INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30.12.2008r. (data wpływu 02.01.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazanego na fakturze dokumentującej sprzedaż nieruchomości, która podlegała zwolnieniu z VAT jako towar używany - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.01.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazanego na fakturze dokumentującej sprzedaż nieruchomości, która podlegała zwolnieniu z VAT jako towar używany. Wniosek zawierał braki formalne (brak podpisu pod złożonym wnioskiem przez Prezesa Zarządu bądź prokurenta lub dokumentu potwierdzającego umocowanie do samodzielnego występowania w imieniu Spółki Pana xxxx), tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 23.01.2009r. Nr IPPP3/443-14/09-2/MM wezwał Spółkę w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania do uzupełnienia wniosku w powyższym zakresie. Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na mocy aktu notarialnego zawartego w dniu 26.07.2008r. (Rep. xxx) Spółka nabyła od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą (dalej: Dostawca) prawo użytkowania wieczystego gruntu położonego w xxx stanowiącego działkę nr xxx oraz własność posadowionych na niej budynków i budowli, w tym: trzech budynków pensjonatowych, stołówki, kuchni, sanitariatów, dwóch budynków gospodarczych, stacji xxx, dróg wewnętrznych, parkingu utwardzonego i ogrodzenia (zwanych dalej łącznie: Nieruchomością).

Jak wynika z przekazanych informacji oraz udostępnionych Spółce przez Dostawcę dokumentów:

• W chwili dokonywania transakcji był on podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT) czynnym, zarejestrowanym na potrzeby VAT od 2001r.,

• W okresie poprzedzającym sprzedaż Dostawca prowadził na Nieruchomości (stale lub okresowo) działalność w zakresie wynajmu i dzierżawy na własny rachunek na cele turystyczne — opodatkowaną VAT,

• Nieruchomość została nabyta przez Dostawcę w czerwcu 2003 r. Nabycie to nie zostało opodatkowane (zastosowano zwolnienie z VAT) oraz potwierdzone fakturą z uwagi na fakt, iż dla sprzedającego stanowiła ona towar używany (Nieruchomość została wybudowana/nabyta przez niego przed wprowadzeniem VAT w Polsce i nie była przez niego ulepszana). W związku z powyższym Dostawcy, z uwagi na jego brak, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu Nieruchomości. Dostawca nie dokonał wspomnianego odliczenia także z uwagi na zaliczenie Nieruchomość do majątku odrębnego — zgodnie z założeniami istniejącymi w chwili jej zakupu,

• Z uwagi na inwestycyjny charakter zakupu Nieruchomość nie została przez Dostawcę wprowadzona do ewidencji środków trwałych.
  
  

Ponadto, w okresie między nabyciem a sprzedażą Nieruchomości Dostawca dokonał zmian w znajdujących się na niej budynkach, w wyniku których część z nich została:

• wyburzona (5 budynków),

• przeznaczona do rozbiórki (2 budynki) — jednak w tym wypadku, mimo uzyskania stosownych decyzji administracyjnych, wyburzanie do momentu sprzedaży na rzecz Spółki się nie rozpoczęło,

• wyremontowana oraz poddana termomodernizacji (2 budynki) — jednak w tym wypadku wysokość wydatków modernizacyjnych, jakkolwiek nie były one przez Dostawcę wyodrębniane z ogólnej wartości nakładów, nie przekroczyła według wiedzy posiadanej przez Spółkę 30% ich wartości początkowej,

• ulepszona/rozbudowana/przebudowana (1 budynek) — wysokość związanych z tym wydatków przekroczyła 30% wartości początkowej tego budynku. Niemniej jednak wydatki poniesione w związku z jego ulepszeniem, z uwagi na wspomniane niezaliczenie Nieruchomości do środków trwałych Dostawcy, nie były uwzględniane w wartości początkowej dla celów amortyzacji podatkowej. Z uwagi na bieżący sposób wykorzystania Nieruchomości, Dostawca odliczał podatek naliczony od wymienionych wydatków, jak również opisanych w pkt powyżej wydatków remontowych i termomodernizacyjnych.
  
  

Pomimo wskazanych wyżej okoliczności w celu udokumentowania sprzedaży Nieruchomości na rzecz Spółki Dostawca wystawił fakturę VAT, w której naliczył podatek należny według 22% stawki. Z uwagi na wątpliwości co do prawidłowości opodatkowania przedmiotowej transakcji VAT przez Dostawcę, po stronie Spółki powstała wątpliwość odnośnie jej prawa do odliczenia podatku uwidocznionego na ww. fakturze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: ustawa o VAT) Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazanego przez Dostawcę na fakturze dokumentującej sprzedaż Nieruchomości...

Zdaniem Wnioskodawcy nie przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazanego przez Dostawcę na fakturze dokumentującej sprzedaż Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy, ponieważ sprzedaż ta podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 1 i ust. 6 ustawy o VAT ( w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.11.2008r.), tj. z uwagi na status Nieruchomości jako towaru używanego.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Na podstawie art. 88 ust 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy udokumentowana nimi transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Oznacza to, iż w sytuacji wystawienia przez podatnika faktury potwierdzającej czynność pozostającą zgodnie z przepisami o VAT poza zakresem opodatkowania tym podatkiem bądź też podlegającą wprawdzie opodatkowaniu VAT ale z niego zwolnioną, na której mimo braku takiego obowiązku wykazano kwotę podatku naliczonego od takiej czynności, nabywcy (odbiorcy faktury) nie przysługuje przewidziane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do odliczenia tej kwoty od podatku należnego. Obojętna przy tym jest okoliczność, czy wystawca faktury odprowadził, czy też nie, podatek z takiej faktury. Także więc w sytuacji, gdy rozliczy on w deklaracji podatek należny wynikający z przedmiotowej faktury, po stronie nabywcy nic stanowi ona podstawy do obniżenia podatku należnego.

Jednocześnie, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwolniona od podatku została dostawa towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przedmiotowe zwolnienie dotyczy przy tym również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Równocześnie, zgodnie z ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, przez towary używane rozumie się budynki i budowle lub ich części, jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Dodatkowo, na podstawie art. 43 ust. 6 ustawy o VAT wspomniane zwolnienie nie ma zastosowania do dostawy budynków, budowli lub ich części stanowiących towary używane w rozumieniu ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania, a więc po wprowadzeniu do takiej ewidencji, wydatki poniesione przez podatnika na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej, a podatnik:

• miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,

• użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.
  
  

Zatem z przepisów obowiązujących w chwili sprzedaży Nieruchomości, tj. w dacie aktu notarialnego, wynikało, iż zwolniona z VAT jest dostawa budynków, budowli lub ich części stanowiących towary używane, o ile łącznie:

• dokonującemu ich dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu (wybudowaniu),

• w okresie dysponowania budynkiem, budowlą lub ich częścią dostawca nie ponosił wydatków na ich ulepszenie (modernizację, przebudowę, rozbudowę, nadbudowę), a jeżeli ponosił takie wydatki, ich wysokość była niższa niż 30% wartości początkowej tych budynków, budowli lub ich części,

• jeżeli natomiast przekroczyły tą wartość, dostawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych wydatków, a gdy takie prawo przysługiwało - użytkował ww. towary przez okres co najmniej 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.
  
  

W ocenie Spółki w rozpatrywanym przypadku wszystkie wymienione wyżej warunki zostały spełnione. W szczególności należy zauważyć, iż wskazane w ust. 6 art. 43 ustawy o VAT okoliczności, warunkujące opodatkowanie VAT budynków (budowli lub ich części) zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 2 tego artykułu, powinny zaistnieć łącznie. A więc, w przypadku wydatków na ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej budynku, budowli lub ich części podatnikowi powinno zarówno przysługiwać prawo do odliczenia podatku od tych wydatków, jak również okres użytkowania obiektu przez podatnika powinien być krótszy niż 5 lat. W przeciwnym razie, tj. w przypadku niespełnienia przynajmniej jednego z ww. warunków, zastosowanie powinien mieć art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. W konsekwencji aktualne pozostaje zwolnienie dostawy takich budynków (budowli) od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy nie powinno budzić wątpliwości, iż sprzedaż przez Dostawcę budynków (budowli) wchodzących w skład Nieruchomości podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 2 ustawy o VAT. Tym samym nie miał do niej zastosowania ust. 6 tego artykułu.

Przede wszystkim nie budzi wątpliwości, iż w stosunku do Nieruchomości Dostawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczonego przy jej nabyciu, ponieważ podatek taki po prostu nie wystąpił. Transakcja, w wyniku której Dostawca nabył Nieruchomość, niewątpliwie pozostawała bowiem poza zakresem opodatkowania VAT (tj. była z podatku zwolniona). Niewątpliwie też w momencie sprzedaży Nieruchomości przez Dostawcę posadowione na niej budynki i budowle spełniały warunek do uznania ich za towary używane w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, bowiem od końca roku, w którym zakończono ich budowę, upłynęło 5 lat

Niemniej z uwagi na fakt, iż przedmiotem sprzedaży w rozpatrywanym przypadku był szereg budynków i budowli znajdujących się na Nieruchomości, zaś w trakcie korzystania z Nieruchomości Dostawca dokonał w odniesieniu do niektórych z nich zmian, konieczna w ocenie Wnioskodawcy jest analiza statusu podatkowego każdego z tych budynków i budowli pod kątem art. 43 ust. 6 ustawy o VAT.

Jak była o tym mowa w opisie stanu faktycznego, część spośród znajdujących się na Nieruchomości budynków i budowli została przez Dostawcę wyremontowana, poddana termomodemizacji oraz rozbudowie. Przy tym kwoty podatku naliczonego z tytułu tych wydatków Dostawca odliczał od podatku należnego. Tym samym spełniona była przesłanka, o której mowa w pkt 1 ust. 6 art. 43 ustawy o VAT. Niemniej w przypadku budynków (budowli) poddanych remontom i termomodernizacji, po wyłączeniu kosztów remontów, które nie stanowią ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatkach dochodowych, wartość prac o charakterze modernizacyjnym nie przekroczyła (była niższa) 30% wartości początkowej tych obiektów. W rezultacie okoliczność, iż Dostawca odliczał podatek naliczony z tego tytułu nie ma w świetle art. 43 ust. 6 znaczenia. Dla zastosowania tego przepisu konieczne bowiem jest, aby spełnione zostały wszystkie określone w nim przesłanki. Natomiast w przypadku budynku poddanego rozbudowie (przebudowie) wartość nakładów poniesionych na jego ulepszenie przekroczyła 30% wartości początkowej. Tym samym w odniesieniu do niego spełniony został również ten warunek.

Spółka pragnie w tym miejscu wskazać, iż w przypadku ww. budynków i budowli nie były spełnione pozostałe przesłanki wynikające z art. 43 ust. 6 ustawy o VAT. Po pierwsze, jak wynika z brzmienia wymienionego przepisu (in initio), obowiązek opodatkowania (wyłączenia ze zwolnienia) używanych budynków i budowli dotyczy przypadków, gdy w toku ich użytkowania przez podatnika zostały one poddane ulepszeniom w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym przekraczającym 30 % ich wartości początkowej. Wskazuje to jednoznacznie, iż powyższy warunek można i należy odnosić wyłącznie do towarów stanowiących środki trwałe, które zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych (lub które będą miały być wprowadzone do takiej ewidencji). Jedynie bowiem w przypadku takich środków można mówić o wartości początkowej. Oznacza to, że zakres ewentualnego zastosowania art. 43 ust. 6 jest węższy aniżeli ust. 1 pkt 2 tego artykułu, który dotyczy co do zasady wszystkich budynków i budowli, niezależnie od ich statusu w podatku dochodowym (środek trwały lub nie). W konsekwencji fakt, iż przedmiotowe budynki (budowle) nie stanowiły u Dostawcy środków trwałych i nie były przez niego ujęte w ewidencji środków trwałych, powinien w ocenie Spółki skutkować uznaniem, że nie została spełniona jedna z przesłanek warunkujących wyłączenie tych obiektów ze zwolnienia od podatku, któremu podlegały one bezsprzecznie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Należy zatem uznać, że zbycie budynków (budowli) niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych przez Dostawcę z uwagi na ich planowane przeznaczenie (inwestycja z przeznaczeniem na sprzedaż w przyszłości), niezależnie od wartości dokonanych wydatków na ich ulepszenie, była nadal objęta zwolnieniem z VAT.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca pragnie przytoczyć interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 05.03.2008 r., sygn. IBPP1/443-9/08/PK, w której stwierdzono m.in., że:

