2019.06.03 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.130.2019.2.PW
z 3 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2019 r. (data wpływu 20 marca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2019 r. (data nadania 27 maja 2019 r., data wpływu 31 maja 2019 r.) na wezwanie z dnia 16 maja 2019 r. Nr 0114-KDIP2-1.4010.130.2019.1.PW (data nadania 16 maja 2019 r., data doręczenia 21 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku w przypadku wypłat opisanych we wniosku należności, niezależnie od wartości wypłacanych należności z tytułów określonych w art. 21 ust. 1, art. 22 ust. 1 oraz art. 26 ust. 1aa ustawy o CIT, w tym również w przypadku, gdy wypłata tych należności dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz tego samego podatnika przekracza łącznie w roku podatkowym obowiązującym u Wnioskodawcy kwotę 2.000.000 (dwa miliony) złotych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku w przypadku wypłat opisanych we wniosku należności, niezależnie od wartości wypłacanych należności z tytułów określonych w art. 21 ust. 1, art. 22 ust. 1 oraz art. 26 ust. 1aa ustawy o CIT, w tym również w przypadku, gdy wypłata tych należności dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz tego samego podatnika przekracza łącznie w roku podatkowym obowiązującym u Wnioskodawcy kwotę 2.000.000 (dwa miliony) złotych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką prowadzącą działalność bankową podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Bank świadczy usługi m.in. w zakresie udzielania pożyczek, prowadzenia rozliczeń pieniężnych, leasingu finansowego, działalności maklerskiej związanej z rynkiem papierów wartościowych i towarów giełdowych. Klientami Banku są zarówno podmioty krajowe, jak i podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, nieposiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegające obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym zagraniczne zakłady tych podmiotów położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Klientami Banku są również podmioty wymienione w art. 17 ust. 1 ustawy o CIT, korzystające ze zwolnienia z podatku w związku z przeznaczeniem dochodów na cele statutowe lub inne cele wskazane w tym przepisie.

W związku z prowadzoną działalnością, Bank dokonuje płatności odsetek od środków pieniężnych klientów zgromadzonych na rachunkach bankowych. Płatności dokonywane przez Bank obejmują także wypłaty z tytułu odsetek lub dyskonta od listów zastawnych oraz obligacji.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

obligacje, o których mowa w art. 26 ust. 1aa ustawy o CIT, z tytułu których Wnioskodawca wypłaca odsetki i dyskonto posiadają termin wykupu nie krótszy niż rok oraz są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państwa będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych;

Wnioskodawca będzie dysponował oświadczeniami podatników, o których mowa w art. 26 ust. 1a ustawy o CIT, w przypadku wypłat należności na rzecz podmiotów wymienionych w art. 17 ust. 1 ustawy;

w przypadku wypłat należności wymienionych w art. 26 ust. 1aa pkt 2 ustawy o CIT, zostanie spełniony warunek niepobrania podatku, o którym mowa w art. 26 ust. 1ab ustawy,

w przypadku wypłat należności określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT wypłacanych na rzecz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 2, w sytuacji gdy prowadzą oni na terytorium Polski działalność gospodarczą za pośrednictwem oddziału (zagranicznego zakładu) - zostanie spełniony warunek niepobrania podatku, o którym mowa w art. 26 ust. 1d ustawy.

W uzupełnieniu Wnioskodawca ostatecznie sformułował treść pytania mającego być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym oraz zdarzeniem przyszłym, Bank będzie zobowiązany do pobrania podatku CIT w przypadku wypłat należności:

określonych w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 w związku z art. 26 ust. 1a na rzecz podmiotów wymienionych w art. 17 ust. 1 ustawy o CIT,
określonych w art. 26 ust. 1aa ustawy o CIT,
określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, na rzecz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, w sytuacji, gdy prowadzą oni na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą za pośrednictwem oddziału (zagranicznego zakładu),

- również jeśli wypłata należności dokonywana przez Bank na rzecz tego samego podatnika przekracza łącznie w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego kwotę 2.000.000 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadkach określonych powyżej, tj.: w przypadku wypłat należności:

określonych w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 w zw. z art. 26 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „ustawa o CIT”), jeśli podatnik dostarczy wnioskodawcy oświadczenie o przeznaczeniu dochodów z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych na cele wymienione w art. 17 ust. 1 ustawy o CIT,
określonych w art. 26 ust. 1aa pkt 1 ustawy o CIT oraz art. 26 ust. 1aa pkt 2 ustawy o CIT, jeśli został spełniony warunek określony w art. 26 ust. 1ab ustawy o CIT,
określonych w art. 21 ust. 1 na rzecz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, w sytuacji, gdy prowadzą oni na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą za pośrednictwem oddziału (zagranicznego zakładu), pod warunkiem posiadania przez Bank certyfikatu rezydencji podatnika oraz oświadczenia wskazującego, że wypłacane należności są związane z działalnością tego zakładu

- Bank nie będzie zobowiązany do poboru podatku CIT - niezależnie od wartości wypłacanych należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT - tj. również w momencie, gdy łączna kwota tych wypłat przekroczy wartość 2 000.000 zł.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Zgodnie z art. 8 Ordynacji podatkowej płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Jednocześnie, na podstawie art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 przekracza kwotę 2.000.000 zł, płatnicy są obowiązani pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1:

z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;
bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zatem, zgodnie z powyższymi przepisami, Bank jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego, dokonując wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, jest, co do zasady, zobowiązany do poboru podatku, przy czym, jeśli łączna kwota należności wypłaconych na rzecz tego samego podatnika przekroczy w okresie roku podatkowego wartość 2.000.000 zł, Bank, zasadniczo, nie ma możliwości niepobrania podatku na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także nie ma możliwości uwzględnienia zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Przechodząc do kategorii wypłat, których dotyczy niniejszy wniosek, należy wziąć dodatkowo pod uwagę, co następuje:

Należności wypłacane na rzecz podmiotów wymienionych w art. 17 ust. 1 korzystających ze zwolnienia w związku z przeznaczeniem dochodów na cele statutowe lub inne cele wymienione w tym przepisie

Na podstawie art. 26 ust. 1a ustawy o CIT, płatnicy nie mają obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, jeżeli podatnicy, wymienieni w art. 17 ust. 1, korzystający ze zwolnienia w związku z przeznaczeniem dochodów na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, złożą płatnikowi najpóźniej w dniu dokonania wypłaty należności oświadczenie, że przeznaczą dochody z dywidend oraz z innych przychodów z tytułu udziałów w zyskach osób prawnych - na cele wymienione w tym przepisie. Przepis ten stanowi zatem, że w przypadku zaistnienia określonych przesłanek podmiotowo - przedmiotowych nie znajdzie zastosowanie ogólna zasada wynikająca z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT nakładająca obowiązki płatnika na wypłacającego należności wymienione w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Jednocześnie, zdaniem Banku, obowiązki Banku jako płatnika określone w art. 26 ust. 1 należy rozpatrywać łącznie z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. Przepis art. 26 ust. 2e należy bowiem, w ocenie Wnioskodawcy, czytać jako uzupełnienie art. 26 ust. 1, wprowadzające szczególne zasady postępowania płatnika przy wypłatach przekraczających łączną wartość 2.000.000 zł. Te szczególne zasady odnoszą się do braku możliwości stosowania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przypadku zaś wypłat, o których mowa w art. 26 ust. 1a ustawy o CIT - Bank nie stosuje wobec wskazanych w nim płatności zwolnień czy stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, lecz w ogóle nie realizuje obowiązków płatnika w zakresie poboru podatku. Brak realizacji obowiązków płatnika jest natomiast kategorią odrębną od zastosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku w ramach realizacji takich obowiązków W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, Bank nie ma obowiązku poboru podatku od płatności, o których mowa w art. 26 ust. 1a ustawy o CIT, również, gdy ich łączna wartość przekroczy 2.000.000 zł.

Należności wymienione w art. 26 ust. 1aa ustawy o CIT

Zgodnie z art. 26 ust. 1aa ustawy o CIT, płatnicy nie są obowiązani do poboru podatku od odsetek lub dyskonta od:

listów zastawnych;
obligacji:
1. o terminie wykupu nie krótszym niż rok,
2. dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzonych do alternatywnego systemu obrotu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państwa będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych.

Jednocześnie, art. 26 ust. 1ab ustawy o CIT wskazuje, że warunkiem niepobrania podatku, w przypadku, o którym mowa w ust. 1aa pkt 2, jest złożenie przez emitenta do organu podatkowego, o którym mowa w art. 28b ust. 15 ustawy o CIT, oświadczenia, że emitent dochował należytej staranności w poinformowaniu podmiotów z nim powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT lub w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, o warunkach zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 50c, w stosunku do tych podmiotów powiązanych.

Biorąc pod uwagę powyższe, Bank wskazuje, że przepis art. 26 ust. 1aa ustawy o CIT wyłącza obowiązek płatnika w zakresie poboru podatku od wskazanych kategorii należności. Zatem, płatnik nie ma obowiązku w tym przypadku stosowania postanowień art. 26 ust. 1 oraz art. 26 ust. 2e zobowiązujących płatnika do poboru podatku w przypadku wypłat należności wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT w zakresie wypłat odsetek lub dyskonta od papierów wartościowych wskazanych w art. 26 ust. 1aa ustawy o CIT, o ile został spełniony warunek określony w art. 26 ust. 1ab - dotyczący obligacji.

Bank wskazuje również, że brak obowiązku poboru podatku przez płatnika nie jest tożsamy z pojęciem zwolnienia lub zastosowaniem stawki wynikającej z przepisów szczególnych. W przypadku braku obowiązku poboru podatku przez płatnika, zobowiązanie podatkowe bowiem zasadniczo istnieje po stronie samego podatnika. Dopiero, zastosowanie ewentualnego zwolnienia podatkowego przewidzianego odrębnymi przepisami może powodować po stronie podatnika brak obowiązku zapłaty podatku.

W przypadku zaś, gdy płatnik stosuje zwolnienie z podatku, obowiązek poboru podatku po jego stronie, co do zasady, istnieje. Brak poboru podatku jest jedynie pochodną stosowanego zwolnienia podatkowego.

Biorąc pod uwagę powyższe, Bank, jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego nie ma obowiązku poboru podatku od odsetek lub dyskonta od papierów wartościowych wskazanych w art. 26 ust. 1aa pkt 1 oraz art. 26 ust. 1aa pkt 2 ustawy o CIT, jeśli został spełniony warunek określony w art. 26 ust. 1ab - również, gdy wartość wypłat na rzecz tego samego podatnika przekracza wartość 2.000.000 zł w roku podatkowym.

Należności określone w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT wypłacane na rzecz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, w sytuacji, gdy prowadzą oni na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą za pośrednictwem oddziału (zagranicznego zakładu)

Zgodnie z art. 26 ust. 1d ustawy o CIT, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, nie pobierają zryczałtowanego podatku od dokonywanych wypłat pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji, oraz uzyskania pisemnego oświadczenia, że należności te związane są z działalnością tego zakładu; przepis ust. 3d stosuje się odpowiednio.

Powyższy przepis wskazuje zatem, że płatnik nie ma obowiązku poboru podatku w przypadku wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT na rzecz nierezydentów prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład - o ile, płatnik posiada dokumenty wskazane w tym przepisie. Tym samym, przy spełnieniu warunków dokumentacyjnych, powyższy przepis stanowi generalne wyłączenie obowiązków płatnika w zakresie poboru podatku w stosunku do wskazanych typów należności. Jak Wnioskodawca wskazał powyżej, brak obowiązku poboru podatku nie jest tożsamy ze zwolnieniem podatkowym Zakład nierezydenta położony na terytorium Polski rozlicza bowiem uzyskany dochód i odprowadza należny podatek dochodowy we własnym imieniu. Dochody uzyskiwane poprzez zagraniczne zakłady podlegają bowiem opodatkowaniu w Polsce na zasadach analogicznych do dochodów rezydentów.

W konsekwencji, niezależnie od wartości wypłaty dokonanej na rzecz zakładu z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, Bank nie ma obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, jeśli Bank posiada dokumenty wskazane w art. 26 ust. 1d ustawy o CIT.

W oparciu o przedstawione powyżej argumenty, Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym w odniesieniu do płatności z tytułów przedstawionych w pkt 1, 2 i 3 powyżej, Wnioskodawca, jako wypłacający należności, nie będzie zobowiązany do poboru podatku CIT, także w przypadku, gdy łączna wartość należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT przekroczy w roku podatkowym obowiązującym w Banku kwotę 2 000 000 zł Tym samym treść art. 26 ust. 2e ustawy o CIT nie ma zastosowania w przypadku wypłat określonych w art. 26 ust. 1d, art. 26 ust. 1a oraz art. 26 ust. 1aa ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku w przypadku wypłat opisanych we wniosku należności, niezależnie od wartości wypłacanych należności z tytułów określonych w art. 21 ust. 1, art. 22 ust. 1 oraz art. 26 ust. 1aa ustawy o CIT, w tym również w przypadku, gdy wypłata tych należności dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz tego samego podatnika przekracza łącznie w roku podatkowym obowiązującym u Wnioskodawcy kwotę 2.000.000 (dwa miliony) złotych - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin