INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2010 r. (data wpływu 31.05.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia w koszty uzyskania przychodów odsetek oraz prowizji od kredytu obrotowego na działalność gospodarczą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 29 lipca 2010 r. (data wpływu 05.08.2010 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia w koszty uzyskania przychodów odsetek oraz prowizji od kredytu obrotowego na działalność gospodarczą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka została założona w 1988 r. i prowadzi działalność gospodarczą. Zgodnie z wpisem o nadaniu numeru identyfikacyjnego REGON, Spółka wg Polskiej Klasyfikacji Działalności zajmuje się realizacją projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków PKD 4110Z oraz kupnem i sprzedażą nieruchomości na własny rachunek PKD 68.10.Z.

Po zakupie gruntu, wykonaniu projektu budowlanego i uzyskaniu prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę Spółka rozpoczyna budowę budynków mieszkaniowych wielorodzinnych z wbudowanymi miejscami postojowymi dla samochodów osobowych znajdujących się w wielostanowiskowym garażu podziemnym w danym budynku.

Obecnie realizowana jest inwestycja, której źródłem finansowania jest zaciągnięty kredyt obrotowy na działalność gospodarczą. Wypłata kredytu odbywa się w transzach.

Spółka zawiera przedwstępne umowy sprzedaży z nabywcami lokali mieszkalnych, w których określona jest wartość lokalu mieszkalnego i ewentualnie wartość miejsca postojowego jako udziału we współwłasności garażu podziemnego. W trakcie realizacji inwestycji przyszli właściciele wpłacają, zgodnie z harmonogramem wpłat określonym w przedwstępnej umowie sprzedaży, zaliczki (przedpłaty) na zakup lokali mieszkalnych. Spółka na podstawie otrzymanych przedpłat wystawia faktury VAT, zaś przychody w zakresie podatku dochodowego rozliczane są w momencie przeniesienia własności lokali na nabywcę w formie aktu notarialnego.

Zgodnie z przyjętą w Spółce polityką rachunkowości, koszty bezpośrednio związane z przychodami stanowią koszty podatkowe rozliczane w dacie osiągnięcia przychodów ze zbycia mieszkań w formie aktu notarialnego. Pozostałe koszty m.in. koszty związane z obsługą kredytu, takie jak prowizja i odsetki, które związane są z prawidłowym funkcjonowaniem i prowadzeniem działalności deweloperskiej, są kosztem podatkowym w dacie poniesienia.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, uważa się dzień na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych, jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Pismem uzupełniającym z dnia 29 lipca 2010 r. Spółka doprecyzowała, iż zgodnie z zawartą umową z Bankiem finansującym zadanie inwestycyjne odsetki od kredytu są płacone w terminach miesięcznych – ostatniego dnia roboczego każdego miesiąca. Przedmiot wniosku dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, jak również zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka prawidłowo rozlicza koszty prowizji i odsetek od kredytów na sfinansowanie inwestycji, jako koszty inne niż bezpośrednie, które są kosztem podatkowym w dacie poniesienia...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, koszty wytworzenia produktu obejmują koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem oraz uzasadnioną część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego produktu.

Koszty bezpośrednie obejmują wartości zużytych materiałów bezpośrednich, koszty pozyskania i przetworzenia związane bezpośrednio z produkcją i inne koszty poniesione w związku z doprowadzeniem produktu do postaci i miejsca, w jakich się znajduje w dniu wyceny. Do uzasadnionej, odpowiedniej do okresu wytwarzania produktu, części kosztów pośrednich zalicza się zmienne pośrednie koszty produkcji oraz tę część stałych pośrednich kosztów produkcji, które odpowiadają poziomowi tych kosztów przy normalnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych.

Spółka nie stosuje art. 28 ust. 4 ustawy o rachunkowości.

Sprawozdania finansowe podlegają badaniu przez biegłego rewidenta, w związku z tym nie ma zastosowania art. 28 ust. 4 ustawy o rachunkowości.

Przyjęta polityka rachunkowości w Spółce jest zatem zgodna z przepisami ustawy o rachunkowości i Spółka zalicza koszty pośrednie związane z przychodami, a do takich należy zaliczyć koszty prowizji i odsetek od kredytu, których poniesienie warunkuje możliwości korzystania z kredytu, do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia (art. 15 ust. 4d i art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Jednakże, aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 ust. 4 – 4e ww. ustawy. W świetle wskazanych przepisów data potrącalności kosztów zależy od charakteru powiązania tych kosztów z przychodem podatkowym.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zaciągnęła kredyt obrotowy na działalność gospodarczą. Kwestią wymagającą rozstrzygnięcia jest ustalenie, czy Spółka postępuje prawidłowo, zaliczając do kosztów uzyskania przychodów koszty związane z obsługą kredytu, tj. prowizję i odsetki w dacie poniesienia.

Do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie. Spółka wskazała, iż obecnie realizuje inwestycje, której źródłem finansowania jest kredyt obrotowy na działalność gospodarczą. Po zakupie gruntu, wykonaniu projektu budowlanego i uzyskaniu prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę Spółka rozpoczyna budowę budynków mieszkaniowych wielorodzinnych z wbudowanymi miejscami postojowymi w celu ich sprzedaży.

Stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jak stanowi ust. 4e wskazanego w zdaniu poprzednim artykułu, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zarówno odsetek, jak i prowizji stanowiących koszty uzyskania kredytu obrotowego zaciągniętego na działalność gospodarczą Spółki nie można przyporządkować do Jej konkretnych przychodów. Ich zapłata ma na celu uzyskanie dodatkowych źródeł finansowania, co pośrednio przekłada się na osiągnięcie przychodów. Zatem, prowizje od kredytu obrotowego, jak również odsetki stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów.

Również katalog kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów nie przewiduje wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów przedmiotowych wydatków.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). A contrario, zapłacone odsetki stanowią koszt uzyskania przychodów.

Wobec powyższego, możliwość zaliczenia zapłaconych odsetek wynika z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, w odniesieniu do:

• odsetek od kredytu obrotowego na działalność gospodarczą należy uznać, iż stanowić będą one koszty pośrednie, które będą kosztami uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4d i ust. 4e w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

• prowizji od kredytu obrotowego na działalność gospodarczą należy uznać, iż stanowić ona będzie koszty pośrednie, które będą kosztami uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, przedmiotowe wydatki dot. prowizji będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w całości w dacie ich poniesienia, w rozumieniu art. 15 ust. 4e tej ustawy.
  
  

Jednocześnie nadmienia się, iż wniosek w zakresie stanu faktycznego został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 27 sierpnia 2010 r. nr ILPB3/423-481/10-4/KS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.