INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 01 października 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych udostępnionych kontrahentom na podstawie umowy użyczenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2011 r. do tut. BKIP wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych udostępnionych kontrahentom na podstawie umowy użyczenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka produkuje i sprzedaje materiały budowlane wykorzystywane przy budowie lub remoncie dróg i mostów. Materiały te są sprzedawane między innymi bezpośrednio wykonawcom tych robót. Z jednym z wykonawców zawarta została umowa użyczenia sprzętu, przy pomocy którego kontrahent będzie mógł aplikować odpowiedni materiał. Warunkiem jest, że kontrahent materiał ten będzie kupować w określonej ilości przez wyznaczony czas i po określonej cenie od Spółki. W umowie zastrzeżono również, że urządzenie to nie będzie mogło być użyte w innym celu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo do zaliczania odpisów amortyzacyjnych od przekazanego środka trwałego do kosztów podatkowych...

Zdaniem Spółki, ma ona prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od urządzenia udostępnianego swojemu kontrahentowi w ramach umowy wskazanej w stanie faktycznym. W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej ustawa CIT), za koszty uzyskania przychodów uważa się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są także dokonywane odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Natomiast zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy CIT, amortyzacji podlegają stanowiące własność podatnika środki trwałe (w tym maszyny, urządzenia i środki transportu) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, które są przez tego podatnika:

• wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo
• oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu.
  
  

Powyższy przepis wprowadza zasadę, zgodnie z którą podatnik ma prawo dokonywania odpisów amortyzacyjnych od własnych środków trwałych o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok w sytuacji, gdy:

• wykorzystuje te środki w jakikolwiek sposób na potrzeby związane ze swoją działalnością gospodarczą albo,
• jego działalność gospodarcza polega m.in. na wynajmowaniu, wydzierżawianiu bądź leasingowaniu tych środków.
  
  

Art. 16a ust. 1 ustawy CIT stanowi, iż amortyzacji podlegają jedynie te składniki majątku, które są przez podatnika wykorzystywane na potrzeby związane z jego działalnością gospodarczą, w żadnej mierze jednak art. 16a ust. 1 ustawy CIT nie odwołuje się natomiast do fizycznego wykorzystania danego środka trwałego przez podatnika. W żadnym miejscu ustawy nie określono terminu „wykorzystywane”. Tym samym bezspornym powinno być to, iż należy się w tym miejscu posłużyć wykładnią językową. Internetowy słownik języka polskiego (http://sjp. pwn.pl/szukaj/wykorzystywane) wskazuje, że „wykorzystać” oznacza użyć czegoś dla osiągnięcia celu lub zysku. W analizowanym przypadku mamy do czynienia z użyciem przez właściciela sprzętu właśnie do osiągnięcia celu jakim jest zysk czerpany ze stałej współpracy z podmiotem korzystającym ze sprzętu. Także budowa gramatyczna art. 16a ust. 1 ustawy CIT nie wskazuje, aby „fizyczne” używanie było konieczne.

Regulacja zawarta w art. 16a ust. 1 ustawy CIT oznacza, że środek trwały musi służyć działalności gospodarczej podatnika, natomiast fizyczne używanie tego środka trwałego może mieć miejsce poza jego zakładem/siedzibą. Wnioskodawca udostępnia kontrahentowi urządzenie, które ma ułatwiać realizację umów i które umożliwi dogodne użytkowanie oferowanych przez niego produktów. Dzięki zamieszczeniu na urządzeniu logo znaków towarowych możliwe jest budowanie wśród klientów i kontrahentów Wnioskodawcy popularności marki oraz reklama jego produktów. Takie działania są uzasadnione z biznesowego punktu widzenia i bez wątpienia przyczyniają się do zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów. Celem takiego przekazania jest zawarcie umowy na dostawę innych produktów, zachęcenie do nabycia oferowanych przez wnioskodawcę produktów, a także rozwój dalszej współpracy. Bez oddania do użytkowania składnika majątku umowa nie zostałaby zawarta, a tym samym nie osiągnięto by przychodu. Tym samym należy uznać, iż spełniony zostaje warunek używania przekazanych składników majątkowych na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

Udostępnianie kontrahentowi urządzenia związanego z umożliwieniem stosowania produktów wnioskodawcy, w zamian za określone w umowie świadczenie wzajemne, jest popularnym sposobem pozyskiwania nowych kontrahentów. Skoro więc, będący własnością wnioskodawcy środek trwały udostępniany jest kontrahentowi w celu zwiększenia zysków (działanie to związane jest więc z zachowaniem bądź zabezpieczeniem źródła dochodów spółki), to odpisy amortyzacyjne mogą być uznane za koszty podatkowe. Należy także wskazać, iż art. 16 ust. 1 ustawy CIT, zawierający zamknięty katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów nie wyłącza z kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oddanych do używania na podstawie umów innych niż najem, dzierżawa czy leasing.

Art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy CIT wprowadza co prawda zasadę mówiącą, iż nie stanowią kosztu podatkowego odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oddanych do nieodpłatnego używania. Z nieodpłatnym używaniem mamy do czynienia wówczas, gdy oddający nie czerpie z tego żadnych korzyści, odbywa się to kosztem jego majątku. W sytuacji zaś, gdy przekazanie sprzętu związane jest z dokonywaniem zakupów innych towarów, służy reklamie urządzeń lub jest wkalkulowane w cenę towarów czy usług, wówczas trudno mówić o braku odpłatności. Nawet, jeśli opłata za przekazanie nie jest ustalona jako odrębna pozycja w umowie, to ma niewątpliwie charakter cenotwórczy. Przekazanie sprzętu w ramach handlowej umowy współpracy zawsze jest związane z pewną formą „odpłatności", przybiera ona jednak formę żądanego zachowania kontrahenta.

Podsumowując uznać należy, iż w sytuacji przekazania kontrahentowi do używania sprzętu w oparciu o opisaną w stanie faktycznym umowę, Wnioskodawca ma prawo zaliczać do kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne od przekazanego składniku majątkowego. Potwierdza to także interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 grudnia 2010 r. znak IPPB5/423-656/10-2/DG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 54, poz. 397 ze zm. - określanej w dalszej części skrótem „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Stosownie do art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na podstawie art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z powyższym, wymienione w pkt 1-3 środki trwałe podlegają amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

• zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
• stanowią własność lub współwłasność podatnika,
• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu (tzw. operacyjnego), oraz
• nie są wymienione w katalogu środków trwałych zawartym w art. 16c updop.
  
  

Analizując przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy mieć na uwadze brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c updop, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania.

W tym miejscu wskazać należy, iż nieodpłatnym jest świadczenie, którego spełnienie nie powoduje, po stronie otrzymującego, obowiązku wzajemnego świadczenia na rzecz dającego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła umowę użyczenia sprzętu z wykonawcą robót budowlanych, przy pomocy którego będzie on mógł aplikować odpowiedni materiał budowlany, produkowany przez nią. Warunkiem jest, że kontrahent materiał ten będzie kupować w określonej ilości przez wyznaczony czas i po określonej cenie od Spółki. W umowie zastrzeżono również, że urządzenie to nie będzie mogło być użyte w innym celu.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż przekazanie sprzętu kontrahentowi związane jest z dokonywaniem przez niego u Spółki zakupów innych towarów; jak wskazała również Spółka w swym stanowisku celem użyczenia sprzętu jest ułatwienie realizacji umów, przekazany sprzęt umożliwi dogodne użytkowanie oferowanych przez Nią produktów. Jednocześnie dzięki zamieszczeniu na urządzeniu logo znaków towarowych możliwe jest budowanie wśród klientów i kontrahentów Spółki popularności marki oraz reklama jego produktów. Takie działania są uzasadnione z biznesowego punktu widzenia i bez wątpienia przyczyniają się do zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów.

W ocenie tut. Organu, w opisanym stanie faktycznym, udostępnienie sprzętu wykonawcy robót budowlanych tytułem umowy użyczenia, nie ma charakteru oddania do nieodpłatnego używania, nie stanowi więc czynności, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) updop. Brak zatem podstaw do zastosowania normy wyrażonej w tym przepisie i wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej przekazywanego sprzętu.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.