INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z dnia 06 października 2010 r. (data wpływu 11 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przyporządkowania kosztów Zakładu Remontowego do kosztów podatkowych kształtujących dochód zwolniony oraz podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przyporządkowania kosztów Zakładu Remontowego do kosztów podatkowych kształtujących dochód zwolniony oraz podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia prowadzi działalność na podstawie ustawy z dnia 15.12.2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.).

W Spółdzielni funkcjonuje Zakład Remontowy, którego podstawowym zadaniem jest zapewnienie bezawaryjnego funkcjonowania budynków znajdujących się w zasobach Spółdzielni. Zakład wykonuje usługi konserwacyjne i remontowe w obiektach Spółdzielni (tzw. odbiorcy wewnętrzni), to jest w:

• częściach wspólnych wyodrębnionych nieruchomości,
• nieruchomościach stanowiących mienie Spółdzielni przeznaczonych do wspólnego korzystania,
• innych jednostkach organizacyjnych funkcjonujących w Spółdzielni (np. administracje osiedlowe, biuro Zarządu).
  
  

Zakład świadczy również usługi na rzecz lokatorów oraz innych podmiotów zewnętrznych (np. wspólnot mieszkaniowych).

Z funkcjonowaniem Zakładu związane są następujące koszty:

1. koszty ogólne, tj. takie których nie można przyporządkować jednoznacznie do danego zlecenia (usługi) takie jak:
   • wynagrodzenia (wraz z narzutami) pracowników wykonujących prace biurowe i administracyjne,
   • wynagrodzenia pracowników wykonujących prace konserwacyjne i remontowe w tej części, której nie można bezpośrednio przyporządkować do danego zlecenia (usługi), np. wynagrodzenia za czas choroby, wynagrodzenia za urlop,
   • świadczenia na rzecz ww. pracowników (np. wydatki związane z BHP, szkolenia),
   • zużycie materiałów na potrzeby Zakładu,
   • energia elektryczna i cieplna,
   • podatek od nieruchomości,
   • wieczyste użytkowanie.
2. koszty bezpośrednie usług, tj. koszty które można przyporządkować jednoznacznie do danego zlecenia (usługi), np.:
   • wynagrodzenia pracowników (wraz z narzutami) za wykonanie danego zlecenia (usługi), np. wynagrodzenie za wykonanie remontu części wspólnej danej nieruchomości,
   • zużycie materiałów do wykonania danej usługi,
   • inne koszty bezpośrednio związane z konserwacjami i remontami np. wynajem sprzętu, usługi transportowe.
   
   
   

Wykonanie przez Zakład remontów w nieruchomościach wspólnych i innych obiektach Spółdzielni poprzedzone jest sporządzeniem kosztorysu, na podstawie którego określa się koszt wykonania danego remontu. Z tytułu wykonanych remontów, Zakład obciąża nieruchomość, bądź inną jednostkę organizacyjną Spółdzielni wewnętrznym dowodem księgowym tzw. „rachunkiem wewnętrznym”. Wartość wykazana w rachunku wewnętrznym wynika z kosztorysu i obejmuje:

• wartość materiałów do wykonania określonego zlecenia - wg obmiaru,
• koszty robocizny - ustalane na podstawie liczby godzin przewidzianych na wykonanie określonych prac remontowych w oparciu o Katalog Norm Pracy oraz godzinowej stawki robocizny kalkulowanej nie częściej niż raz na rok,
• narzut kosztów pośrednich robocizny,
• narzut kosztów zakupu materiałów,
• koszty dodatkowych usług (np. wynajem sprzętu).
  
  

Z tytułu wykonanych konserwacji w obiektach Spółdzielni, Zakład również obciąża danego odbiorcę rachunkiem wewnętrznym. Wartość wykazana w rachunku wewnętrznym obejmuje takie same składniki jak w przypadku remontów. Koszty robocizny określa się w tym przypadku jako iloczyn liczby pracowników wykonujących dane zlecenie, liczby godzin przepracowanych przez pracowników oraz godzinowej stawki robocizny. Stawka godzinowa na konserwację jest kalkulowana odrębnie od stawki na remonty.

Sprzedaż usług dla podmiotów zewnętrznych następuje po cenach rynkowych i dokumentowana jest fakturą VAT.

Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, Spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

W ewidencji księgowej kwoty wynikające z rachunków wewnętrznych dotyczących remontów pomniejszają koszty Zakładu oraz:

1. jeżeli w wyodrębnionej nieruchomości w której wykonano remont występują tylko lokale mieszkalne, to kwoty wynikające z rachunku wewnętrznego obciążają fundusz remontowy nieruchomości,
2. jeżeli w nieruchomości występują lokale mieszkalne i użytkowe, to koszty wynikające z rachunku wewnętrznego rozliczane są na poszczególne typy lokali proporcjonalnie do ich udziału w nieruchomości wspólnej. Koszty przypadające na lokale użytkowe obciążają koszty działalności tych lokali w Spółdzielni, natomiast koszty przypadające na lokale mieszkalne obciążają fundusz remontowy nieruchomości,
3. jeżeli konserwacje były wykonywane w budynkach administracji osiedlowych lub biurze zarządu, wówczas kwoty wykazane w rachunkach wewnętrznych obciążają fundusz remontowy.
   
   

W przypadku konserwacji wykonywanych w obiektach Spółdzielni w ewidencji księgowej kwoty wynikające z rachunków wewnętrznych pomniejszają koszty Zakładu oraz:

1. jeżeli w wyodrębnionej nieruchomości, w której wykonano prace konserwacyjne występują tylko lokale mieszkalne, to kwoty wynikające z rachunku wewnętrznego zwiększają koszty działalności tych lokali,
2. jeżeli w nieruchomości występują lokale mieszkalne i użytkowe, to kwoty zawarte w rachunku wewnętrznym zwiększają koszty działalności poszczególnych typów lokali Spółdzielni proporcjonalnie do udziału tych lokali w nieruchomości wspólnej,
3. jeżeli konserwacje były wykonywane w budynkach administracji osiedlowych lub biurze zarządu, wówczas kwoty wykazane w rachunkach wewnętrznych zwiększają koszty ogólne osiedla lub Spółdzielni.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób prawidłowo przyporządkować koszty Zakładu Remontowego do kosztów kształtujących dochód zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz dochód podlegający opodatkowaniu tym podatkiem...

Zdaniem Wnioskodawcy, w rozliczeniach z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych, Spółdzielnia nie powinna uwzględniać rachunków wewnętrznych dokumentujących jedynie przeniesienie kosztów z Zakładu na odbiorcę wewnętrznego.

W celu prawidłowego ustalenia kosztów uzyskania przychodów, z całości kosztów Zakładu należy wyodrębnić koszty bezpośrednie usług wykonywanych dla odbiorców zewnętrznych i wewnętrznych. Koszty te należy przyporządkować do danego rodzaju działalności, tj. do gospodarki zasobami mieszkaniowymi lub do pozostałej działalności gospodarczej Spółdzielni.

Koszty bezpośrednie remontów wykonanych w zasobach mieszkaniowych nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są w tym przypadku odpisy na fundusz remontowy. Zatem, jeżeli w danym miesiącu grupa tych samych pracowników wykona np. remont części wspólnej nieruchomości złożonej wyłącznie z lokali mieszkalnych oraz remont lokalu użytkowego, to:

• zużycie materiałów na remont w nieruchomości, w której znajdują się wyłącznie lokale mieszkalne oraz wynagrodzenia pracowników (wraz z narzutami) za wykonanie tego remontu będą kosztami związanymi z gospodarką zasobami mieszkaniowymi, nie stanowiącymi kosztów uzyskania przychodów;
• zużycie materiałów na remont lokalu użytkowego oraz wynagrodzenie tych pracowników za wykonanie tego remontu będą kosztami związanymi z pozostałą działalnością gospodarczą Spółdzielni. Koszty te będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.
  
  

Pozostałe koszty Zakładu nie zaliczone do bezpośrednich kosztów usług są kosztami wspólnymi gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz pozostałej działalności gospodarczej Spółdzielni. Koszty te należy przyporządkować do danego rodzaju działalności zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty przyporządkowane w ten sposób do działalności zwolnionej będą w całości kosztami uzyskania przychodów pomimo, że pośrednio koszty te związane są nie tylko z konserwacjami, ale również z remontami zasobów mieszkaniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.), celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Spółdzielnia może prowadzić również inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie, jeżeli działalność ta związana jest bezpośrednio z realizacją celu, o którym mowa w ust. 1 (art. 1 ust. 6 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych).

Ponadto, ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych - w art. 6 ust. 3 - nakłada na spółdzielnię obowiązek tworzenia funduszu na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi stanowiącymi mienie Spółdzielni. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Natomiast na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), Spółdzielnia Mieszkaniowa – jako podmiot posiadający osobowość prawną – podlega ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w tej ustawie.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa art. 15 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Ponadto zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

W tym miejscu należy wskazać na definicję zasobów mieszkaniowych, zgodnie z którą do zasobów mieszkaniowych kwalifikują się:

• znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, balkony, loggie, garaże,
• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, np.: spółdzielni mieszkaniowej, wspólnot mieszkaniowych, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno – remontowe,
• urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak np.: zbiorniki – doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków, rurociągi i przewody sieci wodociągowo – kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe, budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki oraz inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.
  
  

Z powyższego wynika, iż zasoby mieszkaniowe, to nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia oraz urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu art. 12 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 tej ustawy, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega natomiast dochód z działalności gospodarczej innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Wobec powyższego, koniecznym jest prowadzenie ewidencji księgowej w zakresie przychodów i kosztów w ten sposób, aby możliwe było rozróżnienie dochodów pochodzących z gospodarki zasobami mieszkaniowymi od dochodów z innych działalności. Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (…).

W związku z tym, że Spółdzielnia prowadzi zarówno działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej (wolnej od podatku, przy spełnieniu warunku określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), jak i inną działalność gospodarczą (podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym) obowiązana jest, stosując przepisy art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podzielić przychody na te pochodzące z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, jak i z pozostałej działalności. Nie może być przy tym sytuacji, że istnieją przychody, których nie można przyporządkować do żadnej kategorii. Jeżeli dane wpływy dotyczą gospodarki zasobami mieszkaniowymi, to stanowią przychód z tego właśnie źródła. Pozostałe wpływy to przychody z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Niezwykle ważne jest też określenie prawidłowej wielkości kosztów uzyskania przychodów pamiętając o postanowieniach art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podatnik może więc zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie wydatki, pod warunkiem, że wykazany zostanie ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu oraz że nie zostały one ujęte w negatywnym katalogu kosztów. Następnie prawidłowo ustalone koszty uzyskania przychodów należy przypisać do przychodów odnoszących się do poszczególnych źródeł.

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca wskazał, iż w Spółdzielni funkcjonuje Zakład Remontowy, którego podstawowym zadaniem jest zapewnienie bezawaryjnego funkcjonowania budynków znajdujących się w zasobach Spółdzielni. Zakład wykonuje usługi konserwacyjne i remontowe w obiektach Spółdzielni oraz świadczy także usługi na rzecz lokatorów oraz innych podmiotów zewnętrznych.

Jak wynika z treści złożonego wniosku, Spółdzielnia rozlicza koszty Zakładu Remontowego, przyporządkowując je do danego rodzaju działalności, tj. do gospodarki zasobami mieszkaniowymi lub do pozostałej działalności gospodarczej.

I tak, zdaniem Wnioskodawcy, koszty bezpośrednie remontów wykonanych w zasobach mieszkaniowych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, bowiem kosztami uzyskania przychodów są w tym przypadku odpisy na fundusz remontowy. Zatem, zużycie materiałów na remont części wspólnej w nieruchomości, w której znajdują się wyłącznie lokale mieszkalne oraz wynagrodzenia pracowników (wraz z narzutami) za wykonanie tego remontu będą kosztami związanymi z gospodarką zasobami mieszkaniowymi, nie stanowiącymi kosztów uzyskania przychodów. Natomiast zużycie materiałów na remont lokalu użytkowego oraz wynagrodzenie tych pracowników za wykonanie tego remontu będą kosztami związanymi z pozostałą działalnością gospodarczą Spółdzielni. Koszty te będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Pozostałe koszty Zakładu nie zaliczone do bezpośrednich kosztów usług są kosztami wspólnymi gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz pozostałej działalności gospodarczej Spółdzielni. Koszty te należy przyporządkować do danego rodzaju działalności zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty przyporządkowane w ten sposób do działalności zwolnionej będą w całości kosztami uzyskania przychodów pomimo, że pośrednio koszty te związane są nie tylko z konserwacjami, ale również z remontami zasobów mieszkaniowych.

Treść art. 15 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 2a tejże ustawy, zasadę tę stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się odpowiednio.

Pamiętać jednakże należy, że ustalanie wielkości kosztów zgodnie z ww. zasadami może mieć zastosowanie jedynie w sytuacjach wyjątkowych i w odniesieniu do określonych kosztów, wspólnych dla obu źródeł przychodu, których nie można jednoznacznie przypisać do jednej z kategorii przychodów. Tylko do takich kosztów uzasadnione jest zastosowanie proporcji, o której mowa w ww. przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, koszty bezpośrednie remontu części wspólnej nieruchomości złożonej wyłącznie z lokali mieszkalnych są kosztami gospodarki zasobami mieszkaniowymi i w związku z tym, iż pokrywane są z funduszu remontowego nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, natomiast koszty bezpośrednie remontu części wspólnej nieruchomości złożonej wyłącznie z lokali użytkowych przypisać należy do kosztów związanych z pozostałą działalnością gospodarczą. Pozostałe koszty Zakładu Remontowego, których nie można jednoznacznie odnieść do działalności opodatkowanej albo zwolnionej z podatku dochodowego, Spółdzielnia powinna rozliczać w sposób określony w powołanym powyżej art. 15 ust. 2 i ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem w takim stosunku, w jakim przychody z tych źródeł pozostają w ogólnej kwocie przychodów z całokształtu prowadzonej działalności i przypisać je odpowiednio do ww. kosztów.

Jednocześnie tut. Organ dodaje, iż niniejsza interpretacja odnosi się ściśle do rozliczania kosztów Zakładu Remontowego w sytuacji, gdy remont części wspólnej dokonywany jest w nieruchomości składającej się tylko z lokali mieszkalnych lub tylko z lokali użytkowych i nie obejmuje kwestii związanej z rozliczaniem kosztów remontu części wspólnej nieruchomości, w której znajdują się zarówno lokale mieszkalne i lokale użytkowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.