INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12.07.2010 r. (data wpływu 16.07.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości premii pieniężnych - jest prawidłowe,

• określenia momentu rozpoznania kosztu uzyskania przychodów z tytułu premii pieniężnych (jako bezpośrednio związanego z przychodami) - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości premii pieniężnych oraz określenia momentu rozpoznania kosztu uzyskania przychodów z tytułu premii pieniężnych (jako bezpośrednio związanego z przychodami).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka z o.o.), dążąc do zwiększenia swoich obrotów z tytułu sprzedaży swoich towarów zawarła z kontrahentem umowę współpracy w zakresie sprzedaży, w której zastrzeżono, iż w razie osiągnięcia w danym miesiącu kalendarzowym obrotu przekraczającego określoną kwotę netto tytułem sprzedaży kontrahentowi towarów Spółki zobowiązuje się ona do wypłaty na rzecz owego kontrahenta premii pieniężnej określonej procentowo od osiągniętego obrotu. Premia pieniężna wypłacana przez Spółkę nie jest bezpośrednio związana z żadną konkretną dostawą towaru. Przedmiotowe bonusy pieniężne mają na celu zachęcić kontrahenta do systematycznych zamówień towarów i wzmocnienie więzi gospodarczej z tym kontrahentem oraz stworzenie korzystnych warunków do kontynuacji współpracy. Premie (bonusy) wypłacane kontrahentowi motywują go do dalszej współpracy, wpływając tym samym na możliwość osiągnięcia zwiększonych przychodów w przyszłości. Kontrahent po zakończeniu danego miesiąca i podsumowaniu wielkości dokonanych zakupów w tym okresie, oczywiście po wcześniejszym pomniejszeniu tej wielkości o zwroty towarów z poprzedniego sezonu wystawia notę obciążeniową, na podstawie której Spółka dokonuje przelewu środków pieniężnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wydatki poniesione na wypłatę premii (bonusu) stanowią koszt uzyskania przychodu ...
2. Czy ww. wydatki stanowią koszt bezpośredni, czy też pośredni ...
3. Do jakiego okresu należy przyporządkować tego rodzaju wydatek ...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Pytanie 1

Premia (bonus) jest wypłacana celem zachęcenia kontrahenta do kupowania towarów w Spółce, a nie u jej konkurentów. Podstawą obliczenia premii jest wartość zakupów w danym okresie rozliczeniowym (miesiącu) pomniejszona o wartość dokonanych zwrotów towarów. Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, że kosztem uzyskania przychodu jest wydatek, który został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Należy zatem przyjąć, iż aby dany wydatek był kosztem uzyskania przychodów muszą być spełnione następujące warunki:

1. ów wydatek musi zostać poniesiony,
2. celem jego poniesienia powinno być osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenia źródła przychodów,
3. wydatek nie może się znajdować na liście zawartej w art. 16 ust. 1 stanowiącej katalog wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
   
   

Łączne spełnienie tych warunków: pozytywnych (1 i 2) i negatywnego (3) pozwala uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów.

Odnosząc powyższe warunki do opisanego stanu faktycznego należy uznać, iż wydatek polegający na wypłacie premii niewątpliwie jest ponoszony.

Celem jego poniesienia jest zachęcenie kontrahenta do systematycznych zamówień towarów i usług, a udzielenie premii ma na celu wzmocnienie więzi gospodarczej z kontrahentem i stworzenie korzystnych warunków do kontynuacji współpracy. Skoro zatem wydatki z tego tytułu wpływają na wysokość osiąganych przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, to na podstawie posiadanych dokumentów (not księgowych) dotyczących udzielanych bonusów kontrahentom, należy zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Wydatek ten nie znajduje się bowiem na liście negatywnej (art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych).

W zakresie pytania pierwszego należy zatem stanąć na stanowisko, iż przedmiotowy wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ustawy.

Pytanie 2 i 3

W ocenie Spółki, z uwagi, iż bonusy i premie należne kontrahentowi są związane z osiągnięciem określonych obrotów w danym okresie należy przyjąć, iż są bezpośrednio związane z osiąganymi przez Spółkę przychodami, a w konsekwencji sposób rozliczania tych kosztów powinien być zgodny z art. 15 ust. 4 i 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepisy art. 15 ust. 4-4e tejże ustawy zawierają trzy zasady, dotyczące ustalania momentu rozpoznania danego kosztu, kwalifikowanego jako koszt uzyskania przychodu: Są nimi: zasada dotycząca kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami, zasada dotycząca kosztów uzyskania przychodów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami i zasada dotycząca poniesionych kosztów prac rozwojowych. Katalog tych zasad ma charakter wyczerpujący, tzn. ustalenie momentu rozpoznania kosztów kwalifikowanych jako koszty uzyskania przychodów musi nastąpić na podstawie jednej z tych zasad.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest definicji „kosztów bezpośrednio związanych z przychodami” jak i „kosztów uzyskania przychodów innych niż koszty bezpośrednio związanych z przychodami”. Dlatego też, rozumienie tych pojęć powinno opierać się na ich językowym znaczeniu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu. Koszem bezpośrednio związanym z przychodami nie może być koszt poniesiony w celu uzyskania przychodu, którego nie osiągnięto (zob. M. Chudzik, Komentarz do ustawy podatku dochodowym od osób prawnych 2007, wersja elektroniczna LEX). Kosztami o charakterze bezpośrednim są wszelkie koszty związane z wytworzeniem wyrobów lub usług, natomiast kosztami o charakterze pośrednim są koszty ogólnego zarządu (koszty zarządzania i ogóle koszty administracyjne) np. świadczenia na rzecz pracowników administracyjnych, koszty podróży służbowych, koszty łączności, biurowe (zob. J. Marciniuk (red.), Podatek dochodowy od osób prawnych, Komentarz, Warszawa 2007, str. 347). Do kosztów pośrednich należy zaliczyć wszelkie koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem, takie jak koszty obsługi prawnej, windykacji, usług marketingowych, ubezpieczenia, badania sprawozdań finansowych czy promocji (zob. H. Litwińczuk, Zmiany w podatku dochodowym od osób prawnych na 2007 r., Przegląd Podatkowy 2007/1 str. 7).

Mając na uwadze powyższe poglądy doktryny, w kwestii rozumienia pojęcia „kosztów bezpośrednio związanych z przychodami” należy stwierdzić, iż bonusy (premie), wypłacane przez Spółkę jej kontrahentowi są kosztami bezpośrednio związanymi z osiąganymi przez Spółkę przychodami. Wielkość bonusów jest wprost proporcjonalna do określonego pułapu obrotów, którego wysokość uzależniona jest od dostaw dokonanych na rzecz odbiorców w danym okresie (miesiącu, kwartale) a zatem ich wielkość w bezpośredni sposób jest związana z osiągniętymi przez Spółkę przychodami. Podkreślić należy, iż wypłacane bonusy z tytułu zrealizowania określonych obrotów mają wpływ nie tylko na wysokość przychodów uzyskiwanych w danym okresie, ale również na sam fakt osiągania tych przychodów. Nie można bowiem wykluczyć, że gdyby nie fakt wypłacania kontrahentowi przez Spółkę bonusów, ten zaprzestałby z nią współpracy. Przyjąć zatem należy, że związek wypłacanego bonusu za określony miesiąc, z wielkością przychodu Spółki w tym samym miesiącu ma charakter bezpośredni. Zgodnie z art. 15 ust. 4 u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4b u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

• sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania - jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
• złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania - jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są zobowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego,

są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Tym samym w zakresie stanowiska Spółki do pytania 2 stwierdzić należy, że wydatek ten jest bezpośrednim kosztem uzyskania przychodu.

