INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2009 r. (data wpływu 4 stycznia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 24 marca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wysokości przychodów, o których mowa w art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wysokości przychodów, o których mowa w art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 i art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 9 marca 2010 r. nr ILPB1/415-27/10-2/AGr wezwano Zainteresowanego do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono 17 marca 2010 r., natomiast w dniu 24 marca 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zainteresowany rozpoczęciem prowadzenia działalności rolniczej w ramach działów specjalnych produkcji rolnej wraz ze swoją żoną (bez zawiązywania spółki cywilnej, czy spółki prawa handlowego). w ich związku małżeńskim obowiązuje ustrój wspólności ustawowej. Do działalności tej wykorzystywane byłyby przedmioty majątkowe i inne prawa majątkowe należące do majątku wspólnego. w ramach tej działalności Zainteresowany wraz z żoną zamierza skorzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług dla rolników ryczałtowych, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast dochód z działalności dotyczącej działów specjalnych produkcji rolnej byłby ustalany przy zastosowaniu norm szacunkowych, stosownie do art. 24 ust. 4 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie byłyby w związku z tym prowadzone księgi rachunkowe.

W składanych deklaracjach PIT-6 oraz innych zeznaniach i oświadczeniach związanych z rozliczeniem podatku dochodowego z tytułu działalności w ramach działów specjalnych produkcji rolnej wykazywane byłoby jej prowadzenie przez Wnioskodawcę oraz jego żonę. Także w fakturach VAT RR, dokumentujących nabycie od Zainteresowanego i jego żony produktów rolnych w trybie określonym w art. 116 ustawy o podatku od towarów i usług, jako ich dostawcy wykazywani byliby oboje razem.

Zgodnie z szacunkami, łączna suma przychodów netto Wnioskodawcy i jego żony ze sprzedaży, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, w ramach prowadzonego działu specjalnego produkcji rolnej, w pierwszym roku obrotowym, przekroczy limit, o którym mowa w powyższym przepisie ustawy o rachunkowości (równowartość 1.200.000,00 euro).

Wnioskodawca wyjaśnia, że działalnością, której rozpoczęciem jest zainteresowany jest działalność rolnicza w ramach działów specjalnych produkcji rolnej, do której nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. – o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. u. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.) – zgodnie z regulacją art. 3 tej ustawy. Dlatego też prowadzenie powyższej działalności nie wiąże się z koniecznością dokonania zgłoszenia do ewidencji działalności gospodarczej, a zmiany powyższej ustawy dotyczące tzw. „spółek małżeńskich” pozostają bez wpływu na możliwość wspólnego prowadzenia gospodarstwa rolnego przez obojga małżonków.

Odnosząc się do rozstrzygnięcia, czy żona będzie pełniła rolę osoby współpracującej, o której mowa w art. 8 ust. 11 ustawy z dnia 13 października 1998 r. – o systemie ubezpieczeń społecznych (t. j. Dz. u. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) Zainteresowany informuje, że żona byłaby objęta innym niż uregulowanym w powyższej ustawie ubezpieczeniem społecznym, tj. ubezpieczeniem społecznym rolników – jako rolnik prowadzący wspólne gospodarstwo rolne z mężem, a nie jako domownik, w rozumieniu art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. – o ubezpieczeniu społecznym rolników (t. j. Dz. u. z 2008 r. Nr 50, poz. 291 ze zm.).

