2013.05.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-108/13-4/AKr
z 8 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2013 r. (data wpływu 11 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 kwietnia 2013 r. (data wpływu 15 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów informacyjnych i promocyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów informacyjnych i promocyjnych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 15 kwietnia 2013 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

S.A. (dalej: Spółka) jest producentem i dystrybutorem napojów alkoholowych w Polsce. Spółka wytwarza produkty (działa jako producent) oraz nabywa towary (działa jako dystrybutor), które następnie sprzedaje licznym partnerom handlowym, m.in. dużym sieciom handlowym, sklepom, hurtowniom, podmiotom z branży HoReCa (kluby, bary, restauracje, hotele, itp.).

W związku z przyjętą przez Spółkę strategią biznesową zakładającą wzrost sprzedaży detalicznej dystrybuowanych produktów (własnych i nabytych) oraz dużą konkurencją na rynku detalicznym wyrobów alkoholowych, Spółka podejmuje różnego rodzaju działania marketingowe wspierające sprzedaż, nakierowane przede wszystkim na wzrost rozpoznawalności marek z oferty Spółki i zapewnienie właściwego eksponowania produktów u partnerów handlowych.

W celu realizacji tych działań Spółka przekazuje do punktów sprzedaży lub promocji samodzielnie lub za pomocą innych podmiotów zewnętrznych (dystrybutorów) drukowane materiały informacyjne i promocyjne, które są następnie umieszczane na terenie powierzchni handlowych, w restauracjach, klubach, hotelach, itd. Przekazanie tych materiałów może również następować bezpośrednio do rąk konsumentów.

Wśród przekazywanych przez Spółkę drukowanych materiałów znajdują się, m.in.:

plakaty,
standy, w tym standy na stoliki (wykonane z kartonu lub tektury ekspozytory na produkty Spółki),
ulotki,
toppery do standów (wykonane z tektury, umieszczane na stojakach jako ich zwieńczenie, zawierają zdjęcia produktów, czasami hasła reklamowe),
owijki paletowe (wykonane z papieru lub tektury, służą oznakowaniu ekspozycji produktów na palecie, jest to materiał na rolce o określonej ilości modułów lub metrów),
wydruki do standów,
klisze podświetlane do standów (drukowane na tworzywie sztucznym),
shelf stoppery (wykonane z papieru, umieszczane na półce sklepowej, na której znajduje się dany produkt, zawierają informacje o produkcie lub promocji),
opakowania kartonowe (on-pack/kartoniki jednostkowe/tuba kartonowa/pudła zbiorcze),
naklejki/stickery (wykonane z papieru pokrytego folią nieścieralną),
zaproszenia,
katalogi/foldery/mini książeczki,
kalendarze (w postaci pojedynczego kartonika lub w formie plakatu, zawierające zdjęcia produktów i hasła reklamowe),
papierowe zawieszki na butelki,
wobblery (wykonane z papieru, posiadają plastikowy lub aluminiowy element, tzw. kiwak zakończony taśmą klejącą lub tylko taśmę klejącą, co pozwala przymocować je do półki z produktem, zawierają zdjęcie produktu i hasło reklamowe),
torebki papierowe,
papier pakowy.

Materiały drukowane zawierają logotypy marek zwykle w połączeniu z wizualizacją produktu oraz aktualną komunikacją marki. Zawsze są przekazywane do kanału dystrybucji nieodpłatnie.

Dodatkowo Spółka wyjaśnia, że działania marketingowe i informacyjne opierające się o drukowane materiały promocyjne i informacyjne wynikają w dużej mierze z ustawowych restrykcji dotyczących reklamy i promocji napojów alkoholowych w Polsce. W świetle obowiązujących przepisów, Spółka nie może w dowolny sposób prowadzić promocji sprzedaży na rzecz bezpośrednich konsumentów. Dopuszczalna jest jedynie promocja napojów alkoholowych wewnątrz pomieszczeń hurtowni, wydzielonych stoisk lub punktów prowadzących sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż:

