INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16.03.2012 r. (data wpływu 21.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.03.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka prowadzi hurtową sprzedaż baterii i akumulatorów przenośnych, ładowarek do akumulatorów przenośnych, latarek oraz przyborów i akcesoriów do golenia. Odbiorcami produktów Spółki są różne placówki handlowe, w tym hurtownie, hipermarkety, supermarkety, sieci sklepów detalicznych, drogerie kosmetyczne i sklepy specjalistyczne. W związku z prowadzeniem działalności na bardzo konkurencyjnym rynku, Spółka podejmuje szereg działań marketingowych służących zwiększeniu wolumenu sprzedaży.

Jednym z typowych działań stosowanych w całej branży jest współdziałanie z placówkami handlującymi produktami Spółki w zakresie odpowiedniego wyeksponowania i zareklamowania sprzedawanych towarów oraz marek handlowych. W ramach takich działań Spółka przekazuje samodzielnie lub za pomocą podmiotów zewnętrznych (dystrybutorzy lub agencje reklamowe) do punktów sprzedaży drukowane materiały reklamowe, które są następnie umieszczane na terenie powierzchni handlowych. Przekazania tych materiałów mogą być dokonane także w innych uzasadnionych gospodarczo przypadkach, np. w przypadku sponsorowania imprez masowych, spotkań z kontrahentami, przedstawicielami handlowymi, etc.

Dla przykładu można wymienić następujące drukowane materiały reklamowe umieszczane w placówkach handlowych przez Spółkę:

• Sales folder - materiał wykonany z papieru, może posiadać różne kształty, który służy do prezentacji produktów Spółki klientom. Zawiera informacje na temat rynku i produktu, zdjęcie, dane logistyczne. Dla niektórych klientów sales folder zawiera również plastikową kieszonkę, w której mogą znajdować się wizytówki, długopisy. Czasami też sales folder może zawierać element, który służy jego przymocowaniu (np. magnes).

• Sales presenter - materiał wykonany z papieru, zawiera katalog obejmujący zdjęcia wszystkich dostępnych produktów z różnych kategorii X wraz z podstawowymi danymi (nazwa, gramatura, kod kreskowy, ilość sztuk w kartonie).

• Wobbler - materiał wykonany z papieru, posiada plastikowy lub aluminiowy element (kiwak) zakończony taśmą klejącą (ew. samą taśmę klejącą), za pomocą którego przymocowany jest do półki z produktem. Materiał zawiera zdjęcie produktu, hasło (call to action).

• Listwa przypółkowa - materiał wykonany z papieru, umieszczany przy półce z produktem, zawiera informację o produkcie lub kategorii lub/i hasło reklamowe (call to action). Materiał może zawierać wykrojnik, zwykle wystaje poza półkę.

• Wkładka do listwy przypółkowej - materiał wykonany z papieru, umieszczany przy półce z produktem, zawiera informację o produkcie lub kategorii lub/i hasło reklamowe (call to action). Materiał może zawierać wykrojnik, wsuwany jest za przezroczystą listwę przypółkową. Zwykłe nie wystaje poza półkę.

• Listwa na rolce - materiał wykonany z papieru z taśmą klejącą na plecach, zawierający hasło reklamowe marki lub produktu lub/i logotyp, ewentualnie dodatkowe informacje na temat kategorii lub produktu. Materiał umieszczany przy półce z produktem jak wkładka do listwy przypółkowej. Materiał dostępny w rolkach zawierających określoną ilość modułów/metrów bieżących. Materiał może służyć jako naklejka.

• Cenówka, cennik - materiał wykonany z papieru lub kartonu, umieszczany przy półce z produktem najczęściej za pomocą taśmy klejącej, zawiera logotyp marki/produktu, ewentualnie dodatkowe informacje. Posiada miejsce na wpisanie ceny produktu.

• Plakat - materiał wykonany z papieru, służy komunikacji nowego produktu i promocji/akcji w sklepach. Materiał przyklejany za pomocą taśmy klejącej dwustronnej w sklepie najczęściej w strefie przykasowej.

• Ulotka - materiał wykonany z papieru, zawiera informacje o promocji/nowym produkcie itp., materiał umieszczany przy półce lub na dodatkowych ekspozycjach za pomocą pasków zaciskowych wykonanych z tworzywa.

• Wkładki prasowe - materiał wykonany z papieru, wkładany do prasy, materiałów reklamowych, zestawów reklamowych zawierający treści reklamowo-edukacyjne, informujący o właściwościach użytkowych produktu lub o prowadzonych działaniach reklamowo-promocyjnych skierowanych do konsumentów lub do partnerów handlowych Spółki.

• Topper paletowy - materiał wykonany z kartonu (tektury), służy komunikacji promocji/uwidocznienia ekspozycji z produktem, umieszczany na ekspozycjach paletowych.

• Topper na stand - materiał wykonany z kartonu (tektury), służy komunikacji marki lub promocji, umieszczany na stojakach (zwieńczenie stojaków), zawiera zdjęcie produktu, ewentualnie hasło reklamowe.

• Branding bramki wejściowej/sensomatów - materiał wykonany głównie z kartonu umieszczany w bramkach wejściowych/sensomatach (bramkach zabezpieczających przed kradzieżą znajdujących się przy wejściu i wyjściu ze sklepu).

• Branding witryn sklepowych - material wykonany z folii przezroczystej, półprzezroczystej lub nieprzepuszczającej światła, umieszczany na szybach sklepowych. Zawiera wizualizację marki.

• Owijka paletowa - materiał wykonany z papieru lub tektury, służy brandingowi ekspozycji paletowej (zwiększeniu widoczności palety z produktem, komunikacji promocji lub marki). Materiał na rolce zawierającej określoną ilość modułów lub metrów.

• Naklejka m.in. podłogowa - materiał wykonany z papieru pokrytego folią nieścieralną, z taśmą klejącą od spodu, umieszczany na podłodze lub w innym miejscu w celu dodatkowej komunikacji produktu lub promocji.

• Naklejka na szybę w punkcie sprzedaży - materiał wykonany w papieru, przyklejany na szybach w punktach sprzedaży, informujący o dostępności asortymentu dystrybuowanego przez Spółkę.

• Shelf stopper/flaga + uchwyt - materiał wykonany z papieru (czasem z tworzywa), mocowany do półki z produktem za pomocą plastikowych lub plastikowo metalowych uchwytów. Służy informacji o produkcie lub promocji.

• Potykacz - materiał wykonany z kartonu rozstawiany na podłodze lub dodatkowych ekspozycjach, służy przeważnie komunikacji promocji. Czasami potykacz składa się z plakatu wsuniętego w plastikową lub plastikowo-metalową konstrukcję rozstawianą na podłodze.

• Branding standu - materiał wykonany z papieru, mocowany do konstrukcji standu (boki, listy frontowe, topper), zawiera informacje o produkcie, marce, promocji itp.

• Stand - wykonany z kartonu lub z tektury ekspozytor na produkty Spółki.

• Wytłoczki/tacki do standów akumulatorkowych - materiał wykonany z tektury, umieszczany wewnątrz standu w celu ekspozycji produktów dystrybuowanych przez Spółkę (akumulatorów przenośnych i ładowarek).

• Lama - materiał wykonany z kartonu, rozkładany wolno na podłodze lub tworzący konstrukcję, pod którą znajdują się ekspozycje z produktem, zawiera informacje dotyczące produktu i marki.

• Stojak na ulotki - materiał wykonany z kartonu, umieszczany na ekspozycjach lub na ladach. Materiał zawiera kieszonkę, w której znajdują się ulotki z informację o produktach.

• Materiały reklamowo-edukacyjne dla konsumentów - listwa równoległa do półki z produktem ze stoperem prostopadłym do półki, wykonana z kartonu, służy dodatkowej komunikacji oraz wyszczególnieniu produktów.

• Zawieszka - wykonana z papieru z elementem mocującym, zawiera informacje o produktach dystrybuowanych przez Spółkę.
  
  

Najistotniejsze elementy związane z przekazaniem drukowanych materiałów reklamowych placówkom można scharakteryzować następująco:

• wszystkie materiały przekazywane są przez Spółkę bezpłatnie;

• reklamowaniu przy wykorzystaniu drukowanych materiałów reklamowych podlegają wyłącznie towary dystrybuowane przez Spółkę;

• przekazania dokonywane są na podstawie warunków współpracy (np. umów, porozumień, ustaleń dokonanych np. w formie elektronicznej itp.) z placówkami handlowymi.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie na rzecz kontrahentów drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych wymienionych w opisie stanu faktycznego jest wyłączone z opodatkowania VAT na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT ...

Spółka stoi na stanowisku, że przekazanie kontrahentom drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych w okolicznościach opisanych w stanie faktycznym nie podlega opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium RP. Jednocześnie, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, dla potrzeb opodatkowania podatkiem VAT, odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 stanowi przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z kolei, w myśl art. 7 ust. 3 ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Ustawa o podatku od towarów i usług nie wskazuje, co należy rozumieć pod pojęciem „drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych”. Należy więc odwołać się do słownikowych definicji tych pojęć.

Zgodnie z definicją zawartą w Leksykonie PWN, przez drukowane materiały reklamowe i informacyjne rozumie się wszelkiego rodzaju cenniki, foldery, broszury, prospekty itp., przygotowane w drodze procesu technologicznego, polegającego na nadrukowaniu informacji na nośniku.

Natomiast według Słownika Języka Polskiego PWN, Warszawa 2005, pod redakcją Elżbiety Sobol, s. 162, termin „drukować” oznacza: I. „odbijać, wyciskać, wytłaczać litery, teksty na papierze, także desenie, wzory na papierze lub tkaninach za pomocą specjalnych maszyn, pras drukarskich, maszyn drukarskich”; Drukowane słowo „wszelkie pisma, książki, broszury itp.”, 2. „oddawać do druku, wydawać”.

Za reklamę uważa się natomiast „rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś” (Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2002, pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka) albo „działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi.” (internetowy słownik języka polskiego www.sjp.pwn.pl)

Podobnie orzecznictwo sądowe uznaje, że „ (...) Celem reklamy jest przekazywanie informacji o towarach /usługach/ i nakłanianie potencjalnych klientów do ich nabycia; polega ona głównie na prezentowaniu danego towaru, danej usługi, ewentualnie marki /oznakowania produktu lub producenta/, cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych i zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych czy nawet prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu /do korzystania z usługi”(...) wyrok NSA z dnia 14 listopada 2002 r. (Sygn. I SA/Wr 4097/10).

Należy podkreślić, że ustawodawca określając zakres wyłączenia w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT nie ograniczył stosowania tego przepisu do żadnej konkretnej formy materiałów. W związku z powyższym, zdaniem Spółki wszelkie materiały, w produkcji których została wykorzystana technologia druku oraz które spełniają funkcję reklamową (informacyjną), powinny korzystać z wyłączenia spod opodatkowania podatkiem VAT.

Taką wykładnię cytowanych przepisów prezentuje również Minister Finansów, który w licznych interpretacjach indywidualnych określił następujące przesłanki pozwalające na uznanie, że dany towar jest drukowanym materiałem reklamowym lub informacyjnym, o którym mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT:

• wydrukowanie przy użyciu technik drukarskich na nośniku;

• umieszczenie logo firmy lub produktu;

• umieszczenie dodatkowych informacji o firmie lub jej produktach (hasło reklamowe, informacje o producencie, informacje o produkcie/promocji produktu, zdjęcie produktu).
  
  

Nie ulega wątpliwości, że powyższe kryteria spełniają towary wydawane kontrahentom przez Spółkę. Przede wszystkim, w przygotowaniu wszystkich towarów wykorzystane zostały techniki drukarskie - nośnikiem w poszczególnych przypadkach jest papier, karton, tektura lub folia. Wszystkie przekazywane przez Spółkę materiały reklamowe zawierają jej logo i/lub informacje dodatkowe, takie jak hasło reklamowe czy wizualizację produktów.

Spółka pragnie podkreślić, że zgodnie z warunkami przekazań, wskazane materiały mogą być wykorzystywane tylko i wyłącznie w celu promowania i eksponowania produktów Spółki. W praktyce zresztą, wykorzystanie tych materiałów w inny sposób jest niemożliwe ze względu na ich oznaczenie logo, wizualizacjami produktów lub hasłami reklamowymi Spółki.

Jak wskazano wyżej, przekazanie wymienionych w stanie faktycznym materiałów ma na celu promocję oraz reklamę produktów Spółki. Dzięki umieszczeniu w punktach handlowych drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych, produkty Spółki są bardziej rozpoznawalne, zaś nabywcy uzyskują większą wiedzę o nabywanym produkcie, co ma bezpośredni wpływ na wzrost sprzedaży. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, iż dzięki określonym materiałom ustawionym w punktach handlowych, produkty Spółki są lepiej eksponowane i wyróżniają się na tle produktów konkurencyjnych.

Spółka pragnie również zauważyć, że przekazywane materiały reklamowe, zarówno ze względu na ich niewielką trwałość oraz oznaczenie logo konkretnego producenta, nie mają wartości konsumpcyjnej. Z uwagi na ich charakter reklamowy, nie spełniają żadnych funkcji użytkowych, a ich jedyną funkcją jako nośników reklamy jest wspomaganie sprzedaży produktów Spółki poprzez ich wyeksponowanie w punktach handlowych.

Na poparcie własnego stanowiska Spółka pragnie wskazać wydane w analogicznym stanie faktycznym interpretacje indywidualne Ministra Finansów z dnia 12 lipca 2011 r. (sygn. ITPP1/443-579/11/AT) oraz z dnia 7 września 2011 r. (sygn. IPPP1/443-967/11-4/AP).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 )- zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów (tj. nie podlegają opodatkowaniu) przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Art. 7 ust. 4 ustawy o VAT definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Z powyższego wynika, iż dla uznania nieodpłatnej dostawy za odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki:

• podatnik przekazuje lub zużywa nieodpłatnie towary (inne niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki) należące do jego przedsiębiorstwa,

• podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
  
  

Nie jest więc opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekracza 10 zł, nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Jak również opodatkowaniem nie są objęte czynności nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi hurtową sprzedaż baterii i akumulatorów przenośnych, ładowarek do akumulatorów przenośnych, latarek oraz przyborów i akcesoriów do golenia. Odbiorcami produktów Spółki są różne placówki handlowe, w tym hurtownie, hipermarkety, supermarkety, sieci sklepów detalicznych, drogerie kosmetyczne i sklepy specjalistyczne. W związku z prowadzeniem działalności na bardzo konkurencyjnym rynku, Spółka podejmuje szereg działań marketingowych służących zwiększeniu wolumenu sprzedaży. Jednym z typowych działań stosowanych w całej branży jest współdziałanie z placówkami handlującymi produktami Spółki w zakresie odpowiedniego wyeksponowania i zareklamowania sprzedawanych towarów oraz marek handlowych. W ramach takich działań Spółka przekazuje do punktów sprzedaży szczegółowo przedstawione we wniosku drukowane materiały reklamowe, które są następnie umieszczane na terenie powierzchni handlowych. Przekazania tych materiałów mogą być dokonane także w innych uzasadnionych gospodarczo przypadkach, np. w przypadku sponsorowania imprez masowych, spotkań z kontrahentami, przedstawicielami handlowymi, etc. Wśród najistotniejszych elementów związanych z przekazaniem drukowanych materiałów reklamowych placówkom Spółka wskazuje fakt, że wszystkie materiały przekazywane są bezpłatnie, reklamowaniu przy wykorzystaniu drukowanych materiałów reklamowych podlegają wyłącznie towary dystrybuowane przez Spółkę oraz przekazania dokonywane są na podstawie warunków współpracy (np. umów, porozumień, ustaleń dokonanych np. w formie elektronicznej itp.) z placówkami handlowymi. Wątpliwości Wnioskodawcy na tle tak przedstawionego stanu faktycznego sprowadzają się do określania czy nieodpłatne przekazywanie wymienionych drukowanych materiałów reklamowych podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług jak i przepisy wykonawcze do niej nie zawierają definicji „drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych”. Stąd też zasadnym w takiej sytuacji będzie posłużenie się definicjami słownikowymi i potocznym rozumieniem pojęć. Według Uniwersalnego Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) to: 1. „działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług”, 2. „plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi”; „informacja” to m. in. „wiadomość o czymś lub zakomunikowanie czegoś”; natomiast oznacza: 1. „odbijać litery, tekst, rysunki na papierze za pomocą różnych technik i maszyn drukarskich”, 2. „oddawać do druku, publikować”, 3. ‚„wytłaczać deseń na tkaninie”. Ponadto wg definicji pochodzącej z leksykonu PWN przez rozumie się wszelkiego rodzaju cenniki, foldery, broszury, prospekty, itp. przygotowane w drodze procesu technologicznego polegającego na nadrukowaniu informacji na nośniku. Powyższa definicja pozostaje w zgodzie z wyżej zdefiniowanymi pojęciami: reklama, informacja, drukować. Celem ww. materiałów jest informacja o sprzedawanym asortymencie, co w efekcie ma prowadzić do zwiększenia obrotów.

Analizując powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż za drukowane materiały informacyjne i reklamowe można uznać materiały przygotowane w drodze procesu technologicznego polegającego na nadrukowaniu informacji na nośniku. Celem przekazywanych przez Spółkę materiałów jest, bowiem wyłącznie odpowiednie promowanie i reklamowanie produktów Spółki. Przekazywane materiały są wytwarzane przy użyciu technik drukarskich, a druk odbywa się na papierze lub tekturze w niektórych przypadkach częściowo na foli. Ponadto przekazywane materiały nie mają oprócz charakteru reklamowo-informacyjnego charakteru użytkowego, służą tylko i wyłącznie do celów reklamowych produktów Spółki. Zatem przekazywane materiały spełniają kryteria uznania za drukowane materiały reklamowe i informacyjne, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy. W związku z czym nieodpłatne przekazanie przedmiotowych materiałów nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.