Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-932/12-3/AWa
z 7 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2012 r. (data wpływu 8 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia najwcześniejszego terminu do złożenia deklaracji VAT-7 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia najwcześniejszego terminu do złożenia deklaracji VAT-7.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w (…) powołując się na art. 99 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 12 § 3 Ordynacji podatkowej odmówił przyjęcia deklaracji VAT-7 za okres 12M09 złożonej elektronicznie z dniem 27 września 2012 r. i zwrócił się do podatnika o wycofanie i ponowne złożenie deklaracji w dniu 3 października 2012 r. Według interpretacji Urzędu Skarbowego w (…) najwcześniejszy, możliwy termin złożenia deklaracji, to pierwszy dzień po zakończeniu miesiąca za jaki została złożona deklaracja VAT-7.

W związku ze znaczącą kwotą zwrotu podatku VAT związaną ze sprzedażą wewnątrzwspólnotową powstały zator jest istotny dla podatnika i uniemożliwia płynne prowadzenie działalności handlowej.

Nadmienić należy, iż od dnia 27 września 2012 r. nie miały miejsca zdarzenia gospodarcze mające wpływ na złożoną deklarację.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy podatnik musi czekać do zakończenia miesiąca, aby móc złożyć deklarację VAT-7 za dany miesiąc?
2. Jaki jest najwcześniejszy, możliwy termin złożenia deklaracji VAT-7?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o art. 99 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 12 § 3 Ordynacji podatkowej, nie ma jednoznacznych przesłanek do ograniczania prawa podatnika do wcześniejszego złożenia deklaracji VAT-7, tj. przed zakończeniem miesiąca. Terminy określone w przepisach dotyczą dat granicznych dotyczących najpóźniejszego terminu złożenia deklaracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność wymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Ustawodawca na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, nałożył na podatników, o których mowa w art. 15, obowiązek składania w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowych za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W oparciu o ust. 2 powołanego wyżej artykułu, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

W przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej podatnicy nie mają obowiązku składania deklaracji, o których mowa w ust. 1 i 2, za okresy rozliczeniowe, których to zawieszenie dotyczy – art. 99 ust. 7a ustawy.

Szczegółowe zasady dotyczące zapłaty podatku uregulowane zostały w art. 103 ustawy.

W myśl art. 103 ust. 1 ustawy, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

W świetle art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są obowiązani rozliczać się z podatku od towarów i usług w okresach rozliczeniowych, którym jest miesiąc lub kwartał. W deklaracji VAT-7 wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja. Każda deklaracja odnosi się zatem do konkretnego, zamkniętego już okresu rozliczeniowego. W związku z powyższym, deklaracja musi uwzględniać stan faktyczny dotyczący sprzedaży i zakupów istniejących w momencie zamknięcia okresu rozliczeniowego. Stąd też, deklaracja VAT-7 dotyczy rozliczenia minionego miesiąca.

Na podstawie danych zawartych w deklaracjach (np. VAT-7, VAT-7K) podatnik ustala za dany okres rozliczeniowy:

• zobowiązanie podatkowe, które powinno być uiszczone na rachunek właściwego urzędu skarbowego,
• kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, (inaczej różnicę podatku należnego), co do której może żądać zwrotu na rachunek bankowy, bądź rozliczenia w następnych okresach rozliczeniowych.
  
  

Deklaracje te jednak określają także:

• kwotę podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług oraz
• kwotę podatku należnego od sprzedaży towarów i usług.
  
  

Porównanie dwóch ostatnich kwot podatku decyduje, czy podatnik zobowiązany będzie uiścić zobowiązanie podatkowe, czy też wystąpi u niego nadwyżka podatku naliczonego nad należnym.

Fakt, że pod koniec okresu rozliczeniowego nie miały miejsca zdarzenia, które mają wpływ na rozliczenie podatku od towarów i usług nie ma znaczenia w sprawie, bowiem istotne jest, aby rozliczenie w deklaracji dotyczyło zamkniętego, całego okresu rozliczeniowego, którym w podatku od towarów i usług jest miesiąc lub kwartał. Należy zaznaczyć, że od momentu złożenia rozliczenia liczony jest termin zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

Na złożenie deklaracji, po zakończeniu okresu rozliczeniowego podatnik ma 25 dni. Ostatecznym terminem do złożenia deklaracji jest bowiem odpowiednio 25. dzień miesiąca następującego po każdym okresie, czyli przy deklaracji VAT-7 po każdym miesiącu.

Wskazany wyżej termin należy liczyć zgodnie z ogólnymi zasadami wynikającymi z przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.).

I tak, stosowanie do art. 12 § 3 Ordynacji podatkowej, terminy określone w miesiącach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim miesiącu, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było - w ostatnim dniu tego miesiąca.

Natomiast, w myśl art. 12 § 5 ww. ustawy, jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy.

Jeżeli więc ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień tego terminu uważa się następny dzień roboczy.

Przepisy wskazują dość ogólnie, że deklaracje składa się za dany okres, co oznacza, iż należy uwzględnić w deklaracji wszelkie kwalifikowane zdarzenia, zaistniałe w danym okresie czasu. NSA w wyroku z dnia 17 lipca 1997 r., sygn. akt I SA/Ka 986/97 wskazał, iż „deklaracja podatkowa stanowi opis zdarzeń, zaistniałych w określonym przedziale czasowym, oceniany z punktu widzenia przepisów podatkowych w tym przedziale czasowym obowiązujących, a który w efekcie ma doprowadzić do wykonania przez podatnika obowiązku zapłaty podatku lub zrealizowania przez niego swego uprawnienia do uzyskania od organu podatkowego zwrotu podatku. Zarówno istnienie tego obowiązku, jak i powstanie uprawnienia ocenia się w oparciu o stan prawny istniejący w przedziale czasowym, z którym są związane”.

Przez zdarzenia kwalifikowane, tj. podlegające wykazaniu w deklaracji dla celów podatku VAT, rozumie się z jednej strony zdarzenia, które zainicjowały powstanie w danym okresie obowiązku podatkowego, z drugiej strony natomiast są to wszelkie zdarzenia, które uprawniają podatnika do obniżenia w rozliczeniu za tenże okres podatku należnego o podatek naliczony, bądź też zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy.

Jak stanowi art. 99 ust. 14 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3 i 8-11, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Realizując powyższą delegację ustawową, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.), w którym określił wzory deklaracji wraz z objaśnieniami dotyczącymi sposobu ich wypełnienia.

Stosownie do art. 3a § 1 Ordynacji podatkowej, deklaracje określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie § 3 mogą być składane za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Nadmienić należy, iż w myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-7 ustawy.

Z treści wniosku wynika, iż Zainteresowany w dniu 27 września 2012 r. złożył elektronicznie deklarację VAT-7 za okres 12M09 w związku ze znaczącą kwotą zwrotu podatku VAT związaną ze sprzedażą wewnątrzwspólnotową. Wnioskodawca nadmienia, że od dnia 27 września 2012 r. nie miały miejsca zdarzenia gospodarcze mające wpływ na złożoną deklarację.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz opisany przez Wnioskodawcę stan faktyczny należy stwierdzić, iż podatnicy składają deklaracje VAT za okresy rozliczeniowe, które w momencie złożenia deklaracji są już okresami zamkniętymi. Deklaracje muszą opierać się zatem na stanie faktycznym istniejącym na dzień zamknięcia okresu rozliczeniowego, którego deklaracja dotyczy. Dlatego też, deklaracja za dany miesiąc powinna zostać złożona do urzędu skarbowego nie wcześniej niż pierwszego dnia następującego po zakończeniu miesiąca za jaki została złożona, nie później jednak niż 25. dnia tego miesiąca.

Reasumując, Zainteresowany powinien czekać do zakończenia miesiąca (września), aby móc złożyć deklarację VAT-7 za dany miesiąc (wrzesień), gdyż najwcześniejszy, możliwy termin do jej złożenia to pierwszy dzień następujący po zakończeniu miesiąca za jaki została złożona, tj. 1 październik 2012 r.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie określenia najwcześniejszego terminu do złożenia deklaracji VAT-7. Kwestia dotycząca stanu faktycznego w zakresie wskazania czy stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…) jest zgodne z obowiązującymi przepisami, tj. czy złożenie deklaracji VAT-7 nie może być dokonane w miesiącu za jaki jest ona składana została rozstrzygnięta postanowieniem o odmowie wszczęcia postepowania nr ILPP1/443-932/12-2/AWa z dnia 7 stycznia 2013 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.