przekazania materiałów drukowanych wskazanych we wniosku mają/będą miały związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT). W związku z tym z tytułu nabycia, importu łub wytworzenia drukowanych materiałów informacyjnych i promocyjnych lub ich części składowych Spółce przysługiwało/przysługiwać będzie (w całości lub części) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
Spółka na tym etapie nie jest w stanie wskazać jednoznacznie jednostkowych wartości drukowanych materiałów informacyjnych i promocyjnych opisanych we Wniosku, będących przedmiotem przekazywania. Jednostkowa wartość tych przekazywanych materiałów uzależniona może być m.in. od kanału dystrybucji, rodzaju materiałów, wolumenu zamówień tych materiałów w zależności od zapotrzebowania przy konkretnej akcji marketingowej itp.
Przy tym w praktyce, przypadku materiałów takich jak: standy kartonowe, owijki kartonowe na palety, toppery do standów, nadruki na standy, limity wartości ustalone przez ustawodawcę dla prezentów o małej wartości, wynikające z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT mogą zostać przekroczone (tj. mogą przekroczyć kwotę 100 zł - jeśli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości osób otrzymujących dane towary lub kwotę 10 zł stanowiącą jednostkową cenę nabycia/koszt wytworzenia towaru, przy braku takiej ewidencji). Natomiast, w przypadku takich materiałów drukowanych, jak torebki, naklejki, wooblery, kalendarze (ścienne w formie plakatów oraz małe w formie kartoników), zaproszenia, zawieszki na butelki, ulotki, foldery, papier pakowy, ich jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł.
Niezależnie od powyższego, Spółka podkreśliła, że dla oceny kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT) nieodpłatnego przekazywania przez Spółkę drukowanych materiałów informacyjnych i promocyjnych wskazanych we wniosku, w ocenie Spółki, kwestia ich wartości/ceny nabycia/ kosztu wytworzenia jest sprawą drugorzędną z perspektywy ich opodatkowania VAT. Podstawowe znaczenie ma w tym przypadku cel tych przekazań oraz charakter przekazywanych materiałów.
Jak Spółka wskazywała już we wniosku podstawowym celem podejmowanych działań jest informowanie konsumenta o produktach Spółki (m.in. poprzez wizerunek produktu, logo marki, logo Spółki itp.), bieżących promocjach, pogłębianie wiedzy konsumentów, poprzez informacje zawarte na materiałach drukowanych o Spółce, markach i produktach, budowanie znajomości marki oraz zwiększanie widoczności produktów Spółki. Przy tym jednocześnie, w ocenie Spółki, przekazywanie opisanych materiałów drukowanych nie prowadzi do jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego po stronie otrzymujących je partnerów handlowych Spółki lub konsumentów – nie reprezentują one dla nich żadnej wartości użytkowej lub konsumpcyjnej. Charakter przekazywanych materiałów wskazuje, że mają i mogą one mieć wyłącznie charakter informacyjny/reklamowy, zatem ich możliwy użytek wyczerpuje się w ramach ich przekazania przez Spółkę partnerom/konsumentom. Z założenia zatem, jak Spółka wskazywała we wniosku, dokonywane przez Spółkę nieodpłatne przekazania materiałów informacyjnych i promocyjnych powinny pozostawać poza zakresem VAT.
W tym kontekście Spółka jednocześnie zwraca uwagę na niedawno opublikowane na stronie internetowej Ministerstwa Finansów oficjalne wyjaśnienia MF do zmian w zakresie VAT, które weszły w życie 1 kwietnia 2013 r. (dalej: Wyjaśnienia). Wyjaśnienia te wprost potwierdzają prezentowaną przez Spółkę argumentację, ponieważ Minister Finansów, odnosząc się w ogólności do opodatkowania VAT przekazań nieodpłatnych przede wszystkim zwrócił uwagę, że: „Przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazywane towary w ogóle podlegają podatkowi VAT należy określić czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej,) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlegałoby opodatkowaniu podatkiem VAT” (str. 7 Wyjaśnień). Podobnie Minister Finansów odniósł się konkretnie w kontekście materiałów drukowanych wskazując przykładowo, że „Podatnik przekazuje ulotki informacyjne o firmie (adres, profil działalności, itp.). Ulotki takie nie mają dla nabywcy wartości użytkowej, a zatem ich nieodpłatne przekazanie nie będzie podlegać VAT” (str. 8 Wyjaśnień), oraz ujmując tę kwestię bardziej ogólnie, że „W pierwszej kolejności należy ustalić czy drukowany materiał informacyjny i reklamowy ma wartość użytkową z punktu widzenia konsumenta. Jeśli nie - będzie to np. katalog czy ulotka to nie podlega on opodatkowaniu podatkiem VAT (...).” (str. 9 Wyjaśnień).
Przy czym w Wyjaśnieniach jako przykład materiału drukowanego, który może mieć wartość użytkową dla otrzymującego MF wskazuje kalendarze – w tym kontekście Spółka wskazała, że w ocenie Spółki kalendarze przekazywane przez Spółkę (w formie plakatów oraz kartoników) w głównym stopniu realizują cel informacyjny i promocyjny poprzez informację o produkcie, marce lub Spółce i z tej perspektywy powinny być oceniane w kontekście ich opodatkowania VAT (a nie z perspektywy ich potencjalnego użytku przez konsumenta). Niezależnie jednak, jednostkowa wartość nabycia kalendarzy przez Spółkę nie przekracza 10 PLN (prezent o małej wartości).
jak Spółka wskazała powyżej, wszystkie nieodpłatne przekazania materiałów informacyjnych i promocyjnych opisane we wniosku, niezależnie, czy możliwa jest ich kwalifikacja, jako prezentów o małej wartości, czy nie, będą dokonywane przez Spółkę na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki.
tak jak Spółka wskazała w punkcie 2, jako cel nieodpłatnych przekazań materiałów drukowanych, również przekazywane przez Spółkę katalogi/foldery/mini książeczki zawierają informacje o danym produkcie (wizerunek produktu, logo, itp.) lub o promocji dotyczącej produktu i mają za zadanie pogłębiać znajomość marki i informować konsumenta o produktach.
Torebki papierowe, które Spółka przekazuje partnerom handlowym są torebkami specjalnie przeznaczonymi do pakowania alkoholu. Torebki te związane są tylko z wybranymi produktami (zawierają logo lub wizerunek produktu, do zapakowania którego są przeznaczone), wobec tego, w ocenie Spółki, możliwość ich użycia wyczerpuje się w jednym wydaniu związanym z zakupem konkretnego produktu (konsument raczej nie będzie wykorzystywał takiej torby do zapakowania innego alkoholu lub innego produktu). W tym sensie, zdaniem Spółki, torby te również nie przedstawiają wartości użytkowej dla partnerów handlowych i otrzymujących je konsumentów – nie podlegają zatem opodatkowaniu VAT. Niezależnie od powyższego, jednostkowy koszt nabycia takiej torebki przez Spółkę nie przekracza 3 zł (prezent o małej wartości).

