2016.10.04 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1-3/4510-1-29/16-2/KP
z 4 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2016 r. (data wpływu 8 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów umorzonych spółce powiązanej wierzytelności – jest prawidłowe,
ustalenia, czy do umorzenia wierzytelności wobec spółki powiązanej będą miały zastosowanie przepisy dotyczące powiązań między podmiotami – jest prawidłowe,
ustalenia, czy do umorzenia wierzytelności wobec spółki powiązanej będą miały zastosowanie przepisy dotyczące obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z 22 września 2016 r. (data wpływu 26 września 2016 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów umorzonych spółce powiązanej wierzytelności,
ustalenia, czy do umorzenia wierzytelności wobec spółki powiązanej będą miały zastosowanie przepisy dotyczące powiązań między podmiotami,
ustalenia, czy do umorzenia wierzytelności wobec spółki powiązanej będą miały zastosowanie przepisy dotyczące obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Polski, podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (dalej również jako: Spółka).

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży towarów oraz świadczy usługi na rzecz spółek powiązanych w rozumieniu art. 11 ustawy o PDOP, które także są spółkami kapitałowymi z siedzibą w Polsce, podlegającymi w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (dalej jako: Spółki powiązane). W związku z dokonywaniem przez Spółkę sprzedaży towarów oraz świadczeniem usług na rzecz Spółek powiązanych Spółce przysługują względem Spółek powiązanych wierzytelności o zapłatę ceny za sprzedane towary oraz wierzytelności o zapłatę wynagrodzenia za wyświadczone usługi.

Jednocześnie zdarza się tak, że niektóre spośród wierzytelności z tytułu sprzedaży towarów oraz świadczonych przez Wnioskodawcę usług nie są regulowane przez Spółki powiązane (dalej: Wierzytelności). Wierzytelności te stanowią wierzytelności zarachowane wcześniej zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o PDOP do przychodów należnych Spółki, które są przez Spółkę uwzględniane w przychodach podlegających opodatkowaniu.

Spółka rozważa umarzanie Spółkom powiązanym będącym w trudnej sytuacji finansowej wybranych Wierzytelności. Ewentualne umorzenie Wierzytelności zostanie dokonane na podstawie umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a poszczególnym dłużnikiem, zgodnie z którą to umową nastąpi zwolnienie dłużnika (Spółki powiązanej) z długu za jego zgodą, tj. na podstawie umowy o zwolnienie z długu, o której mowa w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. Dz. U. z 2016 r. poz. 380; dalej: KC).

Wierzytelności na moment ewentualnego ich umorzenia przez Spółkę nie będą przedawnione. Ponadto wartość Wierzytelności do momentu ich umorzenia przez Spółkę nie zostanie zaliczona przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w żaden inny sposób.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość umorzonych Wierzytelności zarachowanych wcześniej zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o PDOP do przychodów należnych, tj. w wysokości wartości netto Wierzytelności (bez należnego podatku od towarów i usług)?
Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym znajdzie zastosowanie art. 11 ustawy o PDOP, a w szczególności, czy sam fakt umorzenia Wierzytelności wynikających z transakcji dokonywanych ze Spółkami powiązanymi stanowi podstawę do zastosowania regulacji zawartych w art. 11 ustawy o PDOP w stosunku do tych transakcji?
Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym znajdzie zastosowanie art. 9a ustaw o PDOP dotyczący obowiązku sporządzania tzw. dokumentacji cen transferowych?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość umorzonych Wierzytelności, które wcześniej były zarachowane zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o PDOP jako przychody należne, tj. w wysokości wartości netto Wierzytelności (bez należnego podatku od towarów i usług).

Uzasadnienie.

Umorzenie wierzytelności (zwolnienie z długu) nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o PDOP. W związku z tym, w celu ustalenia zakresu znaczeniowego tego pojęcia należy odwołać się do odpowiednich przepisów prawa cywilnego regulujących tę instytucję prawną, tj. do art. 508 KC. Zgodnie z tym przepisem zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. W konsekwencji dla skutecznego umorzenia wierzytelności konieczna jest nie tylko wola wierzyciela, ale potrzebna jest także zgoda dłużnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o PDOP do kosztów uzyskania przychodów zaliczane są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

W świetle tego przepisu, aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, powinien zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodu albo zachowania/zabezpieczenia źródła przychodów. Jednocześnie możliwość zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów nie może być wprost wyłączona na podstawie innych przepisów ustawy o PDOP, w tym przepisów art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o PDOP wskazuje, że za koszty uzyskania przychodów nie uznaje się umorzonych wierzytelności, z wyjątkiem tych, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o PDOP zostały zarachowane jako przychody należne.

