INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2010 r. (data wpływu 20 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek udzielonych przez podmioty z grupy kapitałowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2010 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek udzielonych przez podmioty z grupy kapitałowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką - córką niemieckiej spółki komandytowej będącej w grupie kapitałowej. Obecnie grupa kapitałowa zamierza dokonać restrukturyzacji, w wyniku której jej struktura będzie wyglądać jak następuje: na najwyższym poziomie będzie właściciel grupy kapitałowej – osoba fizyczna – rezydent niemiecki. Wszystkie spółki (z wyjątkiem Wnioskodawcy) mają siedzibę w Niemczech. Wszystkie spółki z siedzibą w Niemczech mają formę niemieckiej spółki z o.o., z wyjątkiem P. (spółka komandytowa prawa niemieckiego).

Poszczególne udziały przedstawiają się jak następuje:

Poziom 1 (najwyższy) – Pan Carsten R. (osoba fizyczna, rezydent niemiecki), który jest właścicielem spółek z Poziomu 2:

• W.(100%),
• P. (spółka komandytowa prawa niemieckiego – 100%),
• H. (100%, komplementariusz wyżej wskazanej spółki komandytowej mający 0% udziałów w kapitale spółki P.; jest wspólnikiem bez udziału kapitałowego).

P. jest właścicielem spółki z Poziomu 3: E. (50% udziałów, pozostałe 50% posiada Carsten R. osobiście).

Spółka E. stanie się właścicielem spółki N. Sp. z o.o. (100% udziałów).

P. oraz W. mają udzielić 2 pożyczek Wnioskodawcy na zakup wiatraków do produkcji energii elektrycznej. Wartość zadłużenia w obu przypadkach wobec udziałowców posiadających co najmniej 25% jej udziałów lub wobec udziałowców posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale udziałowców Wnioskodawcy będzie przekraczać wskazany w ustawie poziom zadłużenia w stosunku do kapitału zakładowego (3:1).

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. Czy odsetki od opisanych powyżej pożyczek będą podlegać w pełni uwzględnieniu jako koszty uzyskania przychodu, czy też będą podlegać ograniczeniom wskazanym w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
2. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany przy wypłacie odsetek pobrać, pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji, 5% podatku u źródła...

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze. Zagadnienie zawarte w pytaniu drugim będzie przedmiotem odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy (w części odnoszącej się do pytania pierwszego), wskazane we wniosku pożyczki nie podlegają ograniczeniom określonym w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z ustawą powyższe ograniczenia dotyczą pożyczek udzielonych przez udziałowca lub udziałowców posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale spółki bądź też w sytuacji, gdy ten sam udziałowiec posiada nie mniej niż 25% głosów udziałów w spółce udzielającej lub biorącej pożyczkę.

Podmioty udzielające pożyczek na inwestycję w zakup wiatraków do produkcji energii elektrycznej nie posiadają udziałów Wnioskodawcy. Udziałowiec Wnioskodawcy (E.) nie posiada udziałów w W. lub w P. W związku z powyższym ograniczenie z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy nie dotyczy pożyczek od podmiotów wyżej wskazanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) – dalej: ustawa – kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Koszty pożyczki, t.j. naliczone odsetki od pożyczki, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ustalonym zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) lub art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Odsetki od pożyczki mogą więc zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów dopiero w momencie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji, jednak pod warunkiem, że nie zachodzą m.in. okoliczności, o których mowa przepisie art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki – w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Z kolei przepis art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki – w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Z brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy wynika, że przepis dotyczący tzw. „niedostatecznej kapitalizacji” znajduje zastosowanie do odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez określonego pożyczkodawcę (pożyczkodawcę kwalifikowanego), jeżeli wartość zadłużenia spółki z jakiegokolwiek tytułu prawnego wobec grona „znaczących” udziałowców osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego (akcyjnego) spółki - pożyczkobiorcy.

Przy czym „kwalifikowani pożyczkodawcy” zostali w ustawie zdefiniowani jako:

• udziałowiec (akcjonariusz) spółki - pożyczkobiorcy, posiadający co najmniej 25% udziałów (akcji) tej spółki. Może to być zarówno osoba fizyczna, jak i osoba prawna;
• co najmniej dwaj udziałowcy (akcjonariusze), posiadający łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w spółce - pożyczkobiorcy oraz
• spółka siostrzana, gdy ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada co najmniej 25% udziałów (akcji) w obydwu podmiotach (pożyczkodawcy i pożyczkobiorcy).

Wskaźnik procentowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 60 i 61, posiadanych przez udziałowców (akcjonariuszy) udziałów (akcji) w spółce określa się na podstawie liczby praw głosu, jakie w związku z posiadanymi udziałami (akcjami) przysługują tym udziałowcom (akcjonariuszom) – art. 16 ust. 6 ustawy.

Dokonując analizy powiązań kapitałowych w sprawie będącej przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stwierdzić należy, iż warunek wynikający z regulacji art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy, t.j. posiadania przez spółkę - pożyczkobiorcę i pożyczkodawców wspólnego udziałowca posiadającego nie mniej niż 25% udziałów pożyczkodawców i pożyczkobiorcy, nie będzie spełniony. Zastosowania nie znajdzie również dyspozycja art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy, jako że pożyczkodawcy nie są udziałowcami Spółki (pożyczkobiorcy).

W konsekwencji powyższego, odsetki od pożyczek udzielonych przez wskazane we wniosku podmioty będą mogły w całości stanowić koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy, uwzględniając oczywiście pozostałe warunki wynikające z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności odnoszących się do środków trwałych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.