Podsumowując powyższe wyjaśnienia, poparte stanowiskiem Ministra Finansów, zdaniem Spółki nieodpłatne przekazania materiałów informacyjnych i promocyjnych dokonywane przez Spółkę, nie będą po dniu 1 kwietnia 2013 r. podlegały opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przekazywanie przez Spółkę drukowanych materiałów informacyjnych i promocyjnych będzie na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. podlegało opodatkowaniu VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazywanie drukowanych materiałów informacyjnych i promocyjnych nie będzie objęte zakresem art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. i konsekwentnie nie będzie opodatkowane VAT.

Zgodnie z obecnym brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Z przepisu tego wynika, że przedmiotem dostawy jest towar (rzecz, jej część lub wszelkie postacie energii – art. 2 pkt 6 ustawy o VAT), co oznacza, że tylko czynności mające za przedmiot towar mogą podlegać opodatkowaniu. Przepis ten wprowadza również zasadę, w myśl której opodatkowaniu podlega tylko dostawa towarów mająca charakter odpłatny, czyli dokonana za wynagrodzeniem.

Wyjątek od tej zasady wprowadza art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, w którym określone zostały czynności nieodpłatne zrównane pod kątem skutków podatkowych z odpłatną dostawą towarów. Zgodnie z tym przepisem w aktualnym brzmieniu, za dostawę towarów uznawane jest również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jednocześnie, na podstawie obecnego brzmienia art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie ma zastosowania do drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek – przekazanie tych materiałów bez wynagrodzenia nie jest objęte VAT.

Spółka nadmieniła przy tym, że mimo że ustawa o VAT nie zawiera definicji drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych, to organy podatkowe w wydawanych interpretacjach wielokrotnie wyjaśniały, że za drukowane materiały informacyjne i reklamowe można uznać materiały przygotowane w drodze procesu technologicznego polegającego na nadrukowaniu informacji na nośniku, tzn. wytwarzane przy użyciu technik drukarskich, przy czym druk może się odbywać np. na papierze, tekturze, folii itd. Organy podatkowe podkreślały również, że cechą drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych jest brak charakteru użytkowego, ponieważ służą one wyłącznie do celów reklamowych i informacyjnych (np. interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 maja 2012 r., nr IPPP1/443-259/12-2/PR i z dnia 2 stycznia 2012 r., nr IPPP3/443-1263/11-4/LK). W związku z tym, że przekazywane przez Spółkę materiały informacyjne i promocyjne posiadają wymienione wyżej cechy, zdaniem Spółki, mogą być w świetle ustawy o VAT zaliczone do materiałów informacyjnych i reklamowych.

Zgodnie z art. 1 pkt 4 lit. a) i b) ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35) od dnia 1 kwietnia 2013 r., art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3 ustawy o VAT będą obowiązywać w nowym brzmieniu.

Art. 7 ust. 2 będzie stanowił, że za dostawę towarów uznawane jest również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast art. 7 ust. 3 ustawy o VAT otrzyma brzmienie, zgodnie z którym przepis art. 7 ust. 2 nie będzie miał zastosowania do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika – z treści tego przepisu zostały wykreślone drukowane materiały reklamowe i informacyjne.

Wobec wyłączenia przez ustawodawcę od dnia 1 kwietnia 2013 r. drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych z towarów określonych w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, których nieodpłatne przekazanie nie stanowi dostawy towarów, zdaniem Spółki, dla oceny, czy przekazanie drukowanych materiałów informacyjnych i promocyjnych będzie objęte opodatkowaniem, konieczne jest przeanalizowanie warunków wynikających z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Z przepisu tego wynika, że dostawą towarów jest przekazanie towarów, jeśli:

przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa, oraz
podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w całości lub w części o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

O ile warunek drugi w postaci prawa do odliczenia w przypadku Spółki zostanie w tym wypadku spełniony, szczegółowej analizy wymaga spełnienie przez Spółkę warunku pierwszego z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT obejmującego:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni lich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny.

Zdaniem Spółki, zarówno przesłanka z punktu 1), jak i przesłanka z punktu 2) art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie zostaną w jej przypadku spełnione: przekazywane przez nią drukowane materiały informacyjne i promocyjne nie służą celom pracowników, ani innych osób wymienionych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przekazanie to nie ma charakteru darowizny – nie rodzi przysporzenia majątkowego po stronie podmiotów otrzymujących takie materiały.

Przesłanka z punktu art. 7 ust. 2 pkt 1) ustawy o VAT – przekazanie materiałów informacyjnych i reklamowych pracownikom.

Ustawodawca wyszczególniając w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, spowodował, że to kryterium odnosi się wyłącznie do przekazania oraz zużycia towarów na rzecz wymienionych w tym przepisie osób fizycznych pozostających w określonych związkach z podatnikiem.

W opisanej sytuacji, Spółka nie przekazuje drukowanych materiałów informacyjnych i promocyjnych osobom wymienionym w art. 7 ust. 2 pkt 1) ustawy o VAT (ich odbiorcami są partnerzy handlowi Spółki, ew. konsumenci). Przepis ten nie ma zatem zastosowania w tej sytuacji.

Przesłanka z art. 7 ust. 2 pkt 2) ustawy o VAT – darowizna.

Ustawa o VAT w art. 7 ust. 2 pkt 2) nie definiuje pojęcia wszelkie inne darowizny. Treściowo pojęcie to sugeruje, że chodzi o wszelkie inne niż opisane w art. 7 ust. 2 pkt 1) ustawy o VAT darowizny towarów (wydania towarów bez wynagrodzenia). Z kolei z Kodeksu cywilnego (art. 888 § 1) wynika, że do darowizny dochodzi, jeśli świadczenie darczyńcy (przekazującego) na rzecz obdarowanego (otrzymującego) następuje kosztem majątku darczyńcy, co oznacza, że zarówno obdarowany dzięki temu świadczeniu wzbogaca się, jak też i to, że wykonanie świadczenia przez darczyńcę powoduje zmniejszenie się jego majątku. Innymi słowy, w majątku osoby obdarowanej powinno nastąpić przysporzenie kosztem majątku darczyńcy (por. W. Czachórski, Zobowiązania. Zarys wykładu., Warszawa 2009, str. 549).

Przy drukowanych materiałach promocyjnych i informacyjnych takie przysporzenie w majątku podmiotu otrzymującego te materiały nie występuje. Celem przekazania tego rodzaju materiałów nie jest obdarowanie otrzymującego, lecz jedynie, promocja i prezentacja informacji o produktach Spółki. Drukowane materiały promocyjne i informacyjne nie mają cech towarów handlowych – nie służą konsumpcji, nie zaspakajają potrzeb podmiotów, którym są przekazywane, nie mogłyby zostać dalej odsprzedane. Jedynym podmiotem, który w związku z nieodpłatnym przekazaniem tych materiałów uzyskuje korzyść jest sama Spółka, ponieważ tego rodzaju przekazania prowadzą do poprawy rozpoznawalności produktów Spółki i w konsekwencji przyczyniają się do wzrostu sprzedaży tych produktów.

Konsekwentnie, ponieważ po stronie podmiotów otrzymujących drukowane materiały promocyjne i informacyjne nie dochodzi do przysporzenia majątkowego, przekazanie przez Spółkę drukowanych materiałów informacyjnych i promocyjnych nie spełnia warunków darowizny z art. 7 ust. 2 pkt 2) ustawy o VAT – nie jest „wszelką inną darowizną” z tego przepisu i nie jest opodatkowane VAT.

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę, że:

drukowane materiały informacyjne i promocyjne nie są przekazywane przez Spółkę osobom pozostającym ze Spółką w związkach określonych w art. 7 ust. 2 pkt 1) ustawy o VAT;
przekazania tego rodzaju materiałów nie mogą być uznane za darowiznę z art. 7 ust. 2 pkt 2) Ustawy o VAT;

zdaniem Spółki, ich przekazania nie będą stanowiły dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. Zatem również po 1 kwietnia 2013 r. przekazania takich materiałów nie będą opodatkowane VAT.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka odwołuje się również do prac prowadzonych nad nowelizacją ustawy o VAT. Brak opodatkowania towarów, które nie są konsumowane potwierdza dostępna na stronie internetowej Sejmu http://www. sejm.gov.pl/Sejm7.nsf/transmisje_arch.xsp?unid=C7A8D6194C1B40DBC1257AA10046CFA9) relacja video z posiedzenia Podkomisji stałej do monitorowania systemu podatkowego, które odbyło się w dniu 30 października 2012 r. Przedmiotem tego posiedzenia było omówienie projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw. Podczas dyskusji dotyczącej zmian proponowanych w art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, Minister Maciej Grabowski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów wyjaśnił, że przekazanie towarów, które nie wiąże się z ich konsumpcją (co dokładnie wpisuje się w istotę drukowanych materiałów informacyjnych i promocyjnych), nigdy nie podlega opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zgodnie z ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35) z dniem 1 kwietnia 2013 r. powołany przepis art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług otrzymał brzmienie:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Jak wynika z ww. art. 7 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, czynnościami zrównanymi z odpłatną dostawą towarów jest m. in. przekazanie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, przy zakupie, imporcie lub wytworzeniu których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części. Jednocześnie, na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania wymienione w tym przepisie towary, tj. prezenty o małej wartości oraz próbki.

Wskazać należy, iż zmiany wprowadzone od dnia 1 kwietnia 2013 r. w art. 7 ust. 3 ustawy polegają na doprecyzowaniu, że przepis art. 7 ust. 2 ustawy nie będzie stosowany do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to nastąpi na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. Ponadto w znowelizowanym art. 7 ust. 3 ustawy nie ma już mowy o przekazaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Wprowadzone zmiany oznaczają, że nie będzie uznawane za odpłatną dostawę towarów tylko wykorzystywanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki (pomimo, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych towarów).

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest producentem i dystrybutorem napojów alkoholowych w Polsce. Spółka wytwarza produkty (działa jako producent) oraz nabywa towary (działa jako dystrybutor), które następnie sprzedaje licznym partnerom handlowym, m.in. dużym sieciom handlowym, sklepom, hurtowniom, podmiotom z branży HoReCa (kluby, bary, restauracje, hotele, itp.). W związku z przyjętą przez Spółkę strategią biznesową zakładającą wzrost sprzedaży detalicznej dystrybuowanych produktów (własnych i nabytych) oraz dużą konkurencją na rynku detalicznym wyrobów alkoholowych, Spółka podejmuje różnego rodzaju działania marketingowe wspierające sprzedaż, nakierowane przede wszystkim na wzrost rozpoznawalności marek z oferty Spółki i zapewnienie właściwego eksponowania produktów u partnerów handlowych. W celu realizacji tych działań Spółka przekazuje do punktów sprzedaży lub promocji samodzielnie lub za pomocą innych podmiotów zewnętrznych (dystrybutorów) drukowane materiały informacyjne i promocyjne, które są następnie umieszczane na terenie powierzchni handlowych, w restauracjach, klubach, hotelach, itd. Przekazanie tych materiałów może również następować bezpośrednio do rąk konsumentów.

Wśród przekazywanych przez Spółkę drukowanych materiałów znajdują się, m.in.:

plakaty,
standy, w tym standy na stoliki (wykonane z kartonu Lub tektury ekspozytory na produkty Spółki),
ulotki,
toppery do standów (wykonane z tektury, umieszczane na stojakach jako ich zwieńczenie, zawierają zdjęcia produktów, czasami hasła reklamowe),
owijki paletowe (wykonane z papieru lub tektury, służą oznakowaniu ekspozycji produktów na palecie, jest to materiał na rolce o określonej ilości modułów lub metrów),
wydruki do standów,
klisze podświetlane do standów (drukowane na tworzywie sztucznym),
shelf stoppery (wykonane z papieru, umieszczane na półce sklepowej, na której znajduje się dany produkt, zawierają informacje o produkcie lub promocji),
opakowania kartonowe (on-pack/kartoniki jednostkowe/tuba kartonowa/pudła zbiorcze),
naklejki/stickery (wykonane z papieru pokrytego folią nieścieralną),
zaproszenia,
katalogi/foldery/mini książeczki,
kalendarze (w postaci pojedynczego kartonika lub w formie plakatu, zawierające zdjęcia produktów i hasła reklamowe),
papierowe zawieszki na butelki,
wobblery (wykonane z papieru, posiadają plastikowy lub aluminiowy element, tzw. kiwak zakończony taśmą klejącą lub tylko taśmę klejącą, co pozwala przymocować je do półki z produktem, zawierają zdjęcie produktu i hasło reklamowe),
torebki papierowe,
papier pakowy.

Materiały drukowane zawierają logotypy marek zwykle w połączeniu z wizualizacją produktu oraz aktualną komunikacją marki. Zawsze są przekazywane do kanału dystrybucji nieodpłatnie.

Działania marketingowe i informacyjne opierające się o drukowane materiały promocyjne i informacyjne wynikają w dużej mierze z ustawowych restrykcji dotyczących reklamy i promocji napojów alkoholowych w Polsce. W świetle obowiązujących przepisów, Spółka nie może w dowolny sposób prowadzić promocji sprzedaży na rzecz bezpośrednich konsumentów. Dopuszczalna jest jedynie promocja napojów alkoholowych wewnątrz pomieszczeń hurtowni, wydzielonych stoisk lub punktów prowadzących sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży.

Przekazania materiałów drukowanych wskazanych we wniosku mają/będą miały związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT). W związku z tym z tytułu nabycia, importu łub wytworzenia drukowanych materiałów informacyjnych i promocyjnych lub ich części składowych Spółce przysługiwało/przysługiwać będzie (w całości lub części) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Spółka na tym etapie nie jest w stanie wskazać jednoznacznie jednostkowych wartości drukowanych materiałów informacyjnych i promocyjnych opisanych we Wniosku, będących przedmiotem przekazywania. Jednostkowa wartość tych przekazywanych materiałów uzależniona może być m.in. od kanału dystrybucji, rodzaju materiałów, wolumenu zamówień tych materiałów w zależności od zapotrzebowania przy konkretnej akcji marketingowej itp. Przy tym w praktyce, przypadku materiałów takich jak: standy kartonowe, owijki kartonowe na palety, toppery do standów, nadruki na standy, limity wartości ustalone przez ustawodawcę dla prezentów o małej wartości, wynikające z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT mogą zostać przekroczone (tj. mogą przekroczyć kwotę 100 zł - jeśli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości osób otrzymujących dane towary lub kwotę 10 zł stanowiącą jednostkową cenę nabycia/koszt wytworzenia towaru, przy braku takiej ewidencji). Natomiast, w przypadku takich materiałów drukowanych, jak torebki, naklejki, wooblery, kalendarze (ścienne w formie plakatów oraz małe w formie kartoników), zaproszenia, zawieszki na butelki, ulotki, foldery, papier pakowy, ich jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł.

Wszystkie nieodpłatne przekazania materiałów informacyjnych i promocyjnych opisane we wniosku, niezależnie, czy możliwa jest ich kwalifikacja, jako prezentów o małej wartości, czy nie, będą dokonywane przez Spółkę na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki.

Jako cel nieodpłatnych przekazań materiałów drukowanych, również przekazywane przez Spółkę katalogi/foldery/mini książeczki zawierają informacje o danym produkcie (wizerunek produktu, logo, itp.) lub o promocji dotyczącej produktu i mają za zadanie pogłębiać znajomość marki i informować konsumenta o produktach.

Torebki papierowe, które Spółka przekazuje partnerom handlowym są torebkami specjalnie przeznaczonymi do pakowania alkoholu. Torebki te związane są tylko z wybranymi produktami (zawierają logo lub wizerunek produktu, do zapakowania którego są przeznaczone), wobec tego, w ocenie Spółki, możliwość ich użycia wyczerpuje się w jednym wydaniu związanym z zakupem konkretnego produktu (konsument raczej nie będzie wykorzystywał takiej torby do zapakowania innego alkoholu lub innego produktu). Jednostkowy koszt nabycia takiej torebki przez Spółkę nie przekracza 3 zł (prezent o małej wartości).

Przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazane towary w ogóle podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT należy w pierwszej kolejności należy określić czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia wartości użytkowej (konsumpcyjnej). Zgodnie ze słownikową definicją (według Internetowego Słownika Języka Polskiego - http://www.sjp.pwn.pl) – „wartość” to „ile coś jest warte pod względem materialnym; cecha tego, co jest dobre pod jakimś względem”.

Z kolei „użytkowy” (według Internetowego Słownika Języka Polskiego - http://www.sjp.pl) to: „mający praktyczne zastosowanie, przeznaczony do użytku (np. drewno użytkowe)”, „konsumpcja” to „wykorzystywanie dóbr i usług do zaspokojenia potrzeb”.

Zatem, wartość użytkowa (konsumpcyjna) towaru oznacza zdolność danego towaru do zaspokojenia potrzeb jego nabywcy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera również definicji „drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych”. Stąd też zasadnym w takiej sytuacji jest posłużenie się definicjami słownikowymi i potocznym rozumieniem pojęć. Według Internetowego Słownika Języka Polskiego (http://www.sjp.pwn.pl) reklama to: 1 „działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług”, 2. „plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi”; informacja to m. in. „wiadomość o czymś lub zakomunikowanie czegoś”; natomiast drukować oznacza: 1. „odbijać litery, tekst, rysunki na papierze za pomocą różnych technik i maszyn drukarskich”, 2. „oddawać do druku, publikować”, 3. ‚„wytłaczać deseń na tkaninie”. Ponadto wg definicji pochodzącej z leksykonu PWN przez drukowane materiały reklamowe i informacyjne rozumie się wszelkiego rodzaju cenniki, foldery, broszury, prospekty, itp. przygotowane w drodze procesu technologicznego polegającego na nadrukowaniu informacji na nośniku. Powyższa definicja pozostaje w zgodzie z wyżej zdefiniowanymi pojęciami: reklama. informacja, drukować. Celem ww. materiałów jest informacja o sprzedawanym asortymencie, co w efekcie ma prowadzić do zwiększenia obrotów.

W świetle powołanych wyżej norm prawnych oraz opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż wymienione we wniosku plakaty, standy, w tym standy na stoliki (wykonane z kartonu lub tektury ekspozytory na produkty Spółki), ulotki, toppery do standów (wykonane z tektury, umieszczane na stojakach jako ich zwieńczenie, zawierają zdjęcia produktów, czasami hasła reklamowe), owijki paletowe (wykonane z papieru lub tektury, służą oznakowaniu ekspozycji produktów na palecie, jest to materiał na rolce o określonej ilości modułów lub metrów), wydruki do standów, klisze podświetlane do standów (drukowane na tworzywie sztucznym), shelf stoppery (wykonane z papieru, umieszczane na półce sklepowej, na której znajduje się dany produkt, zawierają informacje o produkcie lub promocji), opakowania kartonowe (on-pack/kartoniki jednostkowe/tuba kartonowa/pudła zbiorcze), naklejki/stickery (wykonane z papieru pokrytego folią nieścieralną), zaproszenia, katalogi/foldery/mini książeczki, papierowe zawieszki na butelki, wobblery (wykonane z papieru, posiadają plastikowy lub aluminiowy element, tzw. kiwak zakończony taśmą klejącą lub tylko taśmę klejącą, co pozwala przymocować je do półki z produktem, zawierają zdjęcie produktu i hasło reklamowe), torebki papierowe, papier pakowy nie mają dla nabywcy wartości użytkowej, gdyż nie mają one waloru konsumpcyjnego dla nabywcy, bowiem istotą przekazania ww. drukowanych materiałów jest wyłącznie odpowiednie promowanie i reklamowanie produktów Spółki.

W konsekwencji, przekazanie przez Spółkę powyższych towarów nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Natomiast, w odniesieniu do kalendarzy (w postaci pojedynczego kartonika lub w formie plakatu, zawierające zdjęcia produktów i hasła reklamowe) stwierdzić należy, iż pełnią one funkcję zarówno informacyjną, jak i nośnika reklamy, jednakże mają one dla nabywcy wartość użytkową (konsumpcyjną). Oznacza to, że nieodpłatne przekazanie przedmiotowych kalendarzy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT tylko wtedy, jeżeli spełniają one definicję prezentów o małej wartości.

Wskazać należy, iż Spółka oświadczyła, że jednostkowy koszt wytworzenia przedmiotowych kalendarzy nie przekracza 10 zł i następuje na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki. W związku z powyższym, nieodpłatne przekazanie kalendarzy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy.

Reasumując, przekazywanie przez Spółkę wymienionych we wniosku drukowanych materiałów informacyjnych i promocyjnych, na podstawie art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto, informuje się, iż stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, jednakże częściowo w oparciu o inną podstawę prawną niż wskazana w stanowisku Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin