Interpretacje do przepisu
art. 7 Ordynacji podatkowej

365/481753 - interpretacji podatkowych do przepisu art. 7 Ordynacji podatkowej

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13

2009.08.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPP2/443-628/09-6/GZ
     ∟Czynność aportu jako czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT – w przedmiotowej sprawie aport nieruchomości zabudowanej – 22% oraz wystąpi konieczność udokumentowania tej transakcji fakturą VAT.Podstawą opodatkowania tej czynności jest wartość rynkowa jako należność ogółem wraz z należnym podatkiem.

2009.08.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPBI/1/415-389/WRz
     ∟Czy małżonka po zmarłym mężu zobowiązana jest do zapłacenia zaległego podatku?

2009.08.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPBI/1/415-410/09/AP
     ∟Limit łącznej wartości odpisów amortyzacyjnych w wysokości 50.000 euro, określony w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i limit wartości przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) w wysokości 800.000 euro, określony w art. 5a pkt 20 ww. ustawy, odnoszą się do spółki, a nie do poszczególnych jej wspólników?

2009.05.25 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPP1/443-260/09-3/AT
     ∟1. Czy Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku VAT od zakupionych kalendarzy ?2. Czy przekazanie nieodpłatne tych kalendarzy należało opodatkować podatkiem VAT ?

2009.05.20 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IPPB4-415-228/09-4/PJ
     ∟Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do składania rocznego rozliczenia podatkowego (zeznania podatkowego) za zmarłego męża za 2008 rok.Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać z preferencyjnej formy rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r., wspólnie ze zmarłym małżonkiem.

2009.03.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IPPP2/443-1633/08-7/PW
     ∟Przy spełnieniu przez Spółkę warunków określonych w przepisach art. 41 ustawy tzn. przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy wnioskodawca otrzyma dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, którym jest komunikat IE599 – to Spółka jest uprawniona do zastosowania stawki 0% dla czynności będącej eksportem bezpośrednim. Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0 %, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (ust. 7 art. 41 ustawy o VAT).

2009.01.27 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IPPB3/423-1547/08-2/JB
     ∟Czy Bank, przy obliczaniu dochodu w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o pdop, ma prawo uwzględniać stratę poniesioną przez swoje oddziały położone na terytorium Republiki Czeskiej i Republiki Słowacji ?

2009.01.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IPPB3/423-1559/08-4/EŻ
     ∟Poniesiona strata na działalności, z której dochody są wolne od podatku nie może obniżać dochodów z opodatkowanej działalności. W takim przypadku podatnicy są zobowiązani wykazać z działalności stratę ze źródła przychodów, z którego dochody są wolne od podatku, stanowiącą nadwyżkę kosztów podatkowych nad przychodami z tej działalności. W ten sposób zostanie wykazany dochód na opodatkowanej działalności

2008.12.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPP2/443-990/08/WN
     ∟opodatkowanie czynności wydawania bezpłatnego pisma reklamowo-informacyjnego

2008.12.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - ITPP1/443-883/08/AT
     ∟Czy nieodpłatne przekazanie kontrahentom prezentów z logo firmy wraz z folderami reklamowymi podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2008.11.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IPPB3/423-1142/08-4/ECH
     ∟Czy kosztem uzyskania jest opłata sądowa za kasację wyroku o odzyskanie kotłowni, która dostarcza wyłącznie ciepło członkom Spółdzielni?

2008.10.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPP3/443-523/08/BWo
     ∟1.Czy istnieje konieczność rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia w związku z przemieszczeniem do Polski maszyn nabytych przez Wnioskodawcę na terytorium Niemiec i tam następnie wynajmowanych (na podstawie art. 9 lub art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług)?2.Wskazania daty powstania obowiązku podatkowego w przypadku uznania, że nastąpiło wewnątrzwwspólnotowe nabycie (art. 20 ustawy o podatku od towarów i usług)? 3. Wskazania deklarowanej podstawy opodatkowania (art. 31 ust. 2 pkt 1 ustawy)?

2008.09.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPP2/443-609/08-2/MN
     ∟Wpływ na strukturę sprzedaży aportu do spółki osobowej w postaci dwóch działek rolnych.

2008.09.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPB3/423W-69/08/PP
     ∟1. Czy koszt spłaty odsetek skapitalizowanych od kredytów zaciągniętych na budowę mieszkań tbs-owskich jest kosztem z działalności GZM i czy w związku z tym przychody z czynszów z najmu mieszkań tbs-owskich w części przeznaczonej na ich spłatę jest przychodem z działalności GZM czy pozostałej działalności opodatkowanej?2. Czy Wnioskodawca musi korzystać z art. 17 ust. 1 pkt 44 i prowadzić odrębną księgowość dla Gospodarki Zasobami Mieszkaniowymi i odrębną dla pozostałej działalności opodatkowanej, oraz obliczać podatek łącznie dla całej Spółki jeżeli dochód na działalności GZM nie występuje lub nawet gdy wystąpi, nie będzie przeznaczony na utrzymanie tych zasobów?

2008.08.07 - Łódzki Urząd Skarbowy - ŁUS-III-2-443/1/08/TL
     ∟Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności nieodpłatnego przekazania przez Podatnika materiałów biurowych na potrzeby związków zawodowych.

2008.06.30 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/BF-II/005-292/06/GT/OF-II
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/BF-II/005-292/06/GT/OF-IIData2008.06.30AutorIzba Skarbowa w WarszawieTematPodatek dochodowy od osób fizycznych --> Zwolnienia przedmiotoweSłowa kluczowepomoc bezzwrotnaprojekt pomocowyumowa o dziełoumowa zleceniaPytanie podatnikaCzy zwolnienie z opodatkowania, o którym mowa w zdaniu drugim lit. b) art. 21 ust. 1 pkt 46 updof, odnosi się jedynie do "podatników", tj. osób fizycznych a nie osób prawnych? D E C Y Z J A Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2007 r. w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 217, poz. 1590), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie orzeka - zmienić z urzędu postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście z dnia 7 marca 2006 r. nr 1449/1CF/413/IP-70/06/IW w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego i uznać stanowisko wyrażone we wniosku z dnia 7 grudnia 2005 r. za nieprawidłowe. U z a s a d n i e n i e Wnioskiem z dnia 7 grudnia 2005 r. Sp. z o.o., zwana dalej "Spółką", zwróciła się do Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego przedstawiając następujący stan faktyczny. Spółka rozpoczęła realizację dwóch projektów typu STREP (Specific Targeted Research or Innovation Project) w ramch 6 Programu Ramowego Komisji Europejskiej. W momencie otrzymania refundacji części kosztów związanych z tymi pracami Spółka będzie korzystać ze zwolnienia podatkowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka ma charakter spółki kapitałowej utworzonej na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, co oznacza, że jako podatnik podatku dochodowego sama nie realizuje bezpośrednio prac w projektach. Do ich realizacji musi posłużyć się osobami fizycznymi zatrudniając je na podstawie różnych umów, tj. umowy o pracę, o dzieło, zlecenia oraz licencyjnej. Przy realizacji projektów w ramach 6 Programu Ramowego Spółka zatrudnia osoby fizyczne, które bezpośrednio realizują cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy. W piśmie z dnia 15 lutego 2006 r. uzupełniającym wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, powołując się na art. 2 kontraktu nr 016403 (projekt SOCOT) oraz 013641 (projekt CHISMACOMB), Spółka dodatkowo wskazała, że bezpośrednio realizuje cele obu projektów. W opinii Spółki w opisanym stanie faktycznym zastosowanie znajduje art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zwanej dalej "updof". Ponadto, wyjaśnia, iż w przypadku, gdy Spółka zleci wykonanie określonych czynności osobom fizycznym, osoby te są bezpośrednimi podatnikami realizującymi cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy, gdyż wyłączenie od zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w zdaniu drugim lit. b) art. 21 ust. 1 pkt 46 updof, odnosi się jedynie do "podatników", tj. osób fizycznych a nie osób prawnych. Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa podatkowego Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście postanowieniem z dnia 20 lutego 2006 r. uznał stanowisko przedstawione przez Spółkę we wniosku za prawidłowe. Skoro, zdaniem organu podatkowego pierwszej instancji, Spółka jest beneficjentem środków przyznanych z bezzwrotnej pomocy zagranicznej upoważnionym do ich rozdzielania m.in. na wynagrodzenia dla zatrudnionych w celu bezpośredniego realizowania projektu pracowników, to należało uznać, że wynagrodzenie pracowników zatrudnionych na umowę o pracę, umowę zlecenia lub umowy o dzieło wypłacane z tytułu bezpośredniej realizacji projektu SOCOT oraz CHISMACOMB są wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 updof. Postanowieniem z dnia 23 listopada 2006 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wszczął z urzędu postępowanie w sprawie zmiany postanowienia Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście z dnia 7 marca 2006 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego indywidualnej sprawie. Rozpatrując sprawę w wyniku wszczętego z urzędu postępowania Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zważył, co następuje: Zgodnie z art. 14b § 5 lit. b) Ordynacji podatkowej, w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2007 r., organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 z urzędu, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów. Rażącym naruszeniem prawa jest naruszenie oczywiste, gdy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji jest ewidentnie sprzeczne z wyraźnym brzmieniem przepisu prawa. Organ pierwszej instancji rażąco naruszył przepis art. 21 ust. 1 pkt 46 updof poprzez jego błędną wykładnię oraz nieprawidłowe zastosowanie. Zawarcie bowiem umowy o pracę, umowy o dzieło, umowy zlecenia lub innej umowy cywilnoprawnej przez Spółkę jako bezpośredniego wykonawcę programu oznacza, iż w sprawie zastosowanie będzie miało wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w zdaniu drugim art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) updof. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 updof w brzmieniu obowiązującym od 2004 r., wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:a) pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe, w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy orazb) podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie czynności w związku z realizowanym przez niego programem. Z powołanego wyżej przepisu wynika, że zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody, które spełniają łącznie dwie przesłanki:1) dochody te są finansowane ze środków bezzwrotnej pomocy pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub instytucji finansowych,2) podatnik uzyskujący te dochody bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy.Ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) updof ustanowił ulgę podatkową, która stanowi odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej, tj. powszechności (art. 84 Konstytucji RP) i równości opodatkowania (art. 32 Konstytucji RP). Zaprzeczeniem idei powszechności opodatkowania są wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe, dlatego też przepisy będące podstawą do korzystania z ulg i odliczeń należy stosować ściśle (tak m.in. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 stycznia 1994 r. sygn. akt SA/Po 1598/93, Monitor Podatkowy 1994, nr 10, s. 313). Tymczasem zaprezentowane przez Spółkę stanowisko oparte jest na rozszerzającej wykładni omawianego zwolnienia, której zaakceptowanie mogłoby naruszyć wspomniane wyżej zasady rangi konstytucyjnej. Przyjęcie ścisłej wykładni omawianego przepisu - który wymaga aby środki pochodziły od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych - oznacza, że jedynie zaistnienie bezpośredniego związku, którego w niniejszej sprawie zabrakło, pomiędzy podmiotem zagranicznym wypłacającym świadczenie a podatnikiem - odbiorcą pomocy, zadecydować może o spełnieniu warunku pochodzenia dochodów ze środków pomocy zagranicznej. W opinii Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie błędne jest twierdzenie oparte na wnioskowaniu, że skoro Spółka występująca w roli pracodawcy, zleceniodawcy czy też zamawiającego, otrzymała środki pochodzące z bezzwrotnej pomocy zagranicznej lub też pracodawca bezpośrednio realizuje cel programu pomocowego, to uznać możemy, że jego pracownik, zleceniobiorca, przyjmujący zamówienie, otrzymuje te same środki i bezpośrednio realizuje cele programu. Powyższe wywołuje tymczasem skutki odmienne. Zatrudnienie przez Spółkę (bezpośredniego wykonawcę) na podstawie umowy o pracę lub innej umowy cywilnoprawnej oznacza, że osoby te nie otrzymują środków pomocowych, lecz wynagrodzenie za pracę, które przeznaczone jest na jej osobiste potrzeby, a nie na czynności związane z programem. Ponadto ustawodawca, wprowadzając od dnia 1 stycznia 2003 r. zmiany do art. 21 ust. 1 pkt 46 updof, w sposób jednoznaczny rozstrzygnął, iż z omawianego zwolnienia nie korzystają podatnicy, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu pomocowego (Spółka) zlecił – bez względu na rodzaj umowy (np. umowa o pracę) - wykonanie określonych czynności. Za pozbawione podstaw prawnych uznać należy ograniczenie zwrotu „podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca” do podatników będących osobami fizycznymi bezpośrednio realizującymi cel programu. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 46 updof jest zwolnieniem podatkowym, który interpretować należy w sposób ścisły. Tymczasem zawężenie znaczenia zwrotu „podatnik” do podatników będących osobami fizycznymi powodowałoby ograniczenie wyłączenia przewidzianego w lit. b) art. 21 ust. 1 pkt 46 updof, a co za tym idzie zastosowanie wykładni rozszerzającej do przepisu statuującego zwolnienie podatkowe. Niewątpliwie w przepisie tym mowa jest o każdym podatniku (art. 7 Ordynacji podatkowej), niezależnie czy jest osobą fizyczną czy prawną, który zawiera umowy o pracę, umowy zlecenia lub o dzieło z osobami fizycznymi. Odmienne rozumienie powyższego wyłączenia powodowałoby stosowanie wykładni dyskryminującej osoby fizyczne zatrudnione przez podatnika będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą tylko z tego względu, że ich pracodawca nie jest osobą prawną, a w konsekwencji naruszenie art. 32 Konstytucji RP. W przedmiotowej sprawie Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście rażąco naruszył art. 21 ust. 1 pkt 46 updof i nieprawidłowo ocenił stanowisko wyrażone we wniosku z dnia 7 grudnia 2005 r., w konsekwencji czego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie orzekł jak w sentencji. Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, iż zgodnie z art. 14b § 5 zd. 2 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2007 r. zmiana postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, a gdy zmiana lub uchylenie postanowienia dotyczy podatków rozliczanych za rok podatkowy - począwszy od rozliczenia podatku za rok następujący po roku, w którym decyzja została doręczona podatnikowi. Wobec powyższego Dyrektor Izby Skarbowej orzekł jak w sentencji.