Prowadzona przez Wnioskodawcę i jego żonę działalność rolnicza byłaby prowadzeniem wspólnego gospodarstwa rolnego w sposób analogiczny do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach tzw. „spółek małżeńskich” – w okresie przez wejściem w życie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej eliminujących możliwość rejestrowania takiej działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy fakt, że suma przychodów netto ze sprzedaży, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, w ramach prowadzonego działu specjalnego produkcji rolnej, przekroczy limit, o którym mowa w powyższym przepisie (równowartość 1.200.000,00 euro) powoduje utratę prawa wyboru formy opodatkowania przy zastosowaniu norm szacunkowych, o których mowa w art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
2. Czy w przypadku, gdy łączna suma przychodów netto ze sprzedaży, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, w ramach prowadzonego działu specjalnego produkcji rolnej wspólnie przez małżonków w ramach wspólności ustawowej, przekroczy limit, o którym mowa w powyższym przepisie ustawy (równowartość 1.200.000,00 euro), powstaje obowiązek prowadzenia przez tych małżonków ksiąg rachunkowych oraz brak możliwości ustalania od następnego roku obrotowego dochodu na podstawie norm szacunkowych także wówczas, gdy przychody te, liczone odrębne dla każdego z małżonków, nie przekraczają powyższego limitu...
3. Czy wysokość przychodów, o których mowa w art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy powiększyć o wartość zryczałtowanego zwrotu podatku VAT, o którym mowa w art. 115 ustawy o podatku od towarów i usług otrzymanego przez rolnika ryczałtowego (wykazywanego w fakturach VAT RR)...

Tutejszy organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na trzecie z wyżej przedstawionych pytań, natomiast w zakresie odpowiedzi na pierwsze i drugie pytanie w dniu 2 kwietnia 2010 r. wydano interpretację indywidualną numer ILPB1/415-27/10-4/AGr.

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania numer 3, wysokości przychodów, o których mowa w art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powiększa wartość zryczałtowanego zwrotu podatku VAT, o którym mowa w art. 115 ustawy o podatku od towarów i usług, otrzymanego przez rolnika ryczałtowego. Powyższe wynika zarówno z regulacji art. 2 ustawy o rachunkowości, art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i postanowień ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących zwrotu rolnikom ryczałtowym zryczałtowanego podatku VAT.

Określony w art. 2 ustawy o rachunkowości limit 1.200.000,00 euro dotyczy bowiem przychodów netto ze sprzedaży. Podobnie regulacja art. 14, art. 15 i art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje powiększenia przychodów o wartość zryczałtowanego zwrotu podatku VAT. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3 tej ustawy do przychodów nie zalicza się: „zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Taką interpretację uzasadnia też cel wprowadzenia zryczałtowanego zwrotu podatku. Zwrot ten ma bowiem zrekompensować rolnikowi ryczałtowemu podatek VAT zapłacony przez niego przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych w związku z prowadzoną działalnością. Należy bowiem zauważyć, że podatnik taki nie może skorzystać z możliwości odliczenia podatku naliczonego na zasadach ogólnych. Jest to konsekwencja korzystania ze zwolnienia podatkowego dla rolników ryczałtowych w zakresie ich działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 24a ust. 4 ww. ustawy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

Limit kwotowy wskazany w art. 24a ust. 4 ww. ustawy, zobowiązujący podatnika do zaprowadzenia ksiąg rachunkowych precyzuje art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. u. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.). Stanowi on, iż przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro. Przy czym wielkość wyrażoną w euro – stosownie do art. 3 ust. 3 ww. ustawy o rachunkowości – przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski, na dzień 30 września roku poprzedzającego rok obrotowy.

W myśl art. 115 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.) rolnikowi ryczałtowemu dokonującemu dostawy produktów rolnych dla podatnika podatku, który rozlicza ten podatek, przysługuje zryczałtowany zwrot podatku z tytułu nabywania niektórych środków produkcji dla rolnictwa opodatkowanych tym podatkiem. Kwota zryczałtowanego zwrotu podatku jest wypłacana rolnikowi ryczałtowemu przez nabywcę produktów rolnych.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż wysokość przychodów, o których mowa w art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy powiększyć o wartość zryczałtowanego zwrotu podatku VAT, o którym mowa w art. 115 ustawy o podatku od towarów i usług otrzymanego przez rolnika ryczałtowego (wykazanego w fakturach VAT RR), z uwagi na treść art. 14 ust. 1 zdanie drugie, która mówi o pomniejszeniu przychodu o należny podatek od towarów i usług, a nie o zryczałtowany zwrot podatku z tytułu nabywania niektórych środków produkcji dla rolnictwa opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.