Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB5/423-351/11-2/AS
Data
2011.07.06
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
agencja
agent ubezpieczeniowy
koszt
moment
podatek
pośrednictwo
prowizje
rozpoznanie
składki
towarzystwa ubezpieczeniowe
ubezpieczenia
Istota interpretacji
Czy w opisanym stanie faktycznym prawidłowy jest sposób rozpoznania przez Towarzystwo kosztów uzyskania przychodów z tytułu:a) prowizji agencyjnych wyliczanej jako procent składki przypisanej - w momencie ujęcia przychodu z tytułu składki zarobionej,b) dodatkowych prowizji, nie związanych z konkretnymi składkami, w momencie ich poniesienia?
Wniosek ORD-IN
499 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Ubezpieczyciela, przedstawione we wniosku z dnia 04.04.2011 r. (data wpływu 11.04.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu: - prowizji agencyjnych – jest nieprawidłowe,
- dodatkowych prowizji, nie związanych z konkretnymi składnikami w momencie ich poniesienia – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 11.04.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowizji agencyjnych oraz dodatkowych prowizji, nie związanych z konkretnymi składnikami w momencie ich poniesienia.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca - Towarzystwo Ubezpieczeń (zwane dalej: „Towarzystwem) prowadzi działalność Ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczeń na życie. Towarzystwo rozpoznaje przychód należny z tytułu składki Ubezpieczeniowej w okresie, w którym składka jest należna bez względu na to, czy kwoty te odnoszą się w całości lub części do przyszłych okresów sprawozdawczych, przy czym Towarzystwo jest zobowiązane do utworzenia rezerwy techniczno-ubezpieczeniowej (umożliwiającej rozliczenie w czasie przychodów z tytułu składki przypisanej proporcjonalnie do okresu, za jaki składka została przypisana) i zaliczenia powyższej rezerwy do kosztów uzyskania przychodów w dniu jej utworzenia. Następnie, w kolejnych okresach Towarzystwo dokonuje zmiany stanu rezerwy składek. Kwota stanowiąca równowartość zmniejszenia stanu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych jest w zakładach ubezpieczeń przychodem w wysokości odpowiadającej zmniejszeniu tych rezerw. W ramach prowadzonej działalności, w celu uzyskania przychodów z tytułu składek ubezpieczeniowych Towarzystwo korzysta z usług pośredników ubezpieczeniowych (brokerów, agentów, ... itp.). Pośrednicy ubezpieczeniowi w zamian za prowizję wykonują szereg czynności mających na celu doprowadzenie do zawarcia przez Towarzystwo umowy z klientem. Koszty prowizji akwizycyjnej ustalane jako procent składki przypisanej traktowane są przez Towarzystwo jako koszty bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodu z tytułu składki zarobionej. W związku z faktem, że zarachowane memoriałowo koszty prowizji akwizycyjnych dotyczą całego okresu, za jaki składka jest należna, a Towarzystwo zobligowane odrębnymi przepisami tworzy rezerwę składek umożliwiającą rozłożenie w czasie przychodów z tytułu składek przypisanych proporcjonalnie do okresu, na jaki składka została przypisana (lub proporcjonalnie do przewidywanego ryzyka w przypadku umów, których ryzyko nie jest rozłożone równomiernie), koszty tego rodzaju prowizji dla celów rachunkowych, jak i podatkowych są rozliczane w czasie poprzez ich aktywowanie. W określonych przypadkach pośrednicy mogą otrzymywać także dodatkowe prowizje, które nie są związane z konkretnymi składkami wynikającymi z umów ubezpieczeniowych (dalej: „Dodatkowe prowizje”). Dodatkowe prowizje Towarzystwo traktuje jako koszty pośrednio związane z uzyskanym przychodem i zalicza do kosztów podatkowych w momencie ich poniesienia. Zobowiązanie wobec pośredników z tytułu prowizji po zarachowaniu wykazywane jest w pozycji pasywów bilansu – „Zobowiązania wobec pośredników ubezpieczeniowych”.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w opisanym stanie faktycznym prawidłowy jest sposób rozpoznania przez Towarzystwo kosztów uzyskania przychodów z tytułu: - prowizji agencyjnych wyliczanej jako procent składki przypisanej - w momencie ujęcia przychodu z tytułu składki zarobionej,
- dodatkowych prowizji, nie związanych z konkretnymi składkami, w momencie ich poniesienia...
Zdaniem Wnioskodawcy:
Prawidłowe jest zaliczenie kosztów z tytułu prowizji agencyjnych naliczanych od składki przypisanej do bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 4 w powiązaniu z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i potrącaniu ich jednorazowo w roku podatkowym, w którym Towarzystwo osiągnie odpowiadające tym kosztom przychody z tytułu składki zarobionej. Biorąc pod uwagę specyfikę działalności towarzystw ubezpieczeniowych ustawodawca zawarł w przepisach rachunkowych, jak również podatkowych szczególne uregulowania dotyczące zakładów ubezpieczeń. Między innymi przewidział możliwość podatkowego ujęcia w kosztach uzyskania przychodów - tworzonej przez zakłady rezerwy techniczno-ubezpieczeniowej, co ma służyć rzetelnemu i wiarygodnemu odzwierciedleniu w wyniku podatkowym przychodów z tytułu składki (rozpoznawanych w całości w okresie w którym składka jest należna) i kosztów wynikających z działalności towarzystwa ubezpieczeniowego. Koszty z tytułu prowizji akwizycyjnej jako bezpośrednie koszty akwizycji zarachowane powinny być memoriałowo w momencie rozpoznania przychodu z tytułu zmniejszenia stanu rezerwy składki. W związku z wykazywaniem przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, związane z nim koszty z tytułu prowizji akwizycyjnych potrącane są proporcjonalnie do okresu za jaki składka jest należna, czyli okresu, w którym wykazane są odpowiadające tym kosztom przychody w wysokości składki zarobionej, której wysokość odpowiada przychodowi ze zmniejszenia stanu rezerwy. Rachunkowo potrącenie kosztów prowizji agencyjnej dokonywane jest poprzez mechanizm zmiany stanu aktywowanych kosztów akwizycji. W konsekwencji zarówno w wyniku podatkowym, jak i księgowym przychód z tytułu składki, jak i koszty prowizji akwizycyjnej są wykazywane proporcjonalnie do okresu trwania umowy ubezpieczeniowej. W ocenie Towarzystwa brzmienie art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie momentu wykazywania kosztów uzyskania przychodów powoduje, że obowiązująca w rachunkowości zasada współmierności kosztów i przychodów znajduje także odzwierciedlenie na gruncie przepisów podatkowych. Reasumując, prowizje akwizycyjne należne pośrednikom powinny zostać rozpoznane jako koszt podatkowy w danym roku podatkowym w odpowiedniej części, w powiązaniu z przychodem z tytułu składki zarobionej uzyskanym przez Towarzystwo. Natomiast koszty dodatkowych prowizji niezwiązanych z konkretnymi składkami wypłacanych pośrednikom, z uwagi na brak możliwości wskazania bezpośredniego związku z określonym przychodem, powinny być zaliczane do kosztów pośrednio związanych z osiągnięciem przychodu i jako takie, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się: - w zakresie prowizji agencyjnych – za nieprawidłowe,
- w zakresie dodatkowych prowizji, nie związanych z konkretnymi składnikami w momencie ich poniesienia – za prawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Co istotne, z uwagi na zapis art. 15 ust. 4 i 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów dzieli się na koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami oraz koszty inne niż bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami (tzw. „koszty pośrednie”). W praktyce przyjmuje się, iż kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami są te, których poniesienie służy uzyskaniu określonego, konkretnego przychodu i przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Zatem do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami należą koszty określonego rodzaju w ramach prowadzonej przez podatnika działalności, także koszty związane z konkretnymi transakcjami składającymi się na tę działalność. Pozostałe koszty, o ile służą prowadzonej działalności i nie są enumeratywnie wymienione w katalogu art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, uznaje się za koszty pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem, rozpoznawane co do zasady w dacie poniesienia, a w przypadku kosztu przekraczającego rok podatkowy - uwzględnieniem długości okresu, którego dotyczą. Zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym Towarzystwo prowadzi działalność Ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczeń na życie. Towarzystwo rozpoznaje przychód należny z tytułu składki Ubezpieczeniowej w okresie, w którym składka jest należna bez względu na to, czy kwoty te odnoszą się w całości lub części do przyszłych okresów sprawozdawczych, przy czym Towarzystwo jest zobowiązane do utworzenia rezerwy techniczno-ubezpieczeniowej (umożliwiającej rozliczenie w czasie przychodów z tytułu składki przypisanej proporcjonalnie do okresu, za jaki składka została przypisana) i zaliczenia powyższej rezerwy do kosztów uzyskania przychodów w dniu jej utworzenia. Następnie, w kolejnych okresach Towarzystwo dokonuje zmiany stanu rezerwy składek. Kwota stanowiąca równowartość zmniejszenia stanu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych jest w zakładach ubezpieczeń przychodem w wysokości odpowiadającej zmniejszeniu tych rezerw. W ramach prowadzonej działalności, w celu uzyskania przychodów z tytułu składek ubezpieczeniowych Towarzystwo korzysta z usług pośredników ubezpieczeniowych (brokerów, agentów, ... itp.). Pośrednicy ubezpieczeniowi w zamian za prowizję wykonują szereg czynności mających na celu doprowadzenie do zawarcia przez Towarzystwo umowy z klientem. Koszty prowizji akwizycyjnej ustalane jako procent składki przypisanej traktowane są przez Towarzystwo jako koszty bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodu z tytułu składki zarobionej. W związku z faktem, że zarachowane memoriałowo koszty prowizji akwizycyjnych dotyczą całego okresu, za jaki składka jest należna, a Towarzystwo zobligowane odrębnymi przepisami tworzy rezerwę składek umożliwiającą rozłożenie w czasie przychodów z tytułu składek przypisanych proporcjonalnie do okresu, na jaki składka została przypisana (lub proporcjonalnie do przewidywanego ryzyka w przypadku umów, których ryzyko nie jest rozłożone równomiernie), koszty tego rodzaju prowizji dla celów rachunkowych, jak i podatkowych są rozliczane w czasie poprzez ich aktywowanie. W określonych przypadkach pośrednicy mogą otrzymywać także dodatkowe prowizje, które nie są związane z konkretnymi składkami wynikającymi z umów ubezpieczeniowych (dalej: „Dodatkowe prowizje”). Dodatkowe prowizje Towarzystwo traktuje jako koszty pośrednio związane z uzyskanym przychodem i zalicza do kosztów podatkowych w momencie ich poniesienia. Zobowiązanie wobec pośredników z tytułu prowizji po zarachowaniu wykazywane jest w pozycji pasywów bilansu – „Zobowiązania wobec pośredników ubezpieczeniowych”. Należy zauważyć, że działalność ubezpieczeniowa obejmuje m. in. zlecanie na podstawie umowy agencyjnej zawartej z agentem ubezpieczeniowym wykonywanie czynności agencyjnych związanych z zawarciem lub wykonaniem umów ubezpieczenia, w związku z czym agenci ubezpieczeniowi (brokerzy, agenci, ... itp.) pełnią funkcje pośredników pomiędzy ubezpieczycielem a ubezpieczającym się wykonując szereg czynności mających na celu doprowadzenie do zawarcia przez Towarzystwo umowy z klientem. Zatem ponoszone przez ubezpieczycieli koszty prowizji agencyjnych (akwizycyjnych) oraz dodatkowych prowizji, które pośrednicy mogą otrzymywać w określonych przypadkach, należy uznać za związane z działalnością gospodarczą Towarzystwa koszty uzyskania przychodów. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają przy tym kryteriów, jakimi należy kierować się przy zaliczaniu konkretnych wydatków do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami albo do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami. Koszty pozostające w bezpośrednim związku przyczynowo – skutkowym z faktycznie otrzymanymi lub należnymi przychodami danego roku podatkowego, podlegającymi opodatkowaniu w tym roku, są kosztami uzyskania przychodu na podstawie przepisów art. 15 ust. 4, ust. 4b albo 4c ustawy. Natomiast koszty, które pozostają w innym niż bezpośrednim związku z przychodami powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów w roku ich poniesienia na podstawie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Klasyfikacja kosztów do wyżej wymienionych rodzajów kosztów uzyskania przychodu powinna odbywać się za każdym razem w oparciu o indywidualne cechy działalności podatnika, w ramach której wydatki te są ponoszone. Na podstawie zapisu art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, tj. koszty prowizji agencyjnych (akwizycyjnych) poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Uwzględniając powyższe należy wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia: - sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
- złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego
Natomiast w myśl art. 15 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie. Zaznaczyć należy, że zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym powyższe wyłączenia nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie. W oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny i przywołane przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że w sytuacji, gdy prowizja agencyjna dotyczy konkretnej umowy ubezpieczenia zawartej przez agenta ubezpieczeniowego, to może być uznana za koszt bezpośrednio związany z przychodem podatkowym (art. 15 ust. 4, ust. 4b albo 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) w roku, w którym osiągnięty został odpowiadający temu kosztowi przychód podatkowy. Wskazać przy tym należy na nieprawidłowość zaprezentowanego przez Towarzystwo poglądu w kwestii zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów prowizji agencyjnych wyliczanych jako procent składki przypisanej - w momencie ujęcia przychodu z tytułu składki zarobionej w momencie ujęcia przychodu z tytułu składki zarobionej. Bezsprzecznym jest bowiem, że koszty z tytułu prowizji agencyjnych związane są z przychodem z tytułu składek ustalanym na podstawie art. 12 ust. 3 i ust. 3a albo ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i kosztów tych nie należy w żaden sposób wiązać z przychodami z tytułu rozwiązania rezerw techniczno-ubezpieczeniowych określonymi w art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stanowią one odrębne kategorie podatkowe. Odnosząc się do powyższych ustaleń, zaprezentowany przez Towarzystwo sposób rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowizji agencyjnych wyliczanej jako procent składki przypisanej - w momencie ujęcia przychodu z tytułu składki zarobionej, należy uznać za nieprawidłowy.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowizji agencyjnych należało uznać za nieprawidłowe.
W odniesieniu do kosztów dodatkowych prowizji niezwiązanych z konkretnymi składkami wypłacanych pośrednikom i w związku z tym zakwalifikowanych do kosztów, które pozostają w innym niż bezpośrednim związku z przychodami należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są one potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Jeżeli prowizja agencyjna nie może być powiązana z konkretnym przychodem podatkowym (nie może być identyfikowana z konkretną umową ubezpieczeniową i kwotą składki dotyczącą tej umowy albo trwającą ochroną ubezpieczeniową w przypadku braku składki), to prowizja dla agenta powinna być zakwalifikowana do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodem podatkowym. Taka sytuacja może zaistnieć, jeżeli wynagrodzenia dla agentów ubezpieczeniowych są ustalane według parametrów określonych w umowie agencyjnej, niezależnie od wysokości osiągniętego przychodu podatkowego. W takim przypadku pomiędzy kosztem a przychodem można się doszukiwać tylko związku pośredniego. Nie będzie także wątpliwości co do uznania za koszty podatkowe wydatków związanych z działalnością ubezpieczyciela poniesionych, np. na pozyskanie przez agenta ubezpieczeniowego klienta w sytuacji, gdy umowa ubezpieczenia nie dojdzie do skutku. Wydatki niezwiązane z przychodami podatkowymi z konkretnych umów ubezpieczenia będą stanowiły koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami podatkowymi. Wydatki Towarzystwa z tytułu wypłat dodatkowych prowizji mogą więc stanowić koszty uzyskania przychodów jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodem. Jak wskazało Towarzystwo - wydatki te nie są bowiem związane z konkretnymi składkami wynikającymi z umów ubezpieczeniowych. Jeżeli Towarzystwo w dacie ponoszenia kosztu nie ma możliwości określenia wartości oraz daty powstania (powiększenia) przychodu z tytułu sprzedanej polisy w wyniku działania pośredników nie można określić, w jakim stopniu wykonywanie czynności pośredników wpłynie w konkretnych datach na osiągnięcie konkretnego przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wynagrodzenie dla pośredników na wypłatę dodatkowych prowizji może być zatem zakwalifikowane do kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami na podstawie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny i przywołane przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że wydatki Towarzystwa z tytułu wypłat dodatkowych prowizji, nie związanych z konkretnymi składnikami, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodem w momencie ich poniesienia. W powyższej kwestii zaprezentowany przez Towarzystwo sposób rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu dodatkowych prowizji, nie związanych z konkretnymi składkami, w momencie ich poniesienia należy uznać za prawidłowy.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu dodatkowych prowizji, nie związanych z konkretnymi składnikami w momencie ich poniesienia, należało uznać za prawidłowe.
Podsumowując, mając na względzie obowiązującą regulację prawną w opisanym stanie faktycznym stanowisko Wnioskodawcy prezentujące sposób rozpoznania przez Towarzystwo kosztów uzyskania przychodów z tytułu: - prowizji agencyjnych - w momencie ujęcia przychodu z tytułu składki zarobionej, należało uznać za nieprawidłowe,
- dodatkowych prowizji, nie związanych z konkretnymi składkami - w momencie ich poniesienia, należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
|