2008.05.23 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IPPP1-443-347/08-2/BS
     ∟dotyczy sposobu fakturowania dostaw towarów z instalacją z innych państw członkowskich

2008.05.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IPPB1/415-118/08-4/JB
     ∟Interpretacja przepisów prawa podatkowego dotycząca podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego z tytułu sprzedaży nieruchomości .

2008.04.02 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-10/07/EN/PV-I
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/PV-II/4407/14-10/07/EN/PV-IData2008.04.02AutorIzba Skarbowa w WarszawieTematPodatek od towarów i usług --> Podstawa opodatkowaniaSłowa kluczowefaktura korygującaobniżenie podatku należnegopotwierdzenie odbioruwarunekPytanie podatnikaCzy kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej, również w przypadku braku potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta? D E C Y Z J A Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4, art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), art. 29 ust.1 i ust.4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, z późn. zm.), § 16 ust.4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz.798), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 19.09.2007r. wniesionego przez X, na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 07.09.2007r., znak 1472/RPP1/443-315/07/TARP, wydane w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie p o s t a n a w i a odmówić zmiany postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie. U Z A S A D N I E N I E Pismem z dnia 29.06.2007r. X wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej kwestii czy kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej, również w przypadku braku potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta... Strona stała na stanowisku, że na podstawie art. 29 ust.1 w związku z art. 29 ust.4 ustawy o VAT kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania (kwotę podatku należnego) w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej. Zdaniem Strony samodzielną podstawą do obniżenia podatku należnego jest faktura korygująca. W ocenie Strony sprzeczny z Konstytucją, prawem wspólnotowym, orzecznictwem ETS § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz.798), wymagający potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta nie ma zastosowania. Postanowieniem z dnia 07.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-315/07/TARP Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. W opinii organu pierwszej instancji obowiązek posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę, uregulowany został w akcie prawnym w formie rozporządzenia, które zgodnie z art. 87 ust.1 Konstytucji jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego w Rzeczpospolitej Polskiej. W związku z powyższym w/w rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z dniem wejścia w życie stało się aktem prawa powszechnie obowiązującego, a organy podatkowe w myśl art. 7 Konstytucji, powtórzonym w art. 120 Ordynacji podatkowej, działają na podstawie przepisów prawa. Ponadto Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, że ocena konstytucyjności przedmiotowego rozporządzenia nie należy do kompetencji organów podatkowych, a o zgodności z Konstytucją przepisów prawa wydawanych przez centralne organy państwowe orzeka stosownie do art. 188 ust.3 Konstytucji Trybunał Konstytucyjny. Jednocześnie organ pierwszej instancji podkreślił, iż wyłącznie sędziowie, na mocy art. 178 ust.1 Konstytucji, w sprawowaniu swego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom, a zatem tylko oni są uprawnieni do odmowy zastosowania przepisu rozporządzenia-aktu niższego rzędu, sprzecznego z ustawą. W ocenie organu pierwszej instancji § 16 w/w rozporządzenia nie pozostaje w kolizji z prawem Unii Europejskiej, a orzeczenie ETS w sprawie C-317/94 dotyczy odmiennego stanu faktycznego niż zaistniały w przedmiotowej sprawie. Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdził, iż Strona w sytuacji wystawienia faktury korygującej, jest zobowiązana posiadać potwierdzenie jej odbioru przez nabywcę, które stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego. Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W zażaleniu Strona podnosi, że Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w zaskarżonym postanowieniu naruszył przepisy prawa krajowego (w tym Konstytucji) oraz prawa wspólnotowego. Ponadto Strona podtrzymuje w całości argumentację przedstawioną we wniosku z dnia 29.06.2007r. Strona, cytując art. 29 ust.1, ust.4 ustawy o podatku od towarów i usług, § 16 ust.4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, art. 8, art. 92 ust.1, art. 217 Konstytucji oraz powołując się na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego udowadnia, że z punktu widzenia konstytucyjności niemożliwym jest zastosowanie interpretacji wynikającej z w/w § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r., iż podstawą obniżenia podatku należnego jest posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta. Jednocześnie Strona wskazuje, że jednym z aktów prawnych przyjętych przez Unię Europejską przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej, a który z dniem 1 maja 2004r. stał się częścią polskiego porządku prawnego, była VI Dyrektywa (obecnie Dyrektywa 2006/112/WE). Zdaniem Strony Dyrektywa ma pierwszeństwo w przypadku sprzeczności prawa krajowego z jej postanowieniami. Ponadto konsekwencją powyższego jest także konieczność stosowania Dyrektywy 2006/112/WE (poprzednio VI Dyrektywy) przy interpretacji krajowych regulacji dotyczących podatku od towarów i usług (prowspólnotowa wykładnia prawa krajowego). Oznacza to, iż w przypadku wątpliwości interpretacyjnych należy stosować interpretację zgodną z przepisami wspólnotowymi, co potwierdza orzecznictwo ETS oraz wyrok WSA w Lublinie z dnia 14 marca 2007r., sygn. akt I SA/Lu 70/07.Ponadto Strona, przytaczając art. 73 Dyrektyw 2006/112/WE (poprzednio analogiczną regulację zawierał art. 11 (A) (1) VI Dyrektywy) zauważa, że każda ewentualna korekta obrotu (np. w postaci faktur korygujących związanych ze zwróconym sprzedawcy towarem czy udzieleniem rabatu) wiąże się z prawem podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego, które wynika przede wszystkim z zasady neutralności VAT dla podatników. W tym miejscu Strona powołuje orzeczenie ETS w sprawie C-317/94 Elida Gibbs Ltd przeciwko Commissioners of Customs and Excise, które podkreśla prymat zasad VAT (takich jak zasada neutralności) nad regulacjami formalnotechnicznymi (takimi jak wystawianie faktur korygujących). Zdaniem Strony przepisy w/w rozporządzenia ustanawiające w § 16 jako podstawę do obniżenia podatku należnego z tytułu sprzedaży potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez kontrahenta poprzez swój formalizm stanowią naruszenie celów wyznaczonych w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE, a poprzednio VI Dyrektywy (zasadę neutralności VAT oraz zasadę proporcjonalności). W ocenie Strony zasada współmierności (tj. zasada proporcjonalności) w szczególności powinna być uwzględniana przy interpretacji przepisów o charakterze technicznym, takich jak np. przepisy dotyczące zasad wystawiania i przechowywania faktur. Strona stoi na stanowisku, iż przepisy te nie powinny być nadmiernie formalistyczne i uciążliwe dla podatników, jeżeli spełnienie zamierzonych przez prawodawcę celów jest możliwe przy pomocy mniej rygorystycznych środków. Ponadto w opinii Strony naruszenie zasady współmierności prowadzi jednocześnie do naruszenia zasady neutralności VAT, ponieważ podstawa opodatkowania jest wyższa niż otrzymane faktycznie przez podatnika należne kwoty przez co, w konsekwencji podatnik ponosi ekonomiczny ciężar opodatkowania.Biorąc powyższe pod uwagę, Strona stwierdza, że na gruncie literalnego brzmienia art. 29 ustawy o VAT możliwa jest interpretacja, która określa fakturę korygującą wystawioną kontrahentowi w związku z korektą sprzedaży jako samodzielną podstawę do pomniejszenia obrotu, a w konsekwencji do obniżenia podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc jej wystawienia. Natomiast nieprawidłowe byłoby przyjęcie interpretacji opartej na § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r., która za podstawę obniżenia podatku należnego przyjmuje posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta. Zdaniem Strony przedmiotowe rozporządzenie zostało wydane z przekroczeniem delegacji ustawowej, co jest sprzeczne z Konstytucją, a zatem jego przepisy nie mogą stanowić podstawy negatywnej decyzji wobec podatnika. Na potwierdzenie powyższego stanowiska Strona powołuje orzecznictwo WSA, tj. wyrok z dnia 17 sierpnia 2005r., sygn. akt III SA/Wa 471/2005, z dnia 5 lutego 2007r., sygn. akt III SA/Wa 2297/06, z dnia 25 maja 2005r., sygn. akt III SA/Wa 804/07. Mając powyższe na uwadze, Strona wnosi o zmianę postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 07.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-315/07/TARP. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu zażalenia zważył, co następuje: Z przedstawionego w sprawie stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności Strona dokonuje szeregu transakcji związanych ze sprzedażą towarów. Transakcje te wiążą się niekiedy z koniecznością korygowania wielkości sprzedaży. Strona dokonuje takich korekt zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, wystawiając odpowiednie faktury korygujące. Faktury korygujące są wysyłane przez Stronę kontrahentom niezwłocznie po ich wystawieniu. Zdarzają się jednak sytuacje, w których Strona nie otrzymuje potwierdzenia odbioru przez kontrahenta faktur korygujących lub otrzymuje takie potwierdzenia z opóźnieniem. W przypadku braku otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta Strona nie pomniejsza obrotu oraz podatku należnego o kwoty wynikające z „niepotwierdzonej” faktury korygującej. W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 29 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust.2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust.4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Natomiast w myśl art. 29 ust.4 w/w ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.Stosownie zaś do art. 106 ust.8 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania. W wykonaniu tej delegacji właściwy minister określił w rozdziale 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT, szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania. Ponadto organ odwoławczy zauważa, iż w § 16 ust.4 w/w rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. ustawodawca określił warunki jakie ma spełnić sprzedawca w celu obniżenia kwoty podatku należnego. A zatem sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust.2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust.2 i 3 ustawy-w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust.1 ustawy. Mając powyższe na uwadze organ drugiej instancji stoi na stanowisku, że w sytuacji wystawienia przez Stronę faktury korygującej, jest Ona zobowiązana posiadać potwierdzenie odbioru tej faktury przez kontrahenta, które jest niezbędne (tj. stanowi podstawę) do obniżenia kwoty podatku należnego.W związku z powyższym, biorąc pod uwagę wyżej przedstawiony stan prawny oraz stan faktyczny zaistniały w przedmiotowej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, iż stanowisko Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zawarte w postanowieniu z dnia 07.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-315/07/TARP jest prawidłowe i odpowiada przepisom prawa. W ocenie organu odwoławczego punktem wyjścia przy rozpatrywaniu zarzutów Strony powinna być zasada praworządności, wyrażona w art. 7 Konstytucji RP i powtórzona następnie w art. 120 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tą zasadą organy władzy publicznej (w tym organy podatkowe) działają na podstawie i w granicach prawa. Podkreślić należy ponadto, że od d

2008.04.02 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-9/07/EN/PV-I
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/PV-II/4407/14-9/07/EN/PV-IData2008.04.02AutorIzba Skarbowa w WarszawieTematPodatek od towarów i usług --> Podstawa opodatkowaniaSłowa kluczowefaktura korygującaobniżenie podatku należnegopotwierdzenie odbioruwarunekPytanie podatnikaCzy kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej, również w przypadku braku potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta?D E C Y Z J A Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4, art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), art. 29 ust.1 i ust.4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, z późn. zm.), § 16 ust.4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz.798), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 19.09.2007r. wniesionego przez X na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 11.09.2007r., znak 1472/RPP1/443-325/07/TARP, wydane w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie p o s t a n a w i a odmówić zmiany postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie. U Z A S A D N I E N I E Pismem z dnia 29.06.2007r. X wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej kwestii czy kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej, również w przypadku braku potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta? Strona stała na stanowisku, że na podstawie art. 29 ust.1 w związku z art. 29 ust.4 ustawy o VAT kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania (kwotę podatku należnego) w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej. Zdaniem Strony samodzielną podstawą do obniżenia podatku należnego jest faktura korygująca. W ocenie Strony sprzeczny z Konstytucją, prawem wspólnotowym, orzecznictwem ETS § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz.798), wymagający potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta nie ma zastosowania. Postanowieniem z dnia 11.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-325/07/TARP Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. W opinii organu pierwszej instancji obowiązek posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę, uregulowany został w akcie prawnym w formie rozporządzenia, które zgodnie z art. 87 ust.1 Konstytucji jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego w Rzeczpospolitej Polskiej. W związku z powyższym w/w rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z dniem wejścia w życie stało się aktem prawa powszechnie obowiązującego, a organy podatkowe w myśl art. 7 Konstytucji, powtórzonym w art. 120 Ordynacji podatkowej, działają na podstawie przepisów prawa. Ponadto Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, że ocena konstytucyjności przedmiotowego rozporządzenia nie należy do kompetencji organów podatkowych, a o zgodności z Konstytucją przepisów prawa wydawanych przez centralne organy państwowe orzeka stosownie do art. 188 ust.3 Konstytucji Trybunał Konstytucyjny.Jednocześnie organ pierwszej instancji podkreślił, iż wyłącznie sędziowie, na mocy art. 178 ust.1 Konstytucji, w sprawowaniu swego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom, a zatem tylko oni są uprawnieni do odmowy zastosowania przepisu rozporządzenia-aktu niższego rzędu, sprzecznego z ustawą. W ocenie organu pierwszej instancji § 16 w/w rozporządzenia nie pozostaje w kolizji z prawem Unii Europejskiej, a orzeczenie ETS w sprawie C-317/94 dotyczy odmiennego stanu faktycznego niż zaistniały w przedmiotowej sprawie.Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdził, iż Strona w sytuacji wystawienia faktury korygującej, jest zobowiązana posiadać potwierdzenie jej odbioru przez nabywcę, które stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego. Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W zażaleniu Strona podnosi, że Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w zaskarżonym postanowieniu naruszył przepisy prawa krajowego (w tym Konstytucji) oraz prawa wspólnotowego. Ponadto Strona podtrzymuje w całości argumentację przedstawioną we wniosku z dnia 29.06.2007r. Strona, cytując art. 29 ust.1, ust.4 ustawy o podatku od towarów i usług, § 16 ust.4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, art. 8, art. 92 ust.1, art. 217 Konstytucji oraz powołując się na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego udowadnia, że z punktu widzenia konstytucyjności niemożliwym jest zastosowanie interpretacji wynikającej z w/w § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r., iż podstawą obniżenia podatku należnego jest posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta. Jednocześnie Strona wskazuje, że jednym z aktów prawnych przyjętych przez Unię Europejską przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej, a który z dniem 1 maja 2004r. stał się częścią polskiego porządku prawnego, była VI Dyrektywa (obecnie Dyrektywa 2006/112/WE). Zdaniem Strony Dyrektywa ma pierwszeństwo w przypadku sprzeczności prawa krajowego z jej postanowieniami. Ponadto konsekwencją powyższego jest także konieczność stosowania Dyrektywy 2006/112/WE (poprzednio VI Dyrektywy) przy interpretacji krajowych regulacji dotyczących podatku od towarów i usług (prowspólnotowa wykładnia prawa krajowego). Oznacza to, iż w przypadku wątpliwości interpretacyjnych należy stosować interpretację zgodną z przepisami wspólnotowymi, co potwierdza orzecznictwo ETS oraz wyrok WSA w Lublinie z dnia 14 marca 2007r., sygn. akt I SA/Lu 70/07. Ponadto Strona, przytaczając art. 73 Dyrektyw 2006/112/WE (poprzednio analogiczną regulację zawierał art. 11 (A) (1) VI Dyrektywy) zauważa, że każda ewentualna korekta obrotu (np. w postaci faktur korygujących związanych ze zwróconym sprzedawcy towarem czy udzieleniem rabatu) wiąże się z prawem podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego, które wynika przede wszystkim z zasady neutralności VAT dla podatników. W tym miejscu Strona powołuje orzeczenie ETS w sprawie C-317/94 Elida Gibbs Ltd przeciwko Commissioners of Customs and Excise, które podkreśla prymat zasad VAT (takich jak zasada neutralności) nad regulacjami formalnotechnicznymi (takimi jak wystawianie faktur korygujących). Zdaniem Strony przepisy w/w rozporządzenia ustanawiające w § 16 jako podstawę do obniżenia podatku należnego z tytułu sprzedaży potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez kontrahenta poprzez swój formalizm stanowią naruszenie celów wyznaczonych w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE, a poprzednio VI Dyrektywy (zasadę neutralności VAT oraz zasadę proporcjonalności). W ocenie Strony zasada współmierności (tj. zasada proporcjonalności) w szczególności powinna być uwzględniana przy interpretacji przepisów o charakterze technicznym, takich jak np. przepisy dotyczące zasad wystawiania i przechowywania faktur. Strona stoi na stanowisku, iż przepisy te nie powinny być nadmiernie formalistyczne i uciążliwe dla podatników, jeżeli spełnienie zamierzonych przez prawodawcę celów jest możliwe przy pomocy mniej rygorystycznych środków. Ponadto w opinii Strony naruszenie zasady współmierności prowadzi jednocześnie do naruszenia zasady neutralności VAT, ponieważ podstawa opodatkowania jest wyższa niż otrzymane faktycznie przez podatnika należne kwoty przez co, w konsekwencji podatnik ponosi ekonomiczny ciężar opodatkowania. Biorąc powyższe pod uwagę, Strona stwierdza, że na gruncie literalnego brzmienia art. 29 ustawy o VAT możliwa jest interpretacja, która określa fakturę korygującą wystawioną kontrahentowi w związku z korektą sprzedaży jako samodzielną podstawę do pomniejszenia obrotu, a w konsekwencji do obniżenia podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc jej wystawienia. Natomiast nieprawidłowe byłoby przyjęcie interpretacji opartej na § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r., która za podstawę obniżenia podatku należnego przyjmuje posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta. Zdaniem Strony przedmiotowe rozporządzenie zostało wydane z przekroczeniem delegacji ustawowej, co jest sprzeczne z Konstytucją, a zatem jego przepisy nie mogą stanowić podstawy negatywnej decyzji wobec podatnika. Na potwierdzenie powyższego stanowiska Strona powołuje orzecznictwo WSA, tj. wyrok z dnia 17 sierpnia 2005r., sygn. akt III SA/Wa 471/2005, z dnia 5 lutego 2007r., sygn. akt III SA/Wa 2297/06, z dnia 25 maja 2005r., sygn. akt III SA/Wa 804/07. Mając powyższe na uwadze, Strona wnosi o zmianę postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 11.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-325/07/TARP. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu zażalenia zważył, co następuje: Z przedstawionego w sprawie stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności Strona dokonuje szeregu transakcji związanych ze sprzedażą towarów. Transakcje te wiążą się niekiedy z koniecznością korygowania wielkości sprzedaży. Strona dokonuje takich korekt zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, wystawiając odpowiednie faktury korygujące. Faktury korygujące są wysyłane przez Stronę kontrahentom niezwłocznie po ich wystawieniu. Zdarzają się jednak sytuacje, w których Strona nie otrzymuje potwierdzenia odbioru przez kontrahenta faktur korygujących lub otrzymuje takie potwierdzenia z opóźnieniem. W przypadku braku otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta Strona nie pomniejsza obrotu oraz podatku należnego o kwoty wynikające z „niepotwierdzonej” faktury korygującej. W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 29 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust.2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust.4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.Natomiast w myśl art. 29 ust.4 w/w ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. Stosownie zaś do art. 106 ust.8 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania. W wykonaniu tej delegacji właściwy minister określił w rozdziale 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT, szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania. Ponadto organ odwoławczy zauważa, iż w § 16 ust.4 w/w rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. ustawodawca określił warunki jakie ma spełnić sprzedawca w celu obniżenia kwoty podatku należnego. A zatem sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust.2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust.2 i 3 ustawy-w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust.1 ustawy. Mając powyższe na uwadze organ drugiej instancji stoi na stanowisku, że w sytuacji wystawienia przez Stronę faktury korygującej, jest Ona zobowiązana posiadać potwierdzenie odbioru tej faktury przez kontrahenta, które jest niezbędne (tj. stanowi podstawę) do obniżenia kwoty podatku należnego. W związku z powyższym, biorąc pod uwagę wyżej przedstawiony stan prawny oraz stan faktyczny zaistniały w przedmiotowej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, iż stanowisko Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zawarte w postanowieniu z dnia 11.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-325/07/TARP jest prawidłowe i odpowiada przepisom prawa. W ocenie organu odwoławczego punktem wyjścia przy rozpatrywaniu zarzutów Strony powinna być zasada praworządności, wyrażona w art. 7 Konstytucji RP i powtórzona następnie w art. 120 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tą zasadą organy władzy publicznej (w tym organy podatkowe) działają na podstawie i w granicach prawa. Podkreślić należy ponadto, że od dnia

2008.04.02 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-8/07/EN/PV-I
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/PV-II/4407/14-8/07/EN/PV-IData2008.04.02AutorIzba Skarbowa w WarszawieTematPodatek od towarów i usług --> Podstawa opodatkowaniaSłowa kluczowefaktura korygującaobniżenie podatku należnegopotwierdzenie odbioruwarunekPytanie podatnikaCzy kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej, również w przypadku braku potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta? D E C Y Z J A Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4, art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), art. 29 ust.1 i ust.4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, z późn. zm.), § 16 ust.4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz.798), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 19.09.2007r. wniesionego przez X, na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 07.09.2007r., znak 1472/RPP1/443-324/07/TARP, wydane w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie p o s t a n a w i a dmówić zmiany postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie. U Z A S A D N I E N I E Pismem z dnia 29.06.2007r. X wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej kwestii czy kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej, również w przypadku braku potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta... Strona stała na stanowisku, że na podstawie art. 29 ust.1 w związku z art. 29 ust.4 ustawy o VAT kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania (kwotę podatku należnego) w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej. Zdaniem Strony samodzielną podstawą do obniżenia podatku należnego jest faktura korygująca. W ocenie Strony sprzeczny z Konstytucją, prawem wspólnotowym, orzecznictwem ETS § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz.798), wymagający potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta nie ma zastosowania. Postanowieniem z dnia 07.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-324/07/TARP Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. W opinii organu pierwszej instancji obowiązek posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę, uregulowany został w akcie prawnym w formie rozporządzenia, które zgodnie z art. 87 ust.1 Konstytucji jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego w Rzeczpospolitej Polskiej. W związku z powyższym w/w rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z dniem wejścia w życie stało się aktem prawa powszechnie obowiązującego, a organy podatkowe w myśl art. 7 Konstytucji, powtórzonym w art. 120 Ordynacji podatkowej, działają na podstawie przepisów prawa. Ponadto Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, że ocena konstytucyjności przedmiotowego rozporządzenia nie należy do kompetencji organów podatkowych, a o zgodności z Konstytucją przepisów prawa wydawanych przez centralne organy państwowe orzeka stosownie do art. 188 ust.3 Konstytucji Trybunał Konstytucyjny. Jednocześnie organ pierwszej instancji podkreślił, iż wyłącznie sędziowie, na mocy art. 178 ust.1 Konstytucji, w sprawowaniu swego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom, a zatem tylko oni są uprawnieni do odmowy zastosowania przepisu rozporządzenia-aktu niższego rzędu, sprzecznego z ustawą. W ocenie organu pierwszej instancji § 16 w/w rozporządzenia nie pozostaje w kolizji z prawem Unii Europejskiej, a orzeczenie ETS w sprawie C-317/94 dotyczy odmiennego stanu faktycznego niż zaistniały w przedmiotowej sprawie. Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdził, iż Strona w sytuacji wystawienia faktury korygującej, jest zobowiązana posiadać potwierdzenie jej odbioru przez nabywcę, które stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego.Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W zażaleniu Strona podnosi, że Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w zaskarżonym postanowieniu naruszył przepisy prawa krajowego (w tym Konstytucji) oraz prawa wspólnotowego. Ponadto Strona podtrzymuje w całości argumentację przedstawioną we wniosku z dnia 29.06.2007r. Strona, cytując art. 29 ust.1, ust.4 ustawy o podatku od towarów i usług, § 16 ust.4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, art. 8, art. 92 ust.1, art. 217 Konstytucji oraz powołując się na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego udowadnia, że z punktu widzenia konstytucyjności niemożliwym jest zastosowanie interpretacji wynikającej z w/w § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r., iż podstawą obniżenia podatku należnego jest posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta.Jednocześnie Strona wskazuje, że jednym z aktów prawnych przyjętych przez Unię Europejską przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej, a który z dniem 1 maja 2004r. stał się częścią polskiego porządku prawnego, była VI Dyrektywa (obecnie Dyrektywa 2006/112/WE). Zdaniem Strony Dyrektywa ma pierwszeństwo w przypadku sprzeczności prawa krajowego z jej postanowieniami. Ponadto konsekwencją powyższego jest także konieczność stosowania Dyrektywy 2006/112/WE (poprzednio VI Dyrektywy) przy interpretacji krajowych regulacji dotyczących podatku od towarów i usług (prowspólnotowa wykładnia prawa krajowego). Oznacza to, iż w przypadku wątpliwości interpretacyjnych należy stosować interpretację zgodną z przepisami wspólnotowymi, co potwierdza orzecznictwo ETS oraz wyrok WSA w Lublinie z dnia 14 marca 2007r., sygn. akt I SA/Lu 70/07. Ponadto Strona, przytaczając art. 73 Dyrektyw 2006/112/WE (poprzednio analogiczną regulację zawierał art. 11 (A) (1) VI Dyrektywy) zauważa, że każda ewentualna korekta obrotu (np. w postaci faktur korygujących związanych ze zwróconym sprzedawcy towarem czy udzieleniem rabatu) wiąże się z prawem podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego, które wynika przede wszystkim z zasady neutralności VAT dla podatników. W tym miejscu Strona powołuje orzeczenie ETS w sprawie C-317/94 Elida Gibbs Ltd przeciwko Commissioners of Customs and Excise, które podkreśla prymat zasad VAT (takich jak zasada neutralności) nad regulacjami formalnotechnicznymi (takimi jak wystawianie faktur korygujących). Zdaniem Strony przepisy w/w rozporządzenia ustanawiające w § 16 jako podstawę do obniżenia podatku należnego z tytułu sprzedaży potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez kontrahenta poprzez swój formalizm stanowią naruszenie celów wyznaczonych w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE, a poprzednio VI Dyrektywy (zasadę neutralności VAT oraz zasadę proporcjonalności). W ocenie Strony zasada współmierności (tj. zasada proporcjonalności) w szczególności powinna być uwzględniana przy interpretacji przepisów o charakterze technicznym, takich jak np. przepisy dotyczące zasad wystawiania i przechowywania faktur. Strona stoi na stanowisku, iż przepisy te nie powinny być nadmiernie formalistyczne i uciążliwe dla podatników, jeżeli spełnienie zamierzonych przez prawodawcę celów jest możliwe przy pomocy mniej rygorystycznych środków. Ponadto w opinii Strony naruszenie zasady współmierności prowadzi jednocześnie do naruszenia zasady neutralności VAT, ponieważ podstawa opodatkowania jest wyższa niż otrzymane faktycznie przez podatnika należne kwoty przez co, w konsekwencji podatnik ponosi ekonomiczny ciężar opodatkowania. Biorąc powyższe pod uwagę, Strona stwierdza, że na gruncie literalnego brzmienia art. 29 ustawy o VAT możliwa jest interpretacja, która określa fakturę korygującą wystawioną kontrahentowi w związku z korektą sprzedaży jako samodzielną podstawę do pomniejszenia obrotu, a w konsekwencji do obniżenia podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc jej wystawienia. Natomiast nieprawidłowe byłoby przyjęcie interpretacji opartej na § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r., która za podstawę obniżenia podatku należnego przyjmuje posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta. Zdaniem Strony przedmiotowe rozporządzenie zostało wydane z przekroczeniem delegacji ustawowej, co jest sprzeczne z Konstytucją, a zatem jego przepisy nie mogą stanowić podstawy negatywnej decyzji wobec podatnika. Na potwierdzenie powyższego stanowiska Strona powołuje orzecznictwo WSA, tj. wyrok z dnia 17 sierpnia 2005r., sygn. akt III SA/Wa 471/2005, z dnia 5 lutego 2007r., sygn. akt III SA/Wa 2297/06, z dnia 25 maja 2005r., sygn. akt III SA/Wa 804/07. Mając powyższe na uwadze, Strona wnosi o zmianę postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 07.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-324/07/TARP. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu zażalenia zważył, co następuje: Z przedstawionego w sprawie stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności Strona dokonuje szeregu transakcji związanych ze sprzedażą towarów. Transakcje te wiążą się niekiedy z koniecznością korygowania wielkości sprzedaży. Strona dokonuje takich korekt zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, wystawiając odpowiednie faktury korygujące. Faktury korygujące są wysyłane przez Stronę kontrahentom niezwłocznie po ich wystawieniu. Zdarzają się jednak sytuacje, w których Strona nie otrzymuje potwierdzenia odbioru przez kontrahenta faktur korygujących lub otrzymuje takie potwierdzenia z opóźnieniem. W przypadku braku otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta Strona nie pomniejsza obrotu oraz podatku należnego o kwoty wynikające z „niepotwierdzonej” faktury korygującej. W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 29 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust.2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust.4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Natomiast w myśl art. 29 ust.4 w/w ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. Stosownie zaś do art. 106 ust.8 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania. W wykonaniu tej delegacji właściwy minister określił w rozdziale 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT, szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania. Ponadto organ odwoławczy zauważa, iż w § 16 ust.4 w/w rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. ustawodawca określił warunki jakie ma spełnić sprzedawca w celu obniżenia kwoty podatku należnego. A zatem sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust.2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust.2 i 3 ustawy-w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust.1 ustawy. Mając powyższe na uwadze organ drugiej instancji stoi na stanowisku, że w sytuacji wystawienia przez Stronę faktury korygującej, jest Ona zobowiązana posiadać potwierdzenie odbioru tej faktury przez kontrahenta, które jest niezbędne (tj. stanowi podstawę) do obniżenia kwoty podatku należnego. W związku z powyższym, biorąc pod uwagę wyżej przedstawiony stan prawny oraz stan faktyczny zaistniały w przedmiotowej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, iż stanowisko Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zawarte w postanowieniu z dnia 07.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-324/07/TARP jest prawidłowe i odpowiada przepisom prawa. W ocenie organu odwoławczego punktem wyjścia przy rozpatrywaniu zarzutów Strony powinna być zasada praworządności, wyrażona w art. 7 Konstytucji RP i powtórzona następnie w art. 120 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tą zasadą organy władzy publicznej (w tym organy podatkowe) działają na podstawie i w granicach prawa. Podkreślić należy ponadto, że od dni

2008.04.02 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-14/07/EN/PV-I
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/PV-II/4407/14-14/07/EN/PV-IData2008.04.02AutorIzba Skarbowa w WarszawieTematPodatek od towarów i usług --> Podstawa opodatkowaniaSłowa kluczowefaktura korygującaobniżenie podatku należnegopotwierdzenie odbioruwarunekPytanie podatnikaCzy kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej, również w przypadku braku potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta?D E C Y Z J A Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4, art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), art. 29 ust.1 i ust.4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, z późn. zm.), § 16 ust.4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz.798), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 19.09.2007r. wniesionego przez X, na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 11.09.2007r., znak 1472/RPP1/443-326/07/TARP, wydane w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie p o s t a n a w i a odmówić zmiany postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie. U Z A S A D N I E N I E Pismem z dnia 28.06.2007r. X wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej kwestii czy kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej, również w przypadku braku potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta? Strona stała na stanowisku, że na podstawie art. 29 ust.1 w związku z art. 29 ust.4 ustawy o VAT kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania (kwotę podatku należnego) w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej. Zdaniem Strony samodzielną podstawą do obniżenia podatku należnego jest faktura korygująca. W ocenie Strony sprzeczny z Konstytucją, prawem wspólnotowym, orzecznictwem ETS § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz.798), wymagający potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta nie ma zastosowania.Postanowieniem z dnia 11.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-326/07/TARP Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. W opinii organu pierwszej instancji obowiązek posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę, uregulowany został w akcie prawnym w formie rozporządzenia, które zgodnie z art. 87 ust.1 Konstytucji jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego w Rzeczpospolitej Polskiej. W związku z powyższym w/w rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z dniem wejścia w życie stało się aktem prawa powszechnie obowiązującego, a organy podatkowe w myśl art. 7 Konstytucji, powtórzonym w art. 120 Ordynacji podatkowej, działają na podstawie przepisów prawa. Ponadto Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, że ocena konstytucyjności przedmiotowego rozporządzenia nie należy do kompetencji organów podatkowych, a o zgodności z Konstytucją przepisów prawa wydawanych przez centralne organy państwowe orzeka stosownie do art. 188 ust.3 Konstytucji Trybunał Konstytucyjny.Jednocześnie organ pierwszej instancji podkreślił, iż wyłącznie sędziowie, na mocy art. 178 ust.1 Konstytucji, w sprawowaniu swego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom, a zatem tylko oni są uprawnieni do odmowy zastosowania przepisu rozporządzenia-aktu niższego rzędu, sprzecznego z ustawą. W ocenie organu pierwszej instancji § 16 w/w rozporządzenia nie pozostaje w kolizji z prawem Unii Europejskiej, a orzeczenie ETS w sprawie C-317/94 dotyczy odmiennego stanu faktycznego niż zaistniały w przedmiotowej sprawie.Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdził, iż Strona w sytuacji wystawienia faktury korygującej, jest zobowiązana posiadać potwierdzenie jej odbioru przez nabywcę, które stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego. Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.W zażaleniu Strona podnosi, że Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w zaskarżonym postanowieniu naruszył przepisy prawa krajowego (w tym Konstytucji) oraz prawa wspólnotowego. Ponadto Strona podtrzymuje w całości argumentację przedstawioną we wniosku z dnia 28.06.2007r. Strona, cytując art. 29 ust.1, ust.4 ustawy o podatku od towarów i usług, § 16 ust.4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, art. 8, art. 92 ust.1, art. 217 Konstytucji oraz powołując się na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego udowadnia, że z punktu widzenia konstytucyjności niemożliwym jest zastosowanie interpretacji wynikającej z w/w § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r., iż podstawą obniżenia podatku należnego jest posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta. Jednocześnie Strona wskazuje, że jednym z aktów prawnych przyjętych przez Unię Europejską przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej, a który z dniem 1 maja 2004r. stał się częścią polskiego porządku prawnego, była VI Dyrektywa (obecnie Dyrektywa 2006/112/WE). Zdaniem Strony Dyrektywa ma pierwszeństwo w przypadku sprzeczności prawa krajowego z jej postanowieniami. Ponadto konsekwencją powyższego jest także konieczność stosowania Dyrektywy 2006/112/WE (poprzednio VI Dyrektywy) przy interpretacji krajowych regulacji dotyczących podatku od towarów i usług (prowspólnotowa wykładnia prawa krajowego). Oznacza to, iż w przypadku wątpliwości interpretacyjnych należy stosować interpretację zgodną z przepisami wspólnotowymi, co potwierdza orzecznictwo ETS oraz wyrok WSA w Lublinie z dnia 14 marca 2007r., sygn. akt I SA/Lu 70/07.Ponadto Strona, przytaczając art. 73 Dyrektyw 2006/112/WE (poprzednio analogiczną regulację zawierał art. 11 (A) (1) VI Dyrektywy) zauważa, że każda ewentualna korekta obrotu (np. w postaci faktur korygujących związanych ze zwróconym sprzedawcy towarem czy udzieleniem rabatu) wiąże się z prawem podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego, które wynika przede wszystkim z zasady neutralności VAT dla podatników. W tym miejscu Strona powołuje orzeczenie ETS w sprawie C-317/94 Elida Gibbs Ltd przeciwko Commissioners of Customs and Excise, które podkreśla prymat zasad VAT (takich jak zasada neutralności) nad regulacjami formalnotechnicznymi (takimi jak wystawianie faktur korygujących). Zdaniem Strony przepisy w/w rozporządzenia ustanawiające w § 16 jako podstawę do obniżenia podatku należnego z tytułu sprzedaży potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez kontrahenta poprzez swój formalizm stanowią naruszenie celów wyznaczonych w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE, a poprzednio VI Dyrektywy (zasadę neutralności VAT oraz zasadę proporcjonalności). W ocenie Strony zasada współmierności (tj. zasada proporcjonalności) w szczególności powinna być uwzględniana przy interpretacji przepisów o charakterze technicznym, takich jak np. przepisy dotyczące zasad wystawiania i przechowywania faktur. Strona stoi na stanowisku, iż przepisy te nie powinny być nadmiernie formalistyczne i uciążliwe dla podatników, jeżeli spełnienie zamierzonych przez prawodawcę celów jest możliwe przy pomocy mniej rygorystycznych środków. Ponadto w opinii Strony naruszenie zasady współmierności prowadzi jednocześnie do naruszenia zasady neutralności VAT, ponieważ podstawa opodatkowania jest wyższa niż otrzymane faktycznie przez podatnika należne kwoty przez co, w konsekwencji podatnik ponosi ekonomiczny ciężar opodatkowania. Biorąc powyższe pod uwagę, Strona stwierdza, że na gruncie literalnego brzmienia art. 29 ustawy o VAT możliwa jest interpretacja, która określa fakturę korygującą wystawioną kontrahentowi w związku z korektą sprzedaży jako samodzielną podstawę do pomniejszenia obrotu, a w konsekwencji do obniżenia podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc jej wystawienia. Natomiast nieprawidłowe byłoby przyjęcie interpretacji opartej na § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r., która za podstawę obniżenia podatku należnego przyjmuje posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta. Zdaniem Strony przedmiotowe rozporządzenie zostało wydane z przekroczeniem delegacji ustawowej, co jest sprzeczne z Konstytucją, a zatem jego przepisy nie mogą stanowić podstawy negatywnej decyzji wobec podatnika. Na potwierdzenie powyższego stanowiska Strona powołuje orzecznictwo WSA, tj. wyrok z dnia 17 sierpnia 2005r., sygn. akt III SA/Wa 471/2005, z dnia 5 lutego 2007r., sygn. akt III SA/Wa 2297/06, z dnia 25 maja 2005r., sygn. akt III SA/Wa 804/07. Mając powyższe na uwadze, Strona wnosi o zmianę postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 11.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-326/07/TARP. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu zażalenia zważył, co następuje:Z przedstawionego w sprawie stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności Strona dokonuje szeregu transakcji związanych ze sprzedażą towarów. Transakcje te wiążą się niekiedy z koniecznością korygowania wielkości sprzedaży. Strona dokonuje takich korekt zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, wystawiając odpowiednie faktury korygujące. Faktury korygujące są wysyłane przez Stronę kontrahentom niezwłocznie po ich wystawieniu. Zdarzają się jednak sytuacje, w których Strona nie otrzymuje potwierdzenia odbioru przez kontrahenta faktur korygujących lub otrzymuje takie potwierdzenia z opóźnieniem. W przypadku braku otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta Strona nie pomniejsza obrotu oraz podatku należnego o kwoty wynikające z „niepotwierdzonej” faktury korygującej. W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 29 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust.2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust.4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Natomiast w myśl art. 29 ust.4 w/w ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. Stosownie zaś do art. 106 ust.8 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania. W wykonaniu tej delegacji właściwy minister określił w rozdziale 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT, szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.Ponadto organ odwoławczy zauważa, iż w § 16 ust.4 w/w rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. ustawodawca określił warunki jakie ma spełnić sprzedawca w celu obniżenia kwoty podatku należnego. A zatem sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust.2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust.2 i 3 ustawy-w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust.1 ustawy. Mając powyższe na uwadze organ drugiej instancji stoi na stanowisku, że w sytuacji wystawienia przez Stronę faktury korygującej, jest Ona zobowiązana posiadać potwierdzenie odbioru tej faktury przez kontrahenta, które jest niezbędne (tj. stanowi podstawę) do obniżenia kwoty podatku należnego. W związku z powyższym, biorąc pod uwagę wyżej przedstawiony stan prawny oraz stan faktyczny zaistniały w przedmiotowej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, iż stanowisko Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zawarte w postanowieniu z dnia 11.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-326/07/TARP jest prawidłowe i odpowiada przepisom prawa. W ocenie organu odwoławczego punktem wyjścia przy rozpatrywaniu zarzutów Strony powinna być zasada praworządności, wyrażona w art. 7 Konstytucji RP i powtórzona następnie w art. 120 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tą zasadą organy władzy publicznej (w tym organy podatkowe) działają na podstawie i w granicach prawa. Podkreślić należy ponadto, że od dni

2008.04.02 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-7/07/EN/PV-I
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/PV-II/4407/14-7/07/EN/PV-IData2008.04.02AutorIzba Skarbowa w WarszawieTematPodatek od towarów i usług --> Podstawa opodatkowaniaSłowa kluczowefaktura korygującaobniżenie podatku należnegopotwierdzenie odbioruwarunekPytanie podatnikaCzy kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej, również w przypadku braku potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta? D E C Y Z J A Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4, art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), art. 29 ust.1 i ust.4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, z późn. zm.), § 16 ust.4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz.798), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 19.09.2007r. wniesionego przez X, na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 11.09.2007r., znak 1472/RPP1/443-323/07/TARP, wydane w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie p o s t a n a w i a odmówić zmiany postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie. U Z A S A D N I E N I EPismem z dnia 29.06.2007r. X wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej kwestii czy kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej, również w przypadku braku potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta? Strona stała na stanowisku, że na podstawie art. 29 ust.1 w związku z art. 29 ust.4 ustawy o VAT kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania (kwotę podatku należnego) w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej. Zdaniem Strony samodzielną podstawą do obniżenia podatku należnego jest faktura korygująca. W ocenie Strony sprzeczny z Konstytucją, prawem wspólnotowym, orzecznictwem ETS § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz.798), wymagający potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta nie ma zastosowania.Postanowieniem z dnia 11.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-323/07/TARP Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. W opinii organu pierwszej instancji obowiązek posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę, uregulowany został w akcie prawnym w formie rozporządzenia, które zgodnie z art. 87 ust.1 Konstytucji jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego w Rzeczpospolitej Polskiej. W związku z powyższym w/w rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z dniem wejścia w życie stało się aktem prawa powszechnie obowiązującego, a organy podatkowe w myśl art. 7 Konstytucji, powtórzonym w art. 120 Ordynacji podatkowej, działają na podstawie przepisów prawa. Ponadto Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, że ocena konstytucyjności przedmiotowego rozporządzenia nie należy do kompetencji organów podatkowych, a o zgodności z Konstytucją przepisów prawa wydawanych przez centralne organy państwowe orzeka stosownie do art. 188 ust.3 Konstytucji Trybunał Konstytucyjny. Jednocześnie organ pierwszej instancji podkreślił, iż wyłącznie sędziowie, na mocy art. 178 ust.1 Konstytucji, w sprawowaniu swego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom, a zatem tylko oni są uprawnieni do odmowy zastosowania przepisu rozporządzenia-aktu niższego rzędu, sprzecznego z ustawą. W ocenie organu pierwszej instancji § 16 w/w rozporządzenia nie pozostaje w kolizji z prawem Unii Europejskiej, a orzeczenie ETS w sprawie C-317/94 dotyczy odmiennego stanu faktycznego niż zaistniały w przedmiotowej sprawie. Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdził, iż Strona w sytuacji wystawienia faktury korygującej, jest zobowiązana posiadać potwierdzenie jej odbioru przez nabywcę, które stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego. Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W zażaleniu Strona podnosi, że Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w zaskarżonym postanowieniu naruszył przepisy prawa krajowego (w tym Konstytucji) oraz prawa wspólnotowego. Ponadto Strona podtrzymuje w całości argumentację przedstawioną we wniosku z dnia 29.06.2007r. Strona, cytując art. 29 ust.1, ust.4 ustawy o podatku od towarów i usług, § 16 ust.4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, art. 8, art. 92 ust.1, art. 217 Konstytucji oraz powołując się na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego udowadnia, że z punktu widzenia konstytucyjności niemożliwym jest zastosowanie interpretacji wynikającej z w/w § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r., iż podstawą obniżenia podatku należnego jest posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta. Jednocześnie Strona wskazuje, że jednym z aktów prawnych przyjętych przez Unię Europejską przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej, a który z dniem 1 maja 2004r. stał się częścią polskiego porządku prawnego, była VI Dyrektywa (obecnie Dyrektywa 2006/112/WE). Zdaniem Strony Dyrektywa ma pierwszeństwo w przypadku sprzeczności prawa krajowego z jej postanowieniami. Ponadto konsekwencją powyższego jest także konieczność stosowania Dyrektywy 2006/112/WE (poprzednio VI Dyrektywy) przy interpretacji krajowych regulacji dotyczących podatku od towarów i usług (prowspólnotowa wykładnia prawa krajowego). Oznacza to, iż w przypadku wątpliwości interpretacyjnych należy stosować interpretację zgodną z przepisami wspólnotowymi, co potwierdza orzecznictwo ETS oraz wyrok WSA w Lublinie z dnia 14 marca 2007r., sygn. akt I SA/Lu 70/07. Ponadto Strona, przytaczając art. 73 Dyrektyw 2006/112/WE (poprzednio analogiczną regulację zawierał art. 11 (A) (1) VI Dyrektywy) zauważa, że każda ewentualna korekta obrotu (np. w postaci faktur korygujących związanych ze zwróconym sprzedawcy towarem czy udzieleniem rabatu) wiąże się z prawem podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego, które wynika przede wszystkim z zasady neutralności VAT dla podatników. W tym miejscu Strona powołuje orzeczenie ETS w sprawie C-317/94 Elida Gibbs Ltd przeciwko Commissioners of Customs and Excise, które podkreśla prymat zasad VAT (takich jak zasada neutralności) nad regulacjami formalnotechnicznymi (takimi jak wystawianie faktur korygujących). Zdaniem Strony przepisy w/w rozporządzenia ustanawiające w § 16 jako podstawę do obniżenia podatku należnego z tytułu sprzedaży potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez kontrahenta poprzez swój formalizm stanowią naruszenie celów wyznaczonych w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE, a poprzednio VI Dyrektywy (zasadę neutralności VAT oraz zasadę proporcjonalności). W ocenie Strony zasada współmierności (tj. zasada proporcjonalności) w szczególności powinna być uwzględniana przy interpretacji przepisów o charakterze technicznym, takich jak np. przepisy dotyczące zasad wystawiania i przechowywania faktur. Strona stoi na stanowisku, iż przepisy te nie powinny być nadmiernie formalistyczne i uciążliwe dla podatników, jeżeli spełnienie zamierzonych przez prawodawcę celów jest możliwe przy pomocy mniej rygorystycznych środków. Ponadto w opinii Strony naruszenie zasady współmierności prowadzi jednocześnie do naruszenia zasady neutralności VAT, ponieważ podstawa opodatkowania jest wyższa niż otrzymane faktycznie przez podatnika należne kwoty przez co, w konsekwencji podatnik ponosi ekonomiczny ciężar opodatkowania. Biorąc powyższe pod uwagę, Strona stwierdza, że na gruncie literalnego brzmienia art. 29 ustawy o VAT możliwa jest interpretacja, która określa fakturę korygującą wystawioną kontrahentowi w związku z korektą sprzedaży jako samodzielną podstawę do pomniejszenia obrotu, a w konsekwencji do obniżenia podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc jej wystawienia. Natomiast nieprawidłowe byłoby przyjęcie interpretacji opartej na § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r., która za podstawę obniżenia podatku należnego przyjmuje posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta. Zdaniem Strony przedmiotowe rozporządzenie zostało wydane z przekroczeniem delegacji ustawowej, co jest sprzeczne z Konstytucją, a zatem jego przepisy nie mogą stanowić podstawy negatywnej decyzji wobec podatnika. Na potwierdzenie powyższego stanowiska Strona powołuje orzecznictwo WSA, tj. wyrok z dnia 17 sierpnia 2005r., sygn. akt III SA/Wa 471/2005, z dnia 5 lutego 2007r., sygn. akt III SA/Wa 2297/06, z dnia 25 maja 2005r., sygn. akt III SA/Wa 804/07. Mając powyższe na uwadze, Strona wnosi o zmianę postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 11.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-323/07/TARP. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu zażalenia zważył, co następuje: Z przedstawionego w sprawie stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności Strona dokonuje szeregu transakcji związanych ze sprzedażą towarów. Transakcje te wiążą się niekiedy z koniecznością korygowania wielkości sprzedaży. Strona dokonuje takich korekt zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, wystawiając odpowiednie faktury korygujące. Faktury korygujące są wysyłane przez Stronę kontrahentom niezwłocznie po ich wystawieniu. Zdarzają się jednak sytuacje, w których Strona nie otrzymuje potwierdzenia odbioru przez kontrahenta faktur korygujących lub otrzymuje takie potwierdzenia z opóźnieniem. W przypadku braku otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta Strona nie pomniejsza obrotu oraz podatku należnego o kwoty wynikające z „niepotwierdzonej” faktury korygującej. W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 29 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust.2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust.4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.Natomiast w myśl art. 29 ust.4 w/w ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. Stosownie zaś do art. 106 ust.8 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania. W wykonaniu tej delegacji właściwy minister określił w rozdziale 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT, szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania. Ponadto organ odwoławczy zauważa, iż w § 16 ust.4 w/w rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. ustawodawca określił warunki jakie ma spełnić sprzedawca w celu obniżenia kwoty podatku należnego. A zatem sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust.2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust.2 i 3 ustawy-w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust.1 ustawy. Mając powyższe na uwadze organ drugiej instancji stoi na stanowisku, że w sytuacji wystawienia przez Stronę faktury korygującej, jest Ona zobowiązana posiadać potwierdzenie odbioru tej faktury przez kontrahenta, które jest niezbędne (tj. stanowi podstawę) do obniżenia kwoty podatku należnego. W związku z powyższym, biorąc pod uwagę wyżej przedstawiony stan prawny oraz stan faktyczny zaistniały w przedmiotowej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, iż stanowisko Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zawarte w postanowieniu z dnia 11.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-323/07/TARP jest prawidłowe i odpowiada przepisom prawa. W ocenie organu odwoławczego punktem wyjścia przy rozpatrywaniu zarzutów Strony powinna być zasada praworządności, wyrażona w art. 7 Konstytucji RP i powtórzona następnie w art. 120 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tą zasadą organy władzy publicznej (w tym organy podatkowe) działają na podstawie i w granicach prawa. Podkreślić należy ponadto, że od dnia

2008.03.31 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-13/07/EN/PV-I
     ∟Czy w świetle obowiązujących w Polsce od dnia 1 maja 2004r. przepisów prawa wspólnotowego, w szczególności VI Dyrektywy, wprowadzony w tym samym dniu art. 88 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, z późn. zm.), wykluczył prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliw wykorzystywanych do napędu samochodów ciężarowych, które po wejściu w życie art. 86 oraz art. 88 ust.1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług przestały spełniać kryteria uprawniające do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego przy ich nabyciu lub leasingu,- czy prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliw wykorzystywanych do napędu samochodów ciężarowych przysługuje po zmianie art. 86 ustawy o VAT wpro...

2008.03.31 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-12/07/EN/PV-I
     ∟Czy w świetle obowiązujących w Polsce od dnia 1 maja 2004r. przepisów prawa wspólnotowego, w szczególności VI Dyrektywy, wprowadzony w tym samym dniu art. 88 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, z późn. zm.), wykluczył prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliw wykorzystywanych do napędu samochodów ciężarowych, które po wejściu w życie art. 86 oraz art. 88 ust.1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług przestały spełniać kryteria uprawniające do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego przy ich nabyciu lub leasingu,- czy prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliw wykorzystywanych do napędu samochodów ciężarowych przysługuje po zmianie art. 86 ustawy o VAT wpro...

2008.03.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - 1401/PV-I/4407/14-7/07/JKr
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/PV-I/4407/14-7/07/JKrData2008.03.18Referencje1471/VTR1/443-63/07/MSt, postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowegoAutorDyrektor Izby Skarbowej w WarszawieTematPodatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatkuSłowa kluczoweodliczanie podatku naliczonegosamochódPytanie podatnikaPytanie dotyczy możliwości odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do napędu samochodów użytkowanych na podstawie umowy leasingu operacyjnego, mającego świadectwo homologacji wskazujące, że są one samochodami ciężarowymi oraz pojazdamio dopuszczalnej ładowności nie mniejszej niż 500 kg. w stanie prawnym obowiązującym po 1 maja 2004 r.DecyzjaNa podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4 oraz art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), art. 4 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 217, poz. 1590) oraz art. 86 ust. 3 i art. 88 ust. 1 pkt 3 i ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego przez Sp. z o.o., na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 21 września 2007 r., nr 1471/VTR1/443-63/07/MSt, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawiepostanawia- odmówić zmiany zaskarżonego postanowienia.UzasadnienieWnioskiem z dnia 29.06.2007 r. Sp. z o.o. zwróciła się do Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie o udzielenie pisemnej informacji dotyczącej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) – dalej ustawa o VAT. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona dla celów wykonywanej działalności gospodarczej wykorzystuje leasingowane samochody. Część z nich została zaklasyfikowana (według posiadanych świadectw homologacji) do kategorii samochodów ciężarowych oraz innych pojazdów o dopuszczalnej ładowności powyżej 500 kg, które zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym spełniały warunki do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych paliw silnikowych. Po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) samochody powyższe uznawane są za samochody osobowe. W związku ze zmianą przepisów ustawy o podatku od towarów i usług od 1 maja 2004 r. Spółka nie odlicza podatku naliczonego od zakupów paliwa do tych samochodów.Spółka stoi na stanowisku, że w opisanym stanie faktycznym ma prawo na podstawie przepisów obowiązujących po dniu 1 maja 2004 r. do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do napędu samochodów użytkowanych na podstawie umowy leasingu operacyjnego, mających świadectwo homologacji wskazujące, że są one samochodami ciężarowymi oraz pojazdami o dopuszczalnej ładowności nie mniejszej niż 500 kg. Postanowieniem z dnia 21 września 2007 r., nr 1471/VTR1/443-63/07/MSt Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. W dniu 03.10.2007 r. (data nadania przesyłki w urzędzie pocztowym), tj. w ustawowym terminie, pełnomocnik Spółki złożył na powyższe postanowienie zażalenie. Pełnomocnik Strony zarzucił naruszenie art. 168 pkt (a) oraz art. 176 Dyrektywy Rady 2006/112/EC z dnia 28.11.2006 r. poprzez niezastosowanie ww. przepisów w sprawie. Zarzucił również naruszenie art. 120 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 91 ust. 3 Konstytucji RP oraz art. 249 Traktatu ustanawiającego WE poprzez nieuwzględnienie Dyrektywy Rady 2006/112/EC z dnia 28.11.2006 r. jako źródła prawa mającego pierwszeństwo wobec ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług. Zarzucono również naruszenie art. 121 oraz art. 124 Ordynacji podatkowej poprzez prowadzenie przez organ I instancji postępowania w sposób naruszający zaufanie do organów podatkowych oraz nieprzedstawienie przez organ I instancji w uzasadnieniu skarżonego postanowienia zasadności przesłanek, którymi kierował się ten organ przy załatwianiu sprawy. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu argumentów podniesionych w zażaleniu zauważa, co następuje: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, że w przedstawionym powyżej stanie faktycznym i prawnym rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji jest prawidłowe.Ze stanu faktycznego wynika, że część samochodów użytkowanych przez Spółkę po 1 maja 2004 r. spełnia warunki do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa, przewidziane w art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, tj. posiada świadectwo homologacji jako samochód ciężarowy oraz dopuszczalną ładowność nie mniejszą niż 500 kg. Zgodnie z w/w przepisem ustawy z dnia 08.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ww. samochody spełniały wymogi warunkujące prawo odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu paliwa. Po dniu 01.05.2004 r. sytuacja uległa zmianie. Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT - w brzmieniu obowiązującym do 21.08.2005 r. - stanowił, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 tej ustawy, tj. takich, których dopuszczalna ładowność określona w świadectwie homologacji jest mniejsza niż wartość uzyskana ze wzoru: DŁ = 357 kg + n x 68 kg, gdzie: DŁ – oznacza dopuszczalną ładowność, n – oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy. W myśl art. 86 ust. 5 ww. ustawy o podatku od towarów i usług - w brzmieniu obowiązującym do dnia 21.08.2005 r. dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń) określana była na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Zatem po wejściu w życie od 1 maja 2004 r. ww. ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, w przypadku samochodów nabytych przed dniem 1.05.2004 r., co do których przed tym dniem istniało uprawnienie do odliczenia podatku VAT z tytułu nabywanego paliwa, prawo do odliczenia podatku VAT od paliwa zostało zachowane w przypadku, gdy dopuszczalna ładowność samochodu nie była mniejsza niż wyliczona według wyżej wskazanego wzoru, obowiązującego do dnia 21.08.2005 r. Z dniem 22.08.2005 r. ustawa z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 90, poz. 756) wprowadziła nowe brzmienie przepisów dotyczących zasad rozliczania podatku naliczonego przy nabyciu samochodów i tym samym nabyciu paliw do tychże samochodów (zmiana m. in. art. 86 i art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług). Zgodnie z ww. nowelizacją ograniczenia w zakresie odliczenia podatku naliczonego dotyczą samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (art. 86 ust. 3 ustawy o VAT). W myśl zatem art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku od towarów usług - w brzmieniu obowiązującym od 22.08.2005 r. - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, tj. innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Wskazać należy jednak, iż ograniczeń przy odliczaniu podatku naliczonego zarówno z tytułu nabycia pojazdów, a także z tytułu zakupu paliwa wykorzystywanego do ich napędu, nie stosuje się do pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 4 ustawy o VAT, spełniających określone wymagania. Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 86 ust. 5 ww. ustawy o VAT). Z uwagi na powyższe z dniem 22.08.2005 r. prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa będzie przysługiwać, jeżeli paliwo będzie wykorzystywane do pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony lub do pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, jeżeli pojazdy będą spełniać wymagania określone w art. 86 ust. 4 ustawy. Mając na uwadze wyżej przedstawiony stan prawny oraz stan faktyczny zaistniały w sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, że stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego zawarte w postanowieniu z dnia 21 sierpnia 2007 r., znak: 1401/VTR1/443-63/07/MSt jest prawidłowe i odpowiada przepisom prawa.Jednocześnie, odnosząc się do podniesionej przez Stronę argumentacji organ odwoławczy stwierdza, że w złożonym zażaleniu Spółka stoi na stanowisku, że ma prawo na podstawie przepisów obowiązujących po dniu 1 maja 2004 r. do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do napędu samochodów użytkowanych na podstawie umowy leasingu operacyjnego, mających świadectwo homologacji wskazujące, że są one samochodami ciężarowymi oraz będącymi pojazdami o dopuszczalnej ładowności nie mniejszej niż 500 kg. Prawo swe Strona wywodzi z przepisów art. 168 i art. 176 Dyrektywy rady 2006/112/EC z dnia 28.11.2006 r. (wcześniej art. 17 ust. 2 lit. a oraz art. 17 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17.05.1977 r.). Niezastosowanie przez organ podatkowy pierwszej instancji powyższych przepisów stanowi według pełnomocnika Strony naruszenie art. 120 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 91 § 3 Konstytucji RP oraz art. 249 TWE. Dyrektor Izby Skarbowej w odpowiedzi na w/w tezy w pierwszym rzędzie zauważa, że zgodnie z zasadą praworządności wyrażoną w art. 7 Konstytucji RP, a powtórzonej w art. 120 Ordynacji podatkowej organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Od dnia 01.05.2004 r. w polskim porządku prawnym obowiązują oprócz prawa stanowionego przez ustawodawcę krajowego również przepisy prawa wspólnotowego. W zakresie podatku od towarów i usług obowiązującym w Polsce aktem prawnym jest ustawa z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług wraz z aktami wykonawczymi. Dokonywane przez polskie organy podatkowe rozstrzygnięcia w tym zakresie opierają się na w/w przepisach, które na podstawie przepisów wspólnotowych są prawem zharmonizowanym z systemem prawa tworzonego przez organy Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 249 Traktatu ustanawiającego WE ogólnie obowiązujący charakter posiadają akty prawne wydane w formie rozporządzenia. Są one w pełni wiążące i obowiązują bezpośrednio w każdym państwie członkowskim. Źródłem pochodnego prawa wspólnotowego są m.in. dyrektywy, wiążące państwa członkowskie, do których są skierowane, odnośnie wyniku w nich określonego, jaki powinien zostać osiągnięty przez państwo członkowskie, pozostawiają natomiast instytucjom narodowym swobodę wyboru formy i środków realizacji tego wyniku. Analogiczne stanowisko odnośnie charakteru dyrektyw zauważalne jest w orzecznictwie sądowym. W wyroku z dnia 02.02.2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3886/06 WSA stwierdził, że ,,(…) To zadaniem sądu polskiego jest w przypadku sprzeczności naszego ustawodawstwa z dyrektywą, dokonanie oceny, czy poszczególne postanowienia określonej dyrektywy są na tyle precyzyjne i bezwarunkowe, że nadają się do zastosowania w konkretnym przypadku. Nie zawsze zatem sprzeczność polskiego ustawodawstwa z normami zawartymi w dyrektywie prowadzić będzie do ich bezpośredniego zastosowania (…)”.Ponadto Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 11.05.2005 r., sygn. akt K 18/04, przyznał, że zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego nie jest instytucją traktatów założycielskich UE i Wspólnot. Zasada ta ukształtowała się w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Jej uzasadnieniem jest ustanowienie specyficznego porządku prawnego, na korzyść którego państwa członkowskie ograniczyły swoje uprawnienia suwerenności. Wspólnotowy porządek prawny z chwilą wejścia Traktatu w życie stał się integralną częścią porządków prawnych państw członkowskich, które sądy obowiązane są stosować. Europejski Trybunał Sprawiedliwości odnosi pierwszeństwo zarówno do prawa pierwotnego (traktatów założycielskich) , jak i prawa pochodnego (aktów wydawanych przez organy Unii). Podkreślić jednakże należy, że pierwszeństwo prawa wspólnotowego jest pierwszeństwem stosowania, a nie obowiązywania. Oznacza to, że prawo wspólnotowe nie jest w stanie uchylić prawa krajowego. Innymi słowy, z regulacji Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską nie wynika wprost, aby dyrektywa mogła być stosowana bezpośrednio i żeby miała korzystać z pierwszeństwa przed ustawami. Możliwość stosowania wprost przepisów dyrektywy wynika przede wszystkim z orzecznictwa ETS i podążającej za nim doktryny.Orzecznictwo ETS nie dopuszcza jednak bezpośredniego stosowania dyrektyw bezwarunkowo, uzależniając zastosowanie norm dyrektywy od spełnienia co najmniej dwóch przesłanek:- po pierwsze dyrektywa, której normy mają być stosowane bezpośrednio, nie została- mimo upływu terminu do implementacji – przetworzona do prawa krajowego, - po drugie normy te muszą być na tyle precyzyjne i bezwarunkowe, że nadają się do zastosowania w konkretnym przypadku (por. wyroki ETS z dnia 19.01.1982 r. w sprawie Becker , OTS 8/81, 1982, s. 53: z 15.05.1986 r. w sprawie Johnson, OTS 222/84, 1982, s. 53 oraz z 04.12.1974 r. w sprawie Van Duyn, OTS 41/74).Powyższe podkreślił NSA w wyroku z dnia 10.03.2006 r., sygn. akt I FSK 705/05, dodając ponadto, iż orzecznictwo ETS nie dopuszcza żadnej wątpliwości co do możliwości zastosowania dyrektywy, nie dopuszcza jednak tego bezwarunkowo. W przypadku, gdy podmiot dochodzi swoich uprawnień, wynikających z tak określonego prawa, jego stosowanie musi uwzględniać treść trzech

2008.03.18 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PH-II/4407/14-56/07/EN/PV-I
     ∟- W jakim zakresie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa do samochodów osobowych i ciężarowych „z kratką”,- w jakim zakresie może odliczyć podatek naliczony z faktur zakupu samochodów osobowych i ciężarowych „z kratką”, jeżeli zakup nastąpił po 1 maja 2004r.,- czy dokonując korekty rozliczenia podatku naliczonego dotyczącego paliwa i samochodów osobowych zakupionych w poprzednich okresach rozliczeniowych (latach i miesiącach) może na bieżąco (w bieżącej deklaracji składanej dla potrzeb podatku dochodowego) rozpoznać przychód w wysokości kwoty naliczonego podatku od towarów i usług od tych zakupów, która uprzednio została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów z uwagi na brak prawa do odliczeni...

2008.02.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-285/07-4/ŁM
     ∟Czy Wspólnota Mieszkaniowa winna opodatkować przychody uzyskane z najmu pomieszczeń użytkowych, uwzględniając koszty ich uzyskania w postaci ustalonych proporcjonalnie poniesionych kosztów z tytułu zużycia energii elektrycznej, zużycia wody i odprowadzania ścieków, centralnego ogrzewania, wywozu nieczystości, kosztów obsługi biurowej oraz kosztów przeprowadzonych prac remontowych?

2008.02.25 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - 1401/PH-I/4407/14-64/07/JKr/PV-I
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/PH-I/4407/14-64/07/JKr/PV-IData2008.02.25AutorDyrektor Izby Skarbowej w WarszawieTematPodatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatkuSłowa kluczoweodliczanie podatku naliczonegopaliwosamochódPytanie podatnikaCzy Strona ma prawo na podstawie przepisów obowiązujących po dniu 1 maja 2004 r. do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do napędu samochodów użytkowanych na podstawie umowy leasingu operacyjnego, mających świadectwo homologacji wskazujące, że są one samochodami ciężarowymi oraz pojazdami o dopuszczalnej ładowności nie mniejszej niż 500 kg. ? DecyzjaNa podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4 oraz art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) art. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 217, poz. 1590) oraz art. 86 ust. 3 i art. 88 ust. 1 pkt 3 i ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego przez N., reprezentowanej przez p. Roberta N., na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2007 r., nr 1471/VUR1/443-95/07/RT, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawiepostanawia- odmówić zmiany zaskarżonego postanowienia.UzasadnienieWnioskiem z dnia 29.06.2007 r. Sp. z o.o. zwróciła się do Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie o udzielenie pisemnej informacji dotyczącej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) – dalej ustawa o VAT. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona wykonuje działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w zakresie dystrybucji produktów medycznych. Dla celów tej działalności Spółka wykorzystuje leasingowane samochody. Samochody te spełniają warunki określone w art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) i uznawane są za samochody osobowe. W związku ze zmianą przepisów ustawy o podatku od towarów i usług od 1 maja 2004 r. Spółka nie odlicza podatku naliczonego od zakupów paliwa do tych samochodów. Część samochodów użytkowanych przez spółkę po 1 maja 2004 r. spełnia warunki do odliczenia podatku naliczonego od paliwa, przewidziane w art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, tj. posiada świadectwo homologacji jako samochód ciężarowy oraz dopuszczalną ładowność nie mniejszą niż 500 kg.Spółka stoi na stanowisku, że w opisanym stanie faktycznym ma prawo na podstawie przepisów obowiązujących po dniu 1 maja 2004 r. do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do napędu samochodów użytkowanych na podstawie umowy leasingu operacyjnego, mających świadectwo homologacji wskazujące, że są one samochodami ciężarowymi oraz pojazdami o dopuszczalnej ładowności nie mniejszej niż 500 kg. Postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2007 r., nr 1471/VUR1/443-95/07/RT Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. W dniu 12.09.2007 r. (data nadania przesyłki w urzędzie pocztowym), tj. w ustawowym terminie, pełnomocnik Spółki złożył od powyższego postanowienia zażalenie. Pełnomocnik Strony zarzucił naruszenie art. 168 pkt (a) oraz art. 176 Dyrektywy Rady 2006/112/EC z dnia 28.11.2006 r. poprzez niezastosowanie ww. przepisów w sprawie. Zarzucił również naruszenie art. 120 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 91 ust. 3 Konstytucji RP oraz art. 249 Traktatu ustanawiającego WE poprzez nieuwzględnienie Dyrektywy Rady 2006/112/EC z dnia 28.11.2006 r. jako źródła prawa mającego pierwszeństwo wobec ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług. Zarzucono również naruszenie art. 120 Ordynacji podatkowej poprzez prowadzenie przez organ I instancji postępowania w sposób naruszający zaufanie do organów podatkowych oraz nieprzedstawienie przez organ I instancji w uzasadnieniu skarżonego postanowienia zasadności przesłanek, którymi kierował się ten organ przy załatwianiu sprawy. Również w dniu 12.09.2007 r. Spółka osobiście złożyła w Pierwszym Mazowieckim Urzędzie Skarbowym zażalenie na w/w postanowienie z dnia 31 sierpnia 2007 r., nr 1471/VUR1/443-95/07/RT. W zażaleniu tym Spółka zarzuciła naruszenie art. 168 p. (a) oraz art. 176 Dyrektywy Rady 2006/112/EC z dnia 28.11.2006 r. poprzez niezastosowanie w/w przepisów.Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu argumentów podniesionych w zażaleniu zauważa, co następuje: Na wstępie należy zauważyć, że pismem z dnia 1.10.2007 r. pełnomocnik Strony wycofał zażalenie na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 31.08.2007 r., znak: 1471/VUR1/443-95/07/RT złożone przez Spółkę osobiście w dniu 12.09.2007 r. Jednocześnie podtrzymał w całości argumentację i wnioski przedstawione w zażaleniu przesłanym przez pełnomocnika Strony w dniu 12.09.2007 r. Z uwagi na powyższe oświadczenie pełnomocnika i jednoczesne pozostawanie w obiegu zażalenia, złożonego przez pełnomocnika Strony z zachowaniem siedmiodniowego terminu do wniesienia zażalenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie rozpatrzył jedynie argumenty podniesione w zażaleniu złożonym przez pełnomocnika Strony. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, że w przedstawionym powyżej stanie faktycznym i prawnym rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji jest prawidłowe.Ze stanu faktycznego wynika, że część samochodów użytkowanych przez Spółkę po 1 maja 2004 r. spełnia warunki do odliczenia podatku naliczonego od paliwa przewidziane w art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym tj. posiada świadectwo homologacji jako samochód ciężarowy oraz dopuszczalną ładowność nie mniejszą niż 500 kg. Zgodnie z w/w przepisem ustawy z dnia 08.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ww. samochody spełniały wymogi warunkujące prawo odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu paliwa. Po dniu 01.05.2004 r. sytuacja uległa zmianie. Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT - w brzmieniu obowiązującym do 21.08.2005 r. - stanowił, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 tej ustawy, tj. takich, których dopuszczalna ładowność określona w świadectwie homologacji jest mniejsza niż wartość uzyskana ze wzoru: DŁ = 357 kg + n x 68 kg, gdzie: DŁ – oznacza dopuszczalną ładowność, n – oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy. W myśl art. 86 ust. 5 ww. ustawy o podatku od towarów i usług - w brzmieniu obowiązującym do dnia 21.08.2005 r. dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń) określana była na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Zatem po wejściu w życie od 01 maja 2004 r. ww. ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, w przypadku samochodów nabytych przed dniem 1.05.2004 r., co do których przed tym dniem istniało uprawnienie do odliczenia podatku VAT z tytułu nabywanego paliwa, prawo do odliczania podatku VAT od paliwa zostało zachowane w przypadku, gdy dopuszczalna ładowność samochodu nie była mniejsza niż wyliczona według wyżej wskazanego wzoru, obowiązującego do dnia 21.08.2005 r. Z dniem 22.08.2005 r. ustawa z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 90, poz. 756) wprowadziła nowe brzmienie przepisów dotyczących zasad rozliczania podatku naliczonego przy nabyciu samochodów i tym samym nabyciu paliw do tychże samochodów (zmiana m. in. art. 86 i art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług). Zgodnie z ww. nowelizacją ograniczenia w zakresie odliczenia podatku naliczonego dotyczą samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (art. 86 ust. 3 ustawy o VAT). W myśl zatem art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku od towarów usług - w brzmieniu obowiązującym od 22.08.2005 r. - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, tj. innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Wskazać należy jednak, iż ograniczeń przy odliczaniu podatku naliczonego zarówno z tytułu nabycia pojazdów, a także z tytułu zakupu paliwa wykorzystywanego do ich napędu, nie stosuje się do pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 4 ustawy o VAT, spełniających określone wymagania. Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 86 ust. 5 ww. ustawy o VAT). Z uwagi na powyższe z dniem 22.08.2005 r. prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa będzie przysługiwać, jeżeli paliwo będzie wykorzystywane do pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony lub do pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, jeżeli pojazdy będą spełniać wymagania określone w art. 86 ust. 4 ustawy. mając na uwadze wyżej przedstawiony stan prawny oraz stan faktyczny zaistniały w sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, że stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego zawarte w postanowieniu z dnia 31 sierpnia 2007 r., znak: 1401/VUR1/443-95/07/RT jest prawidłowe i odpowiada przepisom prawa.Jednocześnie, odnosząc się do podniesionej przez Stronę argumentacji organ odwoławczy stwierdza, że w złożonym zażaleniu Spółka stoi na stanowisku, że ma prawo na podstawie przepisów obowiązujących po dniu 1 maja 2004 r. do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do napędu samochodów użytkowanych na podstawie umowy leasingu operacyjnego, mających świadectwo homologacji wskazujące, że są one samochodami ciężarowymi oraz będącymi pojazdami o dopuszczalnej ładowności nie mniejszej niż 500 kg. Prawo swe wywodzi z przepisów art. 168 i art. 176 Dyrektywy rady 2006/112/EC z dnia 28.11.2006 r. (wcześniej art. 17 ust. 2 lit. a oraz art. 17 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17.05.1977 r.). Niezastosowanie przez organ podatkowy pierwszej instancji powyższych przepisów stanowi według pełnomocnika Strony naruszenie art. 120 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 91 § 3 Konstytucji RP oraz art. 249 TWE. Dyrektor Izby Skarbowej w odpowiedzi na w/w tezy w pierwszym rzędzie zauważa, że zgodnie z zasadą praworządności wyrażoną w art. 7 Konstytucji RP, a powtórzonej w art. 120 Ordynacji podatkowej organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Od dnia 01.05.2004 r. w polskim porządku prawnym obowiązują oprócz prawa stanowionego przez ustawodawcę krajowego również przepisy prawa wspólnotowego. W zakresie podatku od towarów i usług obowiązującym w Polsce aktem prawnym jest ustawa z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług wraz z aktami wykonawczymi. Dokonywane przez polskie organy podatkowe rozstrzygnięcia w tym zakresie opierają się na w/w przepisach, które na podstawie przepisów wspólnotowych są prawem zharmonizowanym z systemem prawa tworzonego przez organy Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 249 Traktatu ustanawiającego WE ogólnie obowiązujący charakter posiadają akty prawne wydane w formie rozporządzenia. Są one w pełni wiążące i obowiązują bezpośrednio w każdym państwie członkowskim. Źródłem pochodnego prawa wspólnotowego są m.in. dyrektywy, wiążące państwa członkowskie, do których są skierowane, odnośnie wyniku w nich określonego, jaki powinien zostać osiągnięty przez państwo członkowskie, pozostawiają natomiast instytucjom narodowym swobodę wyboru formy i środków realizacji tego wyniku. Analogiczne stanowisko odnośnie charakteru dyrektyw zauważalne jest w orzecznictwie sądowym. W wyroku z dnia 02.02.2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3886/06 WSA stwierdził, że ,,(...) To zadaniem sądu polskiego jest w przypadku sprzeczności naszego ustawodawstwa z dyrektywą, dokonanie oceny, czy poszczególne postanowienia określonej dyrektywy są na tyle precyzyjne i bezwarunkowe, że nadają się do zastosowania w konkretnym przypadku. Nie zawsze zatem sprzeczność polskiego ustawodawstwa z normami zawartymi w dyrektywie prowadzić będzie do ich bezpośredniego zastosowania (...)”.Ponadto Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 11.05.2005 r., sygn. akt K 18/04, przyznał, że zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego nie jest instytucją traktatów założycielskich UE i Wspólnot. Zasada ta ukształtowała się w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Jej uzasadnieniem jest ustanowienie specyficznego porządku prawnego, na korzyść którego państwa członkowskie ograniczyły swoje uprawnienia suwerenności. Wspólnotowy porządek prawny z chwilą wejścia Traktatu w życie stał się integralną częścią porządków prawnych państw członkowskich, które sądy obowiązane są stosować. Europejski Trybunał Sprawiedliwości odnosi pierwszeństwo zarówno do prawa pierwotnego (traktatów założycielskich) , jak i prawa pochodnego (aktów wydawanych przez organy Unii). Podkreślić jednakże należy, że pierwszeństwo prawa wspólnotowego jest pierwszeństwem stosowania, a nie obowiązywania. Oznacza to, że prawo wspólnotowe nie jest w stanie uchylić prawa krajowego. Innymi słowy, z regulacji Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską nie wynika wprost, aby dyrektywa mogła być stosowana bezpośrednio i żeby miała korzystać z pierwszeństwa przed ustawami. Możliwość stosowania wprost przep

2008.02.08 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-19/07/MZ
     ∟Spółka wnosi o potwierdzenie, że kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszających obrót obniżają podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej również w przypadku braku potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13