INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana X, przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2009 r. (data wpływu 2 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych kalendarzy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych kalendarzy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W grudniu 2008 r. Wnioskodawca zakupił ścienne kalendarze z logo swojej firmy. Na kalendarzach widnieją dane teleadresowe prowadzonej przez Stronę firmy oraz hasłowe określenia czynności, które są przedmiotem świadczonych usług w Zakładzie (elektroniczne układy zapłonowe, motopompy do zawodów pożarniczych). Oprócz haseł informacyjno-reklamowych, na kalendarzu są widoczne motopompy. Kalendarz posiada też zegar na baterię. Jednostkowa cena kalendarza (bez podatku VAT) wynosiła -13,50 zł.

Zainteresowany nadmienia, że jest czynnym podatnikiem podatku VAT i wykonuje czynności opodatkowane w całości stawką 22%. Kalendarze zostały przekazane nieodpłatnie kontrahentom firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku VAT od zakupionych kalendarzy...

Zdaniem Wnioskodawcy, miał prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu kalendarzy zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

Z treści przytoczonego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Powyższa zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jednakże, stosownie do art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, w świetle art. 7 ust. 2 ww. ustawy, jest także przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy o podatku VAT).

Z uwagi na fakt, iż ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w aktach wykonawczych do tejże ustawy nie zostało zdefiniowane pojęcie „drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych”, należy posiłkować się definicją zawartą w innych źródłach.

Dlatego też zasadnym w takiej sytuacji jest posłużenie się wykładnią językową. Według Słownika Języka Polskiego PWN, Warszawa 2005, pod redakcją P. Elżbiety Sobol, s. 162, termin „drukować” oznacza:

1. „odbijać, wyciskać, wytłaczać litery, teksty na papierze, także desenie, wzory na papierze lub tkaninach za pomocą specjalnych maszyn, pras drukarskich” maszyn drukarskich”; Drukowane słowo „wszelkie pisma, książki, broszury itp.”
2. „oddawać do druku, wydawać”.

Wobec braku również definicji pojęcia „reklamy” w ustawie o VAT, również w tym miejscu należy odwołać się do innych dziedzin, w których pojęcie to występuje. I tak: stosując definicję słownikową, za „reklamę” należy uznać „rozpowszechnianie informacji o danym towarze w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu: środki służące do tego celu (np. plakaty, napisy, ogłoszenia w prasie, w radiu i w telewizji - Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2005, pod redakcją P. Elżbiety Sobol, s. 839.

Z kolei, przepis art. 7 ust. 4 ustawy definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Przez próbkę, o której mowa w art. 7 ust. 3 cyt. ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (art. 7 ust. 7 ustawy o VAT).

W sytuacji, gdy Jednostka dokonuje przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych, które zawierają informacje o miejscach, gdzie można nabyć produkty firmy, celem tych działań jest informacja o sprzedawanym asortymencie, która ma prowadzić do zwiększenia obrotów. Tym samym, drukowane materiały informacyjne i reklamowe są rozpowszechniane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane 22% stawką podatku VAT. Zainteresowany nieodpłatnie przekazał ścienne kalendarze z logo prowadzonej przez Stronę firmy swoim kontrahentom. Na kalendarzach znajdują się dane teleadresowe firmy Zainteresowanego oraz hasłowe określenia czynności, które są przedmiotem świadczonych usług w Zakładzie (elektroniczne układy zapłonowe, motopompy do zawodów pożarniczych). Oprócz haseł informacyjno-reklamowych, na kalendarzach widnieją również produkty oferowane przez firmę. Ponadto, kalendarze zakupione przez Wnioskodawcę zostały wydrukowane przy użyciu technik drukarskich na papierze.

Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów oraz okoliczności wskazane w opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie przedmiotowych kalendarzy ze względu na związek nabytych towarów z czynnościami opodatkowanymi (art. 86 ust. 1 ustawy).

Jednocześnie tut. Organ zauważa, iż Zainteresowany na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy, miał również prawo do odliczenia podatku VAT w sytuacji, gdy ww. kalendarze spełniały definicję drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych w rozumieniu art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, a czynność ich nieodpłatnego przekazania nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W niniejszej interpretacji indywidualnej załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych kalendarzy. Natomiast, w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego przekazania zakupionych kalendarzy z logo firmy wydane zostało postanowienie bez rozpatrzenia z dnia 25 maja 2009 r., znak ILPP1/443-260/09-4/AT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.