Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.189.2019.2.RH
z 20 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2019 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniach 30 kwietnia oraz 16 maja 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania obniżonej stawki podatku dla sprzedaży produktów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2019 r. wpłynął, do tutejszego organu, uzupełniony w dniach 30 kwietnia oraz 16 maja 2019 r., ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania obniżonej stawki podatku dla sprzedaży produktów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji wyrobów cukierniczych (10.82.Z). Wyroby cukiernicze sklasyfikowane pod ww. PKWiU są głównym produktem wytwarzanym przez Wnioskodawcę. Poza ww. produktami Wnioskodawca wprowadził do swojego asortymentu bezcukrowe wyroby z karmelu (takie jak cukierki i lizaki). Wprowadzone wyroby nie są jednak „standardowym” wyrobem cukierniczym - są to produkty skierowane do osób ze zdiagnozowaną cukrzycą - czyli dla diabetyków. Owe produkty dietetyczne skierowane są do diabetyków, w przypadku których postępowanie dietetyczne skupia się przede wszystkim na kontroli glikemii. Dodatkowo z produktów tych mogą również korzystać osoby będących na diecie redukcyjnej oraz osoby nie tolerujące laktozy lub glutenu. We wszystkich wymienionych przypadkach wprowadzenie tych produktów do diety nie będzie powodowało żadnych negatywnych skutków dla zdrowia i będzie spełniało warunki zachowania standardów niezbędnych dla opisanych wyżej typów diety.

Opisane wyżej produkty spełniają definicję środków specjalnego przeznaczenia żywieniowego w myśl ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r o bezpieczeństwie żywności i żywienia.

Zgodnie bowiem z art. 3 pkt 43a środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego to środek spożywczy, który ze względu na specjalny skład lub sposób przygotowania wyraźnie różni się od środków spożywczych powszechnie spożywanych i zgodnie z informacją zamieszczoną na opakowaniu jest wprowadzany do obrotu z przeznaczeniem do zaspokajania szczególnych potrzeb żywieniowych osób, których procesy trawienia i metabolizmu są zachwiane lub osób, które ze względu na specjalny stan fizjologiczny mogą odnieść szczególne korzyści z kontrolowanego spożycia określonych substancji zawartych w żywności - taki środek spożywczy może być określany jako „dietetyczny”.

Jednocześnie opisywane towary spełniają również przesłanki określone w § 33 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 16 września 2010 r. w sprawie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, od spełnienia których uzależnione jest zakwalifikowanie produktu, jako dietetycznego środka spożywczego specjalnego przeznaczenia medycznego.

Stosownie do § 33 ust. 1 tego rozporządzenia dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego stanowią kategorię środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które zostały odpowiednio przetworzone lub przygotowane i są przeznaczone do dietetycznego odżywiania pacjentów pod nadzorem lekarza. Zgodnie zaś z ust. 2 i 3 tego przepisu dietetyczne środki spożywcze, o których mowa w ust. 1, są przeznaczone do wyłącznego lub częściowego żywienia pacjentów z ograniczoną, upośledzoną lub zaburzoną zdolnością przyjmowania, trawienia, wchłaniania, metabolizowania lub wydalania zwykłych środków spożywczych lub niektórych składników odżywczych w nich zawartych, lub metabolitów oraz są stosowane również w odżywianiu dietetycznym pacjentów z innymi ustalonymi medycznie wymaganiami żywieniowymi wynikającymi z ich stanu zdrowia, jeżeli odżywianie dietetyczne nie może być stosowane tylko poprzez modyfikację normalnej diety, podawanie innych środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub przez połączenie obu tych metod. Produkowane przez Wnioskodawcę „cukierki” lub „lizaki” nie są więc produktem do produkcji którego w którym używane są standardowe surowce - przede wszystkim cukier. Do produkcji opisywanych wyżej wyrobów używa się innych niż standardowo surowców. Skład wytwarzanych środków spożywczych to: Erytrytol (46%), Izomalt (31 %), syrop glukozowy ziemniaczany (22%), aromat i kw. cytrynowy(1%).

Erytrytol i Izomalt, - to główne składniki produktów, które zastosowane są jako zamienniki cukru o niskich indeksach: glikemicznym ( Erytrytol-0, lzomalt-9) oraz insulinowym (Erytrytol-2, lzomalt-6). Składniki te mają również niską wartość energetyczną. Zastosowanie Erytrytolu i Izomaltu powoduje obniżenie wartości energetycznej oraz wyeliminowanie sacharozy (cukru) celem obniżenia indeksu glikemicznego( IG sacharozy -70) i insulinowego, co jest bardzo ważne w diecie redukcyjnej i cukrzycowej.

Syrop glukozowy ziemniaczany – dodawany celem uzyskania odpowiednich właściwości organoleptycznych (plastyczność, ciągliwość, zdolność karmelizacji). Zastosowanie syropu ziemniaczanego (nie glukozowo-fruktozowego np. pszennego) pozwala uzyskać produkt bezglutenowy co stanowi dodatkowy atut dla osób chorych na celiakię i alergię na pszenicę. Zastosowany syrop ziemniaczany ma również niższą wartość energetyczną w stosunku do sacharozy.

Aromat - dodawany jest celem uzyskania odpowiedniego smaku Kwasek Cytrynowy - spełnia rolę naturalnego regulatora kwasowości.

Dodać należy, że w przypadku produkcji „normalnych” lizaków czy cukierków surowca do tego potrzebny jest cukier – to on bowiem jest głównym składnikiem cukierków i lizaków. W przypadku produktów opisanych w pytaniu do ich produkcji w ogóle nie jest używany cukier. Zamiast niego używane są wymienionych w poprzednim akapicie surowce.

Wnioskodawca wystąpił w przedmiotowej sprawie do GUS, aby ten dokonał klasyfikacji opisanych wyżej produktów z punktu widzenia PKWiU. Klasyfikacja ta zdaniem Wnioskodawcy powinna zostać dokonana jako 10.86.10.0 - Przetwory homogenizowane oraz żywność dietetyczna lub 10.89.19.0 - Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%. Tymczasem zdaniem GUS klasyfikacja powinna zostać dokonana jako 10.82.23.0. - wyroby cukiernicze (włączając białą czekoladę), z wyłączeniem zawierających kakao. Zdaniem Wnioskodawcy klasyfikacja ta nie odpowiada cechom sprzedawanego produktu.

W przesłanym w dniu 30 kwietnia 2019 r. uzupełnieniu przedmiotowego wniosku, będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 23 kwietnia 2019 r. wskazano, że:

1. Wnioskodawca klasyfikuje wytwarzane produkty do grupowania 10.89.19 – Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. Do dnia otrzymania wezwania Wnioskodawca nie otrzymał z GUS odpowiedzi na wniosek o zmianę klasyfikacji produktu.

Dodatkowo, w przesłanym w dniu 16 maja 2019 r. uzupełnieniu wniosku wskazano, że produkowane towary nie zawierają ekstraktów słodowych, jak również nie są produktem o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż opisanych wyżej produktów opodatkowana będzie stawką 8% właściwą dla 10.89.19.0 – pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo do stosowania do sprzedaży opisanych w pkt 74 wniosku produktów stawkę VAT w wysokości 8%.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 8%. W treści załącznika nr 3 do ustawy, w pkt 48 znajduje się PKWiU 10.89.19.0 - pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

Jak już wskazano w pkt 74 niniejszego wniosku opisane produkty spełniają warunki do uznania je za środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, od spełnienia których uzależnione jest zakwalifikowanie produktu, jako dietetycznego środka spożywczego specjalnego przeznaczenia medycznego w myśl § 33 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 16 września 2010 r. w sprawie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego - nie są to „zwykłe” cukierki.

Produkowane przez Wnioskodawcę „cukierki” lub „lizaki” nie są produktem do produkcji którego w którym używane są standardowych surowców - przede wszystkim cukru. Do produkcji opisywanych wyżej wyrobów używa się innych niż standardowo surowców. Skład wytwarzanych środków spożywczych to: Erytrytol (46%), Izomalt (31%), syrop glukozowy ziemniaczany (22%), aromat i kw. cytrynowy (1%). Surowce te są używane zamiast tradycyjnie używanego w tym celu cukru. Taki skład produktów powoduje, że wyroby te mogą być używane przez osoby będące na diecie stosowanej przez diabetyków, czy też osoby nietolerujące glutenu i laktozy. Powoduje to, że produkty te mogą być uznawane za wyroby dietetyczne środki specjalnego przeznaczenia. Powyższe powoduje również, że opisanych wyrobów nie można uznać za produkty opisane kodem 10.82.23.0 wyroby cukiernicze (włączając białą czekoladę), z wyłączeniem zawierających kakao, ponieważ wyroby te nie posiadają w swoim składzie cukru. Opisane w pkt 74 produkty nie zawierają również ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%. Przedstawione stanowisko potwierdzają również indywidualne interpretacje prawa podatkowego, dla przykładu wskazać można pismo z dnia 19 stycznia 2018 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, nr 0114-KDIP1-1.4012.632.2017.1.DG. Interpretacja ta odnosi się do podatnika, który w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej planował sprzedaż cukierków karmelowych (karmelków) nie zawierających cukru. Zgodnie z treścią tej interpretacji podatnik ma prawo stosować względem takich dostaw stawkę 8% - zgodnie z pkt 48 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Jednocześnie na koniec wskazać należy, że decydującym w sposób ostateczny w przedmiocie prawidłowej klasyfikacji PKWiU określonego produktu będzie organ podatkowy, niezależnie od tego w jaki sposób sklasyfikował dany towar czy usługę GUS. Powyższe potwierdzają również orzeczenia sądów administracyjnych. Dla przykładu wskazać można wyrok WSA z Olsztynie z dnia 7 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/OI 737/17, w którym czytamy m. in., że „to do kompetencji organów podatkowych należy ustalenie odpowiedniego przedmiotu opodatkowania, stawki podatkowej, czy też zwolnienia - uzależnionych od zaklasyfikowania określonej usługi lub towaru według systematyki tych klasyfikacji. Oznacza to, że wskazane w przepisach podatkowych klasyfikacje statystyczne są elementem normy prawnej określającej sposób opodatkowania i w procesie stosowania prawa przez organy podatkowe podlegają także procesowi wykładni dokonywanej przez te organy. Gdyby było inaczej to w „zwykłych” postępowaniach wymiarowych organy podatkowe byłyby związane klasyfikacją statystyczną dokonaną przez producenta lub usługodawcę. Nie ma racjonalnych, ani prawnych przyczyn uzasadniających zaakceptowanie poglądu prezentowanego w zaskarżonym postanowieniu, że organ interpretacyjny nie jest uprawniony do dokonywania klasyfikacji towarów i usług do właściwego grupowania PKWiU ani też weryfikacji klasyfikacji wskazanej we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji w trybie art. 14b § 1 o.p.”

W ocenie Wnioskodawcy PKWiU sprzedawanych towarów to 10.89.19.0 – pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej nie sklasyfikowane, z wyłączeniem ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

Powyższe uzasadnia wnioski określone na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie zaś z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i pkt 2 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%,

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Według objaśnień do ww. załącznika, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, zostały wymienione w poz. 48 – PKWiU ex 10.89.19.0 – „Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%”.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”.

Zgodnie z wyjaśnieniami Głównego Urzędu Statystycznego do PKWiU grupowanie 10.89.19.0 – Różne artykuły spożywcze (włączając karmel, ekstrakt słodowy), gdzie indziej niesklasyfikowane – obejmuje:

• syropy izoglukozowe, laktozowe, glukozowe i z maltodekstryny, aromatyzowane lub barwione,
• cukry lub melasy karmelizowane,
• miód sztuczny,
• karmel w proszku otrzymany w wyniku suszenia rozpyłowego na bazie nośnika,
• słodycze, gumy do żucia zawierające syntetyczne środki słodzące zamiast cukru,
• bitą śmietanę, pakowaną w puszki pod ciśnieniem,
• ser fondue,
• koncentraty białkowe i teksturowane substancje białkowe,
• ekstrakt słodowy,
• przetwory spożywcze, z mąki, kasz, mączki, skrobi lub z ekstraktu słodowego, niezawierające kakao lub zawierające < 40% masy kakao, obliczone w stosunku do całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej niesklasyfikowane,
• przetwory spożywcze z mleka, śmietany, maślanki, mleka kwaśnego, śmietany kwaszonej, serwatki, jogurtu, kefiru lub podobnych, niezawierające kakao lub zawierające < 5% masy kakao, obliczone w stosunku do całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej niesklasyfikowane,
• przetwory spożywcze z mąki, mączki, skrobi itp.,
• pozostałe artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane,

Natomiast grupowanie to nie obejmuje:

• gotowej żywności łatwo psującej się, z owoców i warzyw, sklasyfikowanej w odpowiednich grupowaniach klasy 10.39,
• pizzy zamrożonej, pokrytej różnego rodzaju składnikami, sklasyfikowanej w 10.85.19.0,
• przetworów dla niemowląt, zawierających ekstrakt słodowy, nawet, gdy jest jednym z głównych składników, sklasyfikowanych w 10.86.10.0,
• gotowej żywności łatwo psującej się, sklasyfikowanej w 10.89.16.0,
• suplementów diety, sklasyfikowanych w 10.89.17.0,
• napojów, sklasyfikowanych w dziale 11.07.

Zatem wynikająca z konkretnego załącznika stawka lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danego wyrobu z danego grupowania.

Podkreślenia wymaga, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) opodatkowanych stawką obniżoną, a określonych w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową. Wszelkie wyjątki od tej reguły nie powinny być interpretowane w sposób rozszerzający.

Należy mieć na uwadze, że wskazane w załączniku nr 3 do ustawy wyłączenie dotyczy jedynie ekstraktów słodowych oraz produktów o zawartości alkoholu przekraczającej 1,2%.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca zajmuje się m. in. produkcją bezcukrowych wyrobów z karmelu (takich jak cukierki i lizaki). Do ich produkcji Wnioskodawca używa innych niż standardowo surowców. Skład wytwarzanych środków spożywczych to: Erytrytol (46%), Izomalt (31 %), syrop glukozowy ziemniaczany (22%), aromat i kw. cytrynowy(1%).

Erytrytol i Izomalt, - to główne składniki produktów, które zastosowane są jako zamienniki cukru o niskich indeksach: glikemicznym ( Erytrytol-0, lzomalt-9) oraz insulinowym (Erytrytol-2, lzomalt-6). Syrop glukozowy ziemniaczany - dodawany celem uzyskania odpowiednich właściwości organoleptycznych (plastyczność, ciągliwość, zdolność karmelizacji). Zastosowanie syropu ziemniaczanego (nie glukozowo-fruktozowego np. pszennego) pozwala uzyskać produkt bezglutenowy co stanowi dodatkowy atut dla osób chorych na celiakię i alergię na pszenicę. Zastosowany syrop ziemniaczany ma również niższą wartość energetyczną w stosunku do sacharozy. Aromat - dodawany jest celem uzyskania odpowiedniego smaku, zaś kwasek cytrynowy - spełnia rolę naturalnego regulatora kwasowości. Produkowane towary nie zawierają ekstraktów słodowych, jak również nie są produktem o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że będący przedmiotem sprzedaży produkt w postaci bezcukrowych wyrobów z karmelu (cukierków oraz lizaków), mieszczący się – jak wskazuje Wnioskodawca – w grupowaniu PKWiU: 10.89.19.0 – „Różne artykuły spożywcze (włączając karmel, ekstrakt słodowy), gdzie indziej niesklasyfikowane” oraz niezawierający ekstraktów słodowych oraz produktów o zawartości alkoholu przekraczającej 1,2, podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku 8%, stosownie do treści z art. 41 ust. 2 oraz art. 146a ust. 1 pkt 2 i art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z poz. 48 załącznika nr 3 do ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo należy jeszcze raz podkreślić, że tutejszy organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku, co oznacza, że jeżeli w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej, zostaną ustalone odmienne od przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja nie wywrze skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postepowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.