Powrót

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 05 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków na nabycie w celu umorzenia świadectw pochodzenia oraz wydatków związanych z uiszczeniem opłaty zastępczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 listopada 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków na nabycie w celu umorzenia świadectw pochodzenia oraz wydatków związanych z uiszczeniem opłaty zastępczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 28 listopada 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonał rejestracji umowy o utworzeniu Podatkowej Grupy Kapitałowej („PGK”, „Wnioskodawca”), zawartej aktem notarialnym w dniu 26 września 2011 r. pomiędzy następującymi Spółkami (Spółką A, Spółką B, Spółką C, Spółką D, Spółką E, Spółką F, Spółką G, Spółką H, Spółką I, Spółką J., Spółką K).

Rejestracji PGK dokonano na okres 3 lat podatkowych od dnia 1 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2014 r. Pierwszy rok podatkowy PGK rozpoczął się 1 stycznia 2012 r. PGK kalkuluje co miesiąc zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych.

Spółką dominującą w rozumieniu art. la ust. 2 pkt 1) lit. b) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „updop”) i spółką reprezentującą PGK jest Spółka A. Rok podatkowy w PGK obejmuje okres od 1 stycznia do 31 grudnia.

Wnioskodawca zajmuje się m.in. działalnością gospodarczą w zakresie obrotu i sprzedaży energii elektrycznej odbiorcom końcowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 i ust. 8 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 ze zm., dalej „ustawa Prawo energetyczne”), Wnioskodawca zobowiązany jest:

1. uzyskiwać i przedstawiać do umorzenia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki świadectwa pochodzenia (tj. świadectwa wytworzenia energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii) wydane dla energii elektrycznej wytworzonej w źródłach znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz świadectwa pochodzenia z kogeneracji (tj. świadectwa wytworzenia energii elektrycznej w wysokosprawnej kogeneracji) wydane dla energii elektrycznej wytworzonej w jednostkach kogeneracji znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ilości obliczanej w oparciu o przepisy ustawy Prawo energetyczne, proporcjonalnie do ilości energii sprzedanej odbiorcom końcowym w poprzednim roku; lub
2. uiścić (na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej; dalej: „NFOŚiGW”) opłatę zastępczą, obliczoną w sposób podany w ustawie Prawo energetyczne.
   
   

Dla celów niniejszego wniosku o interpretację indywidualną, zarówno świadectwa pochodzenia, jak i świadectwa pochodzenia z kogeneracji będą określane wspólnie jako „świadectwa pochodzenia”

W celu wypełnienia ww. obowiązków, Wnioskodawca nabywa świadectwa pochodzenia i w terminie do 31 marca roku następującego po roku, w którym Wnioskodawca dokonuje sprzedaży energii elektrycznej, przedstawia przedmiotowe świadectwa Prezesowi URE do umorzenia. W sytuacji, w której Wnioskodawca określonych świadectw pochodzenia nie nabywa bądź nie nabywa ich w wystarczającej ilości i nie przedstawia ich Prezesowi URE do umorzenia, Wnioskodawca uiszcza opłatę zastępczą w kwocie ustalonej na podstawie ustawy Prawo energetyczne również w terminie do 31 marca w rozliczeniu za poprzedni rok kalendarzowy.

Dla celów bilansowych zgodnie z przyjętą polityką rachunkowości Wnioskodawca tworzy rezerwę z tytułu obowiązku przedstawienia świadectw pochodzenia energii elektrycznej wytworzonej w źródłach odnawialnych, gazowych i kogeneracji i ujmuje ją:

• w części pokrytej posiadanymi na dzień bilansowy świadectwami pochodzenia – w wartości posiadanych świadectw,
• w części niepokrytej posiadanymi na dzień bilansowy świadectwami pochodzenia – w wartości rynkowej świadectw niezbędnych do spełnienia obowiązku na dzień bilansowy.
  
  

Powyższa rezerwa tworzona jest w ciężar kosztów operacyjnych („wartość sprzedanych towarów” w spółkach obrotu, „podatki i opłaty” u producentów dokonujących sprzedaży energii odbiorcom finalnym).

Rezerwa z tytułu obowiązku przedstawienia świadectw pochodzenia energii elektrycznej jest rozwiązywana w drodze jej wykorzystania z chwilą otrzymania decyzji Prezesa URE o umorzeniu przedstawionych przez Spółkę świadectw pochodzenia lub też uiszczenia przez Spółkę opłaty zastępczej (tj. z chwilą dokonania przez Wnioskodawcę przelewu na rachunek bankowy NFOŚiGW).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wydatki związane z nabyciem świadectw pochodzenia w sytuacji, gdy przedmiotowe świadectwa zostaną przedstawiane do umorzenia oraz wydatki związane z uiszczeniem opłaty zastępczej powinny być rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami i tym samym, zgodnie z art. 15 ust. 4d updop, powinny być potrącane w dacie ich poniesienia...
2. Czy za datę poniesienia kosztu należy w ww. przypadku uznać datę otrzymania (tj. wpływu do Wnioskodawcy) decyzji Prezesa URE o umorzeniu świadectw pochodzenia lub datę uiszczenia (tj. przelewu na rachunek bankowy NFOSiGW) opłaty zastępczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatków poniesionych na nabycie świadectw pochodzenia oraz na uiszczenie opłaty zastępczej nie można w sposób bezpośredni powiązać z przychodami Wnioskodawcy ze sprzedaży energii elektrycznej do końcowego odbiorcy i jako koszty pośrednie należy je ująć w dacie ich poniesienia. W konsekwencji, za datę poniesienia tych kosztów należy w ocenie Wnioskodawcy uznać datę otrzymania (tj. wpływu do Wnioskodawcy) decyzji Prezesa URE o umorzeniu świadectw pochodzenia lub datę uiszczenia (tj. przelewu na rachunek bankowy NFOŚiGW) opłaty zastępczej, bowiem w tych momentach Wnioskodawca ujmuje w swoich księgach rachunkowych rozwiązanie rezerwy w drodze jej wykorzystania.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, iż wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Ponoszone koszty należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Zatem, każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu, poza wyraźnie wskazanymi w art. 16 ust. 1 updop, powinien być uznany za koszt uzyskania przychodów.

Updop przewiduje dwie kategorie kosztów:

• koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,
• koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.
  
  

Zgodnie z art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. W myśl art. 15 ust. 4d updop koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Ustawodawca nie zdefiniował w art. 15 ust. 4-4e updop ani w innych przepisach tej ustawy pojęcia „koszty bezpośrednio związane z przychodami” oraz pojęcia „koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami”. Wykładnia językowa powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu, bowiem bezpośrednie powiązanie kosztu z przychodem może wystąpić tylko wtedy, gdy zostanie osiągnięty przychód, o czym świadczy dyspozycja art. 15 ust. 4 updop. Natomiast kosztami innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są wszelkie koszty niebędące kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem. Pierwsze z nich obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z konkretnym przychodem podatnika, drugie zaś, stanowią wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie przychody te warunkuje.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności prowadzi m.in. obrót i sprzedaż energii elektrycznej odbiorcom końcowym. W związku z tym, na podstawie art. 9a ust. 1 ustawy Prawo energetyczne jako przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej lub jej obrotem i sprzedające tę energię odbiorcom końcowym jest obowiązany, w zakresie określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 9:

1. uzyskać i przedstawić do umorzenia Prezesowi URE świadectwo pochodzenia, o którym mowa w art. 9e ust. 1, wydane dla energii elektrycznej wytworzonej w źródłach znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub
2. uiścić opłatę zastępczą, w terminie określonym w ust. 5, obliczoną w sposób określony w ust 2.
   
   

Ponadto, w myśl art. 9a ust. 8 ustawy Prawo energetyczne, jako przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej lub jej obrotem i sprzedające tę energię odbiorcom końcowym Wnioskodawca jest obowiązany, w zakresie określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 10:

1. uzyskać i przedstawić do umorzenia Prezesowi URE świadectwo pochodzenia z kogeneracji, o którym mowa w art. 9l ust. 1, wydane dla energii elektrycznej wytworzonej w jednostkach kogeneracji znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
2. uiścić opłatę zastępczą, w terminie określonym w ust. 5, obliczoną w sposób określony w ust. 8a.
   
   

Świadectwa pochodzenia są potwierdzeniem wytworzenia energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii bądź wytworzenia tej energii w wysokosprawnej kogeneracji, czyli równoczesnym wytworzeniu ciepła i energii elektrycznej (mechanicznej) w trakcie tego samego procesu technologicznego.

Dokumenty te mają charakter zaświadczenia administracyjnego. Ze świadectw pochodzenia wynikają prawa majątkowe, które są zbywalne i na mocy art. 9e ust. 6 i art. 9m ust. 1 ustawy Prawo energetyczne stanowią towar giełdowy w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019 i Nr 183, poz. 1537 i 1538; aktualnie j.t Dz. U. z 2010 r. Nr 48, poz. 284 ze zm.). W przypadku umorzenia świadectw pochodzenia wygasają prawa majątkowe wynikające z tych świadectw (zgodnie z art. 9e ust. 15 i art. 9m ust. 1 ustawy Prawo Energetyczne).

Zgodnie z art. 9e ust. 13 i art. 9m ust. 1 ustawy Prawo energetyczne, Prezes URE na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego, o którym mowa w art. 9a ust. 1a, któremu przysługują prawa majątkowe wynikające ze świadectw pochodzenia umarza, w drodze decyzji, te świadectwa w całości lub części. Zgodnie z art. 9e ust. 14 ustawy Prawo energetyczne, świadectwo pochodzenia umorzone do dnia 31 marca danego roku kalendarzowego jest uwzględniane przy rozliczeniu wykonania obowiązku określonego w art. 9a ust. 1 i w poprzednim roku kalendarzowym. Z kolei zgodnie z art. 9m ust. 3 tej ustawy, świadectwo pochodzenia z kogeneracji umorzone do dnia 31 marca danego roku kalendarzowego przez Prezesa URE, obejmujące energię elektryczną z kogeneracji wytworzoną w poprzednich latach kalendarzowych, jest uwzględniane przy rozliczeniu wykonania obowiązku określonego w art. 9a ust. 8, w poprzednim roku kalendarzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup świadectw pochodzenia oraz wynikających z nich praw jak również uiszczenie opłaty zastępczej zgodnie z ustawą Prawo energetyczne związane są niewątpliwie z uzyskaniem przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 updop. Wydatki na nabycie świadectw pochodzenia oraz na uiszczenie opłaty zastępczej w ocenie Wnioskodawcy nie mogą być jednak powiązane w sposób bezpośredni z przychodami Wnioskodawcy z tytułu obrotu i sprzedaży energii elektrycznej, gdyż związek ten przybiera raczej charakter funkcjonalny, wynikający z obowiązującego w Polsce systemu gospodarki paliwami i energią. Wobec tego, wydatki te stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów. W konsekwencji, w myśl postanowień art. 15 ust. 4d updop, pośrednie koszty uzyskania przychodów powinny być potrącalne w dacie ich poniesienia, przy czym zgodnie z art. 15 ust. 4e updop za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że powyższe stanowisko jest zgodne m.in. z szeregiem interpretacji indywidualnych, przykładowo:

• interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 października 2011 r., sygn. ITPB3/423-332/11/AM „Spółka ponosi wydatki na nabycie praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia energii, jak również ponosi koszt opłaty zastępczej. Ponieważ nie można ich powiązać w sposób bezpośredni z przychodami Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży energii elektrycznej, wydatki te stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów”;
• interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 września 2011 r. sygn. IBPBI/2/423-697/11/MO (dotyczącą nabycia uprawnień do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji, tj. nabycia analogicznego do nabycia świadectw pochodzenia czy uiszczenia opłaty zastępczej) „Zakup nabytych uprawnień związany jest niewątpliwie z uzyskaniem przez Spółkę przychodów. Jednakże, wydatków na nabycie tychże uprawnień, nie można powiązać w sposób bezpośredni z przychodami Wnioskodawcy. Wobec tego, wydatki te stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów i w myśl postanowień art. 15 ust. 4d ustawy o pdop co do zasady, są potrącalne w dacie ich poniesienia”;
• interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 września 2011 r., sygn. IPPB5/423-626/11-3/RS „zakup świadectw pochodzenia oraz wynikających z nich praw związany jest niewątpliwie z uzyskaniem przez Spółkę przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże, wydatków na nabycie praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia nie można powiązać w sposób bezpośredni z przychodami Spółki z tytułu obrotu i sprzedaży energii elektrycznej, gdyż związek ten przybiera raczej charakter funkcjonalny, wynikający z obowiązującego w Polsce systemu gospodarki paliwami i energią. Wobec tego, wydatki poniesione przez Spółkę (…) lub ponoszone w przyszłości na nabycie przedmiotowych świadectw pochodzenia, w sytuacji ich późniejszego umorzenia, stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów”;
• interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 września 2011 r. sygn. IPPB5/423-626/11-4/RS „przedmiotowa opłata zastępcza ma związek z wypełnianiem obowiązków ustawowych Spółki, związanych z obrotem i sprzedażą energii elektrycznej. Wobec tego, wydatki poniesione przez Spółkę (…) lub ponoszone w przyszłości na wydatki związane z uiszczeniem opłaty zastępczej, stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów”;
• interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 maja 2010 r., sygn. IBPBI/2/423-289/10/AK (stanowisko uznane za prawidłowe na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej) „Wydatki na nabycie praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia nie mogą być powiązane w sposób bezpośredni z przychodami Spółki z tytułu obrotu i sprzedaży energii elektrycznej. Wobec tego, wydatki te stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów i w myśl postanowień art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są potrącalne w dacie ich poniesienia”;
• interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 czerwca 2009 r., sygn. IBPBI/2/423-353/09/BG „wydatki na nabycie praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia nie można powiązać w sposób bezpośredni z przychodami Spółki z tytułu obrotu i sprzedaży energii elektrycznej. Wobec tego, wydatki te stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów i w myśl postanowień art 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są potrącalne w dacie ich poniesienia”;
• interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 kwietnia 2009 r., sygn. ILPB3/423-141/09-4/MM „wydatków na nabycie świadectw pochodzenia lub uiszczenie opłaty zastępczej nie można w sposób bezpośredni powiązać z przychodami Spółki ze sprzedaży energii elektrycznej do końcowego odbiorcy i jako koszty pośrednie należy je ująć w dacie ich poniesienia”;
• interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 marca 2009 r., sygn. IBPBI/2/423-6/09/AP „podatnik który nie przedstawił do umorzenia świadectwa pochodzenia jest zobowiązany do zapłaty tzw. opłaty zastępczej. Jest to alternatywny - wobec przedstawienia świadectw pochodzenia - obowiązek wynikający z Prawa energetycznego dla podmiotów dokonujących sprzedaży energii odbiorcom końcowym (…) wydatki poniesione na ww. opłaty są niewątpliwie związane z uzyskaniem przez Spółkę przychodów. Jednakże ich zapłata nie jest niezbędna, do uzyskania przychodu. Wobec tego, wydatki te stanowią koszty pośrednie uzyskania przychodów i w myśl postanowień art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych co do zasady są potrącalne w dacie ich poniesienia”.
  
  

W myśl postanowień art. 15 ust. 4d updop, pośrednie koszty uzyskania przychodów powinny być potrącalne w dacie ich poniesienia, przy czym zgodnie z art. 15 ust. 4e updop za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Mając na uwadze powyższe uregulowania Wnioskodawca uważa, iż momentem poniesienia kosztów na nabycie świadectw pochodzenia oraz na uiszczenie opłaty zastępczej, podczas gdy jak wskazano w stanie faktycznym koszty te Wnioskodawca ujmuje jako rezerwy, jest moment księgowego ich rozliczenia, tj. data rozwiązania rezerwy w drodze jej wykorzystania, a więc data otrzymania przez Wnioskodawcę decyzji Prezesa URE o umorzeniu świadectw pochodzenia lub data uiszczenia opłaty zastępczej.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że powyższe stanowisko jest zgodne m.in. z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 września 2011 r., sygn. IPPB5/423-626/11-3/RS (dotyczącą księgowego rozliczenia rozliczeń międzyokresowych biernych, tj. rozliczenia analogicznego do rozwiązania rezerwy na gruncie art. 15 ust. 4e updop „w związku z faktem, iż przedmiotowe świadectwa pochodzenia, które podlegają lub będą podlegały umorzeniu, Spółka dla celów bilansowych ujmuje jako rozliczenia międzyokresowe bierne, to wydatki na ich nabycie, jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, powinny być rozpoznane dla celów podatkowych z chwilą księgowego ich rozliczenia tj. w dacie wyksięgowania z konta rozliczeń międzyokresowych biernych i ujęcia w księgach rachunkowych jako koszt w wysokości stanowiącej iloczyn ilości wyksięgowanych świadectw i ceny nabycia danego świadectwa”.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy wydatki ponoszone zgodnie z regulacjami prawa energetycznego na nabycie świadectw pochodzenia w sytuacji ich późniejszego umorzenia jak również wydatki na uiszczenie opłaty zastępczej stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów i w myśl postanowień art. 15 ust. 4d updop są potrącalne w dacie ich poniesienia, tj. w przedstawionym stanie faktycznym w dacie otrzymania decyzji Prezesa URE o umorzeniu świadectw pochodzenia lub w dacie uiszczenia opłaty zastępczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Powrót