Natomiast z brzmienia art. 12 ust. 3 ustawy o PDOP wynika, że jako przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej podlegające opodatkowaniu na gruncie ustawy o PDOP należy traktować także przychody należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane przez podatnika.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że przepisy ustawy o PDOP, co do zasady, nie pozwalają na zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności. Wyjątek stanowią jedynie wierzytelności zaliczone uprzednio (na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o PDOP), jako przychody należne, do przychodów podlegających opodatkowaniu na gruncie ustawy o PDOP. Tym samym umorzone wierzytelności zaliczone uprzednio, jako przychody należne, do przychodów podlegających opodatkowaniu na gruncie ustawy o PDOP zasadniczo mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Należy również mieć na uwadze, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy o PDOP za koszty uzyskania przychodu nie uznaje się wierzytelności odpisanych jako przedawnione.

W świetle powyższych uregulowań, w ocenie Wnioskodawcy, aby umorzone Wierzytelności mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, powinny zostać spełnione następujące warunki:

zwolnienie dłużnika (Spółki powiązanej) z długu powinno nastąpić w drodze dwustronnej czynności prawnej, w której wierzyciel (Wnioskodawca) wyrazi wolę zwolnienia dłużnika (Spółki powiązanej) z długu, a dłużnik wyrazi zgodę na umorzenie Wierzytelności,
Wierzytelności muszą zostać uprzednio zarachowane na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o PDOP jako przychody należne, do przychodów podlegających opodatkowaniu na gruncie ustawy o PDOP,
Wierzytelności nie mogą stanowić wierzytelności przedawnionych.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego umorzenie wierzytelności nastąpi na podstawie umowy, w której Wnioskodawca wyrazi wolę zwolnienia Spółki powiązanej z długu, a Spółka powiązana wyrazi zgodę na dokonanie umorzenia. Wierzytelności, które Spółka planuje umorzyć, będą stanowiły wierzytelności zarachowane jako przychody należne na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o PDOP, a zatem spełniony będzie drugi ze wspomnianych powyżej wymogów. Spełniony będzie również warunek, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy o PDOP, gdyż Wierzytelności, które mają być umorzone, nie będą stanowiły wierzytelności przedawnionych. Ponadto Wierzytelności nie będą zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki w inny sposób.

W związku z tym, zdaniem Spółki, w momencie skutecznego umorzenia Wierzytelności Spółka będzie miała prawo do uznania ich wartości, zarachowanych wcześniej jako przychody należne, za koszty uzyskania przychodów, tj. w wysokości wartości netto Wierzytelności (bez należnego podatku od towarów i usług).

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje swoje odzwierciedlenie także w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, czego przykładem są:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 grudnia 2015 r., znak ILPB3/45 l0-l-445/l 5-2/AO;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 22 października 2015 r., znak IBPB-1-2/4510-380/15/JW;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22 października 2015 r., znak ITPB3/4510-491/15/AD;
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 5 marca 2015 r., znak IBPBI/2/423-1468/14/MO.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszły, nie znajdzie zastosowania art. 11 ustawy o PDOP, a w szczególności sam fakt umorzenia Wierzytelności wynikających z transakcji dokonanych ze Spółkami powiązanymi nie stanowi podstawy do zastosowania regulacji zawartych w art. 11 ustawy o PDOP w stosunku do tych transakcji.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PDOP, jeżeli w wyniku powiązań, o których mowa w tym przepisie zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać gdyby wymienione powiązania nie istniały, dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Jednocześnie, zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o PDOP, dochód, o których mowa w ust. 1, określa się w drodze oszacowania stosując jedną z poniższych metod:

porównywalnej ceny niekontrolowanej,
ceny odsprzedaży,
rozsądnej marży („koszt plus”).

Jeżeli nie jest możliwe zastosowanie którejś z wymienionych powyżej metod, stosuje się metody zysku transakcyjnego (art. 11 ust. 3 ustawy o PDOP).

Szczegółowe zasady określania dochodów podatników w drodze oszacowania, o których mowa w przywołanych powyżej przepisach, zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów podatników w drodze oszacowania cen w transakcjach dokonywanych przez tych podatników (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 1186; dalej: „Rozporządzenie”).

Zgodnie z § 12 Rozporządzenia metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej polega na porównaniu ceny ustalonej w transakcjach między podmiotami powiązanymi z ceną stosowaną w porównywalnych transakcjach przez podmioty niezależne i na tej podstawie określeniu wartości rynkowej przedmiotu transakcji zawartej między podmiotami powiązanymi.

Natomiast zgodnie z § 13 Rozporządzenia metoda ceny odsprzedaży polega na obniżeniu ceny określonej w transakcji danego podmiotu z podmiotem niezależnym, dotyczącej dóbr lub usług nabytych uprzednio przez ten dany podmiot od podmiotu z nim powiązanego, o marżę ceny odsprzedaży.

Z kolei metoda rozsądnej marży („koszt plus”), zgodnie z § 14 Rozporządzenia, polega na ustaleniu ceny sprzedaży rzeczy i praw oraz świadczenia usług w transakcji danego podmiotu z podmiotem powiązanym na poziomie sumy bazy kosztowej i narzutu zysku, porównywalnych do bazy kosztowej i narzutu zysku ustalanych pomiędzy podmiotami niezależnymi, które uwzględniają porównywalne funkcje, ponoszone ryzyka oraz angażowane aktywa.

W przypadkach gdy nie można określić dochodów za pomocą powyższych metod, dopuszcza się zastosowanie metod zysku transakcyjnego, polegających na określaniu dochodów na podstawie zysku, jakiego racjonalnie mógłby oczekiwać dany podmiot uczestniczący w transakcji (§ 15 Rozporządzenia).

Przedstawione w powyższych przepisach metody zakładają ustalanie stosowanej w transakcji ceny lub realizowanego przez podatnika na transakcji zysku w wysokości odpowiadającej stosowanej cenie lub realizowanemu zyskowi do stosowanej ceny lub realizowanego zysku w porównywalnych transakcjach przez podmioty niepowiązane. W konsekwencji zastosowanie wskazanych w art. 11 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o PDOP metod określania dochodu podatnika w drodze oszacowania możliwe jest wyłączne w odniesieniu do realizowanych z podmiotami powiązanymi transakcji.

Tymczasem, w przypadku umorzenia wierzytelności nie można mówić o transakcji. W przypadku umorzenia wierzytelności bowiem, w wyniku zawarcia umowy pomiędzy wierzycielem i dłużnikiem, dochodzi do zwolnienia dłużnika z obowiązku zapłaty wierzytelności. Umorzenie Wierzytelności samo w sobie nie może zostać uznane za świadczenie, za które może zostać ustalona cena bądź przypisany zysk. Tym samym umowy zwolnienia z długu nie można uznać za transakcję, w wyniku której ustalona przez strony cena skutkowałaby powstaniem dochodu w innej wysokości, niż miałoby to miejsce w przypadku transakcji z podmiotem niezależnym, ponieważ w przypadku zwolnienia z długu niezależnie od tego czy jest dokonywane pomiędzy podmiotami powiązanymi czy podmiotami niepowiązanymi, wysokość osiąganego z tego tytułu przez dłużnika przysporzenia zawsze odpowiada wartości długu, z którego jest zwalniany.

Jednocześnie, jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 23 marca 2006 r., sygn. akt II FSK 497/05: „użycie przez ustawodawcę w art. 11 ust. 2 omawianej ustawy wyrażenia »dochody (...) określa się (...) stosując następujące metody« oznacza, że wyliczenie ich nie ma przykładowego charakteru”. W konsekwencji należy uznać, że metody wskazane w art. 11 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o PDOP są jedynymi możliwymi do zastosowania metodami w sytuacji ustalania dochodu podatnika przez organy podatkowe w drodze szacowania. Tym samym należy uznać, że w przypadku, w którym żadna ze wskazanych metod nie będzie mogła znaleźć zastosowania, w takiej sytuacji ustalenie dochodu w drodze szacowania nie będzie mogło zostać dokonane.

W związku z powyższym, skoro do umowy zwolnienia z długu nie będzie mogła zostać zastosowana żadna ze wskazanych w art. 11 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o PDOP oraz w Rozporządzeniu metod, umorzenie wierzytelności nie będzie zdarzeniem, w związku z którym zastosowanie będzie mógł mieć przepis art. 11 ust. 1 ustawy o PDOP.

To z kolei prowadzi do wniosku, że wprawdzie w art. 11 ustawy o PDOP brak jest bezpośredniego odniesienia się do pojęcia „transakcji”, niemniej jednak ze względu na bezpośrednie odnoszenie się do tego pojęcia przez wszystkie z dostępnych na gruncie ustawy o PDOP metod określania dochodu w drodze oszacowania, art. 11 ustawy o PDOP może mieć zastosowanie włączenie do czynności, które mnogą zostać uznane za transakcje.

W konsekwencji, ze względu na fakt, że – jak zostało wskazane powyżej – umorzenie wierzytelności nie stanowi transakcji, do umorzenia wierzytelności art. 11 ustawy o PDOP nie będzie miał zastosowania.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, że samo zawarcie umowy zwolnienia z długu również nie będzie mogło zostać uznane za zachowanie nierynkowe, gdyż w obrocie gospodarczym spotykane jest, że podmioty niezależne również dokonują umorzenia wierzytelności wobec swoich kontrahentów.

Co więcej, w przypadku gdyby ustawodawca chciał rozgraniczyć sytuacje, w których umorzenia wierzytelności dokonują podmioty powiązane od tych przypadków, kiedy czynności takie dokonywane są przez podmioty niepowiązane, określone warunki zostałyby sformułowane w art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o PDOP, wykluczając lub też ograniczając taką możliwość w przypadku, gdy umorzenie dokonywane jest w ramach podmiotów powiązanych. Z uwagi na brak przedmiotowych regulacji należy stwierdzić, że prawo do zastosowania takiej formy uregulowania stosunków cywilnoprawnych przysługuje wszystkim podmiotom i nie mogą te czynności być traktowane (z punktu widzenia podatkowego) różnie, ze względu na fakt istnienia lub nie powiązań.

Reasumując powyższe, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym i w związku z umorzeniem przez Wnioskodawcę Wierzytelności, nie znajdzie zastosowania art. 11 ustawy o PDOP. W szczególności sam fakt umorzenia Wierzytelności względem Spółek powiązanych nie będzie stanowił podstawy do zastosowania regulacji zawartych w art. 11 ustawy o PDOP w stosunku do czynności umorzenia ani do pierwotnych transakcji, z których wynikały umarzane Wierzytelności.

Powyżej zaprezentowane stanowisko znajduje także swoje odzwierciedlenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, czego przykładem są:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 lutego 2016 r., znak IBPB-1-3/45l0-114/l6/SK;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 grudnia 2015 r., znak ILPB4/4510-l-480/15-2/ŁM;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29 kwietnia 2015 r., znak IPTPB3/4510-53/l5-2/PM;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 5 marca 2015 r., znak IBPBI/2/423-1469/14/MO;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 22 grudnia 2014 r., znak IBPBI/1/423-48/14/BK.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie znajdzie zastosowania art. 9a ustawy o PDOP dotyczący obowiązku sporządzania tzw. dokumentacji cen transferowych.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 9a ustawy o PDOP podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami – w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o PDOP – są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji.

Natomiast, jak zostało wskazane powyżej (tj. w uzasadnieniu do pytania drugiego), zwolnienie z długu (umorzenie wierzytelności) nie stanowi transakcji, w związku z czym czynność ta nie jest objęta zakresem zastosowania art. 9a o PDOP. Tym samym, w związku z zaistnieniem przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do przygotowywania dokumentacji, o której mowa w art. 9a ustawy o PDOP.

Reasumując, z uwagi na fakt, że umorzenie wierzytelności nie stanowi transakcji, w związku z umorzeniem Wierzytelności względem Spółek powiązanych, Spółka nie będzie obowiązana do przygotowania dokumentacji, o której mowa w art. 9a ustawy o PDOP.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje swoje odzwierciedlenie także w interpretacjach indywidualnych wdawanych przez organy podatkowe, czego przykładem są:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej z Poznania z 8 grudnia 2015 r., znak ILPB4/4510-1- 480/15-2/ŁM;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29 kwietnia 2015 r., znak IPTPB3/4510-53/15-2/PM;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 5 marca 2015 r., znak IBPBI/2/423-1469/14/MO;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 lutego 2015 r., znak ILPB4/423-560/14-2/MC.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 1 .

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów umorzonych spółce powiązanej wierzytelności jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w powyższym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 2 .

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia, czy do umorzenia wierzytelności wobec spółki powiązanej będą miały zastosowanie przepisy dotyczące powiązań między podmiotami jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w powyższym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 3.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w powyższym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że – zdaniem Organu – teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w tym postępowaniu. W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin