INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2010 r. (data wpływu 25 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się produkcją i sprzedażą przenośników taśmowych. W zawieranych z kontrahentami umowach znajdują się zapisy, zgodnie z którymi w przypadku zwłoki w dostarczeniu urządzeń Spółka zostaje obciążona karą za zwłokę w wykonaniu przedmiotu umowy. Czasami zdarza się, że Spółka nie zrealizuje zamówienia w terminie, wówczas zgodnie z zapisami umownymi zostaje Ona obciążona karami umownymi za każdy dzień zwłoki w dostarczeniu urządzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W którym momencie Spółka zalicza w koszty uzyskania przychodów kary za zwłokę w wykonaniu (dostarczeniu) przedmiotu umowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, w art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca zapisał, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu:

• wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług,
• zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad,
• zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.
  
  

Powyższy przepis odnosi się do kar umownych związanych z wadami towarów i usług, a nie do kar będących wynikiem opóźnienia w dostarczeniu towarów. Dlatego też Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione w związku z zapłatą kary umownej na skutek opóźnienia w dostawie towaru. Związek tej kary z przychodami jest niewątpliwy, gdyż do zapłaty kary Spółka jest zobowiązana na mocy zawartej z kontrahentem umowy, a ewentualne uchylanie się od zapłaty mogłoby skutkować utratą klienta, co oczywiście przełożyłoby się na przychody Spółki.

Jeżeli więc kara umowna (odszkodowanie) przysługuje wierzycielowi, np. z tytułu opóźnienia w realizacji usługi, opóźnienia w dostawie towaru lub opóźnienia w zapłacie za otrzymane świadczenie (kara ta w takim przypadku przybiera formę odsetek za zwłokę), zapłacenie tej kary (odszkodowania) stanowić będzie u podatnika (płacącego) koszt uzyskania przychodów.

Także organy podatkowe potwierdzają, że kary umowne z tytułu nieterminowego dostarczenia towaru lub wykonania usługi stanowią koszt podatkowy. W interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 maja 2009 r. nr ILPB1/415-216/09-2/AG wskazano, że: „nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług. Istotą powyższego przepisu jest generalnie wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów kar umownych związanych z wadami towarów lub usług, a nie opóźnienie w ich dostarczeniu. (…) Przepis ten nie obejmuje przypadków nieterminowego wykonania robót i usług będących przedmiotem umów. (...) w przedstawionym stanie faktycznym, kosztem uzyskania przychodów będzie zapłacona kara umowna z tytułu nieterminowego wykonania usługi”.

W świetle powyższego, należy uznać, iż kary umowne z tytułu zwłoki w dostarczeniu towaru stanowią koszt uzyskania przychodów, a poniesione przez Spółkę wydatki na kary stanowić będą koszty pośrednie. Momentem zaliczenia analizowanych wydatków do kosztów uzyskania przychodów będzie moment ich poniesienia, tj. ujęcia w księgach rachunkowych w miesiącu wystawienia not.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty te są potrącalne w dacie ich poniesienia, przy czym, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W świetle powyższego, Spółka stwierdza, iż koszty związane z wypłaconymi lub potrąconymi karami umownymi w związku ze zwłoką w dostarczeniu przedmiotu umowy stanowią podatkowe koszty uzyskania przychodów potrącane w momencie ich poniesienia, tj. w dniu, na który Spółka ujmuje koszt danej kary umownej na podstawie otrzymanej noty lub na podstawie innego dowodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy podkreślić, iż ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku. Podatnik bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Podobnie jak wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów obciąża podatnika. Zgodnie bowiem z art. 6 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne.

Natomiast w odniesieniu do powołanego przez Spółkę pisma stwierdzić należy, że zapadło ono w indywidualnej sprawie i nie jest wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.