INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 06 lipca 2011r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 07 lipca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia sposobu płatności zaliczek oraz rozliczenia podatku po zakończeniu roku podatkowego przez Spółkę Przejmującą (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 lipca 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia sposobu płatności zaliczek oraz rozliczenia podatku po zakończeniu roku podatkowego przez Spółkę Przejmującą.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (jako tzw. Spółka Przejmująca) zamierza dokonać połączenia z drugim bankiem (tzw. Spółka Przejmowana) w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm. - zwany dalej „ksh") w drodze tzw. inkorporacji. Z uwagi na fakt, że Spółka Przejmująca jest 100% właścicielem Spółki Przejmowanej, nie dojdzie do wydania akcji wspólnikom Spółki Przejmowanej.

Połączenie obu ww. spółek zostanie rozliczone metodą łączenia udziałów (art. 44a ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.), dalej „ustawa o rachunkowości”). W związku z tym Spółka Przejmowana nie ma obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych, jak również nie powstanie obowiązek sporządzenia sprawozdania finansowego (art. 12 ust. 3 pkt 2 w zw. z art. 45 ust. 1 ustawy o rachunkowości). Zarówno Spółka Przejmująca, jak i Spółka Przejmowana posiadają status osoby prawnej, przy czym podlegają właściwości dwóch różnych organów podatkowych. Obie Spółki są podatnikami podatku dochodowego prowadzącymi księgi rachunkowe, a rok podatkowy przypada na rok kalendarzowy, przy czym Spółka Przejmująca dokonuje w ciągu roku podatkowego rozliczenia w oparciu o art. 25 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „updop”) - rozliczenie uproszczone, a Spółka Przejmowana w ciągu roku podatkowego odprowadza zaliczki zgodnie z art. 25 ust. 1 updop. Po inkorporacji Wnioskodawca, jako Spółka Przejmująca zachowa byt prawny, a Spółka Przejmowana zostaje rozwiązana bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z Rejestru Przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym oraz bez zamykania ksiąg rachunkowych Spółki Przejmowanej. W myśl art. 493 § 2 ksh połączenie następuje z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby, odpowiednio Spółki Przejmującej (dzień połączenia). Wpis ten wywołuje skutek wykreślenia Spółki Przejmowanej. Z uwagi na brak możliwości ustalenia przewidywanej daty wykreślenia i daty połączenia (tj. daty dokonania stosownego wpisu w Krajowym Rejestrze Sądowym) przyjmuje się, że wpis o połączeniu i wykreśleniu w KRS nastąpi w trakcie danego roku podatkowego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W jaki sposób Wnioskodawca (Spółka Przejmująca) winna płacić zaliczki ustalone w sposób określony w art. 25 updop w roku połączenia, a po zakończeniu roku podatkowego dokonać łącznego rozliczenia roku podatkowego, przy założeniu, że przejęcie dokonane jest bez zamykania ksiąg rachunkowych... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka Przejmująca nie utraci prawa do kontynuowania rozliczeń z właściwym dla niej Urzędem Skarbowym i będzie mogła nadal odprowadzać zaliczki w formie uproszczonej wyliczone w sposób określony w art. 25 ust. 6 updop i dopiero po zakończeniu roku podatkowego dokona łącznego rozliczenia roku podatkowego, z uwzględnieniem rozliczeń Spółki Przejmowanej dokonanych w oparciu o art. 25 ust. 1 updop do momentu wykreślenia tej Spółki z KRS (innymi słowy, złoży wspólne zeznanie CIT- 8), przy założeniu, że przejęcie dokonane jest bez zamykania ksiąg rachunkowych. Zgodnie z art. 494 ksh Spółka Przejmująca wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki Spółki Przejmowanej. Zasady sukcesji praw i obowiązków podatkowych w przypadku przekształceń podmiotów, które w różnych formach prowadzą działalność gospodarczą zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn zm., dalej „Ordynacja podatkowa”). Zgodnie z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek. W myśl art. 93 § 2 przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej. Przedmiotem następstwa podatkowego są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, przy czym zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, rozumie się przez to prawa i obowiązki zawarte we wszelkich aktach normatywnych prawa podatkowego, a więc przejęcie w 100% spółki prawa handlowego przez drugą spółkę prawa handlowego powoduje sukcesję podatkową praw i obowiązków określonych w updop. Zgodnie z art. 8 ust. 6 updop, który stanowi, że jeżeli z odrębnych przepisów wynika zamknięcie ksiąg rachunkowych (sporządzenie bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych.

Sukcesja podatkowa przez połączenie musi mieć swoje oparcie nie tylko w przepisach Ordynacji podatkowej, ale też w przepisach obowiązującego prawa, regulujących funkcjonowanie określonych kategorii podmiotów. Ponieważ przepis art. 93 § 2 Ordynacji podatkowej nie wskazuje momentu, w którym następuje sukcesja praw i obowiązków na gruncie prawa podatkowego, to zastosowanie znajdą w tym przypadku przepisy ksh dotyczące ustalenia momentu przejścia praw i obowiązków. Zatem z dniem wpisania połączenia spółek do Krajowego Rejestru Sądowego nastąpi faktyczne przejście praw i obowiązków ze Spółki Przejmowanej na Spółkę Przejmującą. Przedstawione powyżej połączenia spółek będą rozliczane dla celów księgowych zgodnie z metodą łączenia udziałów, na podstawie art. 44a ust. 2 w związku z art. 44c ustawy o rachunkowości. Zastosowanie metody łączenia udziałów do rozliczenia przeprowadzanych połączeń spółek będzie dopuszczalne na gruncie ustawy o rachunkowości, między innymi z racji tego, iż na skutek opisywanych połączeń nie nastąpi utrata kontroli nad nimi przez ich dotychczasowych udziałowców. Zgodnie z art. 12 ust. 3 pkt 2 ustawy o rachunkowości można nie zamykać i nie otwierać ksiąg rachunkowych w przypadku połączenia jednostek, gdy w myśl ustawy rozliczenie połączenia następuje metodą łączenia udziałów i nie powoduje powstania nowej jednostki. W związku z powyższym art. 8 ust. 6 updop nie znajdzie zastosowania dla takiego połączenia, ponieważ nie dojdzie do zamknięcia ksiąg rachunkowych podmiotów połączonych. Przepis art. 9 ust. 1 updop odnoszący się do prowadzenia ksiąg rachunkowych stwierdza jedynie, że podatnik powinien prowadzić księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami oraz w taki sposób aby zapewnić w niej wszystkie informacje niezbędne do określenia dochodu (przychodu), podstawy opodatkowania i podatku. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy nie dochodzi do zamknięcia ksiąg rachunkowych, co jest zgodne z przepisami ustawy o rachunkowości, Spółka Przejmująca dokonuje rozliczenia zobowiązań podatkowych w oparciu o dotychczas stosowane zasady tj. art. 25 ust. 6 updop. Z uwagi na fakt, iż żaden przepis prawa podatkowego, nie nakazuje zastosowania innego sposobu dokonania rozliczeń w ciągu roku podatkowego, w związku z tym, aż do jego zakończenia Wnioskodawca powinien rozliczać się z Urzędem Skarbowym w dotychczasowej wysokości i na dotychczasowych zasadach, tym bardziej, że obliczenie wysokości zaliczek w uproszczonej formie na rok podatkowy następuje w oparciu o rok poprzedni albo o w oparciu o rok poprzedzający poprzedni rok podatkowy, nie później jednak niż o 2 lata. Ponadto, podstawowymi warunkami jakie winien się kierować podmiot stosujący uproszczoną formę opodatkowania, zgodnie z art. 25 ust. 7 updop jest stosowanie tej formy przez cały rok podatkowy, wpłacać terminowo tak obliczone zaliczki na rachunek właściwego urzędu skarbowego, a po upływie roku podatkowego dokonać rozliczenia zgodnie z art. 27 updop. Po zakończeniu roku podatkowego kiedy to nastąpi zamknięcie ksiąg rachunkowych w oparciu o art. 9 w związku z art. 8 ust. 6 updop, Spółka Przejmująca obliczy, w sposób poprawny łączny dochód, podstawę opodatkowania oraz podatek należny i rozliczy go w zeznaniu rocznym CIT-8, składając je do właściwego miejscowo Urzędu Skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

Spółka przejmowana albo spółki łączące się przez zawiązanie nowej spółki zostają rozwiązane, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z rejestru. Połączenie następuje z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby, odpowiednio spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej (dzień połączenia). Wpis ten wywołuje skutek wykreślenia spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki (…) – art. 493 § 1 i § 2 Kodeksu spółek handlowych. Skutkiem takiego połączenia jest utrata podmiotowości przez spółkę przejmowaną, przy zachowaniu ciągłości prawnej i organizacyjnej spółki przejmującej, czyli Wnioskodawcy.

Przepis art. 494 § 1 Kodeksu spółek handlowych stanowi, iż spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki.

Na gruncie prawa podatkowego powyższa zasada sukcesji została wyrażona przez przepis art. 93 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), stanowiący, iż osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku przekształcenia innej osoby prawnej, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki. Przepis ten stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych) – art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Tym samym, Spółka stanie się następcą prawnym przejmowanej spółki kapitałowej i wstąpi we wszelkie prawa i obowiązki (również podatkowe) podmiotu przejętego.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego, proces łączenia się spółek przez przejęcie będzie związany z sukcesją podatkową Spółki Przejmującej. Skutkiem takiego połączenia jest utrata podmiotowości prawnej przez Spółkę Przejmowaną, natomiast Spółka Przejmująca nie traci swej podmiotowości prawnej, zachowując tym samym ciągłość prawną i organizacyjną, a zatem nie powstaje nowa jednostka.

Zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „updop”), jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. Zasady dotyczące prowadzenia ksiąg rachunkowych reguluje ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm., dalej „ustawa o rachunkowości”).

Stosownie do art. 12 ust. 2 pkt 4 ustawy o rachunkowości, księgi rachunkowe zamyka się w jednostce przejmowanej na dzień przejęcia tej jednostki przez inną jednostkę, tj. na dzień wpisu do rejestru tego połączenia, nie później niż w ciągu trzech miesięcy od zaistnienia tych zdarzeń. Jednakże można nie zamykać i nie otwierać ksiąg rachunkowych w przypadku połączenia jednostek, gdy rozliczenie przejęcia następuje metodą łączenia udziałów i nie powoduje powstania nowej jednostki (art. 12 ust. 3 ustawy o rachunkowości).

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do zamknięcia ksiąg rachunkowych Spółki Przejmowanej, gdyż połączenie nastąpi metodą łączenia udziałów. W takiej sytuacji, gdy nie istnieje obowiązek zamykania ksiąg rachunkowych Spółki Przejmowanej przed upływem, przyjętego przez Spółkę Przejmowaną i Spółkę Przejmującą, roku podatkowego, to z art. 8 ust. 6 updop wynika, że spółki te nie kończą z chwilą zarejestrowania połączenia, roku podatkowego i sytuacja ta nie skutkuje obowiązkiem rozliczenia podatku dochodowego.

Jak stanowi art. 25 ust. 1 updop, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3 - 6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące. Zasady stosowania uproszczonej formy opłacania zaliczek na podatek dochodowy, uregulowane zostały w art. 25 ust. 6 – 10 updop.

Stosownie do przepisu art. 25 ust. 6 updop, podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

Możliwość dokonywania wpłat zaliczek miesięcznych w uproszczonej formie dotyczy podatników kontynuujących działalność. Wynika to stąd, że wysokość ryczałtowej zaliczki na podatek uzależniona jest od podatku wykazanego we wcześniejszych zeznaniach. Wynosi ona równowartość 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w poprzednim roku podatkowym, a jeżeli z zeznania tego nie wynikał podatek należny, za podstawę do obliczenia wysokości zaliczki przyjmuje się zeznanie złożone w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata.

Z uproszczonej formy wpłacania zaliczek nie mogą skorzystać podatnicy, którzy:

• nie wykazali podatku należnego w żadnym z zeznań złożonych w ciągu dwóch lat podatkowych, poprzedzających dany rok podatkowy, albo
• rozpoczęli działalność w danym lub poprzednim roku podatkowym.
  
  

Poza tym wymogiem przepisy ustawy nie formułują żadnych szczególnych warunków dla skorzystania z uproszczonej formy wpłaty zaliczek na podatek. W szczególności ustawodawca nie przewidział utraty przez podatnika prawa do uzyskanej wcześniej możliwości rozliczania zaliczek na podatek w formie uproszczonej, ani zmiany jej wysokości w przypadku łączenia z innym podmiotem. Oznacza to, że podatnik, który nabył prawo do opłacania zaliczek na podatek dochodowy w uproszczonej formie w określonej wysokości (1/12 wysokości podatku należnego wykazanego w zeznaniu rocznym złożonym w roku poprzedzającym rok podatkowy) opłaca je w tej samej wysokości do końca roku podatkowego, niezależnie od zdarzeń gospodarczych, jakie w tym okresie wystąpiły. Powyższe wynika z treści art. 25 ust. 7 pkt 2 updop, zgodnie z którym podatnicy, którzy wybrali formę wpłacania zaliczek na zasadach określonych w ust. 6 i 6a, są obowiązani stosować tę formę wpłacania zaliczek w całym roku podatkowym.

Przypadki, w których ustawodawca przewidział zmianę wysokości zaliczki na podatek opłacanej w uproszczonej formie określone zostały w art. 25 ust. 9 i ust. 10 updop, a mianowicie wysokość zaliczki na podatek zmienia się, gdy podatnik złoży korektę zeznania stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki płaconej w uproszczonej formie lub gdy organ podatkowy wyda decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego inną niż wykazana w tym zeznaniu.

W świetle powołanych przepisów ustawy podatkowej brak jest podstaw prawnych do przyjęcia innej formy wpłacania zaliczek niż stosowana przez Spółkę jeszcze przed momentem połączenia. Przepisy ustawy podatkowej poza formalnym obowiązkiem zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o chęci skorzystania z uproszonej formy zaliczek nie formułują żadnych innych warunków, co do skorzystania z takiego systemu wpłaty. Tym bardziej nie przewidują sytuacji, w której podatnik mógłby zostać pozbawiony uzyskanego wcześniej prawa do rozliczania się w uproszczonej formie.

W związku z tym, jeżeli w wyniku zastosowania metody łączenia udziałów, nie zostaną zamknięte księgi Spółki Przejmowanej, również i jej rok podatkowy nie ulega zakończeniu. W zależności od tego, czy Spółka Przejmowana zamyka, czy nie zamyka ksiąg rachunkowych, wiążą się określone konsekwencje dla Spółki Przejmującej. Koniec roku podatkowego Spółki Przejmowanej rodzi obowiązek złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego w roku podatkowym i zapłaty wynikającego z niego podatku (art. 27 ust. 1 updop). Spoczywa on na Spółce Przejmującej, co jest konsekwencją określonej w art. 93 § 2 Ordynacji podatkowej zasady sukcesji podatkowej. Ostateczne rozliczenie podatku dochodowego nastąpi w zeznaniu za rok podatkowy złożonym przez Spółkę Przejmującą.

Zasady i terminy dotyczące składania zeznania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych, a także związany z nim obowiązek zapłaty podatku zostały uregulowane w art. 27 ust. 1 updop. W myśl tego przepisu podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym – do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

W kontekście powyższego, ze względu na wskazaną w opisie zdarzenia przyszłego okoliczność, iż nie przewiduje się zamykania ksiąg rachunkowych przez Spółkę Przejmowaną, Wnioskodawca będzie zobowiązany wykazać osiągnięte w roku podatkowym przez siebie przychody i poniesione koszty łącznie z przychodami i kosztami Spółki Przejętej (jako sukcesor) w zeznaniu o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym (CIT-8). Reasumując, Spółka zobowiązana będzie do złożenia jednego zeznania podatkowego dotyczącego wysokości dochodu osiągniętego w roku podatkowym, zeznanie to powinno również zawierać przychody i koszty osiągnięte przez Spółkę Przejmowaną. Spółka Przejmująca jest uprawniona, na podstawie art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, do rozliczenia w zeznaniu rocznym zaliczek z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych zapłaconych przed momentem przejęcia przez Spółkę Przejętą. Zeznanie to należy złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu z punktu widzenia siedziby Spółki Przejmującej, w terminie przewidzianym do składania zeznań o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy podatkowe i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie nr 2, 3, 4) wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.