DECYZJA

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, działając na podstawie art. 14 b § 5 pkt 2 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja Podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.) zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzegu nr PD–423/INT/3/BK/06 z dnia 7 grudnia 2006r. w sprawie interpretacji w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczącej momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wystąpieniem do sądu o zasądzenie odszkodowania od kontrahenta.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 24 października 2006r. Jednostka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzegu z prośbą o wyjaśnienie kwestii momentu zaliczenia w koszty uzyskania przychodu wydatków związanych z wystąpieniem do sądu z powództwem przeciwko kontrahentowi o zapłatę odszkodowania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 18 września 2006r. Spółka wystąpiła do Sądu Okręgowego z pozwem przeciwko innej spółce z o.o., o zapłatę kwoty pokrywającej wyrządzoną szkodę wraz z należnymi odsetkami. Konsekwencją złożenia pozwu było zapłacenie przez Jednostkę w tym samym dniu opłaty sądowej, której nie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodu. Jak wskazała Spółka we wniosku, prawdopodobnie poniesie jeszcze inne koszty związane z dochodzonym roszczeniem (np. ekspertyzy i opinie biegłych potwierdzające słuszność wyliczeń Jednostki, koszty związane z usługami prawnymi itp.).

Zdaniem Spółki wydatki poniesione w związku ze złożonym pozwem stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wątpliwości budzi jedynie moment, w którym wydatki te można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Według Jednostki przepisem ustalającym moment uzyskania przychodu z tytułu żądanego odszkodowania jest art. 12 ust. 1 pkt 1 przedmiotowej ustawy. Będzie to, zatem moment otrzymania pieniędzy od pozwanej spółki.

Jednocześnie Jednostka jest przekonana o istnieniu ścisłego związku pomiędzy poniesionymi wydatkami a przychodem z tytułu odszkodowania. Podstawą tego stwierdzenia jest to, że aby uzyskać przychód z odszkodowania, niezbędnym jest poniesienie wydatku m.in. z tyt. opłaty sądowej. O związku z tym konkretnym przychodem przesądza również fakt, że nieponiesienie wydatku nie wpłynie w żaden sposób na inne otrzymywane przez Spółkę przychody.
Zatem wszystkie poniesione w związku żądaniem odszkodowania wydatki, winny zostać uznane za koszt uzyskania przychodu w momencie otrzymania odszkodowania. Należy przy tym, zdaniem Spółki, zachować proporcjonalność zaliczenia wydatków w koszty, tj. wg stosunku otrzymanych z odszkodowania pieniędzy do całej zasądzonej kwoty.

Postanowieniem nr PD–423/INT/3/BK/06 z dnia 7 grudnia 2006r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzegu powołując się na przepisy art. 12 ust. 1, art. 7 ust. 2, art. 15 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. nr 54, poz. 654 ze zm.), uznał przedstawione w przedmiotowym wniosku stanowisko Jednostki za prawidłowe, stwierdzając, że momentem uzyskania przez Spółkę przychodu z tytułu odszkodowania będzie moment faktycznego otrzymania tego odszkodowania. Wówczas wydatki poniesione w związku z dochodzonym roszczeniem będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu w wyniku dokonanej z urzędu weryfikacji ww. postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego, po wnikliwym przeanalizowaniu przedmiotowej sprawy stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.
Generalnie przyjmuje się więc, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością, których celem poniesienia jest osiągnięcie przychodu. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami w tym koszty funkcjonowania firmy.

Ponoszone przez dochodzącego swoich praw poszkodowanego, koszty procesu, takie jak wpis, opłata kancelaryjna czy koszty reprezentacji, jak również inne związane z jego prowadzeniem tj. koszty biegłych czy obsługi prawnej, mają na celu ochronę interesów prawnych podatnika i zmierzają do uzyskania należnego - wg jego oceny - zadośćuczynienia.
Są to więc niewątpliwie koszty związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, będące konsekwencją jego funkcjonowania jako podmiotu gospodarczego, które pozostają w pośrednim związku z jego przychodami. Nie można zatem kwestii zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów wiązać z przyznaniem przez sąd dochodzonego odszkodowania, ani też z datą jego faktycznego otrzymania. Stanowią one koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia, bez względu na skuteczność postępowania, w związku z którym powstały.

Wobec powyższego postanawia się jak w sentencji.

Decyzja jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.

Niniejsza decyzja interpretacyjna dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w czasie zaistnienia opisanej sytuacji. Zawarta w niej interpretacja nie jest wiążąca dla Jednostki, jednakże jest ona wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej.

Na mocy art. 220 § 1, art. 221 i art. 223 ustawy Ordynacja podatkowa na niniejszą decyzję służy prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.