INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28.09.2011r. (data wpływu 04.10.2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 04.10.2011r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny

W dniu 06.04.2010 V. Sp. z o.o. zawarł umowę franczyzową z firmą X, na podstawie której franczyzobiorca prowadził salon V., zlokalizowany w Centrum Handlowym. Umowa najmu lokalu w wyżej wymienionym Centrum Handlowym została zawarta pomiędzy V właścicielem - L. w dniu 28 sierpnia 2008r. Franczyzobiorca prowadził w nim działalność na podstawie umowy podnajmu z dnia 6 kwietnia 2010, zawartej na okres obowiązywania Umowy Franczyzowej.

W dniu 27 czerwca 2011 r. zostało zawarte Porozumienie Warunkowe pomiędzy V i jego franczyzobiorą X. Na mocy postanowień tego Porozumienia V zobowiązało się m.in. do odkupienia od franczyzobiorcy jego własne środki trwałe, wymienione w załączniku 2 Porozumienia, w tym adaptację lokalu, której wartość zakupu wynosi 386.609,99 zł. netto. Ponadto postanowiono, że w związku z zakończeniem umowy franczyzowej przed terminem, zgodnie z § 3 Porozumienia, franczyzobiorca jest zobowiązany do zapłaty na rzecz V odszkodowania w kwocie 296.925,60 zł, płatnej w 30 równych ratach miesięcznych po 9.897,52 zł każda. Odszkodowanie będzie podwyższone o połowę kary poniesionej przez V. za wyjście z umowy najmu na lokal V. powyżej obecnie zakładanej kwoty 42.870,91 Euro.

V. zawarło także Aneks do Porozumienia w sprawie rozwiązania umowy najmu z dnia 16 sierpnia 2011r. na wypożyczenie za wynagrodzeniem Wynajmującemu (L) paneli ekspozycyjnych, zabudowy laboratorium oraz kaso-recepcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatek poniesiony na odkupienie adaptacji lokalu od podnajemcy własnego franczyzobiorcy można zaliczyć do kosztów uzasadnionych podatkowo...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem podatkowym są „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1”. Definicje tę traktuje się jako ogólną formułę obejmującą koszty związane z działalnością gospodarczą podatnika.

V. Sp. z o.o. uważa, że wydatek poniesiony na zakup adaptacji lokalu od fraczyzobiorcy stanowi podatkowy koszt uzyskania przychodu. Należy zauważyć, że V nie odkupuje inwestycji w obcych środkach trwałych tylko dokonuje zwrotu nakładów poniesionych przez franczyzobiorcę na dostosowanie lokalu do potrzeb prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Fakt, że nakłady te stanowią dla franczyzobiorcy inwestycję w obcy środek trwały, nie oznacza, że staną się one automatycznie środkiem trwałym dla V, tym bardziej, że spółka nie zamierza prowadzić w tym lokalu działalności gospodarczej i rozwiązała za porozumieniem umowę najmu z firmą L z dniem 31.08.2011 r.

Spółka uważa, że poniesiony wydatek na zwrot nakładów na adaptację lokalu do potrzeb prowadzenia działalności związany jest z własną działalnością gospodarczą, w tym prowadzoną za pośrednictwem sieci franczyzowej. Ponadto franczyzobiorca, od którego Spółka odkupuje adaptację lokalu, prowadzi jeszcze dwa inne salony V na zasadach franczyzy. Z tego punktu widzenia V traktuje zakup adaptacji lokalu jako wydatek związany z zachowaniem i zabezpieczeniem źródła przychodu, jakim jest dla Spółki działalność w innych salonach tego franczyzobiorcy. V zdecydowała się na rozwiązanie umowy franczyzowej i poniesienie w związku z tym dodatkowych kosztów, zgodnie z przywoływanym wcześniej Porozumieniem Warunkowym, kierując się rachunkiem ekonomicznym, aby bardziej racjonalnie wykorzystać posiadane zasoby w prowadzonej działalności.

Jednocześnie z zawartym w dniu 16 sierpnia 2011r. Aneksem do Porozumienia w sprawie rozwiązania umowy najmu z właścicielem firmą L., V. wypożyczy Wynajmującemu na okres do 61 dni tj. 01.09.2011r. najpóźniej 31.10.2011r. za kwotę 1000 zł. netto, pozostawione na ten czas w lokalu:

1. panele ekspozycyjne,
2. zabudowę laboratorium,
3. kaso-recepcję, które stanowią składniki adaptacji lokalu, spełniony więc został warunek poniesienia wydatku „w celu osiągnięcia przychodu” z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
   
   

Spółka zauważa, że poniesiony wydatek na zakup adaptacji lokalu nie mieści się w katalogu kosztów zawartych w art. 16 ust. 1 updop nie zaliczanych do kosztów uzyskania przychodu, a więc nie jest wykluczony.

Dodatkowo „Porozumienie Warunkowe, oprócz kosztów zawiera również przychody. W związku z tym niekonsekwencją byłoby przyjęcie, iż jeden składnik porozumienia (odszkodowanie) stanowi przychód podatkowy, inny natomiast (zakup „adaptacji lokalu”) wyłączony jest z kosztów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock