INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22.03.2010r. (data wpływu 31.03.2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży towarów dokonywanej przez Spółkę na rzecz polskich kontrahentów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.03.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży towarów dokonywanej przez Spółkę na rzecz polskich kontrahentów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podmiotem z siedzibą w Niemczech, utworzonym i działającym na podstawie przepisów prawa niemieckiego, który prowadzi działalność m.in. w zakresie sprzedaży kosmetyków (dalej: „towary”).

Spółka posiada w Polsce oddział (dalej: „Oddział”), utworzony na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (tj. Dz.U. z 2007r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.; dalej: „ustawa o sdg”), który działa pod firmą S.D. GmbH Sp. z o.o. Oddział w Polsce.

Spółka jest zarejestrowana dla potrzeb VAT zarówno w Polsce, jak i w Niemczech. Rejestracja Spółki dla potrzeb VAT w Polsce została dokonana w związku z jej dotychczasową działalnością za pośrednictwem Oddziału. Ponieważ w świetle regulacji ustawy o sdg oraz ustawy o VAT, rejestracja oddziału zagranicznego przedsiębiorcy dla celów VAT jest traktowana jako równoznaczna z rejestracją tego przedsiębiorcy, Spółka dokonując rejestracji Oddziału - stała się automatycznie zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka zamierza zmienić dotychczasowy sposób (schemat) dokonywanych dostaw towarów na rzecz polskich nabywców.

Zgodnie z planowanym schematem, Oddział będzie odpowiedzialny za negocjacje warunków współpracy handlowej z nabywcami towarów oraz m.in. za reklamę towarów Spółki na rynku polskim, utrzymywanie oraz rozwijanie relacji handlowych Spółki z obecnymi, jak i potencjalnymi kontrahentami, itp.

Natomiast sprzedaż towarów na rzecz polskich kontrahentów będzie dokonywana bezpośrednio przez Spółkę.

Po otrzymaniu zamówień złożonych do Spółki przez polskich kontrahentów, towary będą transportowane z Niemiec do Polski. Transport dokonywany będzie przez zewnętrznych przewoźników, działających na zlecenie Spółki.

Towary w pierwszej kolejności będą zbiorczo (na podstawie zamówień od różnych polskich nabywców) przewożone w paletach z Niemiec na terytorium Polski do magazynu (platformy) firmy transportowej.

W magazynie tym towary będą segregowane na partie dla konkretnych nabywców, odpowiednio rozdzielane i każda partia towaru, w zależności od tego, dla którego nabywcy jest przeznaczona i w jakiej ten nabywca znajduje się lokalizacji, będzie przekazywana kolejnemu przewoźnikowi, załadowywana na odpowiedni środek transportu i dostarczana do nabywcy.

Koszty transportu zarówno z Niemiec do magazynu jak i z magazynu do ostatecznego odbiorcy, będzie ponosić Spółka.

W zaprezentowanym powyżej zdarzeniu przyszłym nie wystąpi żaden z przypadków wymienionych w art. 12 ustawy o VAT.

Mając na uwadze opisany powyżej stan faktyczny, Spółka zamierza dokonywać rozliczeń VAT z tytułu omawianych transakcji, w następujący sposób:

Przemieszczenie towarów z Niemiec do Polski (transport do magazynu firmy transportowej) Spółka uzna za przesunięcie własnych towarów w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji, Spółka rozliczy VAT z tytułu:

• wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej: „WDT”) na terytorium Niemiec zgodnie z niemieckimi przepisami w zakresie podatku od wartości dodanej, oraz
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej: „WNT”), o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT na terytorium Polski.
  
  

Następnie, Spółka rozliczy VAT z tytułu krajowej dostawy towarów na rzecz polskiego kontrahenta (według właściwej dla towarów stawki krajowej).

Z tytułu WNT Spółka wystawi fakturę wewnętrzną, natomiast z tytułu sprzedaży krajowej dokonywanej na rzecz polskich nabywców, Spółka wystawi fakturę VAT, z nazwą Spółki i jej niemieckim adresem, oraz z NIP nadanym w związku z wcześniejszą rejestracją Oddziału dla potrzeb VAT w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawiony przez Spółkę powyżej sposób rozliczeń VAT z tytułu omawianych transakcji jest prawidłowy z punktu widzenia polskich przepisów, tzn. czy Spółka powinna dla celów VAT uznać transakcje za:

• WNT (przemieszczenie własnych towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT)dokonane w Polsce, a następnie
• dostawę krajową na rzecz polskiego kontrahenta...
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki, zgodnie z polskimi przepisami w zakresie VAT, Spółka powinna potraktować transakcje opisane powyżej w punkcie I (zdarzenie przyszłe) w sposób wskazany w punkcie II (pytanie).

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 punkt 1 i 4 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in.:

• odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju;
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.
  
  

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 punkt 4 ustawy o VAT, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach WNT, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Z kolei stosownie do art. 25 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Z powołanych powyżej przepisów ustawy o VAT wynika zatem, że aby przemieszczenie towarów z terytorium Niemiec do Polski uznać za WNT dokonane przez Spółkę w Polsce, konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:

1. towary wytworzone, wydobyte, nabyte (w tym również w ramach WNT albo zaimportowane), muszą być w ramach przedsiębiorstwa prowadzonego przez podatnika podatku od wartości dodanej (w tym przypadku - przez Spółkę), przemieszczane z terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (z Niemiec), na terytorium Polski;
2. przemieszczone towary muszą służyć działalności gospodarczej podatnika;
3. transport przemieszczanych towarów musi zakończyć się na terytorium Polski.
   
   

W przedstawionym przez Spółkę zdarzeniu przyszłym, będącym przedmiotem niniejszego wniosku, zdaniem Spółki, spełnione zostaną wspomniane przesłanki.

Przede wszystkim należy podkreślić, że Spółka będąca podatnikiem podatku od wartości dodanej w Niemczech, nie będzie dostarczać towarów z Niemiec bezpośrednio ostatecznemu nabywcy w Polsce. Towary te (przeznaczone dla wielu nabywców) będą bowiem w pierwszej kolejności przywożone przez przewoźnika działającego na zlecenie Spółki z Niemiec do magazynu tego przewoźnika na terytorium kraju. Dopiero w Polsce (w tym magazynie) będą odpowiednio segregowane, załadowywane do kolejnych środków transportu (kolejnej firmy transportowej działającej również na zlecenie Spółki) i dopiero dostarczane ostatecznym nabywcom.

Dlatego też, zdaniem Spółki, nastąpi w tym przypadku przesunięcie własnych towarów, traktowane w rozumieniu ustawy o VAT jako WNT, dokonane przez Spółkę z Niemiec do Polski, a następnie ich dostawa na terytorium kraju.

Ponieważ towary będą służyć działalności gospodarczej podatnika (Spółki), tzn. będą przez Spółkę sprzedane w ramach tej działalności, a ich transport zakończy się w Polsce, w ocenie Spółki, w omawianym przypadku zostaną spełnione wszystkie wspomniane powyżej przesłanki dla zastosowania przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. dla uznania, że mamy w tym przypadku do czynienia z WNT dokonanym przez Spółkę w Polsce.

W konsekwencji, Spółka powinna rozliczyć VAT z tytułu WNT (przesunięcia własnych towarów) z Niemiec do Polski, a następnie z tytułu krajowej dostawy towarów do ostatecznych nabywców.

Spółka pragnie dodatkowo podkreślić, że podobne stanowisko zostało zaprezentowane przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych, wydanych na podstawie zbliżonych okoliczności faktycznych (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2009r., sygn.: IPPP2/443-617/09-2/SAP).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2007r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.). W myśl art. 4 ust. 1 powołanej ustawy, przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Natomiast oddział zdefiniowany został w art. 5 pkt 4 tejże ustawy, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. W oparciu o postanowienia zawarte w art. 86 ww. ustawy, oddział może wykonywać działalność wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych unormowań podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot – przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego.

Potwierdza to również regulacja zawarta w art. 88 zdanie pierwsze ww. ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie z którą przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że oddział nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. Przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. W związku z powyższym, mimo, iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, to podatnikiem podatku od towarów i usług, w zakresie czynności podlegających opodatkowaniu, pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Natomiast w oparciu o art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Powyższy warunek oznacza, iż przemieszczenie traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie tylko wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyły mu do wykonywania czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto, na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka, podmiot zagraniczny z siedzibą w Niemczech, posiada w Polsce Oddział utworzony na podstawie przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Spółka jest zarejestrowana dla potrzeb VAT zarówno w Polsce, jak i w Niemczech. Rejestracja Spółki dla potrzeb VAT w Polsce została dokonana w związku z jej dotychczasową działalnością za pośrednictwem Oddziału.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zamierza wprowadzić następujący sposób dokonywanych dostaw towarów na rzecz polskich nabywców: Oddział będzie odpowiedzialny za negocjacje warunków współpracy handlowej z nabywcami towarów oraz m.in. za reklamę towarów Spółki na rynku polskim, utrzymywanie oraz rozwijanie relacji handlowych Spółki z obecnymi, jak i potencjalnymi kontrahentami, itp. Natomiast sprzedaż towarów na rzecz polskich kontrahentów będzie dokonywana, jak wskazuje Wnioskodawca, przez Spółkę. Po otrzymaniu zamówień złożonych do Spółki przez polskich kontrahentów, towary będą transportowane z Niemiec do Polski. Transport dokonywany będzie przez zewnętrznych przewoźników, działających na zlecenie Spółki. Towary w pierwszej kolejności będą zbiorczo przewożone w paletach z Niemiec na terytorium Polski do magazynu firmy transportowej. Tam towary będą segregowane dla konkretnych nabywców i każda partia towaru, w zależności od tego, dla którego nabywcy jest przeznaczona i w jakiej ten nabywca znajduje się lokalizacji, będzie przekazywana kolejnemu przewoźnikowi, załadowywana na odpowiedni środek transportu i dostarczana do nabywcy. Koszty transportu zarówno z Niemiec do magazynu jak i z magazynu do ostatecznego odbiorcy, będzie ponosić Spółka.

Ponadto Spółka wskazuje, ze w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie wystąpi żaden z przypadków wymienionych w art. 12 ustawy o VAT.

Spółka zamierza dokonywać rozliczeń VAT z tytułu omawianych transakcji, w następujący sposób: przemieszczenie towarów z Niemiec do Polski (transport do magazynu firmy transportowej) Spółka uzna za przesunięcie własnych towarów w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji, Spółka rozliczy VAT z tytułu:

• wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na terytorium Niemiec zgodnie z niemieckimi przepisami w zakresie podatku od wartości dodanej, oraz
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT na terytorium Polski;
• następnie Spółka rozliczy VAT z tytułu krajowej dostawy towarów na rzecz polskiego kontrahenta (według właściwej dla towarów stawki krajowej).
  
  

Z tytułu WNT Spółka wystawi fakturę wewnętrzną, natomiast z tytułu sprzedaży krajowej dokonywanej na rzecz polskich nabywców, Spółka wystawi fakturę VAT, z nazwą Spółki i jej niemieckim adresem, oraz z NIP nadanym w związku z wcześniejszą rejestracją Oddziału dla potrzeb VAT w Polsce.

Należy w tym miejscu podkreślić, że z uwagi na fakt rejestracji Oddziału Spółki w Polsce oraz posługiwanie się przez Spółkę w wystawianych dla polskich kontrahentów fakturach polskim numerem NIP nadanym w związku z rejestracją Oddziału w Polsce w celu prowadzenia na terytorium kraju działalności za pośrednictwem Oddziału, należy uznać, że przedmiotowej sprzedaży krajowej dokonuje Oddział, tj. podmiot działający w imieniu Spółki na terytorium kraju, a nie Spółka, jako podatnik niemiecki.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że opisana dostawa towarów przez Spółkę w Niemczech do magazynów w Polsce, które to towary będą służyć działalności gospodarczej Spółki na terytorium kraju, wypełniać będzie przesłanki zawarte w ww. art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i stanowić wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, jako przesunięcie własnych towarów z Niemiec do Polski. Czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce zgodnie z powołanymi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Dokonując następnie sprzedaży przedmiotowych towarów w Polsce, Spółka powinna rozliczyć podatek VAT z tytułu dostawy krajowej rzecz polskich kontrahentów, według właściwej dla tych towarów stawki podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.