Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-213/12/WN
z 15 czerwca 2012 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
|
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP2/443-213/12/WN
Data
2012.06.15
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatku --> Delegacje ustawowe
Słowa kluczowe
dług
faktura
korekta podatku
wierzyciel
wierzytelności nieściągalne
Istota interpretacji
korekta podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności oraz rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym powstałej wskutek dokonania korekty rozliczenia podatkowego
Wniosek ORD-IN  3 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2012r. (data wpływu 5 marca 2012r.), uzupełnionym pismami z dnia 16 maja 2012r. (data wpływu 21 maja 2012r.) i z dnia 30 maja 2012r. (data wpływu 4 czerwca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności oraz rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym powstałej wskutek dokonania korekty rozliczenia podatkowego – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 5 marca 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. korekty podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności oraz rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym powstałej wskutek dokonania korekty rozliczenia podatkowego. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 maja 2012r. (data wpływu 21 maja 2012r.) oraz pismem z dnia 30 maja 2012r. (data wpływu 4 czerwca 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 maja 2012r. znak: IBPP2/443-213/12/WN. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny: Postanowieniem Sądu Rejonowego została ogłoszona upadłość Spółki, i wyznaczono syndyka. W trakcie postępowania syndyk próbował ściągnąć należności od czterech dłużników upadłego wynikających z faktur VAT wystawionych przez Upadłego przed ogłoszeniem upadłości. Co istotne Upadły w okresie wystawienia faktury VAT, ani też w późniejszym czasie nie dokonał zapłaty tego podatku na rachunek właściwego Urzędu Skarbowego. Jednym z wierzycieli, który zgłosił swoją wierzytelność w stosunku do Upadłego w postępowaniu upadłościowym jest Skarb Państwa - Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. na łączną kwotę 1.396.585,69 zł, w tym 1.268.195,69 zł z tytułu nieuregulowanego podatku od towarów i usług. Dotychczas Sąd upadłościowy nie obwieścił w MSiG o przekazaniu przez syndyka listy wierzytelności (lista wierzytelności została złożona przez syndyka a syndyk został wezwany do uzupełnienia braków formalnych). Wg posiadanej wiedzy i dokumentów znajdujących się u syndyka Spółka nie była powiązana z dłużnikami ani kapitałowo ani osobowo w rozumieniu art. 89a ust. 7 w zw. z art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku od towarów i usług. Pomimo trwających postępowań sądowych oraz w stosunku do niektórych dłużników także postępowań egzekucyjnych do chwili obecnej nie udało się wyegzekwować żadnej kwoty. Wszystkie faktury wystawione były najpóźniej w 2010r. i do chwili obecnej od dnia ich wystawienia upłynęło 180 dni. Co najmniej dwóch dłużników ogłosiło upadłość z opcją likwidacyjną (w 2011r. tj. po dokonaniu sprzedaży i wystawieniu faktur VAT przez Upadłego). W związku z niemożnością wyegzekwowania należności od dłużników syndyk wystosował pismo zawiadamiając dłużników o wszczęciu procedury określonej w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług i wezwał ich do dobrowolnej zapłaty należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania. W ocenie syndyka istnieją przesłanki do zastosowania procedury określonej w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż Syndyk zamierza dokonać korekty podatku należnego wynikającego z faktur VAT wystawionych w stosunku do czterech dłużników, a mianowicie faktur VAT:
Wierzytelności, od których Syndyk zamierza dokonać korekty podatku VAT, są wierzytelnościami nieściągalnymi w rozumieniu art. 89a ust. 1a ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż pomimo upływu 180 dni od dnia terminów płatności określonych na wystawionych fakturach nie zostały one uregulowane przez dłużników. Z informacji posiadanych przez Syndyka wynika, że zostały spełnione przesłanki dokonania korekty podatku, o których mowa w art. 89a ust. 2 pkt 1-6 ustawy o podatku od towarów i usług. Usługi objęte ww. fakturami VAT były świadczone na rzecz czynnych podatników, którzy w chwili jej wykonania nie znajdowali się w stanie upadłości. Wierzytelności zostały wykazane w deklaracjach VAT jako obrót opodatkowany i podatek należny. Zarówno wierzyciel, jak i dłużnicy na chwilę obecną są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Przedmiotowe wierzytelności nie zostały zbyte przez Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej. Jak wynika z powyżej przedstawionego zestawienia faktur od końca roku, w którym zostały one wystawione nie upłynął jeszcze termin 2-letni, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Jak już wskazano we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Syndyk zawiadomił dłużników o zamiarze skorygowania podatku należnego wzywając ich do dokonania zapłaty w terminie 14 dni od dnia otrzymania pisma. Pomimo skutecznego doręczenia ww. wezwania należności nigdy nie zostały przez dłużników uregulowane. Syndyk posiada potwierdzenie odbioru zawiadomienia dłużników o zamiarze skorygowania podatku należnego wynikającego z ww. faktur VAT. W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik może dokonać korekty deklaracji z tytułu świadczonych usług na terytorium Polski, jeżeli nieściągalność wierzytelności jest uprawdopodobniona. W przedmiotowym stanie faktycznym wierzytelności udokumentowane fakturami VAT nie zostały zapłacone przez czterech kontrahentów Upadłego w żadnej kwocie. Pomimo toczących się postępowań sądowych, jak i egzekucyjnych do chwili obecnej nie udało się wyegzekwować żadnej kwoty. Ponadto od momentu wystawienia faktur za wykonanie usługi upłynął już okres 180 dni, o którym mowa w art. 89a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie może być zatem wątpliwości, że wierzytelności Upadłego, o których mowa są nieściągalne. Nie istnieją przy tym żadne przeszkody określone w dalszej części omawianego przepisu dla dokonania korekty deklaracji VAT. Upadły nie jest bowiem powiązany osobowo, ani kapitałowo z żadnym z dłużników. Co prawda podatek VAT nie został przez Upadłego odprowadzony do właściwego Urzędu Skarbowego, jednakże przedmiotowe wierzytelności zostały wykazane w deklaracji VAT jako obrót opodatkowany i został wykazany należny podatek. W chwili wystawienia faktur, jak i w chwili obecnej Upadły i dłużnicy są czynnymi podatnikami podatku VAT. Należy zwrócić uwagę, iż przepisy nie ograniczają możliwości dokonania korekty, w szczególności nie zakazują dokonania tej korekty przez spółkę w upadłości, ani też w przypadku gdy dłużnik znajduje się w upadłości. Istotne jest aby czynność opodatkowana podatkiem VAT została dokonana i zostały spełnione przesłanki z art. 89a ustawy o podatku o towarów i usług. Natomiast z uwagi na fakt, iż sp. z o.o. znajduje się w upadłości likwidacyjnej zgodnie z ustawą prawo upadłościowe i naprawcze korekta deklaracji powinna zostać dokonana przez Syndyka Masy Upadłości. A zatem zdaniem wnioskującego zaistniały wszelkie przesłanki, aby Syndyk Masy Upadłości Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej dokonał korekty podatku VAT. Natomiast zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Powyższy przepis stanowi o generalnej zasadzie podatku VAT jaką jest neutralność tego podatku dla wykonywania działalności opodatkowanej. W przypadku, gdy podatek naliczony jest wyższy od podatku należnego podatnik może żądać zwrotu różnicy pomiędzy podatkiem naliczonym a podatkiem należnym. Jeśli zatem podatnik dokonał zakupów, z których naliczony podatek był wyższy niż podatek z dokonanych sprzedaży podatnik ma prawo do żądania zwrotu od Urzędu Skarbowego. W przypadku dokonania korekty deklaracji zmniejszeniu ulegnie podatek należny, a zatem podatek który powinien zostać odprowadzony przez podmiot dokonujący sprzedaży towarów lub usług. W przedmiotowym przypadku podatek należny nie został jednak odprowadzony do Urzędu Skarbowego. Jeśli kwota podatku należnego zostanie zmniejszona to tym samym kwota podatku VAT, który powinien zostać odprowadzony w danym okresie powinien ulec zmniejszeniu. Dlatego też zmniejszeniu ulegnie wysokość wierzytelności z tego tytułu w stosunku do Upadłego. Zmianie ulegnie zatem stosunek podatku naliczonego do podatku należnego. Dlatego też zdaniem wnioskodawcy nie będzie możliwe żądanie zwrotu całości kwoty podatku należnego wynikających z nieuregulowanych faktur VAT po dokonaniu korekty deklaracji w trybie art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług. W takim przypadku, jeśli podatek naliczony będzie większy niż podatek należny za dany okres rozliczeniowy, to będzie istniała możliwość jego rozliczenia przez podatnika w następnym okresie rozliczeniowym. Zwrócić należy uwagę, iż omawiany przepis daje możliwość wyboru podatnikowi co do sposobu postępowania w przypadku, gdy podatek naliczony jest w danym okresie rozliczeniowym wyższy od podatku należnego. Podatnik ma bowiem prawo wyboru rozliczenia tego podatku w następnych okresach rozliczeniowych lub żądania zwrotu tego podatku. Przepis ten uzależnia możliwości dokonania wyboru od spełnienia różnorodnych przesłanek. W konsekwencji należałoby uznać, że w przypadku, gdy istnieje możliwość odliczenia podatku VAT, to istnieje także możliwość żądania zwrotu różnicy pomiędzy podatkiem naliczonym a podatkiem należnym. Jeśli zatem w wyniku dokonania korekty deklaracji podatku od towarów i usług za dany okres rozliczeniowy kwota podatku naliczonego będzie większa od podatku należnego podatnik będzie mógł żądać zwrotu tej różnicy od właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego. W opinii syndyka pomimo istnienia zobowiązań z tytułu podatku VAT Upadłego za okres sprzed ogłoszenia upadłości (kwota 1.268.195,69 zł za okres od 2010r. do dnia ogłoszenia upadłości) wierzycielowi Skarbowi Państwa - Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w K. nie będzie przysługiwało prawo potrącenia wierzytelności powstałej przed ogłoszeniem upadłości z wierzytelnością Upadłego powstałą w związku z dokonaniem korekty deklaracji od podatku od towarów i usług i w konsekwencji syndyk będzie miał prawo żądać od Urzędu Skarbowego zwrotu podatku VAT, pomimo, że Upadły zalega z zapłatą podatku VAT w kwocie 1.268.195,69 zł. Zgodnie bowiem z art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jednolity: Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1361 z późn. zm.) potrącenie wierzytelności upadłego z wierzytelnością wierzyciela jest dopuszczalne, jeżeli obie wierzytelności istniały w dniu ogłoszenia upadłości, chociażby termin wymagalności jednej z nich jeszcze nie nastąpił. W tym wypadku wierzytelność Upadłego z tytułu zwrotu podatku VAT powstanie po ogłoszeniu upadłości zatem niemożliwe jest potrącenie obu wierzytelności, albowiem zgodnie z art. 95 Prawa upadłościowego i naprawczego potrącenie nie jest dopuszczalne, jeżeli wierzyciel stał się dłużnikiem upadłego po dniu ogłoszenia upadłości. Z uwagi na wezwanie Sędziego - Komisarza o wyjaśnienie kwestii zwrotu podatku VAT, w związku z zarzutami zarządu Upadłego o konieczności przeprowadzenia procedury z art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług i żądania zwrotu VAT od Urzędu Skarbowego w K., oraz z uwagi na istotność przedstawionego wyżej problemu prawnego i konsekwencje interpretacji dla interesów Upadłego oraz Skarbu Państwa, proszę o niezwłoczne wydanie interpretacji podatkowej. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego w kwestii korekty podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności oraz rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym powstałej wskutek dokonania korekty rozliczenia podatkowego uznaje się za prawidłowe. Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT. Zgodnie z art. 89a ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona. Natomiast nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a). Na podstawie ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:
Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. W myśl ust. 4 ww. artykułu, w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części. Stosownie do ust. 5 ww. artykułu, podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego. Zgodnie z ust. 6 ww. artykułu, podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego. W myśl ust. 7 ww. artykułu, przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4. Z treści wniosku wynika, iż postanowieniem Sądu Rejonowego została ogłoszona upadłość Wnioskodawcy, i wyznaczono syndyka. W trakcie postępowania syndyk próbował ściągnąć należności od czterech dłużników upadłego wynikających z faktur VAT wystawionych przez Upadłego przed ogłoszeniem upadłości. Co istotne Upadły w okresie wystawienia faktury VAT, ani też w późniejszym czasie nie dokonał zapłaty tego podatku na rachunek właściwego Urzędu Skarbowego. Jednym z wierzycieli, który zgłosił swoją wierzytelność w stosunku do Upadłego w postępowaniu upadłościowym jest Skarb Państwa - Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. na łączną kwotę 1.396.585,69 zł, w tym 1.268.195,69 zł z tytułu nieuregulowanego podatku od towarów i usług. Dotychczas Sąd upadłościowy nie obwieścił w MSiG o przekazaniu przez syndyka listy wierzytelności (lista wierzytelności została złożona przez syndyka a syndyk został wezwany do uzupełnienia braków formalnych). Wg posiadanej wiedzy i dokumentów znajdujących się u syndyka Spółka nie była powiązana z dłużnikami ani kapitałowo ani osobowo w rozumieniu art. 89a ust. 7 w zw. z art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku od towarów i usług. Pomimo trwających postępowań sądowych oraz w stosunku do niektórych dłużników także postępowań egzekucyjnych do chwili obecnej nie udało się wyegzekwować żadnej kwoty. Wszystkie faktury wystawione były najpóźniej w 2010r. i do chwili obecnej od dnia ich wystawienia upłynęło 180 dni. Co najmniej dwóch dłużników ogłosiło upadłość z opcją likwidacyjną (w 2011r. tj. po dokonaniu sprzedaży i wystawieniu faktur VAT przez Upadłego). W związku z niemożnością wyegzekwowania należności od dłużników syndyk wystosował pismo zawiadamiając dłużników o wszczęciu procedury określonej w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług i wezwał ich do dobrowolnej zapłaty należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania. W ocenie syndyka istnieją przesłanki do zastosowania procedury określonej w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług. Syndyk zamierza dokonać korekty podatku należnego wynikającego z faktur VAT wystawionych w stosunku do czterech dłużników. Wierzytelności, od których Syndyk zamierza dokonać korekty podatku VAT, są wierzytelnościami nieściągalnymi w rozumieniu art. 89a ust. 1a ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż pomimo upływu 180 dni od dnia terminów płatności określonych na wystawionych fakturach nie zostały one uregulowane przez dłużników. Z informacji posiadanych przez Syndyka wynika, że zostały spełnione przesłanki dokonania korekty podatku, o których mowa w art. 89a ust. 2 pkt 1-6 ustawy o podatku od towarów i usług. Usługi objęte ww. fakturami VAT były świadczone na rzecz czynnych podatników, którzy w chwili jej wykonania nie znajdowali się w stanie upadłości. Wierzytelności zostały wykazane w deklaracjach VAT jako obrót opodatkowany i podatek należny. Zarówno wierzyciel, jak i dłużnicy na chwilę obecną są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Przedmiotowe wierzytelności nie zostały zbyte przez Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej. Jak wynika z przedstawionego zestawienia faktur od końca roku, w którym zostały one wystawione nie upłynął jeszcze termin 2-letni, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Syndyk zawiadomił dłużników o zamiarze skorygowania podatku należnego wzywając ich do dokonania zapłaty w terminie 14 dni od dnia otrzymania pisma. Pomimo skutecznego doręczenia ww. wezwania należności nigdy nie zostały przez dłużników uregulowane. Syndyk posiada potwierdzenie odbioru zawiadomienia dłużników o zamiarze skorygowania podatku należnego wynikającego z ww. faktur VAT. Jak wynika z treści wniosku, wątpliwości Wnioskodawcy, odnoszą się do możliwości dokonania korekty podatku VAT z tytułu wierzytelności, przy spełnieniu wszystkich warunków z art. 89a ust. 1, ust. la i ust. 2 ustawy o podatku VAT oraz po zawiadomieniu o tym dłużnika, a w konsekwencji tego żądanie zwrotu nadwyżki podatku VAT, w sytuacji gdy za dany okres rozliczeniowy kwota podatku naliczonego będzie wyższa od podatku należnego. Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że skoro:
zatem na podstawie wskazanych przepisów Wnioskodawca ma możliwość skorygowania podatku należnego od niezapłaconych faktur. Jak stanowi art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następny okres lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Ww. przepis wprowadza zatem dwie równorzędne zasady postępowania z powstałą nadwyżką podatku. Możliwe jest bowiem albo otrzymanie jej zwrotu na rachunek bankowy, albo przeniesienie jej na następne okresy rozliczeniowe. Wybór sposobu postępowania pozostawiony został podatnikowi. Cyt. wyżej art. 87 ust. 1 ustawy nie zabrania również rozbicia kwoty nadwyżki na dwie części, z których jedna podlegać będzie zwrotowi z urzędu skarbowego, zaś druga przeniesiona zostanie na kolejny okres rozliczeniowy. Powyższe oznacza, że uprawniony jest zarówno pierwszy sposób postępowania (wystąpienie o zwrot), drugi sposób postępowania (przeniesienie na następny okres), jak i oba te sposoby jednocześnie. W myśl art. 87 ust. 2 ustawy, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty. Na podstawie art. 87 ust. 5a ustawy, w przypadku gdy podatnik nie wykonał w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1, podatnikowi przysługuje, na jego umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową, zwrot kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na terytorium kraju lub poza tym terytorium, w terminie 180 dni od dnia złożenia rozliczenia, z zastrzeżeniem art. 86 ust. 19. Na pisemny wniosek podatnika urząd skarbowy dokonuje zwrotu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie 60 dni, jeżeli podatnik złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio. Zasadą jest, że zwrot przysługuje w tym przypadku w terminie 180 dni. Podatnik może jednak złożyć wniosek o zwrot podatku w terminie 60 dni. Wraz z wnioskiem powinno zostać złożone w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe, w kwocie odpowiadającej podatkowi naliczonemu. Z odesłań zawartych w ust. 5a ww. artykułu wynika, że w przypadku podatników, o których mowa w tym przepisie, organ podatkowy może wydłużyć termin zwrotu podatku, w przypadku gdy zasadność zwrotu jest weryfikowana przez organ podatkowy bądź organ kontroli skarbowej w jakiejkolwiek formie (czynności sprawdzających, postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego w kontroli skarbowej). W świetle powyższego, w przypadku gdy podatnik nie dokona w danym okresie rozliczeniowym żadnych czynności dających prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego i kwoty tego podatku nie przeniesie na następny okres rozliczeniowy, będzie uprawniony na podstawie art. 87 ust. 5a ustawy, do złożenia umotywowanego wniosku wraz z deklaracją podatkową o zwrot w terminie 180 dni kwoty podatku naliczonego. Jednakże na pisemny wniosek Wnioskodawcy urząd skarbowy dokona zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 60 dni, jeżeli podatnik w urzędzie skarbowym złoży zabezpieczenie majątkowe. W sytuacji natomiast, gdy w danym okresie u podatnika wystąpi podatek należny, wówczas w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następny okres lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. W tym przypadku – zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy – zwrot różnicy podatku nastąpi w terminie 60 dni. Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego, należy stwierdzić, iż jeżeli w konsekwencji dokonanej, na podstawie art. 89a ustawy o VAT, korekty podatku należnego, kwota podatku naliczonego w okresie rozliczeniowym będzie wyższa od kwoty podatku należnego, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następny okres lub wskazanie tej nadwyżki do zwrotu na rachunek bankowy. Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w kwestii korekty podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności oraz rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym powstałej wskutek dokonania korekty rozliczenia podatkowego należało uznać za prawidłowe. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Niniejsza interpretacja rozstrzyga jedynie w kwestii korekty podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności oraz rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym powstałej wskutek dokonania korekty rozliczenia podatkowego. Natomiast zawarta w stanowisku Wnioskodawcy kwestia braku, w świetle art. 93 ust. 1 i art. 95 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, możliwości potrącenia przez Naczelnika Urzędu Skarbowego wierzytelności powstałej w związku z dokonaniem korekty rozliczenia podatkowego w deklaracji dla podatku od towarów i usług, jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.