INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2011 r. (data wpływu 11 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 27 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie włączenia do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dodatkowych wydatków, tj. kosztów obsługi celnej, ubezpieczenia i transportu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 27 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie włączenia do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dodatkowych wydatków, tj. kosztów obsługi celnej, ubezpieczenia i transportu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan czynnym podatnikiem VAT i VAT UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabył Pan od chińskiego kontrahenta materiały do produkcji w postaci łączników i kolanek gazowych. Towary te zostały dopuszczone do obrotu na terenie Unii Europejskiej poprzez odprawę celną. Odprawy celnej dokonał, na podstawie pisemnego upoważnienia, niemiecki przedstawiciel fiskalny, posiadający NIP z przedrostkiem DE. Za tę usługę otrzymał Pan fakturę wystawioną w dniu 18 lutego 2011 r., w której przedstawiciel podatkowy wykazał kwotę zapłaconego cła oraz koszty obsługi celnej. Towary zostały zgłoszone do oclenia na podstawie faktury zakupu wystawionej w dniu 30 grudnia 2010 r. przez chińskiego kontrahenta w walucie USD. Następnie przetransportowano je do Polski. Kosztami całego transportu, tj. z Chin do Hamburga i dalej z Hamburga do miejsca przeznaczenia, jak również ubezpieczeniem krajowym i zagranicznym, obciążyła Pana polska firma transportowa, wystawiając fakturę VAT. Towary wraz z fakturą zostały przyjęte do magazynu, a wewnątrzwspólnotowe nabycie zostało wykazane w polu nr 33 deklaracji VAT-7, w rozliczeniu za miesiąc marzec 2011 r., pod datą 15 marca 2011 r. na podstawie faktury wewnętrznej, czyli 15. dnia następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru. Do podstawy opodatkowania doliczono wartość zapłaconego cła. Do „wyceny” zastosowano średni kurs NBP z dnia 14 marca 2011 r. Fizycznie otrzymał Pan towar w dniu 19 lutego 2011 r., a transakcję wykazał w deklaracji VAT UE za miesiąc marzec 2011 r. Koszty obsługi celnej ujęto jako import w deklaracji VAT-7 za miesiąc luty 2011 r., stosując do przeliczenia kurs euro z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury przez niemieckiego pośrednika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki dodatkowe, tj. koszt obsługi celnej oraz koszty ubezpieczenia i transportu, wchodzą do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki dotyczące obsługi celnej, koszty transportu i ubezpieczenia nie wchodzą do podstawy opodatkowania, gdyż nie były pobrane przez dostawcę towarów, lecz firmy pośredniczące w dostawie. W Pana ocenie, za podstawę opodatkowania przedmiotowego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy uznać cenę nabycia tych towarów, a więc cenę określoną w fakturze wystawionej przez sprzedawcę, powiększoną o kwotę cła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 ustawy określa, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W art. 8 ust. 1 ustawy postanowiono, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl postanowień art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis ust. 1 – na podstawie ust. 2 powołanego artykułu – stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:



1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a – z zastrzeżeniem art. 10;


2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.



1. z zastrzeżeniem art. 10.

Natomiast w oparciu o art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W świetle art. 31 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

W ust. 2 tego artykułu podano, że podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Stosownie zapisów ust. 5 omawianego artykułu, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie nabycia tych towarów. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Treść powołanego wyżej art. 32 ust. 2 ustawy wskazuje, że do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy doliczyć tylko te wydatki dodatkowe (np. prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia), które są pobierane przez dostawcę tych towarów, tj. podmiot, który sprzedał towar.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że będąc czynnym podatnikiem VAT UE, nabył Pan od kontrahenta chińskiego materiały do produkcji w postaci łączników i kolanek gazowych. Towary te zostały dopuszczone do obrotu na terenie Unii Europejskiej poprzez odprawę celną. Odprawy celnej dokonał, na podstawie pisemnego upoważnienia, niemiecki przedstawiciel fiskalny, posiadający NIP z przedrostkiem DE. W związku z powyższym otrzymał Pan fakturę wystawioną w dniu 18 lutego 2011 r., w której przedstawiciel podatkowy wykazał kwotę zapłaconego cła oraz koszty obsługi celnej. Towary zostały zgłoszone do oclenia na podstawie faktury zakupu wystawionej w dniu 30 grudnia 2010 r. przez chińskiego kontrahenta w walucie USD. Następnie zostały przetransportowane do Polski. Fizycznie otrzymał Pan towar w dniu 19 lutego 2011 r. Kosztami całego transportu, tj. z Chin do Hamburga i dalej z Hamburga do miejsca przeznaczenia, jak również ubezpieczeniem krajowym i zagranicznym, obciążyła Pana polska firma transportowa, wystawiając fakturę VAT. Do podstawy opodatkowania doliczono wartość zapłaconego cła.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stanowiła cena ich nabycia określona w fakturze wystawionej przez kontrahenta z Chin, powiększona o należne cło ujęte w fakturze otrzymanej od niemieckiego przedstawiciela podatkowego. Natomiast koszty związane z obsługą celną pobierane przez przedstawiciela podatkowego oraz koszty ubezpieczenia i transportu pobierane przez polską firmę transportową, nie powiększały podstawy opodatkowania tego nabycia.

Nadmienia się, iż w niniejszej interpretacji indywidualnej nie dokonano oceny prawnej kwestii sposobu udokumentowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, kursu stosowanego do przeliczania na złote kwot określonych w walucie obcej, wykazania WNT w deklaracji podatkowej i informacji podsumowującej oraz importu usług dotyczących obsługi celnej, z uwagi na fakt, iż nie przedstawiono w tym zakresie stanowiska oraz nie postawiono pytania.

Natomiast kwestia dotycząca momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-530b/11/AW.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.