INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2011 r. (data wpływu 7 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności przemieszczenia towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika w celu wykonania na nim usług za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, a następnie ich wywozu na terytorium innego państwa Unii Europejskiej za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności przemieszczenia towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika w celu wykonania na nim usług za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, a następnie ich wywozu na terytorium innego państwa Unii Europejskiej za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest zarejestrowanym w Polsce oddziałem przedsiębiorstwa zagranicznego z siedzibą w Danii. Została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego, a także został jej nadany, m.in. polski NIP. Jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik VAT czynny, w tym również jako podatnik VAT UE.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą mieszczącą się wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorstwa zagranicznego i polegającą, m.in. na obróbce mechanicznej elementów metalowych, kuciu, prasowaniu, wytłaczaniu i walcowaniu metalu, produkcji konstrukcji metalowych i ich części. W ramach prowadzonej działalności m.in. dokonuje przemieszczenia w ramach jednego podmiotu stali zbrojeniowej z terytorium innego państwa UE (głównie Dania) na terytorium Polski, którą następnie poddaje obróbce (cięcie, gięcie). W momencie przemieszczenia na terytorium Polski Spółka nie wie, kiedy dana stal będzie poddawana obróbce. Czasami odbywa się to w ciągu 90 dni od przywozu, a czasami taka stal jest magazynowana przez kilka miesięcy, a dopiero w momencie kiedy jest zapotrzebowanie na taką stal, następuje jej przerób i wywóz powrotny. W związku z powyższym odliczanie 90 dni przez Spółkę następuje od daty przywozu stali na teren Polski. Jednocześnie w momencie przesunięcia stali na teren kraju w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia Spółka nie jest w stanie określić przeznaczenia przemieszczanej stali, tj. czy zostanie zużyta do produkcji sprzedanej na terytorium kraju, czy po wykonaniu cięcia i gięcia zostanie wywieziona do odbiorcy ostatecznego ulokowanego w innym kraju UE lub powrotnie przesunięta na teren Danii, z którego została przywieziona. Jednostka macierzysta obciąża Spółkę wartością przesuniętej stali na podstawie faktury wewnętrznej, która jest podstawą do wykazania przez Spółkę wewnątrzwspólnotowego nabycia tej stali.

Przerobiona przez Spółkę stal jest:

• dostarczana do podmiotu trzeciego na terenie Polski na podstawie polskiej faktury VAT wystawionej przez Spółkę;
• przemieszczana w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy do kontrahentów na terenie Danii lub innego państwa UE, przy czym obciążaną za daną dostawę jest jednostka macierzysta. Dostawa dokonywana jest za pośrednictwem zewnętrznych firm transportowych, które wykonują usługę na zlecenie jednostki macierzystej i za jej pośrednictwem Spółka otrzymuje potwierdzenie dostawy towaru do kontrahenta na terenie innego państwa członkowskiego UE w postaci CMR. Sprzedaż tych towarów na rzecz zagranicznych kontrahentów jest dokonywana przez jednostkę macierzystą.

Ponadto przedmiotem pojedynczej dostawy wewnątrzwspólnotowej towaru lub sprzedaży na terytorium kraju, tj. stali pociętej i pogiętej, mogą być jednocześnie zarówno towary uprzednio nabyte w Polsce, jak i przemieszczane w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia. Mogą one również pochodzić z różnych dostaw (dokonanych w różnym czasie). Uzależnione jest to od aktualnego zapotrzebowania na daną długość i średnicę stali.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka prawidłowo postępuje, wykazując przesunięcie w ramach jednego podmiotu, stali z innego państwa UE na teren Polski, jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów...
2. Czy Spółka prawidłowo postępuje, wykazując przesunięcie z Polski na teren Danii lub innego państwa UE w ramach jednego przedsiębiorstwa, stali pociętej i pogiętej, uprzednio przesuniętej z Danii na teren Polski w ramach tego przedsiębiorstwa i wykazanej jako wewnątrzwpólnotowe nabycie...

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 pkt 6 oraz art. 25 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, z ww. przepisów wynika, że aby przemieszczenie towarów z terytorium innego państwa UE do Polski uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów dokonane przez Spółkę w Polsce, konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:

1. towary wytworzone, wydobyte, nabyte (w tym również w ramach wrewnątrzwspólnotowego nabycia albo zaimportowane), muszą być w ramach przedsiębiorstwa prowadzonego przez podatnika podatku od wartości dodanej (w tym przypadku - przez Spółkę), przemieszczane z terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, na terytorium Polski;
2. przemieszczone towary muszą służyć działalności gospodarczej podatnika;
3. transport przemieszczanych towarów musi zakończyć się na terytorium Polski;
4. towary na których dokonuje się usług na rzecz jednostki macierzystej, nie zostały po dokonaniu tych usług z powrotem przemieszczone na terytorium, z którego zostały pierwotnie wywiezione wcześniej, niż po upływie 90 dni od daty wykonania usługi.

Zdaniem Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym, spełnione są wszystkie wspomniane przesłanki. Towary (stal) będą bowiem w pierwszej kolejności przywożone przez przewoźnika działającego na zlecenie jednostki macierzystej z innego państwa UE do magazynów Spółki na terytorium kraju. W Polsce (w tym magazynie) będą odpowiednio segregowane, cięte, gięte i następnie dostarczane ostatecznym odbiorcom w Polsce lub nastąpi wewnątrzwspólnotowa dostawa do kontrahentów na terenie innego kraju UE, w tym na teren tego państwa, z którego stal pierwotnie została wywieziona. W momencie przemieszczenia stali na terytorium Polski Spółka nie wie, kiedy dana stal będzie poddawana obróbce. Czasami odbywa się to w ciągu 90 dni od przywozu, a czasami taka stal jest magazynowana przez kilka miesięcy, a dopiero w momencie kiedy jest zapotrzebowanie na taką stal, następuje jej przerób. W związku z powyższym odliczanie 90 dni przez Spółkę następuje od daty przywozu stali na teren Polski. Jednocześnie w momencie przesunięcia stali na teren kraju w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia Spółka nie jest w stanie określić przeznaczenia przemieszczanej stali, tj. czy zostanie zużyta do produkcji sprzedanej na terytorium kraju, czy po wykonaniu cięcia i gięcia zostanie wywieziona do odbiorcy w innym kraju UE lub powrotnie przesunięta na teren Danii, z którego została przywieziona, do odbiorcy ostatecznego, tam ulokowanego.

Obciążaną za daną dostawę jest jednostka macierzysta na podstawie faktury wewnętrznej, wystawianej dla celów rozliczenia podatku oraz wewnętrznych rozliczeń z jednostką macierzystą. Transport dokonywany jest za pośrednictwem zewnętrznych firm transportowych, które wykonują usługę na zlecenie jednostki macierzystej i za jej pośrednictwem Spółka otrzymuje potwierdzenie dostawy towaru do kontrahenta na terenie innego państwa członkowskiego UE w postaci CMR. Sprzedaż tych towarów na rzecz zagranicznych kontrahentów jest dokonywana przez jednostkę macierzystą. Dlatego też, zdaniem Spółki, nastąpi w tym przypadku przesunięcie własnych towarów, traktowane w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dokonane przez jednostkę macierzystą z terytorium innego państwa UE do Polski, a następnie ich dostawa na terytorium kraju lub wewnątrzwspólnotowa dostawa do ostatecznych odbiorców na terytorium innego państwa UE, w tym na teren tego państwa, z którego stal pierwotnie została wywieziona (pod warunkiem, że nastąpi to nie wcześniej niż po 90 dniach od daty przywozu stali na teren Polski). Jeżeli powrotny wywóz przetworzonych towarów odbywa się z Polski na terytorium innego państwa UE, ale nie tego, z którego stal pierwotnie została wywieziona, okres wyczekiwania 90 dni od daty wykonania usługi dla uznania jej sprowadzenia za wewnątrzwspólnotowe nabycie, nie jest potrzebny.

Ponieważ towary będą służyć działalności gospodarczej podatnika, tzn. będą przez Spółkę sprzedane w ramach tej działalności, a ich transport zakończy się w Polsce, w ocenie Spółki, w omawianym przypadku zostaną spełnione wszystkie wspomniane powyżej przesłanki dla zastosowania przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tzn. dla uznania, że mamy w tym przypadku do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, dokonanym przez Spółkę w Polsce. W konsekwencji, Spółka powinna rozliczyć podatek z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia (przesunięcia własnych towarów) z innego państwa UE do Polski, a następnie z tytułu krajowej dostawy towarów do ostatecznych nabywców lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów należących do jednego przedsiębiorcy.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka powołała stanowiska zaprezentowane przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych np. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2009r., (sygn. IPPP2/443-61 7/09-2/SAP) oraz z dnia 16 czerwca 2010 r. (sygn. IPPP3/443-322/10-2/KT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy, przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy na towarach mają zostać na terytorium kraju wykonane usługi na rzecz tego podatnika, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 90 dni od dnia wykonania usługi, z powrotem przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione.

W przypadku gdy ustaną okoliczności, o których mowa w ust. 1, przemieszczenie towarów uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (ust. 2 ww. artykułu).

Stosownie do treści art. 13 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na podstawie ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się przemieszczenie towarów z terytorium kraju w wykonaniu dostawy towarów na terytorium innego państwa Unii Europejskiej. Za wewnątrzwspónotową dostawę uznaje się również przemieszczenie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Istotne jest to, aby towar ten został w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa na terytorium kraju wytworzony, wydobyty, nabyty, w tym także w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo importowany.

Biorąc pod uwagę treść wniosku oraz brzmienie powołanych przepisów stwierdzić należy, że opisane we wniosku przemieszczenie towarów należących do jednostki macierzystej z terytorium Dani do Spółki w Polsce, w celu wykonania na nich usług należy uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Należy jednak podkreślić, że istotne jest to w jakim terminie po wykonaniu usługi (a nie jak wskazuje Spółka po wywozie) oraz dokąd przetworzone towary zostaną wywiezione. W przypadku, gdy w terminie 90 dni od dnia wykonania usługi, część towarów zostanie z powrotem przemieszczona na terytorium Danii, przemieszczenie tej części towarów, mając na względzie treść art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku do towarów i usług, nie może być uznane za wewnatrzwspólnotowe nabycie.

W konsekwencji powyższych stwierdzeń wywóz towarów po przetworzeniu na terytorium innych państw Unii Europejskiej uznać należy za wewnątrzwspólnotową dostawę. Odpowiednio również powrotny wywóz takich towarów na terytorium Danii, w terminie 90 dni od dnia wykonania usługi, w kontekście treści art. 13 ust. 3 ww. ustawy (nie wystąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów), nie może być uznany za wewnątrzwspólnotową dostawę. Mając na uwadze, że Spółka liczy wspomniany termin od dnia przywozu towarów, stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że pozostałe kwestie poruszone we wniosku zostały rozstrzygnięte w interpretacjach nr ITPP2/443-335a/11/AF oraz ITPP2/443-335c/11/AF do ITPP2/443-335d/11/AF.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.