2019.02.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.534.2018.1.MT
z 26 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z póżn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2018 r. (data wpływu 25 października 2018 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.534.2018.2.MT z dnia 31 grudnia 2018 r. (data nadania 2 stycznia 2019 r., data odbioru 7 stycznia 2019 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.534.2018.3.MT z dnia 28 stycznia 2019 r. (data nadania 28 stycznia 2019 r., data odbioru 4 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

określenia źródła przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z podpisaniem aneksu do Umowy - jest nieprawidłowe,

powstania zakładu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - jest nieprawidłowe,

w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów (dochodów) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną i rezydentem podatkowym Niemiec. Wnioskodawca zawarł Umowę atypowej spółki cichej (dalej: „Umowa”) regulowanej przepisami prawa niemieckiego. Umowa została zawarta z Panami T H oraz P R (dalej: „Komandytariusz” lub „Komandytariusze”) będącymi Komandytariuszami spółki prawa niemieckiego i posiadającej zagraniczny Oddział na terenie Polski pod firmą R Spółka Komandytowa.

Jedynymi wspólnikami Spółki są Panowie T H oraz P R. Komandytariusze posiadają po 50% udziału w wynikach Spółki.

Zgodnie z Umową, Wnioskodawca posiada od dnia 1 lipca 2015 r. udział wynoszący 10% w udziale kapitałowym każdego z Komandytariuszy. Jak wynika z postanowień Umowy, Wnioskodawca, jako wspólnik cichy, posiada szereg uprawnień o charakterze nadzorczym, kontrolnym oraz informacyjnym. Wspólnik cichy wniósł jako świadczenie w zamian za przyznanie uczestnictwa w Spółce wkład, który wpływa do majątku każdego z Komandytariuszy. Wspólnik cichy posiada - w stosunkach wewnętrznych oraz co do wysokości swego udziału – udziały w zmianie wartości udziału głównego wspólnika w Spółce. Tym samym, Wspólnik cichy posiada udział (pośrednio) w wyniku, majątku i w cichych rezerwach Spółki. Majątek Spółki jest traktowany w stosunkach wewnętrznych jak majątek wspólny. W szczególności rozciąga się to na udział Wspólnika cichego w przyroście majątku oraz na ciche i jawne rezerwy Spółki głównej. W wypłatach zysku, pomniejszonych o należne podatki, pobieranych przez Komandytariuszy, Wspólnik cichy uczestniczył dotychczas w wysokości swojego udziału, tj. 10%. Komandytariusze są zobowiązani do przedstawienia Wspólnikowi cichemu zrozumiałego rozliczenia dokumentującego udział w zyskach lub stracie.

Umowa nie stanowi umowy spółki cywilnej w rozumieniu przepisów polskiego Kodeksu cywilnego, umowy spółki prawa handlowego w rozumieniu przepisów polskiego Kodeksu spółek handlowych, ani też innej umowy nazwanej na gruncie prawa polskiego. Umowa szczegółowo reguluje m.in.: zasady podziału zysków, wzajemne prawa i obowiązki stron oraz czas trwania spółki cichej. Spółka cicha jak i sama Umowa regulowana jest przepisami prawa niemieckiego.

Zyski Wspólnika cichego (Wnioskodawcy) rozliczane są w Polsce dla celów PIT jako przychody z działalności gospodarczej. Wnioskodawca, zgodnie z treścią art. 9a ust. 2 ustawy o PIT, złożył do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w Polsce oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej osiąganych poprzez Oddział prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Polski podatkiem liniowym. Od dochodów osiąganych poprzez Oddział, Wspólnik cichy odprowadza do polskiego urzędu skarbowego zaliczkę na PIT.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż intencją Wnioskodawcy oraz Komandytariuszy było przyznanie Wspólnikowi cichemu udziałów w Spółce a nie w udziale kapitałowym Komandytariuszy, Strony Umowy podpiszą aneks do Umowy ze skutkiem na dzień 1 lipca 2015 r. Zgodnie z zapisami w aneksie, Wspólnik cichy uczestniczy w zyskach i stratach Spółki w 10% a Komandytariusze w 45%.

Pismem z dnia 9 stycznia 2019 r. (data wpływu 18 stycznia 2019 r. ) Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny, wskazując że:

aneks do Umowy ze skutkiem na dzień 1 lipca 2015 r. jest prawnie skuteczny w świetle przepisów obowiązujących w Niemczech. Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym Niemiec, stale współpracującym z niemieckim doradcą podatkowym. Wnioskodawca otrzymał od niemieckiego doradcy podatkowego wyjaśnienie oraz zapewnienie, iż aneks do umowy ze skutkiem na dzień i lipca 2015 r. jest prawnie skuteczny w świetle przepisów obowiązujących w Niemczech. Jednocześnie, Wnioskodawca informuje, iż nie istnieją regulacje w niemieckim prawie zabraniające zawarcia aneksu do Umowy ze skutkiem na dzień 1 lipca 2015 r. W przeciwnym razie, strony nie powzięłyby takich działań. Podpisanie ww. aneksu ma na celu wdrożenie rozliczenia pomiędzy wspólnikami spółki komandytowej a Wnioskodawcą zgodnie z intencją Stron, tj. przyznanie Wspólnikowi cichemu udziałów w Spółce Komandytowej a nie w udziale kapitałowym Komandytariuszy. Stąd też, Strony Umowy podpiszą aneks do Umowy ze skutkiem na dzień 1 lipca 2015 r., który to jest prawnie skuteczny w świetle przepisów obowiązujących w Niemczech.

po podpisaniu aneksu do Umowy, ze skutkiem na dzień 1 lipca 2015 r., Wspólnik cichy uczestniczył będzie w zyskach i stratach Spółki Komandytowej proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału), tj. w 10% a Komandytariusze w 45%.

w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 1 Wnioskodawca pyta o sytuację mającą miejsce po podpisaniu aneksu do Umowy.

Pismem z dnia 8 lutego 2019 r. (data wpływu 15 lutego 2019 r. ) Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny, wskazując że w związku z podpisaniem aneksu do umowy Spółki Cichej ze skutkiem na dzień 1 lipca 2015 r. Wnioskodawca nie stał się komandytariuszem Spółki Komandytowej. Podpisanie ww. aneksu ma na celu wdrożenie sposobu rozliczeń pomiędzy wspólnikami spółki komandytowej, a Wnioskodawcą odpowiadającemu intencji Stron, tj. kalkulowanie zysków Wspólnika cichego od udziałów w Spółce Komandytowej a nie od udziału kapitałowego Komandytariuszy. Wnioskodawca wyraźnie zaznacza, że podpisanie aneksu ma na celu jedynie zmianę sposobu kalkowania zysków Wspólnika cichego bez zmian po stronie wspólników Spółki Komandytowej. Tytułem prawnym do uczestniczenia Wnioskodawcy w zyskach Spółki Komandytowej jest Umowa Spółki cichej. Umowa ta nie stanowi umowy spółki cywilnej w rozumieniu przepisów polskiego Kodeksu cywilnego, umowy spółki prawa handlowego w rozumieniu przepisów polskiego Kodeksu spółek handlowych, ani też innej umowy nazwanej na gruncie prawa polskiego. Umowa szczegółowo reguluje m.in.: zasady podziału zysków, wzajemne prawa i obowiązki stron oraz czas trwania spółki cichej. Spółka cicha jak i sama Umowa regulowana jest przepisami prawa niemieckiego.

Jednocześnie, Wspólnik cichy, w związku z zawarciem Umowy posiada na terytorium Polski zakład w rozumieniu art. 5a pkt 22 ustawy o PIT oraz art. 5 UPO z Niemcami. W konsekwencji, przychody (dochody) Wspólnika cichego, uzyskane z tytułu przystąpienia do Umowy, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce, w zakresie zysków przypisanych do Oddziału. Powyższe wnioski wynikają z faktu, iż w związku z posiadaniem statusu Cichego wspólnika, Wnioskodawca prowadzi w Polsce działalność gospodarczą ukierunkowaną na zysk poprzez prawo do zysków Oddziału przypadających Wspólnikowi cichemu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy przychody (dochody) Wnioskodawcy osiągane w związku z podpisaniem Umowy stanowią przychody (dochody) ze wspólnego przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 8 ustawy o PIT?
Czy w związku z zawarciem Umowy, Wnioskodawca posiada na terytorium Polski zakład w rozumieniu art. 5a pkt 22 ustawy o PIT oraz art. 5 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005 r. Nr 12, poz.90; dalej: „UPO z Niemcami”) a w związku z tym przychody (dochody) osiągane przez Wnioskodawcę poprzez Oddział prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Polski podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce, jako przychody z działalności gospodarczej?
Czy w związku z zawarciem aneksu do Umowy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż dochód wspólnika cichego należy kalkulować od wartości jego udziału tj. w 10% zysku Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy przychody (dochody) osiągane w związku z zawarciem Umowy stanowią jego przychody (dochody) ze wspólnego przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 8 ustawy o PIT.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z zawarciem Umowy i uzyskiwaniem przychodów z tytułu uczestnictwa w zyskach Spółki poprzez Oddział prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Polski, Wnioskodawca posiada na terytorium Polski zakład w rozumieniu art. 5a pkt 22 ustawy o PIT oraz art. 5 UPO z Niemcami.

W konsekwencji, przychody (dochody) osiągane przez Wnioskodawcę poprzez Oddział prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Polski podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce, jako przychody z działalności gospodarczej.

Ad. 3

Wnioskodawca zauważa, iż w związku z zawarciem aneksu do Umowy, prawidłowe jest stanowisko zgodnie z którym dochód wspólnika cichego należy kalkulować od wartości jego udziału, tj. w 10% zysku Spółki.

Uzasadnienie stanowiska w sprawie.

Ad. 1

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Powyższe zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną, (art. 8 ust. 2 ustawy o PIT).

Przepisy ustawy o PIT nie zawierają definicji pojęcia „wspólnego przedsięwzięcia”, o którym mowa w art. 8 ustawy o PIT. W praktyce pojęcie to rozumie się szeroko jako każdą działalność wykonywaną w ramach przedsięwzięcia o charakterze zarobkowymi, ujętą w pewne normy organizacyjne. Nie muszą to być jednakże ramy sztywne i zinstytucjonalizowane. Wystarczy, by pozwalały na sprawne przeprowadzenie przedsięwzięcia, osiąganie przychodów oraz rozliczenie zysków, przypadających każdemu z podmiotów w nim uczestniczących. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, do "wspólnego przedsięwzięcia" w rozumieniu art. 8 ustawy o PIT należy zaliczyć przedsięwzięcie realizowane na podstawie Umowy, ponieważ:

jest ono ukierunkowane na działalność zarobkową;

przyznaje uprawnienie do partycypowania w zyskach i stratach Spółki;

jest zorganizowane w stopniu pozwalającym na prowadzenie działalności gospodarczej poprzez Oddział na terenie Polski w celu osiąganiu przychodów.

Powyższe wnioski są także prezentowane przez organy podatkowe, które to potwierdzają, że dochody uzyskiwane na podstawie umowy spółki cichej, zawartej na gruncie prawa niemieckiego, stanowią dochody ze wspólnego przedsięwzięcia, opodatkowane zgodnie z art. 8 ustawy o PIT. Tytułem przykładu wskazać można na interpretację indywidualną Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 listopada 2011 r., nr ITB1/415-847/11/MR oraz na interpretację indywidualną Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 grudnia 2013 r., nr ILPB4/423-391/13-5/MC.

W związku z powyższym, przychody (dochody) Wnioskodawcy z tytułu zawarcia Umowy stanowią przychody (dochody), o których mowa w art. 8 ustawy o PIT, opodatkowane na zasadzie, samoobliczenia, tj. proporcjonalnie do posiadanego przez Wnioskodawcę prawa do udziału w zysku (udziału) w Spółce, wynikającego z Umowy i aneksu do Umowy.

Ad. 2

Na wstępie Wnioskodawca pragnie zauważyć, że art. 3 ust. 2a ustawy o PIT stanowi, iż osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie zaś do treści art. 4a ustawy o PIT, przepisy art. 3 ust. 1, la, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednocześnie, zgodnie z art. 5a pkt 22 ustawy o PIT zagraniczny zakład oznacza:

stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający miejsce zamieszkania na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych;

plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający miejsce zamieszkania na terytorium innego państwa;

osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje, chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska, stanowi inaczej.

W przedstawionym stanie faktycznym koniecznym jest odwołanie się do regulacji umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

W celu określenia czy Wnioskodawca w związku z zawarciem i realizacją Umowy spółki cichej posiada na terytorium Polski zakład w rozumieniu art. 5 ww. UPO z Niemcami istotne jest w pierwszej kolejności ustalenie kraju jej rezydencji, jako kraju w którym posiada nieograniczony obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 UPO z Niemcami, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

W świetle ww. przepisów, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że dla celów podatkowych Wnioskodawca jako niemiecki rezydent podatkowy, podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W myśl art. 7 ust. 1 UPO z Niemcami, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Zgodnie zaś z art. 5 ust. 1 UPO z Niemcami, „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe regulacje, uznać należy iż, Wnioskodawca w związku z zawarciem Umowy i uzyskiwaniem przychodów z tytułu uczestnictwa w zyskach Spółki poprzez Oddział prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Polski, posiada na terytorium Polski zakład w rozumieniu art. 5a pkt 22 ustawy o PIT oraz art. 5 UPO z Niemcami. W konsekwencji, przychody (dochody) osiągane przez Wnioskodawcę poprzez ww. Oddział podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

W doktrynie wskazuje się, że zakład powstaje gdy rezydent jednego państwa prowadzi w drugim państwie działalność na tyle istotną i mającą trwały związek z tym drugim państwem, że państwo, w którym jest prowadzona działalność, chce uczestniczyć w części zysków generowanych przez tego zagranicznego podatnika. Zyski Wnioskodawcy z tytułu uczestnictwa w zyskach Spółki poprzez Oddział prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Polski powinny podlegać opodatkowaniu w Polsce, gdyż to w Polsce jest realizowana działalność gospodarcza i w Polsce wykorzystany jest wkład Wnioskodawcy. Zatem to na terytorium Polski, a nie Niemiec, są podejmowane czynności, które generują dochody Wnioskodawcy i to tutaj jest jego przyczyna sprawcza. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 4 lipca 2013, sygn. akt II FSK 2200/11 pod pojęciem „terytorium, z którym wiąże się osiąganie dochodów” należy rozumieć miejsce, gdzie dokonują się czynności (lub położone są nieruchomości (źródło), które generują dochód i są jego przyczyną sprawczą”. Przyczyną sprawczą dochodów Wnioskodawcy jest natomiast działalność gospodarcza prowadzona poprzez Oddział na terytorium Polski. Jednocześnie, spółka cicha nie jest podatnikiem podatku dochodowego w Polsce. Podatnikami są bowiem każdorazowo strony Umowy, tj. wspólnicy spółki cichej na podstawie art. 8 ustawy o PIT. Tym samym, w braku opodatkowania Wnioskodawcy w odniesieniu do zysków spółki cichej, doszłoby do uszczuplenia należności budżetu państw w sposób nieuprawniony, albowiem to Polska jest źródłem dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej poprzez Oddział na terytorium Polski.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają również organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych wydanych na gruncie tzw. spółki cichej, w tym regulowanej przepisami prawa niemieckiego. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 14 marca 2013 r., nr ILPB4/423-419/12-8/DS, Minister Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, że: „(...) posiadanie udziału we wspólnym przedsięwzięciu (tu: Umowa spółki cichej), mającym na celu prowadzenie działalności zarobkowej na terenie Polski jest równoznaczne z posiadaniem przez Wspólnika cichego zakładu w Polsce i w konsekwencji prowadzi do opodatkowania dochodu z udziału we wspólnym przedsięwzięciu, jako dochodu z działalności gospodarczej, zgodnie z art. 7 umowy polsko-niemieckiej. Udział Wspólnika cichego we wspólnym przedsięwzięciu (tu: Umowa spółki cichej) konstytuuje w Polsce zakład, o którym mowa w art. 5 tej umowy (podkreśl. Wnioskodawcy) (...)”. Za przedsiębiorstwo umawiającego się państwa należy zatem uznać posiadanie przez wspólnika udziałów w zrzeszeniu osób (tu: w Umowie spółki cichej). Natomiast udział w zrzeszeniu będzie stanowił zakład, o którym mowa w art. 5 umowie polsko-niemieckiej, czyli stalą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa Wspólnika cichego. (?). Podsumowując, należy stwierdzić, iż dochód Wspólnika cichego z tytułu zawarcia ze Spółką Umowy spółki cichej podlegać będzie opodatkowaniu zgodnie z art. 7 umowy polsko-niemieckiej (podkreśl. Wnioskodawcy). Oznacza to, iż dochód Wspólnika cichego, który może być przypisany do Jego zakładu podlega opodatkowaniu w Polsce, na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych”.

Jednocześnie, mając na uwadze przywołane powyżej regulacje prawne, przychody Wnioskodawcy uzyskane poprzez Oddział prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Polski należy zakwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. Powyższe wnioski znajdują także aprobatę w stanowisku organów podatkowych. Jako przykład wskazać można interpretację indywidualną Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 listopada 2011 r, nr ITPB1/415-846/11/MR w której organ uznał, że: „(...) w sytuacji gdy wspólnikiem spółki cichej jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, a jej wkład do spółki związany jest z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą, uznać należy, iż przychody wspólnika cichego z udziału w zyskach przedsiębiorcy kwalifikowane są do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), tj. pozarolniczej działalności gospodarczej”.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 30 marca 2018 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.68.2018.2.KP), pośrednio także zaaprobował stanowisko Wnioskodawcy uznając, iż „(...) Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy wspólnikiem cichym wnoszącym wkład pieniężny jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej bądź osoba fizyczna, której wkład do spółki cichej nie ma związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (tj. zawarła umowę spółki cichej poza prowadzoną działalnością gospodarczą), przychód z tytułu udziału w zyskach spółki zakwalifikować należy jako przychód z kapitałów pieniężnych”.

Reasumując, w związku z zawarciem Umowy, Wnioskodawca posiada na terytorium Polski zagraniczny zakład w rozumieniu art. 5a pkt 22 ustawy o PIT oraz art. 5 UPO z Niemcami. Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 UPO z Niemcami, zyski zagranicznego zakładu podlegają opodatkowaniu w kraju, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza w formie zakładu. W konsekwencji, przychody (dochody) Wnioskodawcy, uzyskane poprzez Oddział prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Polski, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce jako przychody osiągane z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ad.3.

Z uwagi na brak ustawowych uregulowań umowy spółki cichej należy stwierdzić, że umowa ta jest jedną z tzw. umów nienazwanych. Zauważyć przy tym należy, że o rodzaju zawartej umowy nie decyduje nadana jej przez strony nazwa, lecz treść złożonych przy jej zawieraniu oświadczeń woli. Funkcjonowanie spółki cichej opiera się na wniesieniu przez wspólnika cichego, dysponującego majątkiem rzeczowym lub finansowym, wkładu na rzecz drugiego wspólnika (jawnego), prowadzącego przedsiębiorstwo lub inną działalność zarobkową we własnym imieniu. Wspólnik cichy w zamian za swój wkład uczestniczy w zyskach tej działalności, nie ujawniając się jednak na zewnątrz, nie mając też praw do majątku tej spółki. Udział wspólnika cichego nie prowadzi do utworzenia jakiegokolwiek rodzaju wspólnoty ze wspólnikiem jawnym - ani rzeczowej, ani majątkowej, ani osobowej. Wspólnik cichy nie odpowiada też za zobowiązania spółki wobec wierzycieli. Umowa zawarta na okoliczność zawiązania spółki cichej powinna regulować w swych postanowieniach wszelkie kwestie związane z relacjami pomiędzy Spółką a wspólnikiem cichym, w tym także kwestie dotyczące wysokości wartości jego udziału w zamian za wniesiony wkład.

Zasadę swobody umów przewiduje art. 353ˡ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. W myśl ww. przepisu - strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawmy według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie, ani zasadom współżycia społecznego. Z zasady tej wynika możliwość zawierania tzw. „umów nienazwanych”, tj. nieuregulowanych w ww. Kodeksie. Pamiętać przy tym należy, że treść dozwolonej umowy przez prawo wyznaczają postanowienia art. 56 i 58 Kodeksu cywilnego.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, iż intencją Wnioskodawcy oraz Komandytariuszy było aby udział wspólnika cichego był kalkulowany od zysków spółki a nie wkładów Komandytariuszy (co zostało odzwierciedlone w aneksie do Umowy) zysk Spółki należy rozliczyć, uwzględniając między stronami podział dochodów poprzez opodatkowanie u każdej ze stron jej rzeczywistego, faktycznego udziału w tych dochodach, proporcjonalnie do jej prawa do udziału w zysku. A zatem, zysk Wnioskodawcy powinien być kalkulowany od wartości jego udziału tj. w 10% zysku Spółki a nie od 10% zysku kapitałowego każdego z Komandytariuszy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

określenia źródła przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z podpisaniem aneksu do Umowy - jest nieprawidłowe,

powstania zakładu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - jest nieprawidłowe,

w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

Zgodnie przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 1a ww. ustawy precyzuje, że za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Z kolei art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 5a pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o zagranicznym zakładzie – oznacza to:

stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający miejsce zamieszkania na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający miejsce zamieszkania na terytorium innego państwa,

osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

W celu określenia czy Wnioskodawca w związku z zawarciem i realizacją umowy spółki cichej posiadać będzie na terytorium Polski zakład w rozumieniu art. 5 ww. umowy polsko-niemieckiej istotne jest w pierwszej kolejności ustalenie kraju jego rezydencji, jako kraju w którym posiada nieograniczony obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. umowy, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

W świetle ww. przepisów, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że dla celów podatkowych jako niemiecki rezydent podatkowy, podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W myśl art. 7 ust. 1 umowy polsko – niemieckiej, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Określenie zakładu zostało zdefiniowane w art. 5 ust. 1 ww. umowy, zgodnie z którym oznacza ono stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Określenie „zakład” obejmuje, zgodnie z ust. 2 tego artykułu w szczególności:

miejsce zarządu,
filię,
biuro,
fabrykę,
warsztat i
kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt b) i d) tej umowy, w rozumieniu niniejszej umowy, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej:

określenie „osoba” oznacza osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób;

określenia „przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa” i „przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa” oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie lub przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

Przechodząc na płaszczyznę przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018, poz. 1509, z późn. zm.) wskazać należy, że wniesienie przez wspólnika wkładu do spółki cichej należy rozpatrywać na gruncie podatku dochodowego jako udzielenie pożyczki, jeżeli przedmiotem wkładu są pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku.

W konsekwencji przychody wspólnika cichego, uzyskiwane z tytułu stosunku zobowiązaniowego spółki cichej, należy zaliczyć do przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako odsetki od pożyczki. Przychód z odsetek od pożyczek, zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym i stosownie do postanowień art. 41 ust. 4 ww. ustawy, pobierany jest przez płatnika.

Jeżeli więc wspólnikiem spółki cichej jest osoba fizyczna, która wniosła do tej spółki wkład pieniężny, który nie jest związany z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą, wówczas przychód z tytułu uczestnictwa w spółce cichej należy zakwalifikować na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychód z tytułu odsetek od pożyczek.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Natomiast art. 17 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy precyzuje, że: za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od pożyczek.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy wspólnikiem cichym wnoszącym wkład pieniężny jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (co ma miejsce w przypadku Wnioskodawcy) bądź osoba fizyczna, której wkład do spółki cichej nie ma związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (tj. zawarła umowę spółki cichej poza prowadzoną działalnością gospodarczą), przychód z tytułu udziału w zyskach spółki zakwalifikować należy jako przychód z kapitałów pieniężnych.

W myśl art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej.

Przy czym zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e (art. 30a ust. 6 ww. ustawy).

Z kolei w myśl art. 11 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia (art. 11 ust. 2 umowy).

Stosownie do treści art. 11 ust. 4 ww. umowy użyte w niniejszym artykule określenie ,,odsetki” oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Opłat karnych z tytułu opóźnionej zapłaty nie uważa się za odsetki w rozumieniu niniejszego artykułu.

W myśl art. 11 ust. 5 umowy postanowienia ustępów 1, 2 i 3 niniejszego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do odsetek, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność gospodarczą poprzez zakład tam położony, bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem lub stałą placówką. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

Uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, jeżeli płatnikiem jest osoba mająca
miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których powstało zobowiązanie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka (art. 11 ust. 6 w umowy).

Z powyższego wynika, że państwu, w którym powstają odsetki (w tym przypadku Rzeczpospolitej Polskiej), z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 11 ww. Umowy, przysługuje prawo do ich opodatkowania, zgodnie z prawem tego państwa. Jednocześnie przepis art. 11 ust. 2 Umowy przewiduje również ograniczenie tego opodatkowania w państwie źródła, a mianowicie podatek w ten sposób pobierany nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.

W celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 24 ust. 1 lit. b) umowy polsko-niemieckiej, na poczet niemieckiego podatku od dochodu zalicza się, z uwzględnieniem postanowień niemieckiego prawa o zaliczaniu podatku zagranicznego, podatek polski zapłacony zgodnie z prawem polskim i zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy od następujących rodzajów dochodu:

aa) dywidend, innych niż te, o których mowa w literze a) zdanie 2;

bb) dochodu, który może być opodatkowany w Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie artykułu 11 ustęp 2, artykułu 12 ustęp 2, artykułu 13 ustęp 2, artykułu 15 ustęp 3, artykułu 16 ustęp 1 i artykułu 17.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną i rezydentem podatkowym Niemiec. Wnioskodawca zawarł Umowę atypowej spółki cichej (dalej: „Umowa”) regulowanej przepisami prawa niemieckiego. Umowa została zawarta Komandytariuszami spółki prawa niemieckiego i posiadającej zagraniczny Oddział na terenie Polski. Zgodnie z Umową, Wnioskodawca posiada od dnia 1 lipca 2015 r. udział wynoszący 10% w udziale kapitałowym każdego z Komandytariuszy. Wspólnik cichy posiada - w stosunkach wewnętrznych oraz co do wysokości swego udziału – udziały w zmianie wartości udziału głównego wspólnika w Spółce. Tym samym, Wspólnik cichy posiada udział (pośrednio) w wyniku, majątku i w cichych rezerwach Spółki. W wypłatach zysku, pomniejszonych o należne podatki, pobieranych przez Komandytariuszy, Wspólnik cichy uczestniczył dotychczas w wysokości swojego udziału, tj. 10%. Komandytariusze są zobowiązani do przedstawienia Wspólnikowi cichemu zrozumiałego rozliczenia dokumentującego udział w zyskach lub stracie. Zyski Wspólnika cichego (Wnioskodawcy) rozliczane są w Polsce dla celów PIT jako przychody z działalności gospodarczej. Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż intencją Wnioskodawcy oraz Komandytariuszy było przyznanie Wspólnikowi cichemu udziałów w Spółce a nie w udziale kapitałowym Komandytariuszy, Strony Umowy podpiszą aneks do Umowy ze skutkiem na dzień 1 lipca 2015 r. Zgodnie z zapisami w aneksie, Wspólnik cichy uczestniczy w zyskach i stratach Spółki w 10% a Komandytariusze w 45%. Aneks do Umowy ze skutkiem na dzień 1 lipca 2015 r. jest prawnie skuteczny w świetle przepisów obowiązujących w Niemczech. Po podpisaniu aneksu do Umowy, ze skutkiem na dzień 1 lipca 2015 r., Wspólnik cichy uczestniczył będzie w zyskach i stratach Spółki Komandytowej proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału), tj. w 10% a Komandytariusze w 45%. w związku z podpisaniem aneksu do umowy Spółki Cichej ze skutkiem na dzień 1 lipca 2015 r. Wnioskodawca nie stał się komandytariuszem Spółki Komandytowej. Podpisanie ww. aneksu ma na celu wdrożenie sposobu rozliczeń pomiędzy wspólnikami spółki komandytowej, a Wnioskodawcą odpowiadającemu intencji Stron, tj. kalkulowanie zysków Wspólnika cichego od udziałów w Spółce Komandytowej a nie od udziału kapitałowego Komandytariuszy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że Wnioskodawca w związku z zawarciem umowy spółki cichej nie posiada na terenie Rzeczypospolitej Polskiej zakładu w rozumieniu art. 5a pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 5 umowy polsko-niemieckiej. Wnioskodawca nie jest traktowany jako przedsiębiorca. Zatem przychód Wnioskodawcy z tytułu uczestnictwa w niemieckiej spółce cichej na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zakwalifikować do przychodów z kapitałów pieniężnych, tj. odsetek od pożyczek, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą opodatkowania w tym przypadku jest przychód, który nie podlega pomniejszeniu o koszty jego uzyskania. Państwu, w którym powstają odsetki (w tym przypadku Polska), z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 11 ww. umowy, przysługuje prawo do ich opodatkowania, zgodnie z prawem tego państwa. Jednocześnie przepis art. 11 ust. 2 ww. umowy przewiduje ograniczenie tego opodatkowania w państwie źródła, a mianowicie podatek w ten sposób pobierany nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek. Uzyskane z tego tytułu przysporzenia majątkowe będą stanowić dla Wnioskodawcy przychody do wartości jego udziału 10%, o którym mowa w art. 8 powoływanej ustawy podlegające w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dochód z tytułu wypłaconych odsetek otrzymany przez Wnioskodawcę, rezydenta podatkowego Niemiec, będzie podlegał opodatkowaniu zarówno w państwie źródła (w Polsce) jak i w państwie zamieszkania (w Niemczech). W Niemczech, Wnioskodawca podwójnego opodatkowania uniknie stosując metodę wynikającą z treści art. 24 ust. 1 lit. b) umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin