Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.8.2019.3.JK
z 14 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 grudnia 2018 r. (data wpływu 9 stycznia 2019 r.), uzupełnionym 4 marca 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki z tytułu darowizny na rzecz pracowników Wnioskodawcy, będą stanowić koszty uzyskania przychodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki z tytułu darowizny na rzecz pracowników Wnioskodawcy, będą stanowić koszty uzyskania przychodu.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 26 lutego 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.8.2019.2.JK oraz 0115-KDIT2-2.4011.8.2019.3.MM, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 4 marca 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego:

Wnioskodawca – Spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji środków produkcji rolnej. Z okazji jubileuszu 30-lecia działalności Spółka zamierza obdarować pracowników kartami podarunkowymi, uprawniającymi do dokonania zakupów w określonych punktach handlowych (dalej: „Karty”). Intencją Spółki jest obdarować wszystkich pracowników. Wartość przekazywanej Karty będzie natomiast uzależniona od stażu pracy pracownika i stanowiska. Karty nie będą stanowiły dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę. Głównym celem przyznania Karty jest uczczenie jubileuszu Spółki oraz podkreślenie roli pracowników w całokształcie działalności Wnioskodawcy. Pracownicy nie są świadomi, że zostaną obdarowani Kartami. Podstawą przyznania Kart będzie odrębna uchwała Zarządu Spółki podjęta w związku z planowanymi obchodami jubileuszowymi. Uchwała ta, podjęta na okoliczność jubileuszu Wnioskodawcy, określi również zasady przyznawania Kart oraz ich wysokość. Przekazanie Kart odbędzie się niezależnie od wynagrodzenia wynikającego z wiążącego stosunku pracy. Wnioskodawca pozostaje względem obdarowanych płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy planowane wydatki na nabycie Kart będą kosztami podatkowymi jako koszty pozostające w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych)?

(Pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztami podatkowymi są koszty pozostające w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych; t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm.; dalej: „updop”). Należy więc za każdym razem rozważyć, czy wydatki na nabycie upominków będą miały taki związek. W dobie zmniejszającej się dostępności pracowników, w realiach gospodarki wolnorynkowej, której fundamentem jest konkurencja między podmiotami funkcjonującymi w obrocie gospodarczym, z pewnością zaufanie, marka, oraz rozpoznawalność są bardzo istotnymi czynnikami wpływającymi na pozycję firmy na rynku. Obdarowywanie prezentami niewątpliwie przyczynia się do budowania pozytywnych relacji i tym samym stanowi uhonorowanie wkładu pracowników w działalność Spółki, co również przekłada się na przychody osiągane przez jednostkę. Pod kątem związku przyczynowo-skutkowego z przychodami należy rozpatrywać wydatki na nabycie upominków dla pracowników. W ocenie Wnioskującego wydatki te mają więc na celu nie tylko wypełnienie wynikających z norm zwyczajowych zasad, ale również związane są z osiąganiem przychodów. W ocenie Wnioskującego, w tym przypadku, brak więc przeciwwskazań do zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych została wydana dnia 13 marca 2019 r. interpretacja indywidualna, Znak: 0115-KDIT2-2.4011.8.2019. 4.MM, w której uznano za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że dokonanie okazjonalnej darowizny na rzecz pracowników z tytułu okolicznościowego jubileuszu Spółki, nie będzie stanowiło przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia wynikającego ze stosunku pracy i w związku z powyższym na Wnioskodawcy - jako płatniku - nie będzie spoczywać obowiązek obliczenia oraz pobrania zaliczki na podatek dochodowy stosownie do art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.). Planowana darowizna Kart będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm., dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W myśl tego przepisu, wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie, zachowanie lub zabezpieczenie tego przychodu).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest zatem możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać, że wydatki na rzecz pracowników pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 14 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Wobec braku definicji „darowizny” w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, w celu rozstrzygnięcia, czy dana czynność stanowi darowiznę w rozumieniu ww. przepisu, należy odnieść się do ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1025 ze zm.; dalej: „Kodeks cywilny”), gdzie ww. pojęcie zostało uregulowane. Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, iż istotą darowizny jest bezpłatne świadczenie kosztem majątku darczyńcy. Aby uznać daną czynność za darowiznę, konieczne jest zatem wystąpienie dyspozycji majątkowej darczyńcy, prowadzące do zmniejszenia jego majątku. Z powyższego wynika, że darowizna ma charakter świadczenia nieodpłatnego i nieekwiwalentnego, które dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnej zobowiązującej. Nieodpłatność świadczeń oznacza, że darczyńca w zamian za uczynioną darowiznę nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili dokonania darowizny, ani w przyszłości.

Z treści przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza obdarować pracowników kartami podarunkowymi uprawniającymi do dokonania zakupów w określonych punktach handlowych. Karty te nie będą stanowiły dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę. Głównym celem przyznania Kart jest uczczenie jubileuszu Spółki oraz podkreślenie roli i uhonorowanie wkładu pracowników w całokształcie działalności Wnioskodawcy. Podstawą przyznania Kart będzie odrębna uchwała Zarządu Spółki podjęta w związku z planowanymi obchodami jubileuszowymi. Uchwała ta, podjęta na okoliczność jubileuszu Wnioskodawcy, określi również zasady przyznawania Kart oraz ich wysokość. Przekazanie Kart odbędzie się niezależnie od wynagrodzenia wynikającego z wiążącego stosunku pracy i nastąpi w drodze darowizny.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że planowana darowizna kart podarunkowych nie będzie mogła zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, z uwagi na treść art. 16 ust. 1 pkt 14 updop, który to przepis wyłącza z kosztów uzyskania przychodów m.in. darowizny poniesione na rzecz osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że planowane przez Wnioskodawcę wydatki na nabycie kart podarunkowych dla pracowników nie będą stanowiły kosztów podatkowych. Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.