INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 05 stycznia 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na opracowanie wniosku o dotację przez firmę consultingową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na opracowanie wniosku o dotację przez firmę consultingową.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2008 r. Spółka ubiegała się o uzyskanie dotacji z UE na budowę nowej hali produkcyjnej oraz zakup maszyn i urządzeń potrzebnych do realizacji nowego projektu. W związku z tym, zleciła firmie consultingowej opracowanie wniosku o dotację wraz z potrzebną dokumentacją. W związku z wykonaniem usługi, Spółka otrzymała fakturę od firmy consultingowej, która opiewała na znaczną kwotę. Spółce została przyznana kwota dotacji, jednakże w związku z pojawieniem się kryzysu gospodarczego, Spółka nie była pewna, czy inwestycja się rozpocznie. Ostatecznie Spółka rozpoczęła inwestycję - budowę nowej hali produkcyjnej w 2010 r. Przewidywany okres trwania inwestycji to 3 lata. Planowana data ostatecznego zakończenia inwestycji określona jest na koniec 2012 r.

Faktura za wykonaną usługę doradczą została przez Spółkę zakwalifikowana jako koszt pośrednio związany z przychodami, z uwagi na ogólną zasadę, że jest to koszt funkcjonowania podatnika, którego poniesienie jest związane z prowadzoną działalnością, a którego nie można przypisać bezpośrednio określonym przychodom. Zgodnie z przyjętymi w Spółce zasadami rachunkowości, kierując się zasadą istotności, znaczące koszty, które mogłyby zniekształcać wynik finansowy spółki powinny być rozliczane w czasie w stosunku do okresu, którego dotyczą. Okres ten jest ustalany indywidualnie, w zależności od rodzaju poniesionego kosztu.

W związku z tym, że koszt dotyczący usługi consultingowej był znaczący i mógłby zniekształcić wynik finansowy okresu podatkowego, w którym otrzymano fakturę, a jednocześnie nie zaczęto nowej inwestycji (a także nie było pewności, czy projekt będzie realizowany w przyszłości), kierując się przyjętymi zasadami rachunkowości, Spółka zaksięgowała ten koszt jako rozliczenia międzyokresowe. Postanowiono ująć ten koszt w księgach rachunkowych w okresie 3 lat (po 1/3 w każdym roku podatkowym), począwszy od roku podatkowego 2010, tj. od roku kiedy rozpoczęto inwestycję do czasu jej zakończenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka ma prawo zaliczyć wydatek związany z otrzymaniem dotacji do kosztów uzyskania przychodów w momencie zaksięgowania go jako koszt w księgach rachunkowych (w przypadku Spółki w przeciągu 3 lat)...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek dotyczący opłaty za sporządzenie wniosku o dotację może być prawidłowo uznany za koszt podatkowy w momencie jego poniesienia, tj. zaksięgowania jako koszt w księgach rachunkowych. Zgodnie z art. 15 ust. 4d koszty uzyskania przychodów, inne niż bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jak ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Koszt uzyskania dotacji jest niewątpliwie kosztem pośrednio związanym z przychodami, ponieważ niemożliwe jest przyporządkowanie go określonym przychodom. Takie zakwalifikowanie wynika również z ogólnie przyjętej przez urzędy skarbowe wykładni (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 01 czerwca 2009 r. Znak: IBPBI/2/423-565/09/PH).

Na podstawie art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury, z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W ocenie Spółki, z treści cytowanego przepisu wprost wynika, że dla momentu uznania wydatku za koszty uzyskania przychodów istotny pozostaje moment ujęcia go w księgach rachunkowych, na podstawie przepisów o rachunkowości. Nie chodzi przy tym o jakiekolwiek ujęcie wydatku w księgach, ale jego „ujęcie jako kosztu”, czyli uznanie przez podatnika za koszt z punktu widzenia przepisów o rachunkowości. Zgodnie z art. 39 ust 1 i 3 ustawy o rachunkowości, okresowe rozliczenie kosztów jest uzasadnione wówczas, gdy wydatki stanowią kwotę istotną dla podmiotu. Ze względu na fakt, że przepisy nie przesądzają o wysokości tej kwoty, podatnik każdorazowo sam podejmuje decyzję, czy jest to wartość istotna, która powinna być rozliczana w czasie, czy też kwota nieistotna, którą można zaliczyć jednorazowo do kosztów w dacie jej poniesienia. Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że sposób rozliczenia kosztu dla celów podatkowych jest uzależniony od sposobu jego zaksięgowania.

Tym samym, skoro kierując się zasadą istotności dla celów bilansowych, Spółka traktuje poniesioną opłatę prowizyjną jako istotną dla swojej działalności i rozlicza ją w przeciągu trwania inwestycji finansowanej z funduszy UE, tj. w przeciągu 3 lat, to powinna również w tym samym czasie zaliczać ją do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że sposób rozliczania kosztu dla celów podatkowych jest uzależniony od sposobu jego zaksięgowania w księgach rachunkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów i nie znajdują się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

W zależności od charakteru kosztów – bezpośrednio lub inne niż bezpośrednio związane z przychodami – ustawodawca zróżnicował zasady ich potrącalności.

W myśl art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Zgodnie z art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka poniosła wydatki w związku z opracowaniem wniosku o dotację z Unii Europejskiej wraz z potrzebną dokumentacją, który zleciła firmie consultingowej. Z uwagi na fakt, że koszt dotyczący usługi consultingowej był znaczący i mógłby zniekształcić wynik finansowy okresu podatkowego, w którym otrzymano fakturę (a jednocześnie nie zaczęto nowej inwestycji) kierując się przyjętymi zasadami rachunkowości, Spółka zaksięgowała ten koszt jako rozliczenia międzyokresowe. Spółka postanowiła ująć ten koszt w księgach rachunkowych w okresie 3 lat (po 1/3 w każdym roku podatkowym), począwszy od roku podatkowego 2010, tj. od roku kiedy rozpoczęto inwestycję do czasu jej zakończenia.

W ocenie tut. Organu wydatki jakie Spółka poniosła na usługi doradcze świadczone przez wyspecjalizowaną firmę w celu uzyskania dotacji, należy zakwalifikować do kosztów pośrednich, związanych z prowadzoną przez podatnika działalnością.

Stwierdzić należy więc, że z treści przywołanych przepisów updop wynika podstawowa reguła, tzn. moment uznania wydatku za koszt podatkowy jest w obecnym stanie prawnym uzależniony od uznania go za taki koszt w ujęciu bilansowym. Innymi słowy, przepisy updop nie stoją na przeszkodzie w rozliczeniu w czasie kosztów dotyczących usług doradczych. Skoro podatnik zdecydował się rozliczać przedmiotowe wydatki w oparciu o zasady wynikające z przepisu art. 39 ust. 1 i ust. 3 ustawy o rachunkowości, a więc dokonywać systematycznie odpisów w ciężar kosztów proporcjonalnie do ustalonego okresu, to powinien je w tym samym czasie zaliczać do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych. Co do zasady, stanowi o tym art. 15 ust. 4e updop.

W konsekwencji stanowisko Spółki, w świetle którego, przedmiotowe wydatki związane z wynagrodzeniem dla firmy doradczej opracowującej wniosek o dotację stanowią koszty uzyskania przychodów potrącane w dacie ich poniesienia tj. zaksięgowania jako koszt w księgach rachunkowych, uznać należy za prawidłowe, o ile koszty usług doradczych nie stanowiły kosztów kwalifikowanych i Spółka nie uzyskała refinansowania w ramach uzyskanej dotacji.

Zauważyć bowiem należy, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy stwierdzić, iż kwestię związaną z rozliczeniem poniesionych wydatków na opracowanie wniosku o dotację z wykorzystaniem czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów, regulują przepisy o rachunkowości, do interpretacji których tut. Organ nie jest uprawniony. Przepisy tej ustawy nie są bowiem przepisami prawa podatkowego, a zatem nie mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej. Tym samym zasady i prawidłowość zapisów w księgach rachunkowych nie były weryfikowane przez tut. Organ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.