2013.02.20 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1554/12/JD
z 20 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2012 r. (wpływ do tut. Biura 6 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu amortyzacji samochodu przekazanego nieodpłatnie do użytkowania osobie fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, świadczącej usługi na rzecz Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2012 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu amortyzacji samochodu przekazanego nieodpłatnie do użytkowania osobie fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, świadczącej usługi na rzecz Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi działalność polegającą na pośrednictwie finansowym, działalności agentów i brokerów ubezpieczeniowych oraz pozostałą działalność wspomagającą usługi finansowe, zamierza zawrzeć umowę z osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą.

W zakresie tej umowy osoba fizyczna ma świadczyć usługi na rzecz Spółki polegające na:

przedstawianiu oferty przyszłym i aktualnym klientom Wnioskodawcy,
sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę oraz
budowaniu długofalowej relacji pomiędzy klientem a Wnioskodawcą korzystając przy tym z samochodu Wnioskodawcy.

Samochód ten znacznie ułatwi dojazd do klientów oraz będzie posiadał widoczną reklamę firmy Wnioskodawcy w postaci logo naklejonego na samochód, co jest dla Wnioskodawcy dodatkową reklamą i rozpowszechnieniem jego marki.

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą zobowiąże się, że będzie wykorzystywała samochód tylko i wyłącznie do realizacji zadań wynikających z umowy. Dokumentowała to będzie zestawieniem ewidencji przebiegu pojazdu, tj. dokumentem który będzie zawierał wszystkie niezbędne informacje potrzebne do uwzględnienia kosztów eksploatowania samochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca podpisując umowę z osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą dając do bezpłatnego użytkowania oklejony w logo samochód w celu realizacji zadań wynikających z umowy podpisanej z osobą fizyczną może zaliczać koszty amortyzacji samochodu do kosztów uzyskania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, może on zaliczyć w koszty uzyskania przychodu amortyzację zakupionego samochodu, który na podstawie umowy z firmą współpracującą (Osobą Fizyczną) jest przekazany na bezpłatne używanie tylko i wyłącznie do wykonywania usług określonych w umowie, a które stają się źródłem przychodów dla Wnioskodawcy. W umowie zawartej pomiędzy Spółką a osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, w której Wnioskodawca zobowiązuje się do udostępnienia Osobie Fizycznej samochodu, będzie zachowany związek przyczynowy pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wielkością osiąganego przez Spółkę przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Samochód przekazany na bezpłatne użytkowanie, pełni funkcję użytkową, umożliwia dojazd do klientów Wnioskodawcy, dzięki czemu możliwe jest przekazanie im informacji o produktach Spółki, o zmianach jakie zachodzą w aktualnej ofercie, a przede wszystkim przyczynia się do zwiększenia sprzedaży firmy Wnioskodawcy. Samochód ten dodatkowo oklejony jest logo Spółki, co jest dla niej znaczącą reklamą i możliwością rozpowszechnienia marki firmy. Wnioskodawca swoje stanowisko opiera także na decyzji wydanej przez Trzeci Mazowiecki Urząd Skarbowy w Radomiu w dniu 07 grudnia 2004 r., sygnatura III MUS-WP/434/1506/04.

Umowę zawartą pomiędzy Spółką a Osobą fizyczną regulują przepisy zawarte w art. 12 i 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) oraz art. 252 i 710 K.C. Nieodpłatne udostępnienie do używania przez Wnioskodawcę dla Osoby Fizycznej nie można rozpatrywać jako umowę użyczenia, ponieważ zgodnie z artykułem 710 Kodeksu Cywilnego, przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Cechą charakterystyczną użyczenia jest jego bezpłatność i bezinteresowność, a takich cech nie posiada umowa zawierana pomiędzy zainteresowanymi. Umowa, która zawarta jest pomiędzy Spółką a Osobą fizyczną nie nosi znamion bezinteresowności, ponieważ samochód jest przekazywany tylko i wyłącznie na cele związane z wykonywanymi usługami na rzecz Spółki, które generują przychód uzyskiwany przez Wnioskodawcę. Niejednokrotnie wykorzystanie tego samochodu przez Osobę Fizyczną jest niezbędne do sprzedaży usług klientom Wnioskodawcy. Spółka udostępnia samochód w zamian za to Osoba Fizyczna zobowiązuje się do świadczenie usług na jej rzecz, a przez to niewątpliwie bezpośrednio przyczynia się do zwiększenia przychodu Spółki.

W związku z powyższym należy uznać, że przekazanie samochodu będącego własnością Spółki powinno być traktowane jako umowa użytkowania. Zgodnie z artykułem 252 K.C. przez umowę użytkowania rozumie się używanie rzeczy i pobieranie z niej pożytków.

Mamy dwa rodzaje umów użytkowania:

użytkowanie odpłatne i
użytkowanie nieodpłatne.

W omawianej sytuacji nie mamy do czynienia z użytkowaniem nieodpłatnym ponieważ pomiędzy zainteresowanymi istnieją wzajemne świadczenia pieniężne. Osoba Fizyczna przyczynia się do zwiększenia sprzedaży, a Spółka wypłaca prowizję za wynik wykonanej pracy. W sytuacji, gdy Osoba Fizyczna świadcząc usługi nie przyczyniałaby się do zwiększenia przychodu Spółce, umowa zostałaby rozwiązana, a co za tym idzie Osoba Fizyczna nie miałaby możliwości korzystania z samochodu Wnioskodawcy.

Wnioskodawca udostępnia samochód, jednak wszystkie koszty związane z eksploatacją, a w szczególności paliwo, części i akcesoria samochodowe pokrywane są przez Osobę Fizyczną.

Podsumowując, Wnioskodawca na podstawie wskazanych powyżej przepisów uważa za prawidłowe uwzględnienie do kosztów uzyskania przychodu na gruncie podatku dochodowego, amortyzacji samochodu będącego jego własnością, ale przekazanego do użytkowania osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą wykonującej usługi na rzecz Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o pdop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na podstawie art. 16a ust. 1 pkt 2 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Jak wynika z powyższego przepisu, ustawodawca wprowadził dychotomiczny podział sytuacji w ramach, których podatnikowi przysługuje prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Pierwsza z tych sytuacji wiąże się z wykorzystaniem wymienionych w tym przepisie składników, „na potrzeby” podatnika związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, a druga z oddaniem tych składników osobom trzecim do używania na podstawie wymienionych w tym przepisie umów. Sformułowanie „na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą” (pierwsza z wymienionych sytuacji), wskazuje na konieczność wykazania związku używanych środków trwałych z prowadzoną działalnością gospodarczą, co nie oznacza jednak, że związek ten można wykazać jedynie poprzez fizyczne, bezpośrednie wykorzystanie określonego środka trwałego w działalności gospodarczej podatnika. Pojęcie „wykorzystywanie na potrzeby” jest bowiem pojęciem szerszym od pojęcia „wykorzystywania w ramach” prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z powyższym, wymienione środki trwałe podlegają amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
stanowią własność lub współwłasność podatnika,
są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu (tzw. operacyjnego),
nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c ustawy.

Analizując przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy mieć na uwadze brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy o pdop, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę z osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. W zakresie tej umowy osoba fizyczna ma świadczyć usługi na rzecz Spółki polegające na:

przedstawianiu oferty przyszłym i aktualnym klientom Wnioskodawcy,
sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę oraz
budowaniu długofalowej relacji pomiędzy klientem a Wnioskodawcą korzystając przy tym z samochodu Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, udostępnianie przez Spółkę do używania samochodu nie powinno zostać zakwalifikowane jako nieodpłatne oddanie do używania. W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie można bowiem mówić o nieodpłatności świadczenia na rzecz innego podmiotu gospodarczego (osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą), gdyż za nieodpłatne uznaje się takie świadczenie, którego spełnienie nie powoduje, po stronie otrzymującego, obowiązkowego wzajemnego świadczenia na rzecz przekazującego samochód. W konstrukcji umowy, którą zamierza zawierać Spółka wskazano natomiast, iż osoba fizyczna świadczy usługi na rzecz Wnioskodawcy i nie będzie wykorzystywała samochodu w innym celu.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin