Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.45.2019.1.APO
z 4 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 lutego 2019 r. (data wpływu 11 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2018 r., jak również od 1 stycznia 2019 r., przychody osiągane przez Wnioskodawcę w ramach wariantu 1, 2 i 3 opisanego w stanie faktycznym nie stanowiły i nie będą stanowić przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e ustawy CIT –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2018 r., jak również od 1 stycznia 2019 r., przychody osiągane przez Wnioskodawcę w ramach wariantu 1, 2 i 3 opisanego w stanie faktycznym nie stanowiły i nie będą stanowić przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e ustawy CIT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest szeroko pojęta działalność reklamowa i marketingowa. W ramach swojej działalności i świadczonych usług m.in. opracowuje na zlecenie kontrahentów (dalej: „Klienci”) projekty graficzne, scenariusze filmów reklamowych, na podstawie których tworzy spoty reklamowe, nagrania radiowe czy też tworzy hasła reklamowe, organizuje kampanie reklamowe itp.

Na potrzeby prowadzonej działalności Wnioskodawca zatrudnia/może zatrudniać pracowników oraz współpracować z innymi podmiotami gospodarczymi lub osobami bądź to w oparciu o umowę zlecenia lub umowę o dzieło, bądź to w oparciu o umowę o współpracy (z podmiotami prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą i świadczącymi usługi na rzecz Wnioskodawcy), dalej łącznie jako: „Wykonawcy”.

Niejednokrotnie w wyniku świadczonych przez Wnioskodawcę usług na rzecz Klienta, dochodzi do powstania utworu w rozumieniu prawa autorskiego. W ramach usług świadczonych na rzecz Klientów, Wnioskodawca, co do zasady, przenosi na Klienta autorskie prawa majątkowe do wyników prac mających charakter utworu w rozumieniu prawa autorskiego.

W zależności od przypadku może mieć miejsce sytuacja, w której:

• Wnioskodawca nabył/nabędzie od jednego Wykonawcy prawa do całego utworu (stworzonego przez tego Wykonawcę), które to prawa następnie odsprzeda Klientowi;
• Wykonawcy tworzą poszczególne elementy utworu (i w odniesieniu do danego elementu przenoszą na Wnioskodawcę autorskie prawa majątkowe), które następnie są łączone u Wnioskodawcy w utwór końcowy, do którego to utworu końcowego Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe na Klienta (wytworzenie praw przez Wnioskodawcę).
  
  

Spółka w zakresie wytwarzania praw majątkowych może korzystać z Wykonawców.

Należy podkreślić, że na zasadzie postanowień umów zawartych z Wykonawcami na Wnioskodawcę przenoszone są odpłatnie majątkowe prawa autorskie do wytworzonych utworów przez Wykonawców - takie nabycie praw majątkowych przez Wnioskodawcę ma charakter pochodny (pierwotnie te prawa nabywają Wykonawcy na zasadzie ich wytworzenia).

Za świadczone usługi oraz przeniesienie autorskich praw majątkowych Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie na podstawie wystawionej faktury VAT.

W ramach opisanego wyżej stanu faktycznego istnieją następujące warianty:

Wariant 1: Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wytwarza nowe prawa niematerialne we własnym zakresie i finalnie sprzedaje produkty/usługi Klientom, przenosząc przy tym na Klientów prawa majątkowe związane z tym produktem/usługami. Takie autorskie prawa majątkowe stanowią integralną część utworu stworzonego przez Wnioskodawcę na zlecenie Klienta.

W takim przypadku Wnioskodawca:

• wydziela wynagrodzenie za przeniesienie praw, które widnieje na fakturze VAT dla Klienta jako osobna pozycja od wynagrodzenia za świadczenie usług reklamowych/marketingowych;

lub

• wynagrodzenie Wnioskodawcy określa jedna kwota, która zawiera w sobie wynagrodzenie za przeniesienie praw i świadczenie usług (wynagrodzenie za przeniesienie praw nie jest wyodrębnione).
  
  

Wariant 2: Wnioskodawca nabywa autorskie prawa majątkowe od podmiotu trzeciego (swojego pracownika, współpracownika prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą, współpracownika współpracującego z Wnioskodawcą w oparciu o umowę zlecenia lub umowę o dzieło lub inne podmioty gospodarcze), które to nabycie jest niezbędne do wytworzenia utworu/wyświadczenia usługi przez Wnioskodawcę (nabyte prawa stanowią „część większej całości’’), a następnie je sprzedaje jako integralną część utworu stworzonego przez Wnioskodawcę na zlecenie Klienta.

W takim przypadku Wnioskodawca:

• wydziela wynagrodzenie za przeniesienie praw, które widnieje na fakturze VAT dla Klienta jako osobna pozycja od wynagrodzenia za świadczenie usług reklamowych/marketingowych;

lub

• wynagrodzenie Wnioskodawcy określa jedna kwota, która zawiera w sobie wynagrodzenie za przeniesienie praw i świadczenie usług (wynagrodzenie za przeniesienie praw nie jest wyodrębnione).
  
  

Wnioskodawca zatem w ograniczonym zakresie nabywa - na zasadzie postanowień zawartych umów o pracę/zlecenie/dzieło lub współpracę - odpowiednio prawa do prac wytworzonych przez Wykonawców. Jednakże, nie odsprzedaje/nie będzie odsprzedawać bezpośrednio tych praw, ani nie udziela licencji i/lub nie czerpie na podstawie innej podobnej umowy przychodów z tytułu tych praw. Wnioskodawca nabywa te prawa by zabezpieczyć swoje prawa do produktów/usług, które wytwarza, i do których to powstałe autorskie prawa majątkowe następnie przenosi na swoich Klientów. 

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wytwarza bowiem, w oparciu o dostarczane przez Wykonawców utwory, nowe prawa niematerialne i finalnie sprzedaje te produkty/usługi Klientom, przenosząc przy tym na Klientów prawa majątkowe związane z tym produktem/usługami.

Wariant 3: Wnioskodawca nabywa autorskie prawa majątkowe od podmiotu trzeciego (swojego pracownika, współpracownika prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą, współpracownika współpracującego z Wnioskodawcą w oparciu o umowę zlecenia lub umowę o dzieło), a następnie odsprzedaje je Klientowi, przy czym nabyte prawa bądź nie nadawały się (nie będą nadawały się) do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, bądź nie zostały (nie będą) przyjęte do używania przez Wnioskodawcę, bądź nawet gdyby nadawały się do gospodarczego wykorzystania przez Wnioskodawcę w dniu przyjęcia do używania i zostały (zostaną) przyjęte do używania to ich przewidywany okres używania nie będzie dłuższy niż rok.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2018 r., jak również od 1 stycznia 2019 r., przychody osiągane przez Wnioskodawcę w ramach wariantu 1 opisanego w stanie faktycznym nie stanowiły i nie będą stanowić przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e ustawy CIT?
2. Czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2018 r., jak również od 1 stycznia 2019 r., przychody osiągane przez Wnioskodawcę w ramach wariantu nr 2 opisanego w stanie faktycznym nie stanowiły i nie będą stanowić przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e ustawy CIT?
3. Czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2018 r., jak również od 1 stycznia 2019 r., przychody osiągane przez Wnioskodawcę w ramach wariantu nr 3 opisanego w stanie faktycznym nie stanowiły i nie będą stanowić przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e ustawy CIT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody, które Wnioskodawca uzyskuje ze sprzedaży autorskich praw majątkowych we wszystkich wymienionych wariantach (1, 2, 3) nie powinny być wykazywane jako przychody z zysków kapitałowych, tylko jako przychody z innych źródeł przychodów.

Z 1 stycznia 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175, dalej: „ustawa zmieniająca”).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa CIT”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Od 2018 r. w ustawie CIT, przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:

• z zysków kapitałowych oraz
• z innych źródeł.
  
  

Wydzielając odrębne źródło przychodów - z zysków kapitałowych na gruncie ustawy CIT, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog (w art. 7b ustawy CIT), w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2018 r., za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych.

Natomiast, zgodnie z 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika.

Jednocześnie, zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. e ustawy CIT, wynika, że za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c.

W myśl art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

• autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
• licencje,
• prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
• wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Należy zauważyć, że przepis art. 7b ust. 1 ustawy CIT, zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych, co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy, warto zaznaczyć, że zgodnie z zasadami techniki prawodawczej odwołanie zastosowane w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy CIT, wymaga odniesienia się do całości brzmienia wskazanej normy prawnej, tj. do art. 16b ust. 1 ustawy CIT, a nie tylko do jej wybiórczo wskazanej części, czyli kategorii praw wymienionych w pkt 4-7 tego przepisu.

Przyjęcie odmiennego podejścia w procesie wykładni spowodowałoby, że analizowana norma prawna byłaby zinterpretowana niezgodnie z wolą ustawodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, łączna i kompleksowa wykładnia przepisów art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e ustawy CIT, oraz art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy CIT, prowadzi do wniosku, że przychody z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e ustawy CIT, mogą być uzyskane jedynie w przypadku zbycia takich autorskich praw majątkowych, które są wartościami niematerialnymi i prawnymi, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy CIT, tj. w przypadku, gdy spełnione są łącznie poniższe warunki:

• zostały nabyte od innego podmiotu,
• nadają się do gospodarczego wykorzystania przez podatnika, w dniu przyjęcia do używania,
• zostały przyjęte do używania przez podatnika,
• ich przewidywany okres używania jest dłuższy niż jeden rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo zostały oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 (umowy leasingu),

a tym samym mogłyby być amortyzowane przez podatnika jako wartości niematerialne i prawne.

Uwzględniając powyższą wykładnię, w przedstawionym stanie faktycznym (w wariancie 1, 2, 3) Wnioskodawca nie uzyskał i nie będzie uzyskiwać przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e ustawy CIT, w przypadku, gdy przenosi na swoich Klientów bądź to autorskie prawa majątkowe do utworów wytworzonych we własnym zakresie (wariant 1 i wariant 2), bądź autorskie prawa majątkowe do utworów nabytych i odsprzedawanych Klientom (wariant 2 i 3), w przypadku, gdy nabyte i odsprzedawane autorskie prawa majątkowe nie stanowią dla Wnioskodawcy wartości niematerialnej i prawnej w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy CIT (np. z uwagi na fakt nie przyjęcia ich do używania przez Wnioskodawcę, bądź nawet w razie ich przyjęcia do używania, jeżeli przewidywany okres ich używania jest krótszy niż rok).

W ocenie Wnioskodawcy, odesłanie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e ustawy CIT, do art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy CIT, oznacza, że ustawodawca nie tyle wskazał w ten sposób rodzaje praw majątkowych, których zbycie generuje przychody z zysków kapitałowych lecz również nakazał uwzględnić kontekst normatywny wynikający z treści art. 16b ust. 1 ustawy CIT, w jakim pozostają te prawa majątkowe, to jest czy stanowią wartości niematerialne i prawne, czy też nie.

W rezultacie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że owe odesłanie do art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy CIT, prowadzi do wniosku, że zbycie praw majątkowych wyszczególnionych w pkt 4-7 ust. 1 art. 16b ustawy CIT, generuje przychody z zysków kapitałowych, o ile prawa te stanowią wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji.

Wnioskodawca zauważa również, że prezentowane przez niego stanowisko znajduje poparcie zarówno w aktualnej linii interpretacyjnej Ministra Finansów (jak np. w interpretacji z 28 listopada 2018 r. o nr: 0111-KDIB1-2.4010.493.2018.1.AW; z 28 listopada 2018 r. o nr: 0111-KDIB1-2.4010.401.2018.1.AW; z 4 września 2018 r. o nr: 0111-KDIB1-1.4010.294.2018.1.NL; z 13 sierpnia 2018 r. o nr: 0111-KDIB2-1.4010.291.2018.1.AT; z 2 lipca 2018 r. o nr: 0114-KDIP2-2.4010.212.2018.1.AS), jak również w prawomocnych wyrokach sądów administracyjnych jak np. wyroku WSA w Rzeszowie z 9 października 2018 r. o sygn. I SA/Rz 740/18.

We wspomnianym wyroku WSA wskazał, że w ocenie Sądu w niniejszym postępowaniu stwierdzić przychodzi, co już nie jest sporne między stronami, że łączna i kompleksowa wykładnia przepisów art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e u.p.d.o.p. oraz art. 16b ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. na tle zdarzenia faktycznego nakreślonego we wniosku o wydanie interpretacji, skłania do wniosku, że przychody z zysków kapitałowych, w tym wypadku ze zbycia autorskich praw majątkowych, urzeczywistniają się nie w razie zbycia jakichkolwiek takich praw, lecz tylko takich, które są zarazem wartościami niematerialnymi i prawnymi, i spełniają przesłanki do ich amortyzacji, określone w art. 16b ust. 1 u.p.d.o.p.

Warto również wskazać na wnioski płynące z interpretacji indywidualnej z 28 listopada 2018 r. o nr: 0111-KDIB1-2.4010.401.2018.1.AW, gdzie wskazano, że w przypadku gdy kontraktor tworzy cały utwór, do którego Spółka nabywa autorskie prawa majątkowe w celu przeniesienia ich na Klienta (...) autorskie prawa majątkowe do utworu należy potraktować nie jako środki stanowiące u Wnioskodawcy wartości niematerialne i prawne, lecz jako towar handlowy podlegający następnie odsprzedaży. Utwór wraz z autorskimi prawami majątkowymi jest bowiem nabywany przez Wnioskodawcę w celu dalszej dystrybucji do Klienta jako towar handlowy. Wnioskodawca nie użytkuje stworzonego przez kontraktora utworu (nabytego w wyniku umowy z kontraktorem), a odsprzedawane użytkownikowi końcowemu oprogramowanie wraz z przeniesieniem na niego autorskich praw majątkowych nie stanowi u Wnioskodawcy wartości niematerialnych i prawnych. Uwzględniając więc przedstawiony opis sprawy, a także treść przytoczonych wyżej przepisów należy uznać, że uzyskiwany przez Wnioskodawcę przychód nie może zostać zakwalifikowany jako przychód z zysków kapitałowych określony w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a updop, tj. jako przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop, a tym samym przychód ten należy zaklasyfikować jako przychód z tzw. innych źródeł przychodów.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku, gdy w związku ze świadczonymi przez Wnioskodawcę usługami na rzecz Klientów dochodzi do zbycia na rzecz Klientów autorskich praw majątkowych (i to niezależnie od faktu wyodrębnienia wartości sprzedawanych praw bądź nie), to przychody powstałe u Wnioskodawcy:

1. w wariancie 1, gdy Wnioskodawca zbywa wytworzone przez siebie autorskie prawa majątkowe;
2. w wariancie 2, gdy Wnioskodawca zbywa wytworzone przez siebie autorskie prawa majątkowe, na które składają się autorskie prawa majątkowe nabyte od innych podmiotów;
3. w wariancie 3, gdy Wnioskodawca zbywa nabyte od innych podmiotów autorskie prawa majątkowe, ale które to prawa nie stanowią dla Wnioskodawcy wartości niematerialnych i podlegających amortyzacji w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy CIT (bądź to np. z uwagi na fakt nie przyjęcia ich do używania przez Wnioskodawcę, bądź nawet w razie ich przyjęcia do używania, jeżeli przewidywany okres ich używania jest krótszy niż rok); 

-nie stanowiły i nie będą stanowić dla Wnioskodawcy przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i e ustawy CIT, tylko przychody z innych źródeł przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy przy tym wskazać, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), od 1 stycznia 2019 r. zmieniono brzmienie m.in. art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm.), zgodnie z którym dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jednakże, zmiana brzmienia ww. przepisu nie ma wpływu na rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.