INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 września 2010 r.), uzupełnionym w dniu 02 i 06 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy możliwe jest zastosowanie optymalizacji podatkowej polegającej na sklasyfikowaniu jako wydatku i zaliczeniu do kosztów podatkowych wartości przychodu wykazywanego z tytułu uzyskania nieodpłatnego świadczenia (pytanie wymienione we wniosku jako trzecie) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy możliwe jest zastosowanie optymalizacji podatkowej polegającej na sklasyfikowaniu jako wydatku i zaliczeniu do kosztów podatkowych wartości przychodu wykazywanego z tytułu uzyskania nieodpłatnego świadczenia.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 24 listopada 2010 r. Znak IBPBI/2/423-1268/10/SD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 02 i 06 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Podatek pdop, płaci metodą uproszczoną. Jedynym wspólnikiem Spółki posiadającym 100% udziałów jest Agencja Mieszkaniowa reprezentująca Skarb Państwa. W dniu 06 sierpnia 2010 r. Spółka zawarła umowę z Agencją Mieszkaniową, na mocy której Agencja oddała Spółce do bezpłatnego używania w celu prowadzenia działalności hotelarskiej:

1. Nieruchomość gruntową stanowiącą działkę o pow. 980m² zabudowaną budynkiem stanowiącym Hotel o pow. użytkowej 2533m² stanowiący przedmiot najmu pomiędzy Agencją, a inną firmą.
2. Nieruchomość gruntową stanowiącą działki o łącznej pow. 1132m² zabudowaną budynkiem stanowiącym Hotel o pow. użytkowej 4001m².

W obu nieruchomościach Spółka prowadziła działalność hotelarską.

Stosownie do ustaleń zawartych w umowie pomiędzy Spółką a Agencją, Agencja obciąża Spółkę kosztami podatku od nieruchomości (nota księgowa). Spółka ponosi również koszty utrzymania obiektów (remonty, media, i inne opłaty), na które bezpośrednio otrzymuje faktury od dostawców. Od wydatków tych Spółka odlicza podatek VAT. Wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodów.

Z uwagi na brak obciążeń czynszowych (bezpłatne użyczenie), Spółka ustaliła podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na fakt, iż trudno jest ustalić podstawę opodatkowania poprzez porównanie do wartości rynkowej podobnych obiektów o porównywalnym standardzie, jako podstawę opodatkowania Spółka przyjęła stawkę czynszu, którą płaciła do Agencji na podstawie umowy najmu (zawierającą podatek od nieruchomości) do czasu zawarcia umowy bezpłatnego użyczenia. Stawka ta jest waloryzowana co rok o wskaźnik wzrostu cen towarów i usług.

Ustaloną w ten sposób podstawę opodatkowania Spółka dolicza co miesiąc do przychodów podatkowych.

Ponieważ Spółka płaci zaliczki na podatek metodą uproszczoną ostateczna zapłata (rozliczenie) z tego tytułu nastąpi po zakończeniu roku obrotowego (podatkowego).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy możliwe jest zastosowanie optymalizacji podatkowej polegającej na sklasyfikowaniu jako wydatku i zaliczeniu do kosztów podatkowych wartości przychodu wykazywanego z tytułu uzyskania nieodpłatnego świadczenia... (pytanie wymienione we wniosku jako trzecie)

Zdaniem Spółki, zaliczając podstawę opodatkowania z tytułu nieodpłatnego świadczenia do przychodów podatkowych, ma możliwość zastosowania optymalizacji podatkowej polegającej na sklasyfikowaniu jako wydatku i zaliczenia do kosztów podatkowych wartości przychodu wykazywanego z tytułu uzyskania nieodpłatnego świadczenia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zawarła umowę z Agencją Mieszkaniową, na mocy której Agencja oddała Spółce nieruchomości do bezpłatnego używania w celu prowadzenia działalności hotelarskiej. Z uwagi na brak obciążeń czynszowych (bezpłatne użyczenie), Spółka ustaliła przychód z tytułu otrzymanego nieodpłatnie świadczenia, który Spółka dolicza co miesiąc do pozostałych przychodów podatkowych.

W tak przedstawionym stanie faktycznym, wątpliwości Spółki dotyczą możliwości sklasyfikowania jako wydatku i zaliczenia do kosztów podatkowych wartości ww., przychodu wykazywanego z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia.

Odnosząc się do stanowiska Spółki, iż zaliczając wartość ww. nieodpłatnego świadczenia do przychodów podatkowych, Spółka ma możliwość jednoczesnego zaklasyfikowania tego przychodu jako wydatku i zaliczenia go do kosztów podatkowych, zauważyć należy, iż kwota odpowiadająca przychodowi z tytułu nieodpłatnego świadczenia, nie jest wydatkiem poniesionym przez Spółkę. Nie została zatem spełniona przesłanka wymieniona w art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, mówiąca o „poniesieniu kosztu”, czyli o wydatkowaniu pewnej kwoty w celu osiągnięcia przychodu.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska należy przytoczyć art. 15 ust. 1i ustawy o pdop, zgodnie z którym w przypadku odpłatnego zbycia nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych rzeczy lub praw, a także innych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych świadczeń, w związku z którymi, stosownie do art. 12 ust. 5-6a, określony został przychód, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji zgodnie z odrębnymi przepisami, jest:

1. wartość przychodu określonego w art. 12 ust. 5 i 6 albo
2. wartość przychodu, określonego w art. 12 ust. 5a i 6a, powiększona o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo innych świadczeń

-pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Z cytowanego przepisu jednoznacznie wynika, iż wartość przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń może stanowić koszt podatkowy jedynie w sytuacji odpłatnego zbycia tych świadczeń.

W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż Spółka nie ma możliwości zakwalifikowania jako wydatku i zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wartości przychodu wykazywanego z tytułu uzyskania nieodpłatnego świadczenia.

Reasumując stanowisko Spółki należy uznać zatem za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania wymienionego we wniosku jako pierwsze oraz jako drugie wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.