INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 02 lutego 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 06 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości dokonania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych (pytanie przedstawione we wniosku jako pierwsze) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 lutego 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości dokonania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych (pytanie przedstawione we wniosku jako pierwsze).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka została zawiązana w dniu 13 września 2011 r. Zgodnie z zawartą umową spółki jej udziały zostały objęte za wkład pieniężny stanowiący wspólność majątkową małżeństwo X. Umowa ta przewiduje, że rok podatkowy zawiązanej spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym, co w praktyce oznacza, że pierwszy rok podatkowy obejmował okres od dnia 13 września 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. Na zasadzie art. 25 ust. 1e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.) - z zachowaniem określonego w tym przepisie terminu - Spółka zawiadomiła Naczelnika Urzędu Skarbowego o wyborze kwartalnych wpłat zaliczek na podatek dochodowy. W roku podatkowym trwającym od dnia 13 września 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000,00 euro. W konsekwencji stosownie do art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka w roku 2012 posiada status małego podatnika. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki w dniu 27 grudnia 2011 r. podjęło uchwałę o podwyższeniu dotychczasowego kapitału zakładowego w drodze objęcia nowych udziałów przez dotychczasowych wspólników w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa z wyjątkiem niektórych jego składników majątkowych (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) o wartości 5.000.000,00 zł, prowadzonego przez Panią X pod firmą Y, a stanowiącego przedmiot wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej jej i jej męża. W wykonaniu tej uchwały w dniu 31 grudnia 2011 r. pomiędzy Spółką a jej wspólnikami została zawarta umowa aportu, w wyniku której przeniesiona została na rzecz Spółki własność ww. przedsiębiorstwa z wyjątkiem jego niektórych składników majątkowych (zorganizowanej części przedsiębiorstwa).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wobec przedstawionego stanu faktycznego w kolejnych latach podatkowych, począwszy od roku podatkowego pokrywającego się z bieżącym rokiem kalendarzowym Spółka, na zasadzie art. 16k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może dokonywać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KST), z wyłączeniem samochodów osobowych... (pytanie przedstawione we wniosku jako pierwsze)

Zgodnie z art. 16k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, z zastrzeżeniem art. 16k ust. 11 tej ustawy, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KST), z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000,00 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Jednocześnie, jak wynika to z art. 16k ust. 11 powyższej ustawy, prawo do dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych nie ma zastosowania do podatników rozpoczynających działalność, którzy zostali utworzeniu:

1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników albo
2. w wyniku przekształcenia spółki lub spółek niemających osobowości prawnej, albo
3. przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000,00 euro; wartość tych składników oblicza się stosując odpowiednio art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
   
   

Odnosząc przytoczone regulacje prawne do rozpatrywanej sprawy stwierdzić wypada, że Spółka nie została utworzona w sposób, który odpowiadałby jednemu z przypadków wymienionych w art. 16k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Istotnym faktem jest, że na poczet kapitału zakładowego tej Spółki wniesiona została zorganizowana część przedsiębiorstwa prowadzona dotychczas przez jej wspólnika – Panią X, a wartość wniesionego w ten sposób wkładu przekroczyła w złotych równowartość kwoty 10.000,00 euro. Nie można jednak pominąć, że okoliczność ta nie jest tożsama z sytuacją opisaną w art. 16k ust. 11 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak wynika bowiem z treści wskazanego przepisu, dotyczy on tych sytuacji, gdy składniki majątku przedsiębiorstwa zostały wniesione na poczet nowo utworzonego podmiotu. W analizowanym natomiast przypadku Pani X wraz ze swym mężem Panem X wniosła w dniu 31 grudnia 2011 r. zorganizowaną część prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa na poczet kapitału istniejącej już Spółki, a nie dopiero nowo utworzonej. Sama z kolei okoliczność, że Spółka ta powstała stosunkowo niedawno nie jest wystarczająca, aby uznać, że znajduje do niej zastosowanie wskazany przepis. W szczególności zauważyć trzeba, że przepis ten nie precyzuje, jaki jest okres, liczony od daty zawiązania spółki, przed upływem którego przy wnoszeniu aportu spółka powinna być traktowana jako nowo utworzona. Wobec zaś takiego stanu rzeczy uznać wypada, że ma on zastosowanie jedynie do tych sytuacji, w których prowadzone uprzednio przez osoby fizyczne przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000,00 euro, są wnoszone na poczet kapitału spółki dopiero zawiązywanej, a nie już istniejącej w dacie wnoszenia aportu. Ponadto brak możliwości dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w przypadku ziszczenia się okoliczności opisanych enumeratywnie w art. 16k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odnosi się jedynie do roku podatkowego, w którym spółka (podatnik) rozpoczęła działalność. Co się zaś tyczy lat następnych, to dla zachowania prawa do dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych musi być jedynie spełniony warunek posiadania statusu małego podatnika. Stąd też, gdyby nawet rozpatrywany przepis znajdował w analizowanym przypadku zastosowanie, to wywoływałby on określone skutki prawne jedynie w stosunku do roku podatkowego trwającego od dnia 13 września 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r., nie zaś do lat następnych. Tym samym uznać wypada, że zgodnie z art. 16k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka ma w 2012 r. prawo do dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych i prawo to będzie także posiadała w następnych latach podatkowych o tyle, o ile zachowa w tych latach status małego podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie. Pośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki związane z całokształtem działalności podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych – wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Ustawodawca postanowił bowiem w treści art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b updop, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Z uwagi na fakt, że składniki majątku trwałego wykorzystywane są przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, ustawodawca przyjął zasadę, że wydatki te zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia. Jak stanowi bowiem art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Wykluczając możliwość jednorazowego uznania wydatku na nabycie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej za koszt uzyskania przychodu, ustawodawca kierował się zasadą współmierności kosztów i przychodów podatkowych. W innym bowiem przypadku jednorazowe uznanie wydatku za koszty uzyskania przychodów pozwalałoby podatnikom w skrajnych przypadkach przy dużych wydatkach inwestycyjnych, na wykazywanie przez kilka lat podatkowych wyższych kosztów nad przychodami podatkowymi.

Stosownie do postanowień art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika napotrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Przepisy updop jako jeden ze sposobów (metod) amortyzacji wskazują dokonanie tzn. jednorazowego odpisu amortyzacyjnego.

Zgodnie z art. 16k ust. 7 updop, podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Przy czym małym podatnikiem, zgodnie z art. 4a pkt 10 updop, jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

W myśl art. 16k ust. 8 updop, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Jednocześnie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 16k ust. 9 updop przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 7, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 3500 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16f ust. 3.

Zatem, jak wynika z wyżej przytoczonych przepisów niektórzy podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych, do wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka została zawiązana w dniu 13 września 2011 r. Zgodnie z zawartą umową spółki jej udziały zostały objęte za wkład pieniężny stanowiący wspólność majątkową małżeństwo X. Umowa ta przewiduje, że rok podatkowy zawiązanej spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym, co w praktyce oznacza, że pierwszy rok podatkowy obejmował okres od dnia 13 września 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. W roku podatkowym trwającym od dnia 13 września 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000,00 euro. W konsekwencji stosownie do art. 4a pkt 10 updop w 2012 r. Spółka posiada status małego podatnika. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki w dniu 27 grudnia 2011 r. podjęło uchwałę o podwyższeniu dotychczasowego kapitału zakładowego w drodze objęcia nowych udziałów przez dotychczasowych wspólników w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa z wyjątkiem niektórych jego składników majątkowych (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) o wartości 5.000.000,00 zł, prowadzonego przez Panią X pod firmą Y, a stanowiącego przedmiot wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej jej i jej męża. W wykonaniu tej uchwały w dniu 31 grudnia 2011 r. pomiędzy Spółką a jej wspólnikami została zawarta umowa aportu, w wyniku której przeniesiona została na rzecz Spółki własność ww. przedsiębiorstwa z wyjątkiem jego niektórych składników majątkowych (zorganizowanej części przedsiębiorstwa).

Zgodnie z art. 16k ust. 11 pkt 3 updop, przepisy ust. 7 nie mają zastosowania do podatników rozpoczynających działalność, którzy zostali utworzeni przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro; wartość tych składników oblicza się stosując odpowiednio art. 14.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Spółka została utworzona w dniu 13 września 2011 r. Natomiast uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego w drodze objęcia nowych udziałów przez dotychczasowych wspólników w zamian za wkład niepieniężny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa o wartości 5.000.000,00 zł podjęto w dniu 27 grudnia 2011 r. Zatem, art. 16k ust. 11 pkt 3 updop, nie ma w niniejszej sprawie zastosowania, gdyż aport wnoszony jest już do istniejącej spółki kapitałowej, a skutkiem jego wniesienia jest podwyższenie kapitału zakładowego funkcjonującego w obrocie prawnym przedsiębiorcy.

Mając powyższe na uwadze, Spółka posiadająca w 2012 r. status małego podatnika, w myśl art. 16 ust. 7 updop, może dokonywać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych z wyłączeniem samochodów osobowych, wprowadzonych do ewidencji środków trwałych w tym roku podatkowym. Również w kolejnych latach podatkowych, jeśli Spółka dalej będzie posiadać status małego podatnika będzie mogła dokonywać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych, po spełnieniu pozostałych warunków wynikających z przepisów updop.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania pierwszego jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania przedstawionego we wniosku jako drugie wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.