Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-491/15/AD
z 22 października 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2015 r. (data wpływu 17 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 17 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności.


W ww. wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


W przypadku sprzedaży obligacji na rzecz podmiotu powiązanego Spółka rozpozna przychód należny na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jest przy tym możliwe, że Spółka w przyszłości zwolni nabywcę obligacji z konieczności zapłaty ceny (tzw. zwolnienie z długu) na podstawie art. 508 ustawy Kodeks cywilny. W takim przypadku jest prawdopodobne, że nabywca takie zwolnienie przyjmie. Wierzytelność podlegająca zwolnieniu z długu (umorzeniu) nie będzie na moment umarzania przedawniona.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy wartość umorzonych wierzytelności będzie mogła stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w momencie zawarcia umowy o zwolnienie z długu zaakceptowanej przez Spółkę jak i nabywcę obligacji, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?


Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku umorzenia wierzytelności będzie ona uprawniona do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu w momencie zawarcia umowy o zwolnienie z długu zaakceptowanej przez spółkę jak i nabywcę obligacji, zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazuje, że stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje zatem podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich poniesionych kosztów związanych lub mogącymi mieć związek z uzyskiwanymi przychodami, które jednocześnie nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności, z wyjątkiem tych, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostały zarachowane jako przychody należne. Powołany przepis zakazuje, co do zasady, zaliczania umorzonych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów, z wyjątkiem sytuacji, gdy umarzana wierzytelność została uprzednio wykazana jako przychód należny podatnika, na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dodatkowo należy mieć na uwadze przepis art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako przedawnione. Niemniej jednak, z uwagi na fakt, że umarzane wierzytelności nie będą - na moment dokonywania umorzenia - przedawnione, powyższy przepis nie będzie miał w ocenie Wnioskodawcy w niniejszej sprawie zastosowania.

Art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Natomiast w myśl art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Przychodami należnymi, o których mowa w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są przychody, które w następstwie działalności gospodarczej podatnika stały się należnością (wierzytelnością), nawet chociaż faktycznie jeszcze ich nie uzyskano.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, w ocenie Wnioskodawcy, zostaną spełnione warunki rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w wysokości wartości umorzonej wierzytelności.

Stwierdzić należy w ocenie Wnioskodawcy , że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyraźnie dopuszczono możliwość zakwalifikowania wartości umorzonej wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów, o ile wierzytelność podlegająca umorzeniu została uprzednio zarachowana jako przychód należny oraz nie jest wierzytelnością przedawnioną. Zatem, mając na uwadze, że umarzana wierzytelność zostanie przez Wnioskodawcę zadeklarowana jako przychód należny na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego – to w przypadku ewentualnego późniejszego umorzenia tej wierzytelności, Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w momencie zawarcia umowy o zwolnienie z długu zaakceptowanej przez spółkę jak i nabywcę obligacji.

Na możliwość rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu umorzenia wierzytelności uprzednio rozpoznanych jako przychody należne wskazują liczne stanowiska organów podatkowych przedstawione w interpretacjach podatkowych, jak np.:


  • Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 5 marca 2015 r., sygn. rBPBI72/423-1468/14/MO - „stwierdzić należy, że w przedstawionych okolicznościach umorzone wierzytelności z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług, które uprzednio zostały zarachowane jako przychód należny Spółki, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 44 updop”. (analogicznie ten sam organ w interpretacji z 3 grudnia 2014 r., sygn. IBPBI/2/423-1052/14/IŻ)
  • Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 20 stycznia 2014 r., sygn. TBPBI/2/423-1372/13/BG - „Organ stoi na stanowisku, że umorzone wierzytelności, które uprzednio zostały zarachowane jako przychody należne (w kwocie netto - po odjęciu podatku od towarów i usług), mogą stanowić koszty uzyskania przychodów stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 44 updop w momencie zawarcia umowy o zwolnienie z długu zaakceptowanej zarówno przez wierzyciela i dłużnika”.
  • Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 18 września 2013 r., sygn. IPPB5/423-557/13-5/RS - „na mocy art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, umorzona wierzytelność (w formie zwolnienia z długu) Spółki Dominującej/Spółki Zależnej wobec Spółki Zależnej/Spółki Dominującej z tytułu zbycia składników majątkowych i świadczenia usług, dokonana w ramach Podatkowej Grupy Kapitałowej - uprzednio zarachowana, zgodnie z art. 12 ust. 3 tej ustawy, jako przychody należne i w sytuacji, gdy wierzyciel zwolnił dłużnika z obowiązku wykonania zobowiązania, a dłużnik przyjął to zwolnienie - może uznać za koszty uzyskania przychodów Spółki Dominującej/Spółki Zależnej”.
  • Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 1 lutego 2013 r., sygn. IPTPB3/423-397/12-2/IR - „Organ stoi na stanowisku, że umorzone wierzytelności, które uprzednio zostały zarachowane jako przychody należne, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Umorzona wierzytelność stanowić będzie koszt uzyskania przychodu w dacie zawarcia umowy o zwolnienie z długu zaakceptowanej zarówno przez wierzyciela jak i dłużnika”.


Konkludując powyższe w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest rozpoznanie jako kosztów uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności z tytułu sprzedaży obligacji, które uprzednio zostały zarachowane jako przychody należne na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj