Powrót

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2013r. (data wpływu 29 stycznia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem przekazywanych próbek w celu wykonania badań laboratoryjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem przekazywanych próbek w celu wykonania badań laboratoryjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka Akcyjna (dalej: „Wnioskodawca”) jest producentem różnego rodzaju produktów chemicznych jak m.in. paliwa (benzyny, oleje napędowe, oleje opałowe, itp.) czy petrochemikalia (etylen, propylen, butadien, paraksylen, kwas tereftalowy, glikol, olefiny, itp.). By spełnić zarówno wymagania klientów, jak i wymogi nałożone na producentów ww. produktów przez różnego rodzaju przepisy prawa (w tym przepisy w zakresie ochrony środowiska), Wnioskodawca zmuszony jest stale monitorować jakość wytwarzanych przez siebie produktów chemicznych. Stąd też z danej partii produktu przekazuje on próbki wytwarzanych przez siebie produktów chemicznych odpowiednim podmiotom (placówkom badawczym, instytutom naukowym, laboratoriom, itp.) w celach odpłatnego przeprowadzenia na nich odpowiednich badań laboratoryjnych. Co istotne, podmioty, którym Wnioskodawca przekazuje ww. próbki nie mogą nimi dowolnie rozporządzać (nie mogą takiej próbki sprzedać, użyć w dowolnym celu). Mogą „wykorzystać” otrzymaną próbkę wyłącznie w ustalonym celu. Celem tym jest właśnie przetestowanie produktu pod kątem jego właściwości fizycznych, fizykochemicznych lub chemicznych, czyli poddanie go badaniom w ustalonych warunkach, przy odpowiednich okolicznościach, parametrach, itp. Bez przekazania próbki towaru takie badanie czy przetestowanie nie byłoby możliwe. W czasie badania taka próbka produktu jest zużywana (poprzez np. obróbkę termiczną, działanie odczynnikami chemicznymi, itp.).

Wielkość przekazywanej do badań próbki jest różna i zależna od rodzaju produktu, niemniej ustalana jest ona w taki sposób, aby przekazać najmniejszą możliwą do przeprowadzenia badania ilość.

Na identycznej zasadzie Wnioskodawca przekazuje odpowiednim Instytucjom badawczym bądź certyfikującym próbki produktów chemicznych, których przebadanie niezbędne jest do rozpoczęcia ich produkcji na skalę przemysłową bądź uzyskania certyfikatu bądź atestu warunkującego np. wejście z produktem na nowy rynek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane w przedstawionym powyżej stanie faktycznym przekazywanie przez Wnioskodawcę próbek wytwarzanych przez siebie produktów podmiotom, które na zlecenie Wnioskodawcy przeprowadzają na nich badania laboratoryjne, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) dalej: „UPTU” opodatkowaniu ww. podatkiem, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 UPTU przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez dostawę towarów rozumie się również — w myśl art. 7 ust. 2 UPTU — przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny — jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru.

Wskazać należy, iż na potrzeby podatku od towarów i usług dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Istotnymi elementami konstrukcji tej definicji są:

• prawo do rozporządzania,
• przeniesienie tego prawa,
• możność rozporządzania towarem jak właściciel po stronie otrzymującego to prawo.
  
  

Dla ekonomicznego aspektu transakcji ważne jest zatem czy w wyniku danego zdarzenia gospodarczego (dostawy towarów) dochodzi do przeniesienia na rzecz kontrahenta możliwości (prawa) dysponowania rzeczą w zakresie, jaki charakterystyczny jest dla właściciela. Jeśli możliwość korzystania z przedmiotu transakcji ma charakter trwały w momencie jej zawarcia, to uznać należy, że nastąpiła dostawa towaru. Warunek ten ujęto w sformułowaniu „przeniesienie”, które rozumieć należy jako przekazanie uprawnień właścicielskich między dotychczasowym posiadaczem towaru a jego kontrahentem. Pamiętać przy tym należy, że „rozporządzanie jak właściciel” należy rozumieć w sensie ekonomicznym, czyli faktycznym, nie zaś cywilistycznym.

W stanie faktycznym powyżej jasno wskazano, że Wnioskodawca przekazuje próbki swoich produktów odpowiednim podmiotom w celach przeprowadzania na nich badań laboratoryjnych, naukowych, certyfikacji. Zatem podmiot otrzymujący do badań próbkę danego produktu nie może nią dysponować w dowolny sposób (w szczególności nie może jej sprzedać, ani wykorzystać na zaspokojenie własnych potrzeb). Może wykorzystać otrzymaną próbkę wyłącznie w ściśle określonym celu — by wykonać dla Wnioskodawcy zamówioną przez niego usługę badawczą.

Dlatego też podmiotem faktycznie rozporządzającym daną próbką produktu jak właściciel jest jedynie Wnioskodawca, który dostarczając ją podmiotowi badawczemu automatycznie nie przenosi na ten podmiot owego prawa do rozporządzania. Dana próbka jest więc w praktyce jedynie udostępniana przez Wnioskodawcę w celu zrealizowania badań.

Dlatego też — zdaniem Wnioskodawcy — przekazanie próbek wytwarzanych przez niego produktów do ww. badań nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie jest dostawą towarów w rozumieniu art. 7 UPTU. Stroną wykonującą czynność podlegającą opodatkowaniu jest tu jedynie podmiot świadczący na zlecenie Wnioskodawcy usługę badawczą.

Warto podkreślić, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie kilkakrotnie zajmował już w wydawanych przez siebie (w imieniu Ministra Finansów) interpretacjach stanowisko identyczne jak przedstawione powyżej stanowisko Wnioskodawcy, jak choćby w interpretacji z dnia 19 sierpnia 2011r. nr IPPP1/443-794/11-2/ISz, gdzie stan faktyczny jest tożsamy do przedstawionego w niniejszej sprawie (też chodzi o próbki produktów chemicznych). Poza tym można jeszcze przywołać interpretację z dnia 16 lutego 2012 r. nr IPPP2/443-1264/11-4/IG czy z dnia 14 lutego 2012 r. nr IPPP2/443-1257/11-4/MM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, że niniejsza interpretacja została wydana w zakresie przedstawionego stanu faktycznego. Natomiast w zakresie zdarzenia przyszłego zostanie wydana odrębna interpretacja.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Powrót