słownikowym, za reklamę należy uznać działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług.

Podobnie orzecznictwo sądowe uznaje, że celem reklamy jest przekazywanie informacji o towarach bądź usługach i nakłanianie potencjalnych klientów do ich nabycia, polega ona głównie na prezentowaniu danego towaru, danej usługi, ewentualnie marki (oznakowania produktu lub producenta), cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych i zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych czy nawet prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu lub do korzystania z usługi. Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu.

Pojęcie reklamy, w tym reklamy produktu leczniczego, zawarte zostało także w przepisach szczególnych, którymi w przedmiotowej sprawie są przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271 ze zm.)

Zgodnie z art. 52 ust. 1 i 2 Prawa farmaceutycznego reklamą produktu leczniczego jest działalność polegająca na informowaniu lub zachęcaniu do stosowania produktu leczniczego, mająca na celu zwiększenie: liczby przepisywanych recept, dostarczania, sprzedaży lub konsumpcji produktów leczniczych.

Obejmuje ona w szczególności:

1. reklamę produktu leczniczego kierowaną do publicznej wiadomości,
2. reklamę produktu leczniczego kierowaną do osób uprawnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi,
3. odwiedzanie osób uprawnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi przez przedstawicieli handlowych lub medycznych,
4. dostarczanie próbek produktów leczniczych,
5. sponsorowanie spotkań promocyjnych dla osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi,
6. sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych dla osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi.
   
   

Zauważyć przy tym należy, że w art. 53-64 Prawa farmaceutycznego zawarto szereg ograniczeń odnośnie reklamy produktu leczniczego.

W myśl art. 58 ustawy Prawo farmaceutyczne zabrania się kierowania do osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących obrót produktami leczniczymi reklamy produktu leczniczego polegającej na wręczaniu, oferowaniu i obiecywaniu korzyści materialnych, prezentów i różnych ułatwień, nagród, wycieczek oraz organizowaniu i finansowaniu spotkań promocyjnych produktów leczniczych, podczas których przejawy gościnności wykraczają poza główny cel tego spotkania. Przepisy te nie dotyczą dawania lub przyjmowania przedmiotów o wartości materialnej nieprzekraczającej kwoty 100 złotych, związanych z praktyką medyczną lub farmaceutyczną, opatrzonych znakiem reklamującym daną firmę lub produkt leczniczy.

Zgodnie z art. 60 ust. 1 Prawa farmaceutycznego reklama produktu leczniczego może być prowadzona wyłącznie przez podmiot odpowiedzialny lub na jego zlecenie, natomiast na podstawie ust. 4 tegoż przepisu podmiot odpowiedzialny zatrudnia w charakterze przedstawicieli medycznych i handlowych osoby, które mają wystarczającą wiedzę naukową pozwalającą na przekazywanie możliwie pełnej i ścisłej informacji o reklamowanym produkcie leczniczym.

W związku z tym należy stwierdzić, że wydatki na artykuły spożywcze ponoszone podczas spotkań promocyjnych organizowanych przez Spółkę i dotyczących reklamy dystrybuowanych przez nią produktów leczniczych w takich miejscach jak: przychodnie, szpitale, wynajęte na ten cel sale (np. w hotelu) - o ile wypełniają definicję reklamy produktu leczniczego i nie naruszają przepisów ustawy Prawo farmaceutyczne oraz ustawy o NFZ, w tym jeżeli działania te nie noszą znamion reprezentacji i nie wykraczają poza główny cel danego spotkania - mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako wydatki Spółki poniesione w związku z działalnością stanowiącą „reklamę produktów leczniczych”.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wydatków na artykuły spożywcze ponoszonych podczas spotkań promocyjnych organizowanych przez Spółkę i dotyczących reklamy dystrybuowanych przez nią produktów leczniczych w takich miejscach jak: przychodnie, szpitale, wynajęte na ten cel sale (np. w hotelu) należało uznać za prawidłowe.

W niniejszej sprawie trzeba jednak rozgraniczyć poszczególne przejawy aktywności gospodarczej podejmowanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ponieważ inny charakter ma podstawową działalność (produkcję, handel, usługi) i towarzyszące tej działalności przedsięwzięcia o charakterze marketingowym, promocyjnym, reklamowym oraz reprezentacyjnym - dotyczące sprzedaży wytwarzanych dóbr i usług oraz relacji z aktualnymi i potencjalnymi nabywcami.

Z kontekstu zdefiniowanego powyżej pojęcia „reprezentacja” oraz analizy przytoczonego art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednoznacznie jednak wynika, że ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na usługi gastronomiczne ponoszone podczas spotkań promocyjnych organizowanych przez Spółkę i dotyczących reklamy dystrybuowanych przez nią produktów leczniczych w restauracjach lub innych placówkach gastronomicznych nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów, bowiem stanowią koszty reprezentacji, których nie uważa się zgodnie z ww. przepisem ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za koszty uzyskania przychodów.

Należy zauważyć, że wydatki ponoszone podczas spotkań organizowanych w restauracjach lub innych placówkach gastronomicznych wiążą się z kreowaniem i utrwalaniem pozytywnego wizerunku firmy i wykraczają poza cel spotkania o charakterze promocyjnym. Wskazuje na to także fakt, że jak podkreślił sam Wnioskodawca – podczas spotkań indywidualnych poczęstunek następuje po przedstawieniu prezentacji produktowej, zatem nie jest bezpośrednio związany z działaniami marketingowymi, a stanowi zwyczajowo stosowane w praktyce gospodarczej działania o charakterze reprezentacyjnym, których celem jest kreowanie pozytywnych relacji handlowych. Aktywność tego typu jest jednak autonomicznym wyborem Spółki wynikającym z przyjętej taktyki handlowej.

Nie jest przy tym istotny jednostkowy koszt poniesiony na takim spotkaniu w restauracji lub innej placówce gastronomicznej, ale o cel, jaki zostanie dzięki temu osiągnięty. Zarówno kawa, jak i obiad lub kolacja w restauracji lub innej placówce gastronomicznej stanowi „usługę gastronomiczną”, która zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 nie może zostać zaliczona kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto należy wskazać, iż ponoszone przez Spółkę wydatki są wydatkami na reprezentację, gdyż odpowiadają reprezentacji mającej na celu przede wszystkim stworzenie oczekiwanego wizerunku firmy i ułatwienie zawarcia umowy, bądź kontraktu, a także podtrzymanie pozytywnych relacji handlowych na przyszłość.

Za „reprezentację” bowiem, w potocznym rozumieniu, należy uznać działania zmierzające do stworzenia jak najkorzystniejszego wizerunku firmy.

W kontekście zdefiniowanego powyżej pojęcia „reprezentacja” oraz analizy przytoczonego art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednoznacznie wynika, że wydatki Wnioskodawcy ponoszone na usługi gastronomiczne ponoszonych podczas spotkań promocyjnych organizowanych przez Spółkę i dotyczących reklamy dystrybuowanych przez nią produktów leczniczych w restauracjach lub innych placówkach gastronomicznych nie mogą być uznane za koszty podatkowe, pomimo ich związku z przychodem, gdyż jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym zawierają się w katalogu wyłączeń z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z uwagi na powyższe, w oparciu o przywołane przepisy prawa, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wydatków na usługi gastronomiczne ponoszonych podczas spotkań promocyjnych organizowanych przez Spółkę i dotyczących reklamy dystrybuowanych przez nią produktów leczniczych w restauracjach lub innych placówkach gastronomicznych należało uznać za nieprawidłowe.

Podsumowując, w niniejszej sprawie tut. Organ podatkowy stoi na stanowisku, że wydatki Spółki ponoszone w celu ugoszczenia zaproszonych osób podczas spotkań promocyjnych produktów leczniczych:

• na artykuły spożywcze oferowane podczas spotkań promocyjnych organizowanych przez Spółkę i dotyczących reklamy dystrybuowanych przez nią produktów leczniczych w takich miejscach jak: przychodnie, szpitale, wynajęte na ten cel sale (np. w hotelu) - o ile wypełniają definicję reklamy produktu leczniczego i nie naruszają przepisów ustawy Prawo farmaceutyczne oraz ustawy o NFZ, w tym jeżeli działania te nie noszą znamion reprezentacji i nie wykraczają poza główny cel danego spotkania - mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako wydatki Spółki poniesione w związku z działalnością stanowiącą „reklamę produktów leczniczych”,

• na usługi gastronomiczne ponoszone podczas spotkań promocyjnych organizowanych przez Spółkę i dotyczących reklamy dystrybuowanych przez nią produktów leczniczych w restauracjach lub innych placówkach gastronomicznych nie mogą być uznane za koszty podatkowe, pomimo ich związku z przychodem, gdyż jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym zawierają się w katalogu wyłączeń z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Końcowo należy podkreślić, że przywołane przez Wnioskodawcę interpretacje przepisów prawa podatkowego wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 roku - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Z uwagi na powyższe przywołane interpretacje nie są wiążące dla tut. Organu podatkowego. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.