Wnioskiem z 05.10.2006 r. Spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:

W zarządzie Spółki zasiada cudzoziemiec zamieszkały w Niemczech. Według regulaminu Zarządu, posiedzenie odbywa się co miesiąc w terminie uzgodnionym przez członków zarządu.Za uczestnictwo w posiedzeniach członkowie zarządu otrzymują:
a) zwrot kosztów przejazdu prywatnym samochodem,
b) diety za czas podróży i uczestnictwa w posiedzeniu zarządu, nie więcej jednak, niż dwa pełne dni,
c) zwrot kosztów noclegu,
d) ekwiwalent pieniężny z uczestnictwo w posiedzeniach zarządu w wysokości stanowiącej równowartość 225 EURO według średniego kursu NBP z dnia odbycia posiedzenia zarządu.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:

Czy wyżej wymienione wydatki stanowią koszty uzyskania przychodu Spółki?

Według Spółki w/w koszty są kosztem uzyskania przychodu. Do prawidłowego funkcjonowania Spółki z pewnością niezbędne jest ponoszenie wydatków związanych z funkcjonowaniem jej organów, w tym zarządu i jego prezesa. W związku z powyższym wydatki ponoszone dla prawidłowego funkcjonowania zarządu są kosztami Spółki – art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:

Zgodnie z ogólną definicją wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; zmiana ostatnia: Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1589) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem za koszty uzyskania przychodów należy uznać wszelkie wydatki - po wyłączeniu wymienionych w negatywnym katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów - o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami. Mowa tu o kosztach bezpośrednio jak i pośrednio związanych z uzyskiwanym przychodem oraz o kosztach dotyczących całokształtu działalności podatnika czyli związanych z funkcjonowaniem firmy.

Powyższy przepis wskazuje, iż aby wydatki ponoszone przez Podatnika mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów:
- nie mogą być wymienione w art. 16 ust. 1 tej ustawy (wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów), oraz
- muszą mieć związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie powinno charakteryzować się celowością, tzn. poniesione wydatki muszą mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W związku z powyższym, wydatki poniesione przez Spółkę należy rozpatrywać przede wszystkim pod kątem ich wpływu na możliwość uzyskania przychodu.

Przepisy ustawy Kodeks spółek handlowych wymagają, aby spółka z ograniczoną odpowiedzialnością posiadała organ w postaci zarządu, który niezbędny jest do prowadzenia spraw spółki i reprezentacji jej na zewnątrz. Członek zarządu (w tym również nie będący pracownikiem) wykonując swą funkcję otrzymuje wynagrodzenie za prowadzenie spraw Spółki i Jej reprezentację, ustalone zgodnie z przepisami w/w ustawy.

Jeżeli wynagrodzenie członka zarządu (oprócz wynagrodzenia określonego kwotowo), przewiduje również inne jego składniki (np.: zwrot kosztów przejazdu prywatnym samochodem, diety za czas podróży), to wydatki te są kosztami podatkowymi, o ile nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Są to m. in.:
- wydatki związane z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) będących jednocześnie członkami zarządu i nie będących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów (art. 16 ust. 1 pkt 38 w/w ustawy),
- wydatki dotyczące zwrotu kosztów używania samochodu członka zarządu w tym w celu odbycia podróży (art. 16 ust. 1 pkt 51 w/w ustawy) - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu. W razie braku tej ewidencji, wydatki z tytułu używania samochodu nie stanowią kosztu uzyskania przychodów w całości,
- niewypłacone, niedokonane lub niepostawione do dyspozycji wypłaty, świadczenia oraz inne należności z tytułów określonych m. in. w art. 13 pkt 7 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.; zmiana ostatnia: Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588), a także zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy. Kosztem uzyskania przychodu mogą być zatem tylko faktycznie otrzymane przez członka zarządu wypłaty i świadczenia.

Reasumując należy wskazać, iż wydatki na rzecz osób wchodzących w skład zarządu, w tym zwrot kosztów podróży, są kosztem uzyskania przychodu pod warunkiem, że:
- stanowią składniki wynagrodzenia z tytułu pełnienia tych funkcji, określonego zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych i,
- nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w tym m. in. pkt 38; pkt 51 i 57).

Mając powyższe na uwadze, organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Stosownie do art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14 a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać podstawy uzasadniając to żądanie.