INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2010 r. (data wpływu 11 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 11 października 2010r. na wezwanie tut. Organu z dnia 27 września 2010 r. nr IPPB3/423-555/10-3/JG, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów przy sprzedaży składników Majątku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów przy sprzedaży składników Majątku. Wniosek został uzupełniony w dniu 11 października 2010 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 27 września 2010 r. o nazwę i siedzibę planowanej spółki, którą zamierza utworzyć Wnioskodawca, i której dotyczy wniosek, tj. S

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca , realizuje przedsięwzięcia inwestycyjne na terytorium Polski za pośrednictwem spółek z ograniczoną odpowiedzialnością (spółek celowych) powoływanych do poszczególnych przedsięwzięć. W związku z powyższym, jako zainteresowany, o którym mowa w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, planujący utworzenie spółki (art. 14n § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej), występuje o interpretację indywidualną dotyczącą działalności spółki, która ma niebawem zostać zarejestrowana.

Spółka, którą planuje założyć Wnioskodawca, (dalej: Spółka) może w przyszłości zostać sprzedana inwestorowi (działającemu w formie spółki kapitałowej; dalej: Inwestor). W związku z reorganizowaniem działalności grupy Inwestora, zakłada się, iż Spółka może wziąć udział w tzw. transakcji ‚„wymiany udziałów”, jako podmiot nabywający (art. 12 ust. 4d ustawy o PDOP), w ramach której uzyska udziały w innej spółce kapitałowej. W zależności od uwarunkowań biznesowych, w przyszłości Spółka może otrzymać w formie masy likwidacyjnej (przekazywanej przez tę inną spółkę kapitałowa) majątek rzeczowy (dalej: Majątek). Zakłada się, iż likwidowana spółka przekazująca Spółce Majątek nie otrzymała go uprzednio w formie wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Stąd, przy określaniu wartości początkowej Majątku przez Spółkę nie znajdzie zastosowania regulacja art. 16g ust. 10b ustawy o PDOP. Dla celów podatkowych Spółka samodzielnie ustali wartość poszczególnych składników Majątku, w wysokości nie wyższej od ich wartości rynkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku sprzedaży składników Majątku będących środkami trwałymi, koszt uzyskania przychodów Spółki stanowić będzie wartość początkowa składników Majątku, wynikająca z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP...
2. Czy w przypadku sprzedaży składników Majątku niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi kosztem uzyskania przychodów Spółki będzie ich wartość ustalona na dzień otrzymania składników Majątku w formie masy likwidacyjnej, nie większa od ich wartości rynkowej...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. pytania nr 1 Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku sprzedaży przez Spółkę składników Majątku, będących środkami trwałymi, otrzymanych w formie masy likwidacyjnej, koszt uzyskania przychodów stanowić będzie różnica pomiędzy wartością początkową składników Majątku (która będzie ustalona w wysokości nie wyższej od jego wartości rynkowej), a sumą dokonanych odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP.

Ad. pytania nr 2 Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku sprzedaży przez Spółkę składników Majątku niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, Spółce będzie przysługiwać prawo rozpoznania kosztu podatkowego na transakcji ich sprzedaży w wartości ustalonej przez Spółkę na moment wniesienia tych składników nie większej od ich wartości rynkowej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. pytania nr 1Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyłączeniem enumeratywnie wskazanych w ustawie pozycji nie stanowiących kosztów podatkowych. Jednocześnie charakter art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP narzuca zakaz rozszerzającej wykładni tej regulacji, a zatem wyłączenia z katalogu kosztów uzyskania przychodów nie mogą obejmować szerszej kategorii kosztów aniżeli wprost (literalnie) wskazanych w omawianym przepisie, który ma charakter wyjątku od zasady generalnej. W opisanym zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdzie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a) oraz b) ustawy o PDOP, wskazujący, iż w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych kosztem uzyskania przychodów są wydatki na nabycie środków trwałych, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP. W konsekwencji, na potrzeby ustalenia kosztu uzyskania przychodu na moment sprzedaży Majątku, konieczne jest określenie: (i) jego wartości początkowej oraz (ii) wysokości dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Różnica pomiędzy tymi wartościami będzie stanowić koszt uzyskania przychodu w momencie sprzedaży Majątku. W myśl art. 16g ust. 1 pkt 5 ustawy o PDOP, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w związku z likwidacją osoby prawnej, z zastrzeżeniem ust. 10b, uważa się ustaloną przez podatnika wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą od ich wartości rynkowej. Mając na uwadze, iż wartość Majątku zostanie ustalona w wysokości nie wyższej od jego wartości rynkowej, będzie ona stanowić wartość początkową Majątku. Reasumując przedstawione powyżej zasady należy uznać, iż w przypadku sprzedaży przez Spółkę składników Majątku stanowiących środki trwałe, koszt uzyskania przychodów w przypadku ewentualnej transakcji sprzedaży stanowić będzie ustalona zgodnie z powyższymi zasadami wartość początkowa, pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

Powyższe rozumienie przepisów znajduje odzwierciedlenie w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach - przykładowo interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 stycznia 2010 r. sygn. IPPB3/423-747/09-2/PD, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 stycznia 2010 r. sygn. IPPB3/423-1569/08-2/JG oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej z 23 marca 2009 r. w Katowicach sygn. IBPBI/2/423-1222/08/PP.

Ad. pytania nr 2 Chociaż art. 16g ust. 1 pkt 5, jak i art. 16 ust. 1 pkt 1 lit a i b ustawy o PDOP odnoszą się bezpośrednio do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w opinii Wnioskodawcy przez analogię należy zastosować je również do przypadku sprzedaży składników Majątku niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi. Brak jest albowiem racjonalnych przesłanek uzasadniających różnicowanie sytuacji, gdy otrzymywane w formie masy likwidacyjnej składniki majątku zostaną zakwalifikowane jako środki trwałe lub też jako zapasy lub towary (tym bardziej, iż w obu przypadkach wartość majątku polikwidacyjnego, z zastrzeżeniem przewidzianych wyłączeń i zwolnień, stanowić będzie przychód podatkowy). W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku, gdyby z jakiegoś powodu składniki Majątku zostały zakwalifikowane inaczej niż jako środki trwałe, kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży Majątku będzie ich wartość ustalona przez Spółkę na moment otrzymania majątku likwidacyjnego, nie wyższa od wartości rynkowej.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołała interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której stwierdzono, że „w przypadku zbycia otrzymanych w wyniku likwidacji spółki z o.o. składników majątkowych nie ujętych przez podatnika jako środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne (ujętych zaś w szczególności jako zapasy/towary handlowe), kosztem uzyskania przychodu z tytułu ich zbycia powinna być wartość rynkowa wskazanych składników ustalona przez podatnika na moment otrzymania majątku likwidacyjnego” (IBPBI/2/423-335/09/PP z 23 marca 2009 r. Powyższy pogląd uznał za prawidłowy również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (IPPB3/423-747/09-2/PD z 15 stycznia 2010 r.).

W świetle powyższej argumentacji, w oparciu o brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a oraz lit. b ustawy o PDOP, należy uznać, iż koszt uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży składników Majątku, otrzymanych przez Spółkę w formie masy likwidacyjnej, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, stanowić będzie wartość Majątku ustalona przez Spółkę na moment objęcia majątku likwidacyjnego nie wyższa od wartości rynkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-019 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.