Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.58.2019.2.ENB
z 2 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2019 r. (data wpływu 11 lutego 2019 r.), uzupełnionym w dniach 5 i 26 marca 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wypadkowej otrzymywanej z Niemiec - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 5 i 26 marca 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wypadkowej otrzymywanej z Niemiec.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W okresie od 30 października 2011 r. Wnioskodawca przebywał w Niemczech, gdzie od 1 listopada 2011 r. podjął pracę. W dniu 19 marca 2013 r. Wnioskodawca uległ wypadkowi przy pracy. W okresie od dnia wypadku do 11 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca przebywał w klinice A. w Hamburgu, a w okresie od 11 kwietnia do 6 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca przebywał w U. w Hamburgu. W związku z licznymi złamaniami i obrażeniami Wnioskodawca przeszedł wiele operacji, ponad tydzień był w śpiączce. Wnioskodawca posiada polskie obywatelstwo. Po przejściu szeregu badań i rehabilitacji w klinice uznano 50% uszczerbek na zdrowiu. W związku z tym Wnioskodawcy została przyznana renta wypadkowa na czas nieokreślony w wysokości 1.008, 83 euro. Renta została przyznana przez U. w Hamburgu. Wypłata renty rozpoczęła się od 11 sierpnia 2014 r.

W dniu 30 listopada 2018 r. Wnioskodawca wrócił wraz z żoną i dzieckiem do Polski, gdzie na stałe zamieszkuje w rodzinnej miejscowości.

Kwota renty od listopada 2018 r. jest przekazywana na konto w polskim banku. Jest to renta wypadkowa i ma do niej zastosowanie niemieckie prawo ubezpieczenia socjalnego na podstawie § 56 siódmej księgi niemieckiego kodeksu socjalnego.

Ponadto w przesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wyjaśnił, że wniosek dotyczy opodatkowania renty otrzymanej od dnia powrotu do Polski, tj. od dnia 30 listopada 2018 r. W okresie którego dotyczy wniosek Wnioskodawca miał miejsce zamieszkania w Polsce. Otrzymywana renta wypadkowa stanowi świadczenie z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy bank powinien pobierać podatek dochodowy od renty otrzymywanej z Niemiec bezpośrednio na konto Wnioskodawcy, jeśli jest to renta wypadkowa wypłacana przez ubezpieczyciela oraz czy dochód z renty niemieckiej należy wykazywać w rocznym zeznaniu podatkowym?
2. Czy w przypadku podjęcia pracy w Polsce na podstawie umowy o pracę Wnioskodawca będzie zobowiązany wykazywać dochody otrzymywane z renty niemieckiej wraz z ewentualnymi dochodami z pracy świadczonej w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, przyznana renta wypadkowa jest opodatkowana w Niemczech i w Polsce Wnioskodawca nie powinien drugi raz płacić podatku. Pracując w niemieckiej firmie Wnioskodawca był ubezpieczony.

Zgodnie z art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Przepis art. 3 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy). Otrzymywana przez Wnioskodawcę renta nie powinna być opodatkowana w Polsce ponieważ w myśl postanowień art. 18 ust. 1 umowy zawartej w dniu 14 maja 2003 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90) emerytury i podobne świadczenia lub renty otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym państwie. Ponadto świadczenia są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy stosownie do art. 18 ust. 2 płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku podjęcia pracy w Polsce niemiecka renta wypadkowa również nie powinna być opodatkowana w Polsce, ponieważ nie zmienia to faktu, że renta jest wypłacana z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych i stosownie do art. 18 ust. 2 płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w Państwie źródła, tj. w Niemczech.

Wnioskodawca wskazał również, że podobne stanowisko zostało zajęte w interpretacjach:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB4/415-53/11-4/LS z dnia 15 kwietnia 2011 r.,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPB-2-1/4511-70/15/MCZ z 16 lipca 2015 r.,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPB2/4511-1-620/16-4/NK z 31 maja 2016 r.,
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0115-KDIT2-2.4011.210.2017.2.BK z dnia 13 września 2017 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W myśl postanowień art. 18 ust. 1 umowy zawartej w dniu 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Ponadto, zgodnie z art. 18 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim państwie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że emerytury i podobne świadczenia lub renty otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają co do zasady opodatkowaniu tylko w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji, gdy świadczenia są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy, stosownie do art. 18 ust. 2 ww. umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Niemieckie ustawowe ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

• ustawowe ubezpieczenie na wypadek bezrobocia,
• ustawowe ubezpieczenie emerytalne,
• ustawowe ubezpieczenie zdrowotne,
• ustawowe ubezpieczenie od następstw wypadków,
• ustawowe ubezpieczenie pielęgnacyjne.

Świadczenia pochodzące z tych pięciu działów mogą mieć formę zasiłków jednorazowych lub bieżących świadczeń stałych. Niemniej jednak wyłączne prawo do opodatkowania w Niemczech dotyczy zarówno bieżących stałych świadczeń, jak i jednorazowych zasiłków pochodzących ze wszystkich ww. działów niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 19 marca 2013 r. Wnioskodawca uległ w Niemczech wypadkowi przy pracy. W okresie od dnia wypadku do 11 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca przebywał w klinice A. w Hamburgu, a w okresie od 11 kwietnia do 6 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca przebywał w U. w Hamburgu. Po przejściu szeregu badań i rehabilitacji w klinice uznano 50% uszczerbek na zdrowiu. W związku z tym Wnioskodawcy została przyznana renta wypadkowa na czas nieokreślony w wysokości 1.008, 83 euro. Renta została przyznana przez U. w Hamburgu. Wypłata renty rozpoczęła się od 11 sierpnia 2014 r.

W dniu 30 listopada 2018 r. Wnioskodawca wrócił wraz z żoną i dzieckiem do Polski, gdzie na stałe zamieszkuje w rodzinnej miejscowości.

Kwota renty od listopada 2018 r. jest przekazywana na konto w polskim banku. Jest to renta wypadkowa i ma do niej zastosowanie niemieckie prawo ubezpieczenia socjalnego na podstawie § 56 siódmej księgi niemieckiego kodeksu socjalnego.

Wniosek dotyczy opodatkowania renty otrzymanej od dnia powrotu do Polski, tj. od dnia 30 listopada 2018 r. W okresie którego dotyczy wniosek Wnioskodawca miał miejsce zamieszkania w Polsce. Otrzymywana renta wypadkowa stanowi świadczenie z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, że renta wypadkowa stanowiąca świadczenie z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 18 ust. 2 umowy międzynarodowej tylko w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

W związku z tym, otrzymywana przez Wnioskodawcę renta wypadkowa nie ma wpływu na sposób opodatkowania dochodów uzyskiwanych w Polsce i nie podlega wykazaniu w zeznaniu rocznym razem z tymi dochodami. W tym przypadku nie ma bowiem zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania, gdyż przedmiotowe dochody zgodnie z cytowaną umową podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech i nie występuje podwójne opodatkowanie.

W świetle powyższego bank w Polsce nie powinien od wskazanej we wniosku renty wypadkowej pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.