INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2012 r. (data wpływu – 18 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży gruntów rolnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży gruntów rolnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni, jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka), prowadzi sieć placówek handlowych. Spółka nie prowadzi produkcji rolniczej.

Spółka zamierza nabywać nieruchomości sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych (dalej: Grunty) Spółka będzie posiadała wypis z ewidencji potwierdzający klasyfikację Gruntów na dzień realizacji transakcji.

Proces inwestycyjny prowadzony przez Spółkę będzie najprawdopodobniej rozciągnięty w czasie. Nabywanie Gruntów będzie odbywało się w drodze odrębnych umów, zawieranych każdorazowo w formie aktu notarialnego. Spółka przewiduje, iż będzie nabywać Grunty od różnych, często niepowiązanych ze sobą, sprzedawców.

W momencie zawierania transakcji studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nabywanych Gruntów może przewidywać możliwość wykorzystania ich dla celów budowlanych. Dla nabywanych Gruntów mogą też być wydane warunki zabudowy i/lub uchwalony plan zagospodarowania, który pozwoli na wykorzystanie ich dla tych celów.

Grunty, które mają być przedmiotem nabycia będą w momencie realizowania transakcji zajęte na prowadzenie działalności rolniczej lub w ogóle nie będą zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. W przypadku, jeżeli Grunty będą leżały w mieście nie będą na nich posadowione budynki mieszkalne ani ich części.

Powierzchnia nabywanych Gruntów będzie różna – Spółka przewiduje, iż w przypadku części Gruntów może ona być mniejsza niż 1ha (lub mniejsza niż 1ha przeliczeniowy) i wynosić przykładowo 2.000 m2, 3.000 m2, 4.000 m2, w przypadku innych Gruntów wynosić ponad 1ha (lub ponad 1ha przeliczeniowy).

Grunty będą zlokalizowane w różnych miejscach w całej Polsce i najczęściej nie będą ze sobą sąsiadować. Grunty nie będą też zazwyczaj w żaden sposób połączone ze sobą funkcjonalnie. Po nabyciu Gruntu Spółka najczęściej będzie dążyła do zmiany jego przeznaczenia i realizacji na jego terenie inwestycji w postaci budowy obiektu handlowego.

W momencie transakcji nabycia Gruntów Spółka będzie pozostawać właścicielem, co najmniej jednej nieruchomości, sklasyfikowanej w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych o całkowitej powierzchni większej niż 1ha. Nieruchomość ta nie będzie w momencie nabycia Gruntów zajęta na prowadzenie działalności gospodarczej z tym wyjątkiem, iż Spółka dopuszcza tam ewentualnie prowadzenie działalności rolniczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy transakcje nabycia Gruntów opisanych w zdarzeniu przyszłym, niezależnie od wielkości nabywanego Gruntu, będą zwolnione z PCC...

Zdaniem Spółki, transakcje nabycia Gruntów opisane w zdarzeniu przyszłym będą zwolnione z PCC na podstawie art. 9 pkt . 2 lit a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W Jej opinii w przedstawionym zdarzeniu przyszłym należy uznać, iż jest Ona w momencie realizacji transakcji właścicielem gospodarstwa rolnego, zaś nabywane Grunty powiększą to gospodarstwo.

Zgodnie z art. 9 pkt 2 lit a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zwalnia się od podatku przeniesienie własności nieruchomości lub ich części, wraz z częściami składowymi, z wyjątkiem budynków mieszkalnych lub ich części znajdujących się na obszarze miast w drodze umów sprzedaży, pod warunkiem, że w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności, nabyte grunty stanowią gospodarstwo rolne albo utworzą gospodarstwo rolne lub wejdą w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy.

W ocenie Spółki przedstawione w zdarzeniu przyszłym transakcje będą spełniały warunki do zastosowania ww. zwolnienia, a w szczególności:

• Grunty zostaną nabyte na własność, w drodze umowy sprzedaży;
• w momencie sprzedaży Gruntów znajdujących się na obszarze miast, na sprzedawanych Gruntach nie będą położone budynki mieszkalne ani ich części;
• w chwili dokonania sprzedaży nabywane Grunty wejdą w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością Spółki.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 w związku z art. 1 ustawy o podatku rolnym za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Pojęcie użytków rolnych zdefiniowano w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38 poz. 454).

Spółka pragnie podkreślić, że dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę wymiaru podatków. Wynika to wprost z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30 poz. 163 z późn. zm.). W związku z tym, przy wymierzaniu podatków od nieruchomości gruntowych oraz przy decydowaniu o zwolnieniu od podatku od czynności cywilnoprawnych określonych nieruchomości, decydującą i przesądzającą rolę powinny mieć zapisy w ewidencji gruntów i budynków. W tym zakresie ewidencja gruntów i budynków posiada charakter rejestru urzędowego, który spełnia przesłanki z art. 194 Ordynacji podatkowej, a zatem stanowi dowód tego, co zostało w niej urzędowo stwierdzone.

Stanowisko takie potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych. W orzeczeniu z dnia 28 marca 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 3501/05, WSA w Warszawie uznał, że ewidencja gruntów i budynków jest urzędowym źródłem informacji faktycznych wykorzystywanych w postępowaniach administracyjnych i w każdym przypadku, gdy dane zawarte w deklaracji, czy informacji złożonej przez podatnika są niezgodne z danymi wynikającymi z ewidencji, rozstrzygające znaczenie dla opodatkowania gruntów mają zapisy wynikające z ewidencji. W innym wyroku z dnia 3 marca 2005 r., sygn. akt FSK 912/04, NSA wyraźnie stwierdził, że skoro dane z ewidencji gruntów stanowią podstawę wymiaru podatków, a contrario należy przyjąć, że dane te stanowią podstawę do stosowania zwolnień od podatku, jeśli zwolnienie zależy od danych objętych ewidencją gruntów.

Podobne stanowisko zajmują organy podatkowe. Przykładowo Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Toruniu w interpretacji z dnia 10 marca 2006 r. Nr PM/436-1/06 potwierdził, że (...) o tym, czy dane grunty stanowią gospodarstwo rolne, czy też stanowią nieruchomości rolne, stanowi, zgodnie z ustawą o podatku rolnym, wyłącznie ich sklasyfikowanie w ewidencji gruntów i budynków, a nie ich przeznaczenie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego czy też w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Jak wskazuje Spółka, zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter warunkowy, co oznacza, iż jedynie spełnienie kryteriów, o których mowa w tym przepisie, daje podstawę do zwolnienia umowy sprzedaży nieruchomości lub ich części z podatku od czynności cywilnoprawnych. Analiza przepisu pozwala stwierdzić, iż dla skuteczności zwolnienia musi wystąpić jedna z poniższych ewentualności:

1. przenoszona nieruchomość musi stanowić (niekoniecznie w całości) gospodarstwo rolne zbywcy; późniejsza zmiana charakteru nieruchomości nie ma znaczenia, bądź
2. przenoszona nieruchomość nie musi być gospodarstwem rolnym lub jego częścią, jednak w połączeniu z nieruchomościami nabywcy (np. wskutek osiągnięcia wymaganych norm obszarowych) możliwe będzie utworzenie gospodarstwa rolnego, bądź
3. przenoszona nieruchomość niebędąca gospodarstwem rolnym (lub jego częścią) zostanie włączona do gospodarstwa rolnego nabywcy.

Zobowiązanie podatkowe powstanie zatem tylko wtedy, gdy zbywana nieruchomość nie stanowi całości lub części gospodarstwa rolnego i jednocześnie w wyniku jej przeniesienia nie wejdzie w skład gospodarstwa.

W opinii Spółki, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym spełnione będą przesłanki uprawniające Ją do skorzystania ze zwolnienia. Z przytoczonego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza nabywać Grunty o powierzchni większej, jak i mniejszej niż 1ha. W przypadku Gruntów o powierzchni mniejszej niż 1ha ze względu na niespełnienie kryterium powierzchniowego, Grunty te nie będą mogły być zaklasyfikowane jako gospodarstwo rolne.

Tym niemniej, Spółka w momencie nabycia powyższych Gruntów będzie pozostawała właścicielem innej nieruchomości, sklasyfikowanej w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, o całkowitej powierzchni większej niż 1ha. Nieruchomość ta zdaniem Spółki będzie stanowiła gospodarstwo rolne.

Jak wykazano już powyżej dla zdefiniowania pojęcia gospodarstwa rolnego dla celów podatkowych konieczne jest odwołanie się do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (j. t. Dz. U. z 2006 Nr 136, poz. 969 z późn. zm.). Zdaniem Spółki nieruchomości, które będą przez Nią posiadane na moment nabycia Gruntów będą stanowiły gospodarstwo rolne a w szczególności:

1. będą na moment nabycia sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków, jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych,
2. ich powierzchnia będzie większa od 1 ha,
3. nie będą one w momencie realizowania transakcji zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Ponieważ Spółka na moment nabycia gruntów będzie właścicielem gospodarstwa rolnego (co wykazano powyżej) to należy uznać, iż nabywane Grunty powiększą to gospodarstwo.

Wnioskodawczyni wskazuje, że dla celów podatkowych gospodarstwo rolne stanowią wszystkie grunty znajdujące się we własności podatnika pod warunkiem, iż ich łączna powierzchnia przekracza 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy a nadto, iż grunty te pozostają zakwalifikowane, jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych i nie są one wykorzystywane na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Z powyższego wynika, iż każdy nabywany przez Spółkę grunt sklasyfikowany, jako użytek rolny lub jako grunt zadrzewiony i zakrzewiony na użytkach rolnych, pod warunkiem iż nie będzie prowadzona na nim działalność gospodarcza lub, że będzie to działalność rolnicza powiększy dotychczasowe gospodarstwo rolne Spółki.

Bez znaczenia jest fakt, iż niektóre z nabywanych nieruchomości samodzielnie mogą nie mieć powierzchni większej lub równej hektarowi bądź hektarowi przeliczeniowemu. Dla celów ustalenia normy obszarowej grunty powinny być liczone łącznie. Takie stanowisko potwierdza doktryna prawa - jak zauważa bowiem L. Etel: Użytki rolne stanowiące własność i współwłasność podatnika podlegają łączeniu w celu ustalenia normy obszarowej gospodarstwa rolnego. (...) Nie znajduje uzasadnienia prawnego argument, że grunty stanowiące odrębny przedmiot opodatkowania nie podlegają łączeniu z innymi gruntami stanowiącymi własność podatnika. (...) Grunty rolne, stanowiąc własność i współwłasność podatnika, nie muszą stanowić zorganizowanej całości. Takie rozumienie gospodarstwa rolnego powoduje m. in., że za gospodarstwo rolne należy uznać grunty (...) nawet wówczas, gdy nie istnieje pomiędzy nimi żadna więź ekonomiczna. (...) Jedynym elementem łączącym wyżej wymienione grunty jest osoba podatnika (Glosa do wyroku WSA z dnia 16 stycznia 2004 r., sygn. akt III SA 1140/03, „Orzecznictwo Sądów Polskich", Nr 12, s. 155).

Fakt, iż wielkość nabywanego obszaru nie ma znaczenia dla możliwości skorzystania ze zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych potwierdzają też liczne organy podatkowe m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 4 lipca 2008 r. Nr ITPB2/436-65/08/MK czy Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 17 lutego 2009 r. Nr ILPB2/436-126/08-3/AJ.

Spółka zwraca także uwagę, że ocena czy dane grunty stanowią, względnie utworzą gospodarstwo rolne następuje, dla potrzeb przedmiotowego zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych, wyłącznie w oparciu o przepisy prawa rolnego. W tej sytuacji, zgodnie z art. 9 pkt 2 lit a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, przepisy Kodeksu cywilnego, które definiują pojęcie gospodarstwa rolnego w inny sposób nie znajdują zastosowania. Potwierdza to orzecznictwo sądowe. W wyroku NSA w Warszawie z dnia 18 maja 1994 r., sygn. akt III SA 1438/93, którego sentencja w dalszym ciągu zachowuje aktualność, stwierdzono, że kiedy przepisy podatkowe zawierają własną normatywną definicję gospodarstwa rolnego, nie ma podstaw do rozważania - dla celów podatkowych - czy konkretna nieruchomość może być uznana za gospodarstwo rolne, w rozumieniu przepisów art. 55 3 k.c. W żadnym bowiem razie wnioski wyprowadzone z takich rozważań nie mogłyby wpłynąć na uchylenie stosowania konkretnego przepisu zamieszczonego w prawie podatkowym, byłoby to łamanie prawa. Jedynym składnikiem gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów u.p.r. są grunty o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy. Grunty te nie muszą stanowić zorganizowanej całości. Takie rozumienie gospodarstwa rolnego powoduje m.in., że za gospodarstwo należy uznać grunty o powierzchni przekraczającej 1 ha nawet wówczas, gdy nie istnieje pomiędzy nimi żadna więź ekonomiczna.

Teza powyższa znajduje potwierdzenie również w orzecznictwie organów skarbowych. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 17 kwietnia 2008 r. Nr IPPB2/436-15/08-2/AS stwierdził m.in., że (...) grunty nie muszą stanowić zorganizowanej całości. Za gospodarstwo rolne należy również uznać grunty o powierzchni przekraczającej 1 ha, nawet wówczas, gdy nie istnieje pomiędzy nimi żadna więź ekonomiczna.

Ponadto, w ocenie Spółki, w myśl art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przesłanki zastosowania zwolnienia powinny być spełnione na chwilę dokonania czynności cywilnoprawnej. Oznacza to, że jeżeli w momencie zawarcia umowy nabyty grunt stanowił gospodarstwo rolne albo utworzył gospodarstwo rolne lub wszedł w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy, warunek ten będzie spełniony.

Stanowisko Spółki, iż znaczenie ma spełnienie przesłanek określonych w ww. przepisie na moment nabycia gruntów potwierdza orzecznictwo podatkowe. Przykładowo w interpretacji z dnia 26 marca 2008 r. Nr ITPB2/436-9/08/AD Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że z (...) przepisu art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że umowa sprzedaży będzie zwolniona od podatku, tylko wtedy gdy w chwili dokonania czynności nabywany grunt będzie stanowił gospodarstwo rolne lub wejdzie w skład gospodarstwa rolnego. Natomiast późniejsza zmiana przeznaczeni gruntu nie może skutkować pozbawieniem praw do zwolnienia od podatku. Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 17 września 2008 r. Nr ILPB2/436-53/08-2/MK, uznając, że zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 2 lit. a) ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter warunkowy, co oznacza, że umowa sprzedaży będzie zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych, tylko wtedy, gdy w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności, nabywany grunt będzie stanowił gospodarstwo rolne albo utworzy gospodarstwo rolne lub wejdzie w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy. Z analizy przedmiotowego przepisu wynika również, że bez wpływu na prawo do ww. zwolnienia pozostaje późniejsza zmiana przeznaczenia zakupionego gruntu. Ten sam organ zaprezentował identyczne stanowisko w interpretacji z dnia 28 maja 2008 r. Nr ILPB2/436-12/08-5/AJ.

A zatem, mając na uwadze powyższe – zdaniem Spółki – zawierane umowy przeniesienia własności nieruchomości będą podlegały, zgodnie z art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zwolnieniu z opodatkowania. Nabywane Grunty wejdą bowiem, niezależnie od ich wielkości, w skład gospodarstwa rolnego posiadanego przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do treści art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.