INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia z dnia 21 lipca 2010 r. (data wpływu 26.07.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania i przesyłania informacji o wysokości pobranego podatku oraz deklaracji rocznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania i przesyłania informacji o wysokości pobranego podatku oraz deklaracji rocznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest Spółką prawa handlowego, notowaną również na Giełdzie Papierów Wartościowych. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka dokonuje:

• wypłat - za pośrednictwem biur maklerskich - dywidend na rzecz akcjonariuszy (na ich rachunki bankowe), tj. podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: podmioty krajowe), jak i na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: nierezydenci) oraz

• płatności na rzecz nierezydentów z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 1 i pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. z tytułu np. płatności odsetek, należności licencyjnych, płatności za nabyte usługi doradcze, reklamowe.
  
  

W praktyce występują jednak sytuacje, że od danych płatności - mimo, iż podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, Spółka nie pobiera podatku zryczałtowanego; brak pobrania podatku dotyczy następujących stanów faktycznych i prawnych:

• płatności (dywidend) dokonywane są na rzecz podmiotów, określonych w art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (np. Skarbu Państwa, funduszy emerytalnych, funduszy inwestycyjnych), które zwolnione są podmiotowo od podatku dochodowego;

• płatności (dywidend) dokonywane są na rzecz podmiotów krajowych, których dochody wolne są od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; brak pobrania podatku przez Spółkę (stosownie do wymogów art. 26 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) następuje po uprzednim złożeniu przez podmiot krajowy (beneficjenta płatności) zgodnego z prawem oświadczenia (na urzędowym druku CIT - 5) o przeznaczeniu dochodów na cele określone w art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

• płatności (dywidend i innych świadczeń) dokonywane są na rzecz nierezydentów, przy czym właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie przewiduje opodatkowania danej płatności zryczałtowanym podatkiem dochodowym; podstawą dla Spółki do niepobrania podatku w takiej sytuacji jest przedłożenie przez nierezydenta certyfikatu rezydencji (wydanego przez właściwy organ podatkowy) dokumentującego miejsca siedziby podatnika (nierezydenta) dla celów podatkowych;

• płatności podlegają opodatkowaniu podatkiem zryczałtowanym, a obliczony przez Spółkę podatek stanowi maksymalnie 0,49 zł; z uwagi na obowiązujące przepisy dotyczące zaokrąglania zobowiązań podatkowych, tj. art. 63 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który wskazuje, że kwoty podatków zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się. Spółka ustala podatek w wysokości 0,00 zł, a w konsekwencji, nie pobiera go z płatności dokonywanej na rzecz podmiotu krajowego / nierezydenta.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku, gdy określone płatności podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, lecz na podstawie przepisów prawa płatnik nie jest zobowiązany do pobrania podatku, Spółka jako płatnik ma obowiązek sporządzania i przesyłania podatnikowi / właściwemu urzędowi skarbowemu informacji o wysokości pobranego podatku / o dokonanych wypłatach i pobranym podatku oraz deklaracji rocznych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

(i) informacje podatkowe

Stosownie do wymogów art. 26 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - zdanie drugie, płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w:

1. art. 3 ust. 1 - informację o wysokości pobranego podatku,
2. art. 3 ust. 2, oraz urzędowi skarbowemu - informację o dokonanych wypłatach i pobranym

   - sporządzone według ustalonego wzoru.

Jednoczenie art. 26 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku.

Biorąc pod uwagę przytoczone regulacje, w ocenie Spółki, obowiązek sporządzenia w/w informacji i przesłania ich na rzecz podmiotów krajowych (określonych w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) występuje tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy dochodzi do poboru podatku (w wysokości równej lub większej niż 1,00 zł). Natomiast w sytuacji, gdy właściwe przepisy prawa podatkowego nie prowadzą do obowiązku pobrania tegoż podatku od należności wypłacanych podmiotom krajowym, Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzenia i przesłania w/w informacji tym podatnikom.

Argumentem przemawiającym za brakiem obowiązku przekazania przez płatnika w/w informacji dla podatników krajowych (gdy nie dochodzi do poboru podatku zgodnie z przepisami prawa) są również zapisy zamieszczone na obowiązującym obecnie - urzędowym druku CIT - 7, tj. Informacji o wysokości pobranego podatku dochodowego od dochodów z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. A mianowicie Informacja ta określa, że „Składający” tę informację to „Osoba prawa, zwana dalej „płatnikiem”, która jest zobowiązana (w związku z pobraniem podatku dochodowego od dochodów, o których mowa w art. 22 ustawy) przesłać podatnikowi informację o wysokości pobranego podatku - art. 26 ust. 3”. Użyte przez prawodawcę sformułowanie „zobowiązana (w związku z pobraniem podatku dochodowego (...)” oznacza, że dopiero zaistnienie danej okoliczności, tj. pobrania podatku, nakłada na płatnika obowiązek sporządzenia w/w informacji i jej przekazania podatnikowi.

Natomiast odnośnie obowiązku sporządzenia i przekazania informacji dla nierezydenta oraz do właściwego urzędu skarbowego, Spółka jako płatnik będzie zobligowana w każdym przypadku do sporządzenia w/w informacji, bez względu na fakt, czy dochodzi do pobrania podatku, czy też podatek ten nie został pobrany przez płatnika z uwagi na regulacje właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy, co wynika z treści art. 26 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na marginesie Spółka pragnie zauważyć, że regulacja art. 26 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, określająca obowiązek przekazania informacji o dokonanych wypłatach i pobranym podatku (gdy nie dochodzi do pobrania podatku) dotyczy wyłącznie wypłat dokonanych na rzecz nierezydentów. W konsekwencji oznacza to, że przepis ten nie może nakładać na płatnika obowiązków informacyjnych w związku z płatnościami (dywidend) na rzecz osób krajowych, podlegającymi co prawda opodatkowaniu podatkiem zryczałtowanym, jednakże od których - zgodnie z przepisami prawa - nie pobrano podatku.

(ii) roczne deklaracje

Zgodnie z wymogami art. 26a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w terminie do końca pierwszego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku, płatnicy, o których mowa w art. 26, i podatnicy, o których mowa w art. 22 ust. 4b, art. 25a oraz art. 26 ust. 1b i 4, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 - do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, roczne deklaracje sporządzone według ustalonego wzoru.

W ocenie Spółki, z przepisu powyższego wynika jednoznacznie, że warunkiem koniecznym dla zaistnienia obowiązku sporządzenia i przekazania deklaracji rocznej do właściwego urzędu skarbowego jest zaistnienie okoliczności powodującej „obowiązek zapłaty podatku”.

W stanie faktycznym przedstawionym w niniejszym wniosku, z mocy przepisów prawa nie dochodzi do powstania obowiązku pobrania podatku przez płatnika, a w konsekwencji, nie dochodzi również do obowiązku zapłaty pobranego podatku na rachunek właściwego urzędu skarbowego przez płatnika. W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że w tej sytuacji nie jest zobowiązana do sporządzania przekazywania deklaracji rocznych i to bez względu czy płatności objęte podatkiem zryczałtowanym dokonane zostały na rzecz podmiotów krajowych, czy też nierezydentów.

Ponadto Spółka zauważa, że brak istnienia obowiązku złożenia deklaracji rocznych (w sytuacji, gdy na podstawie przepisów nie istnieje obowiązek pobrania podatku przez płatnika) nie będzie miał wpływu na obowiązki podatkowe podatników - beneficjentów świadczeń opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym (jak również nie będzie miał wpływu na sprawowanie kontroli przez właściwe organy podatkowe nad prawidłowym opodatkowaniem tych świadczeń przez podatników). Wynika to z faktu, iż podmioty krajowe otrzymujące dywidendy od Spółki i podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, na mocy regulacji art. 7 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodów z dywidend nie uwzględnia się w dochodach podlegających opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Natomiast nierezydenci z tytułu płatności uzyskiwanych na terytorium Polski (z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, co sprowadza się w konsekwencji do tego, iż obowiązek opodatkowania tych płatności zryczałtowanym podatkiem dochodowym na terenie Polski obciąża jedynie płatnika (który jak wskazano powyżej (pkt (i)) zobowiązany jest w każdym przypadku do składania właściwemu urzędowi skarbowemu informacji o dokonanych wypłatach na rzecz nierezydentów, co umożliwia organom podatkowym kontrolowanie płatnika co do prawidłowości wywiązywania się przez płatnika z nałożonych obowiązków podatkowych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.