Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-1213/12-2/MK
z 17 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 05.12.2012 r. (data wpływu 10.12.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• momentu ujęcia faktur korygujących zmieniających wartość przychodu – jest nieprawidłowe,
• możliwości rozliczania faktur korygujących sprzedaż (dotyczących poprzednich okresów rozliczeniowych) w dacie wystawienia faktury korygującej – jest nieprawidłowe,
• korekt rocznych zeznań podatkowych CIT-8 oraz bieżących miesięcy roku podatkowego 2012 – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10.12.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• momentu ujęcia faktur korygujących zmieniających wartość przychodu,
  
• możliwości rozliczania faktur korygujących sprzedaż (dotyczących poprzednich okresów rozliczeniowych) w dacie wystawienia faktury korygującej,
  
• korekt rocznych zeznań podatkowych CIT-8 oraz bieżących miesięcy roku podatkowego 2012.
  
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Główną działalnością Spółki jest sprzedaż produktów multimedialnych tj. gier komputerowych, konsolowych, planszowych i karcianych, filmów DVD i Blu – Ray, programów edukacyjnych. Głównymi odbiorcami sprzedawanych przez Spółkę towarów są podmioty prowadzące sprzedaż detaliczną (sklepy, supermarkety) – kontrahenci.

Spółka dokonuje korekty sprzedaży, co jest dokumentowane wystawianymi przez Spółkę fakturami korygującymi, które są wystawiane w kolejnych okresach rozliczeniowych: miesiącach i latach (a dotyczą okresów poprzednich). Ilość wystawianych przez Spółkę faktur korygujących jest ogromna, średnia miesięczna wystawionych w ciągu ostatnich 2 lat dokumentów to ok. 4000 szt. Spółka w 2012 roku wystawiała faktury korygujące sprzedaż do lat 2008-2012.

Głównymi przyczynami wystawiania przez Spółkę faktur korygujących są zmiany wynikające m. in. z:

1. pomyłek/błędów w ilości towarów lub cenie,
2. zwrotów/reklamacji
3. rabatów - udzielanych przez Spółkę po wystawieniu faktury pierwotnej, ale w stosunku do pierwotnie ustalonej ceny.
   
   

Kontrahenci Spółki zgodnie z umowami mają prawo do zwrotu niesprzedanych towarów w różnych terminach np. 180 dni, 4 miesiące, 14 miesięcy.

Zmiany dotyczące ilości towarów stanowią podstawę do wystawienia przez Spółkę faktur korygujących:

• „in minus” z uwagi na zwrot towaru/reklamację lub braki/rozbieżności w dostawie,
• „in plus” z powodu stwierdzenia nadwyżki w dostawie lub pomyłki osoby wystawiającej fakturę.
  
  

Zmiany ceny stanowią natomiast przyczynę wystawiania przez Spółkę faktur korygujących:

• „in minus” spowodowanych wyprzedażą - przeceną, pomyłką w cenie na fakturze, błędną stawką VAT, rabatem potransakcyjnym,
• „in plus” z uwagi na pomyłkę w cenie na fakturze, pomyłką w podatku - stawce VAT.
  
  

Spółka zarówno w latach poprzednich jak i obecnie uwzględnia faktury korygujące zwiększające i zmniejszające podstawę opodatkowania („in plus” i „in minus”) w bieżących okresach rozliczeniowych tj. w dacie wystawienia faktury korygującej zarówno w księgach dla celów rachunkowych jak i dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka odpowiednio zmniejsza lub zwiększa przychody podatkowe (a także bilansowe) w okresie w którym wystawiono FKS, co zwykle ma miejsce w kolejnym miesiącu albo też roku podatkowym.

Powszechnie dotychczas stosowaną praktyką jest (było) rozliczanie ww. zdarzeń, w okresie rozliczeniowym wystawienia faktury korygującej („na bieżąco”), co zwykle ma miejsce w kolejnym miesiącu albo też roku podatkowym.

Stanowisko Spółki potwierdza w interpretacjach część Organów podatkowych i sądów administracyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W którym okresie rozliczeniowym spółka powinna ująć faktury korygujące („in plus” i „in minus”) zmieniające wysokość przychodów dla celów ustalenia dochodu do opodatkowania zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy Spółka postępuje prawidłowo zgodnie z ustawą o pdop rozliczając wystawiane wszystkie faktury korygujące sprzedaż (dotyczące poprzednich okresów rozliczeniowych) w bieżących okresach rozliczeniowych tzn. w dacie wystawienia faktury korygującej?
3. Czy Spółka powinna dokonać korekty rocznych zeznań podatkowych CIT-8 – 5 lat wstecz, tj. za lata 2007 – 2011 oraz bieżących miesięcy roku podatkowego 2012 w celu skorygowania przychodów należnych o wartość faktur korygujących wystawionych w kolejnych okresach sprawozdawczych a dotyczących okresów przeszłych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Na wstępie podkreślenia wymaga fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowy od osób prawnych w tym zakresie art. 12 ust. 1 pkt 1, art. 14, art. 12 ust. 3, art. 7 ust. 2 w ostatnich latach nie uległy zmianie.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 updop dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11 updop, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z wyżej wymienionymi przepisami za przychody dla celów podatkowych uważa się przychody należne „osiągnięte w roku podatkowym”. Jest to zgodne również z brzmieniem art. 7 ust. 2 który wprowadza zasadę opodatkowania dochodu również osiągniętego w roku podatkowym. Zatem przychody (podobnie jak koszty) powinny być rozliczane w obrębie roku podatkowego. Brak jest w updop przepisu, który wprowadzałby odstępstwa od tej zasady. Treść art. 12 ust. 3 updop - dotyczy jedynie możliwości pomniejszenia przychodu należnego o ww. wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat, nie wskazując samej daty dokonania korekty - pomniejszenia przychodu.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest szczegółowych zasad dokonywania i rozliczania korekt przychodów, jak ma to miejsce w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów. Podatnicy otrzymujący korektę faktury po rozliczeniu podatku dochodowego nie muszą co do zasady cofać się do okresów pierwotnego powstania przychodu (art. 15 ust. 4b - 4c updop). Wystawca takiej faktury korygującej również zdaniem Spółki nie powinien być zobowiązany do jej „wstecznego” ujęcia dla celów podatkowych.

Również istotną kwestią jest brak możliwości dokonywania nowych zapisów lub zmian w zapisach już wprowadzonych po ostatecznym zamknięciu ksiąg rachunkowych zgodnie z art. 12 ust. 5 Ustawy o Rachunkowości. Na gruncie przepisów UoR zakończenie roku obrotowego skutkuje obowiązkiem zamknięcia ksiąg rachunkowych. W efekcie wyłączona zostaje nieodwracalnie możliwość dokonywania zapisów księgowych w zbiorach tworzących zamknięte księgi rachunkowe. Przychód z działalności gospodarczej powinien być zatem obliczany na podstawie stanu faktycznego i prawnego istniejącego w ostatnim dniu roku podatkowego. Wobec powyższego obowiązek każdorazowego odnoszenia korekt przychodu do okresu wystawienia faktury pierwotnej zdaniem Spółki należy uznać za niecelowy. Działanie takie powodowałoby problemy organizacyjne i księgowe.

Powszechnie dotychczas stosowana praktyką jest rozliczanie ww. zdarzeń, w okresie rozliczeniowym wystawienia faktury korygującej („na bieżąco”), co zwykle ma miejsce w kolejnym miesiącu albo też roku podatkowym.

Stanowisko takie akceptuje również część sądów administracyjnych, np. WSA w Bydgoszczy w wyroku z 2 czerwca 2010 r. (I SA/Bd 395/10). Sąd ten podkreślił, że „Brak określenia czasowego odnoszącego się do transakcji, co do których nastąpił zwrot towaru bądź udzielono bonifikaty albo skonta skutkuje tym, że w przypadku tych zdarzeń, bierze się pod uwagę datę faktycznego wystąpienia zwrotu towarów lub udzielenia bonifikaty bez względu na datę pierwotnej transakcji będącej podstawą do dokonania w późniejszym terminie zwrotu towaru czy udzielenia bonifikaty. Zatem faktura korygująca wystawiona w związku ze zwrotem towarów, udzielonym rabatem (bonifikata, skonto) może być rozliczana na bieżąco, tj. w dacie wystąpienia tych zdarzeń gospodarczych.” Tak również w odniesieniu do korekt zmniejszających, WSA w Krakowie z 10 maja 2010 r. I SA/Kr 359/10.

Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 lutego 2009 r. (IPPB3/423-1554/08-02/KK), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w Interpretacji Indywidualnej z 16 kwietnia 2009 r. (ILPB3/423-84/09-3/ŁM) stwierdził, że „Reasumując, okoliczność mająca wpływ na zmianę przychodów podatnika, zaistniała już po wystawieniu pierwotnej faktury. W chwili jej wystawienia Wnioskodawca nie ma podstaw, aby jako przychód wykazywać inną kwotę niż wynikającą z owej faktury. Na dzień wystawienia faktury jest to jedyna prawidłowa kwota przychodu. W związku z czym nie ma podstaw, aby dokonywać jej korekty (wstecz), ze względu na zdarzenia, które miały miejsce w kolejnych okresach rozliczeniowych. Skutki tych zdarzeń powinny być uwzględniane w rozliczeniach podatkowych na bieżąco. Wobec powyższego korekta przychodu podatkowego u Wnioskodawcy wystąpi w momencie wystawienia zbiorczej faktury korygującej.”

Również na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych WSA we Wrocławiu w wyroku z 25 maja 2010 r. (I SA/Wr 969/10) stwierdził, że „Przychodami podatkowymi w świetle cyt. już art. 14 ust. 1 updof są kwoty należne w danym roku podatkowym, po wyłączeniu udzielonych w tymże roku bonifikat i skont. Jeżeli zatem w 2006 r. przychodem należnym ze sprzedaży praw użytkowania wieczystego i budowli tworzących Kopalnię bazaltu „C” była kwota 10 mln zł wynikająca z aktu notarialnego z dnia […] 2006 r., to obniżka ceny z powodu uznania wad fizycznych przedmiotu sprzedaży w dniu 11.02.2009 r. nie może skutkować ex tunc, lecz jak zasadnie wskazuje organ podatkowy ex nunc (w bieżącym rozliczeniu).”

W obrocie gospodarczym często dochodzi do zdarzeń, które mają wpływ na cenę i ilość ustaloną przez strony umowy po jej zawarciu. Są to m.in. pewne okoliczności występujące w Spółce. Korekty sprzedaży występujące w Spółce są wynikiem zdarzeń, które zaistniały lub o których istnieniu Spółka dowiedziała się w kolejnych okresach rozliczeniowych. W większości przypadków przyczyna korekty powstała już po dokonaniu sprzedaży, np. kontrahent zgodnie z umową po kilku miesiącach zwraca Spółce nie sprzedany towar, strony transakcji ustaliły/przyznały rabat.

Zdaniem Wnioskodawcy, brzmienie przepisów updop pozwala na wniosek, że korekty sprzedaży - powinny być ujmowane na bieżąco (w dacie wystawienia faktury korygującej).

W przypadku zmiany ceny i ilości na skutek zdarzeń zaistniałych w szczególności po zamknięciu roku podatkowego - w ocenie Spółki przychód należny powstaje dopiero w dacie zaistnienia „nowego” zdarzenia (wystawienia faktury korygującej).

Zatem Spółka osiągnięte w roku podatkowym przychody pomniejsza i powiększa o wartości faktur korygujących wystawionych w tym danym roku podatkowym.

Obecnie interpretacje i stanowisko organów podatkowych oraz przeważającej części sądów administracyjnych dotyczące momentu rozliczenia korekt sprzedaży w podatku dochodowym uległo zmianie. Spółka zatem ma wątpliwości co do prawidłowości postępowania w tym zakresie ponieważ stanowiska i opinie są podzielone.

Zgodnie z obecnym, dominującym stanowiskiem sądów administracyjnych (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego [NSA] z 26 czerwca 2012 r. (II FSK 2422/10). „Skoro ustawodawca w u.p.d.o.p. nie określił żadnych reguł dotyczących korekty wartości należnego przychodu podatkowego w danym okresie rozliczeniowym, nie ma podstaw prawnych, aby przyjmować, że dla daty rozliczenia takiej korekty przychodu netto i w konsekwencji dla określenia momentu (daty) powstania obowiązku podatkowego istotne znaczenie mają okoliczności związane z wystawieniem faktury korygującej, która obniżałaby lub zwiększałaby przychód. W rezultacie, bez względu na przyczynę wystawienia faktura korygująca, korekta wielkości przychodu powinna być rozliczona w okresie rozliczeniowym, w którym został już ujęty przychód należny z uwzględnieniem zasad określających datę powstania przychodu.” Stanowisko takie NSA zaprezentował również w wyroku z 16 maja 2012 r. (na podstawie ustnego uzasadnienia, wyrok prawomocny) II FSK 2005/10.

Stanowisko powyższe zostało potwierdzone m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 4 kwietnia 2012 r. (ILPB4/423-70/11/12-S/DS), Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w Interpretacji Indywidualnej z dnia 28 lutego 2012 r. (IPTB3/423-285/11-6/GG), Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 28 lutego 2012 r. (IBPBI/2/423-1366/11/SD).

Podobnie na gruncie updof Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 4 czerwca 2012 r. (IBPBI/1/415-268/12/BK) „korekta przychodu należnego, winna zostać dokonana wstecz do okresu zaewidencjonowania faktury pierwotnej (wykazania przychodu należnego). Jeżeli bowiem wystawiona faktura błędnie dokumentuje stan faktyczny (nienależny przychód, zwrot towaru), bądź przychód który w istocie podlega pomniejszeniu w związku z udzieleniem bonifikaty), to skutkuje zadeklarowaniem i zapłatą podatku dochodowego w nieodpowiedniej wysokości. Korekta ta nie generuje nowego momentu powstania przychodu, lecz odnosi się do przychodu uprzednio wykazanego. Nieprawidłowości te powinny zatem zostać skorygowane w odpowiednim okresie sprawozdawczym, w którym pierwotnie wykazano przychód należny z określonej transakcji”

Biorąc (powyższe) przytoczone powyżej argumentacje oraz zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowy od osób prawnych, które nie uległy w ostatnich latach zmianie stanowisko spółki odnośnie zadanych pytań przedstawia się następująco:

Ad.1 Spółka dla celów ustalenia dochodu do opodatkowania powinna wystawione faktury korygujące („in plus” i „in minus”) zmieniające wysokość przychodów podatkowych rozliczać w bieżącym okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca bez względu na przyczynę wystawienia faktury korygującej.

Ad.2 Spółka zarówno w latach poprzednich jak i obecnie postępuje prawidłowo zgodnie z ustawą pdop rozliczając wystawiane faktury korygujące sprzedaż w bieżących okresach rozliczeniowych.

Ad.3 Spółka nie powinna dokonać korekty rocznych zeznań podatkowych (zeznań o wysokości dochodu/straty ) za lata 2007-2011 oraz bieżące miesiące roku podatkowego 2012 w celu skorygowania przychodów należnych o wartość faktur korygujących wystawionych w kolejnych okresach sprawozdawczych a dotyczących okresów przeszłych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie:

• momentu ujęcia faktur korygujących zmieniających wartość przychodu – za nieprawidłowe,
• możliwości rozliczania faktur korygujących sprzedaż (dotyczących poprzednich okresów rozliczeniowych) w dacie wystawienia faktury korygującej – za nieprawidłowe,
• korekt rocznych zeznań podatkowych CIT-8 oraz bieżących miesięcy roku podatkowego 2012 – za nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: „ustawa o pdop”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o pdop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zasady podatkowego rozpoznawania momentu uzyskania przychodów określonych w art. 12 ust. 3 ustawy o pdop, uregulowane są w art. 12 ust. 3a- 3e. Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o pdop, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
   
2. uregulowania należności.
   
   
   

Jak stanowi art. 12 ust. 3c ustawy o pdop, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Podkreślić należy, iż faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Przyczyny jej wystawienia mogą być zróżnicowane. Niezależnie jednak od przyczyny korekty wskazać należy, że punktem odniesienia dla faktury korygującej jest zawsze faktura pierwotna. Faktura korygująca nie generuje bowiem nowego (innego) momentu powstania przychodu lecz modyfikuje jedynie „pierwotną” wysokość przychodu.

Przepisy ustawy o pdop nie określają zasad dokonywania korekt przychodów. Brak jest również uregulowań dotyczących momentu zmniejszenia lub zwiększenia przychodów, tj. czy przychód pomniejsza się lub powiększa w dacie korekty, czy też w dacie powstania przychodu należnego.

Wobec powyższego, należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanych przepisów, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe. Dla ustalenia przychodu istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o pdop łączy moment powstania obowiązku podatkowego. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu należnego ma dzień dokonania czynności – wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego wykonania usługi lub jej częściowego wykonania. Przy czym w przypadku rozliczania usług w okresach rozliczeniowych datą powstania przychodu jest ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Późniejsze wystawienie faktury VAT korygującej nie powoduje zmiany daty powstania przychodu, który powstał na powyższych zasadach. Faktura korygująca powinna mieć zatem wpływ na przychody należne, określone w fakturze pierwotnej, bowiem dotyczy ona uprzednio wykazanych przychodów, a nie jakichkolwiek innych przychodów.

Jeśli więc faktura korygująca dotyczy przychodu w roku podatkowym wcześniejszym niż data wystawienia faktury korygującej to faktura ta powinna być uwzględniona w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania sprzedaży poprzez złożenie odpowiedniej korekty zeznania podatkowego. Faktura korygująca wykazuje bowiem właściwy (wyższy, niższy) przychód. Korekta przychodu wynikająca z faktury korygującej, powinna zatem być odnoszona do uprzednio wykazanego przychodu należnego, ponieważ późniejsze wystawienie faktury korygującej nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu.

Jak wynika z opisanego we wniosku stanu faktycznego, główną działalnością Spółki jest sprzedaż produktów multimedialnych tj. gier komputerowych, konsolowych, planszowych i karcianych, filmów DVD i Blu – Ray, programów edukacyjnych. Głównymi odbiorcami sprzedawanych przez Spółkę towarów są podmioty prowadzące sprzedaż detaliczną (sklepy, supermarkety) – kontrahenci.

Spółka dokonuje korekty sprzedaży, co jest dokumentowane wystawianymi przez Spółkę fakturami korygującymi, które są wystawiane w kolejnych okresach rozliczeniowych: miesiącach i latach (a dotyczą okresów poprzednich).

Reasumując, mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony stan faktyczny, uznać należy za nieprawidłowe stanowisko Spółki w zakresie momentu ujęcia faktur korygujących wartość przychodów. Zdaniem tut. Organu faktury korygujące powinny zostać uwzględnione w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wykonania ww. usług, a nie jak wskazuje Wnioskodawca, na bieżąco w dacie wystawienia faktury. Tym samym Spółka winna skorygować przychody właściwego okresu rozliczeniowego, jak również dokonać korekty rocznych zeznań CIT-8 oraz bieżących miesięcy roku podatkowego 2012.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Ponadto należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim, wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.