W zakresie stanowiska Spółki do pytania 3 - konsekwencją kwalifikacji powyższych bonusów do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami jest to, że powinny być one rozliczane jako koszty zgodnie z zasadą wynikającą z art. 15 ust. 4 i 4b u.p.d.o.p., czyli do przychodów miesiąca, za który bonus przysługuje. Spółka będzie miała prawo potrącić powyższe koszty w miesiącach, w których kontrahent osiągnął określony pułap obrotu uprawniający, zgodnie z zawartą umową, do uzyskania bonusu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1

Kwalifikacja prawnopodatkowa kosztów uzyskania przychodów wymaga zawsze indywidualnej analizy, uwzględniającej charakter prowadzonej przez danego wnioskodawcę działalności. Szczególnego znaczenia twierdzenie to nabiera w przypadku instytucji interpretacji indywidualnej, w odniesieniu do której wykładnia literalna i systemowa przepisów art. 14b § 3 oraz 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) jednoznacznie wskazuje, iż organ praktycznie związany jest opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę (nie weryfikuje ustaleń faktycznych, nie przeprowadza postępowania dowodowego).

Zgodnie z opisem przedstawionym (we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej) Wnioskodawca nawiązał stosunki umowne z kontrahentami zobowiązujące Spółkę do wypłaty danego wynagrodzenia z tytułu premii pieniężnych (o charakterze bonusu) kalkulowanych jako procent od wartości sprzedaży (obrotu).

Pod pojęciem „bonusu” zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl) należy rozumieć „dodatkowe wynagrodzenie”. Bonus przeważnie nie jest związany z konkretną transakcją (w przeciwieństwie do rabatu) - skorelowany jest natomiast z osiągnięciem pewnego pułapu obrotów i w konsekwencji może być naliczony dopiero ex post.

W przedmiotowej sprawie, wydatki Spółki na rzecz jej kontrahentów będzie można co do zasady zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej także: updop). Zgodnie bowiem z powołanym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu (ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Zatem aby zaliczyć dany koszt do podatkowych kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie znajduje się w katalogu kosztów zawartych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy,

• ma charakter definitywny (bezzwrotny).
  
  

Premie pieniężne (bonusy) wypłacane w korelacji z poziomem zakupów zrealizowanym przez danego kontrahenta Spółki na podstawie stosunków umownych łączących Wnioskodawcę i jej kontrahentów stanowią zachętę do maksymalizacji zakupów realizowanych przez beneficjentów tych premii (bonusów).

W tym stanie rzeczy, w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, należy uznać, iż wypłacane przez Spółkę premie pieniężne (bonusy) co do zasady spełniają ustawowe przesłanki zaliczenia wydatków z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodów, a w konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należy uznać w tym zakresie za prawidłowe.

Ad. 2

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wyróżnia dwie podstawowe kategorie kosztów, a mianowicie:

• koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,

• koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.
  
  

Do pierwszej kategorii kosztów należy zaliczyć koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie konkretnego przychodu, druga zaś kategoria obejmuje wszelkie inne koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem.

Stwierdzić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji kosztów "bezpośrednio związanych z przychodami" oraz kosztów "innych niż bezpośrednio związanych z przychodami" - brak takiej definicji legalnej wytłumaczyć należy nieokreślonością tych pojęć i brakiem stałych, niezmiennych kryteriów oceny wystąpienia bezpośredniego lub jedynie pośredniego związku takich kosztów z przychodami osoby prawnej w konkretnym przypadku. W efekcie ten sam koszt może w danych warunkach pozostawać w bezpośrednim, zaś w innych jedynie w „pośrednim” związku z przychodem. Ocena tej kwestii musi być więc dokonywana in concreto, w każdym indywidualnym przypadku.

W ocenie tut. Organu podatkowego koszty bezpośrednio związane z przychodami są to wydatki, których poniesienie przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Należą do nich koszty określonego rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika, a także koszty związane z konkretnymi transakcjami realizowanymi w ramach tej działalności. Przepisy analizowanej ustawy nie zawierają kryteriów jakimi należy kierować się przy zaliczaniu konkretnych wydatków do ww. kategorii kosztów. Klasyfikowanie kosztów do wyżej wymienionych rodzajów kosztów uzyskania przychodu powinno odbywać się jednakże za każdym razem z uwzględnieniem indywidualnych cech działalności podatnika, w ramach której wydatki te są ponoszone.

Na koszty bezpośrednio związane z przychodem składają się zatem wszystkie koszty, które w sposób bezpośredni wpłynęły na przychód. W różnych jednostkach koszty te będą inne, w zależności od specyfiki działalności danej firmy. Przykładowo w jednostkach handlowych będzie to m.in. wartość sprzedanych towarów, odnoszona z chwilą sprzedaży na koszt sprzedanych towarów, a także koszt przeprowadzenia danej transakcji (np. prowizje od sprzedaży).

Przyznanie bonusu lub wynagrodzenia może mieć wpływ na wzrost przychodów danego okresu poprzez skłonienie odbiorców do zwiększenia zakupów w korelacji z aktywizacją sprzedaży do klientów końcowych. Rzeczywisty poziom zakupów zrealizowany przez danego odbiorcę w danym okresie będzie uwarunkowany wieloma innymi czynnikami. Nie można zatem precyzyjnie określić, jaka część wydatków z tytułu premii pieniężnej znajdzie odzwierciedlenie w przychodach danego okresu rozliczeniowego, a jaka np. w następnych latach podatkowych.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego przedmiotowe premie pieniężne są kalkulowane jako określony procent od wartości sprzedaży dla danego kontrahenta w układzie miesięcznym.

Z uwagi na kształt stosunków umownych pomiędzy Wnioskodawcą i kontrahentami (partnerami), w tym także na sposób kalkulacji (w tym okres rozliczeniowy) przedmiotowej premii pieniężnej (bonusu), w przypadku opisanym przez Wnioskodawcę należy uznać, iż poniesienie kosztów wynagrodzenia z tego tytułu przez Spółkę będzie skorelowane przede wszystkim z wartością bieżących przychodów ze sprzedaży dla danego beneficjenta premii pieniężnej.

Skoro zatem określone premie pieniężne mogą być powiązane z wartością sprzedaży dla konkretnego kontrahenta w określonym roku podatkowym, to w tym konkretnym przypadku przedmiotowe koszty wynagrodzeń z tytułu premii pieniężnych będą mogły być zaliczone do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami.

W konsekwencji zastosowanie znajdą przepisy art. 15 ust. 4, ust. 4b oraz ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 updop koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W myśl art. 15 ust. 4b ww. ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

W świetle opisanego zdarzenia przyszłego i powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, iż przedmiotowe koszty powinny zostać rozpoznane w roku, za który premie pieniężne zostaną wypłacone, czyli w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostaną odpowiadające im (w przeważającej mierze) przychody.

W tym stanie rzeczy stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, zgodnie z którym moment rozpoznania przedmiotowych kosztów determinuje art. 15 ust. 4 i ust. 4b updop należy uznać za prawidłowe.

Ad. 3

W świetle dokonanej kwalifikacji prawnopodatkowej przedmiotowych premii pieniężnych (bonusów) jako kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami należy uznać, iż Spółka będzie miała prawo rozpoznać powyższe koszty w ostatnim dniu miesiąca, w którym dany kontrahent osiągnął określony pułap obrotu uprawniający, zgodnie z zawartą umową, do uzyskania bonusu (gdyż z tym dniem możliwe staje się wiarygodne ustalenie wysokości premii pieniężnej).

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka będzie miała prawo potrącić powyższe koszty w miesiącach, w których kontrahent osiągnął określony pułap obrotu uprawniający, zgodnie z zawartą umową, do uzyskania bonusu należy również uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.