„(…)wyłączenie ze zwolnienia dotyczy jedynie przypadków kiedy ulepszenie dotyczy nieruchomości, które są użytkowane oraz tych, które podatnik ma zamiar wprowadzić do ewidencji środków trwałych. Tym samym przepis ten nie dotyczy nieruchomości, które są towarem handlowym, a co za tym idzie nie będą wprowadzane do ewidencji środków trwałych.

(...) Reasumując, należy stwierdzić, iż w przypadku dostawy przedmiotowej nieruchomości budowlanej, przy nabyciu której Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a od momentu ukończenia budowy tego budynku minęło 5 lat, będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2. W zaistniałej sytuacji bez znaczenia pozostaje fakt poniesienia przez Wnioskodawcę nakładów przekraczających 30% wartości początkowej budynku, ponieważ budynek ten jako towar handlowy nie będzie wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Przy czym ze zwolnienia, o którym mowa wyżej korzysta zarówno dostawa budynku jak również prawo wieczystego użytkowania gruntu, na którym to znajduje się przedmiotowy budynek”.

Ponadto, po drugie, nawet gdyby uznać powyższe stanowisko za błędne, dostawa ww. budynków i budowli na rzecz Wnioskodawcy nadal nie spełniała warunków koniecznych dla jej opodatkowania w rozumieniu art. 43 ust. 6 ustawy o VAT. Przemawia za tym okoliczność, iż okres użytkowania (w celu wykonywania czynności opodatkowanych, tu: wynajmu/dzierżawy) tych obiektów przez Dostawcę, tj. zarówno w okresie poprzedzającym przebudowę (rozbudowę), w czasie jej trwania, jak i po niej, przekroczył łącznie 5 lat. Tym samym nie był spełniony warunek określony w art. 43 ust. 6 pkt 2 ustawy o VAT. Jednocześnie Spółka pragnie w tym miejscu wskazać, iż stosownie do art. 12 § 4 ustawy Ordynacja podatkowa terminy określone w latach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim roku, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim roku nie było — w dniu, który poprzedzałby bezpośrednio ten dzień. Zatem w rozpatrywanym przypadku 5-letni termin, o którym mowa, upłynął w czerwcu 2008 r. Przy tym w ocenie Spółki nie ma istotnego znaczenia, czy budynek w całym ww. okresie faktycznie był wynajmowany. Istotne jest, że Dostawca dysponował nim w sposób zakładający wykorzystywanie go do wykonywania takich czynności.

Dodatkowo Wnioskodawca pragnie odnieść się do statusu podatkowego budynków (budowli), które zostały przeznaczone do rozbiórki (kwalifikacja podatkowa gruntu pozostałego po wyburzeniu budynków nie nastręcza bowiem trudności). Jej zdaniem za towary używane zwolnione z VAT na podstawie ww. przepisów należało również uznać budynki, które zostały przeznaczone do rozbiórki. Zgodnie z ukształtowaną praktyką budynki przeznaczone do wyburzenia, nawet objęte stosownym pozwoleniem (decyzją), których rozbiórka jeszcze się nie rozpoczęła, nadal stanowią towar używany w rozumieniu ustawy o VAT. Sama decyzja o przeznaczeniu budynku do rozbiórki nie zmienia bowiem jego klasyfikacji (tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie w decyzji z 19.04.2006r., sygn. PP-3/449/7/06, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 25.01.2008r., sygn. ILPP1/443-424/07-2/MK czy Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 26.03.2008r.,sygn. IP-PP2-443-201/08-2/IB).

Podsumowując, w odniesieniu do wszystkich budynków znajdujących się na Nieruchomości — z uwagi na ich status podatkowy jako towarów używanych, do których nie miało zastosowania wyłączenie przewidziane w art. 43 ust. 6 ustawy o VAT - Dostawca powinien był zastosować zwolnienie z VAT, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 ww. artykułu. W rezultacie wystawiona przez niego faktura z naliczoną kwotą VAT należnego z tytułu dostawy Nieruchomości stanowi fakturę, o której mowa w art. 108 ustawy o VAT. Jednocześnie z uwagi na wyżej opisane zwolnienie transakcji z opodatkowania Spółce w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku wynikającego z tej faktury jako VAT naliczonego. Powyższego nie zmienia fakt, iż przedmiotowy podatek został rozliczony przez Dostawcę. W konsekwencji, w celu dostosowania sytuacji do stanu zgodnego z prawem powinien on dokonać odpowiedniej korekty przedmiotowej faktury.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie poprawności prezentowanego przez nią stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) zwanej dalej „ustawą o VAT”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje zatem wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Art. 41 ust. 1 ustawy o VAT określa, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 - 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub wogóle zwolnionymi od podatku.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się budynki i budowle lub ich części – jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. Jednocześnie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosownie do dyspozycji przepisu art. 43 ust. 6 ustawy o VAT nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 roku), nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył w lipcu 2008r. od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz własność posadowionych na niej budynków i budowli . Sprzedaż tej Nieruchomość została potwierdzona fakturą VAT, w której Dostawca naliczył podatek VAT w wysokości 22%. Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Dostawca, który sprzedał przedmiotową Nieruchomość nabył ją w czerwcu 2003r. Nabycie to nie zostało opodatkowane podatkiem VAT (zastosowano zwolnienie) z uwagi na fakt, iż dla sprzedającego stanowiła ona towar używany (Nieruchomość została wybudowana/nabyta przez niego przed wprowadzeniem VAT w Polsce i nie była przez niego ulepszana). Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego, czy miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony uwidoczniony na fakturze potwierdzającej sprzedaż Nieruchomości na jego rzecz. Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na fakt, iż dla Dostawcy Nieruchomość stanowiła towar używany, która jest zwolniona od podatku VAT zgodnie z zapisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wykazanego przez Dostawcę na fakturze dokumentującej sprzedaż Nieruchomości.

Punktem wyjścia dla rozważań tut. Organu podatkowego jest art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, który stanowi, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Oznacza to, że w sytuacji wystawienia przez podatnika faktury potwierdzającej transakcję, która jest w świetle przepisów ustawy o VAT zwolniona z opodatkowania, na której mimo braku takiego obowiązku wykazano kwotę podatku naliczonego od takiej czynności, nabywcy (odbiorcy faktury) nie przysługuje przewidziane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do odliczenia tej kwoty od podatku należnego. Z uwagi na fakt, iż Nieruchomość stanowiła dla Dostawcy status towaru używanego (tzn. od końca roku, w którym zakończono budowę Nieruchomości minęło co najmniej 5 lat, a ponadto w stosunku do tej Nieruchomości nie przysługiwało Dostawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i jednocześnie nie zaszły przesłanki, o których mowa w art. 43 ust. 6 ustawy o VAT) Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przez zakupie tej Nieruchomości.

Analizując zaistniałe okoliczności sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa zgodzić się należy ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż zbycie przez Dostawcę prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami i budowlami winno podlegać zwolnieniu z podatku od towarów i usług, a tym samym Wnioskodawcy, mimo naliczenia tego podatku na fakturze sprzedaży, nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury dokumentującej nabycie przedmiotowego prawa.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie pragnie zaznaczyć, że występującym o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego jest Spółka (nabywca w/w Nieruchomości), zatem przedmiotowa interpretacja w części dotyczącej kontrahenta Wnioskodawcy (Dostawcy) nie wywoła skutków określonych w art. 14k- 14n ustawy Ordynacja Podatkowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.