Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.280.2019.1.AP
z 26 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 maja 2019 r. (data wpływu 9 maja 2019 r.), uzupełnionym 11 czerwca 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki na Opłatę Licencyjną ponoszone przez Spółkę na rzecz Licencjodawcy, jako koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem produktów i świadczeniem usług, będą wyłączone z ograniczenia wynikającego z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2019 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki na Opłatę Licencyjną ponoszone przez Spółkę na rzecz Licencjodawcy, jako koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem produktów i świadczeniem usług, będą wyłączone z ograniczenia wynikającego z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 5 czerwca 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.209.2019.1.AP, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 11 czerwca 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca Spółka z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”), jest spółką kapitałową (polskim rezydentem podatkowym) należącą do grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”). Grupa specjalizuje się w produkcji stali nierdzewnych, jak również wyrobów specjalistycznych obejmujących stale elektrotechniczne i stopy niklu. W ramach Grupy Wnioskodawca prowadzi swoją działalność jako producent oraz dystrybutor elementów stalowych sygnowanych marką „X” (dalej: „Produkty”). Ponadto Spółka świadczy również usługi obróbki stali, w tym m.in. cięcie wzdłużne kręgów, cięcie na arkusze oraz różnego rodzaju szlify i inne wykończenia specjalne. W związku z prowadzoną działalnością, Spółka zawarła umowę licencyjną (dalej: „Umowa licencyjna”). Umowa licencyjna została zawarta przez Wnioskodawcę ze spółką „Y”, która jest luksemburskim rezydentem podatkowym (dalej: „Licencjodawca”).

Licencjodawca jest dla Spółki podmiotem powiązanym, o którym mowa w art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. Jednocześnie Licencjodawca spełniał również warunki do uznania go za podmiot powiązany na gruncie art. 11 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. Licencjodawca jest podmiotem odpowiadającym za utrzymanie, rozwój, zarządzanie oraz dysponowanie własnością intelektualną w Grupie.

Na podstawie Umowy licencyjnej Spółce została udzielona licencja do korzystania z własności intelektualnej należącej do Licencjodawcy, tj.:

• znaków towarowych „X”,
• logo „X”,
• sloganu reklamowego „(…)”,

-dalej łącznie: „IP”.

Na podstawie Umowy licencyjnej Spółce została udzielona niewyłączna, odwoływalna i niezbywalna licencja na wykorzystywanie IP (dalej: „Licencja”). Wnioskodawca korzysta z udzielonego IP na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w szczególności przy produkcji i dystrybucji Produktów, jak również przy świadczeniu usług obróbki stali.

Na podstawie zawartej Umowy licencyjnej, Wnioskodawca ponosi opłaty na rzecz Licencjodawcy (dalej: „Opłata licencyjna”). Wynagrodzenie należne Licencjodawcy z tytułu udostępnienia Spółce Licencji na IP jest ustalone w formie opłaty rocznej, stanowiącej procent wartości przychodu Spółki ze sprzedaży Produktów na rzecz podmiotów trzecich, tj. podmiotów spoza Grupy, jak również podmiotów powiązanych, w przypadku których Licencjodawca kontroluje mniej niż 20% praw głosu. W konsekwencji wysokość Opłaty licencyjnej należnej Licencjodawcy stanowi wartość zmienną, która jest skorelowana z wartością sprzedanych przez Spółkę Produktów. Brak posiadania przedmiotowej Licencji w praktyce uniemożliwiłby Spółce działalność operacyjną, tj. produkcję oraz dystrybucję elementów stalowych, a także świadczenie usług związanych z obróbką stali. W przypadku Spółki korzystanie z IP ma kluczowe znaczenie, gdyż marka „X” jest rozpoznawalna wśród obecnych i potencjalnych odbiorców dystrybuowanych przez Wnioskodawcę Produktów. Opatrywanie Produktów Spółki znakami towarowymi i logo „X” pozwala Spółce na skuteczną i dochodową dystrybucję Produktów i dotarcie do zewnętrznego odbiorcy. Tym samym, dzięki zawarciu Umowy licencyjnej i ponoszeniu z tego tytułu Opłaty licencyjnej, Spółka może prowadzić i rozwijać swoją działalność na polskim rynku pod rozpoznawalną marką.

Mając na uwadze powyższe, Spółka jest zainteresowana potwierdzeniem, czy Opłata Licencyjna powinna podlegać ograniczeniom w możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynikającym z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przy ustalaniu przez Wnioskodawcę wysokości kosztów uzyskania przychodów, służących do kalkulacji podstawy opodatkowania CIT, na podstawie art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, wydatki na Opłatę Licencyjną ponoszone przez Spółkę na rzecz Licencjodawcy, jako koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem Produktów i świadczeniem usług, będą wyłączone z ograniczenia wynikającego z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko zgodnie z którym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, przy ustalaniu przez Wnioskodawcę wysokości kosztów uzyskania przychodów, służących do kalkulacji podstawy opodatkowania CIT, na podstawie art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, wydatki na Opłatę Licencyjną ponoszone przez Spółkę na rzecz Licencjodawcy, jako koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem Produktów i świadczeniem usług, będą wyłączone z ograniczenia wynikającego z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. W ocenie Wnioskodawcy, choć Opłata licencyjna stanowi rodzaj opłaty lub należności, o których mowa w art. l6b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT, wypłacanej na rzecz podmiotu powiązanego, to ze względu na bezpośredni i ścisły jej związek z wytworzeniem Produktów i świadczeniem usług, o którym mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, podlegała i podlega wyłączeniu z ograniczenia wynikającego z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

1. Ogólne przesłanki stosowania art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. l6b ust. 1 pkt 4-7,
3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

-poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2 w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskana przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. l6a-16m i odsetek.

W art. l6b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT, wymienione zostały cztery kategorie praw własności intelektualnej, które podlegają amortyzacji. Należą do nich autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, prawa określone w ustawie Prawo własności przemysłowej, licencje oraz informacje związane z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how). Opłata licencyjna ponoszona przez Spółkę na rzecz Licencjodawcy stanowi de facto opłatę za korzystanie przez Wnioskodawcę z IP (logo, znaków towarowych i sloganów do których prawa posiada Licencjodawca). W związku z tym, należy uznać, że stanowi ona opłatę za korzystanie z praw lub wartości, o których mowa w art. l6b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT.

Opłata Licencyjna jest ponoszona na rzecz Licencjodawcy, czyli podmiotu powiązanego ze Spółką zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Jednocześnie Licencjodawca spełniał również warunki uznania go za podmiot powiązany na gruncie art. 11 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. W związku z powyższym, w analizowanym stanie faktycznym, również przesłanka ponoszenia wydatku na rzecz podmiotu powiązanego jest spełniona.

Tym samym, na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT Opłata licencyjna podlegała i podlega ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w tym przepisie w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

2. Wyłączenie zastosowania art. 15e ust. 1 ustawy o CIT  bezpośredni związek z wytworzeniem towaru lub świadczeniem usługi.

Uznanie Opłaty licencyjnej za mieszczącą się w katalogu opłat wskazanych w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, płatnej na rzecz podmiotu powiązanego nie warunkuje jeszcze wyłączenia możliwości pełnego zaliczenia jej do kosztów uzyskania przychodu.

Jak wynika z art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, ograniczenie o którym mowa w ust. i nie ma zastosowania do kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.

Dlatego, mając na uwadze treść powyższego wyłączenia, w celu ustalenia, czy ograniczenie, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, będzie mieć zastosowanie do Opłaty licencyjnej ponoszonej przez Spółkę na rzecz Licencjodawcy, w ocenie Spółki, kluczowe jest określenie, czy koszty te są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez Spółkę towaru lub świadczeniem usługi.

Ustawa o CIT nie definiuje co należy rozumieć przez pojęcie „bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem towaru lub świadczeniem usługi”. W związku z tym, należy posłużyć się definicją słownikową, zgodnie z którą „bezpośredni” oznacza „niemający ogniw pośrednich, dotyczący kogoś lub czegoś wprost”. W doktrynie wskazuje się, że celem tego wyłączenia  w zakresie kosztów bezpośrednio związanych z przychodami ze sprzedaży towaru lub usługi  jest uwzględnienie sytuacji, gdy cena danego towaru lub usługi w istotnym zakresie determinowana jest wysokością kosztu nabycia wartości niematerialnej i prawnej (por. W. Modzelewski, Komentarz do art. 15e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Legalis 2018/el.).

Zgodnie z wyjaśnieniami Ministerstwa Finansów z dnia 25 kwietnia 2018 r., https://mf-arch2.mf.gov.pl/documents/764034/6350781/4+Art+15e.11+koszty+uslug+bezposrednio+zwiazanych+z+nabyciem+towaru+us%C5%82, Koszty usług i praw bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi, dostęp 26 kwietnia 2019 r. („Wyjaśnienia”), koszt bezpośrednio związany z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi, to koszt usług lub praw w jakimkolwiek stopniu „inkorporowanych” w produkcie, towarze lub usłudze. Jest to zatem koszt, który wpływa na finalną cenę danego towaru lub usługi, jako (zazwyczaj) jeden z wielu wydatków niezbędnych do poniesienia w procesie produkcji, dystrybucji danego dobra lub świadczenia określonej usługi. Koszt ten powinien przy tym być możliwy do zidentyfikowania, jako czynnik obiektywnie kształtujący cenę danego dobra lub usługi. Warto zwrócić uwagę, że w Wyjaśnieniach wprost wskazano, że opłata za korzystanie ze znaku towarowego w modelu zbliżonym do stosowanego przez Grupę stanowi koszt bezpośrednio związany z wytworzeniem lub nabyciem towaru lub świadczeniem usługi, o którym mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT.

W Wyjaśnieniach jako przykład, który korzysta z omawianego wyłączenia wskazano model, w którym spółka będąca polskim rezydentem zawarła z podmiotami z grupy kapitałowej umowy licencyjne, na podstawie których nabyła prawo do wykorzystania w Polsce znaków towarowych za wynagrodzeniem. Przedmiotem tych umów są znaki towarowe służące do oznakowania poszczególnych produktów sprzedawanych przez spółkę, tj. nazwy poszczególnych produktów, ich wzory graficzne, wzory wykorzystania ich na opakowaniach produktów. Udzielona spółce licencja dotyczy prawa do używania tych znaków na terytorium Polski, tj. prawa do wykorzystania tych znaków w dystrybucji produktów oraz prawa do prowadzenia działalności marketingowej i promocyjnej tych produktów w Polsce. Z treści przytoczonych Wyjaśnień wynika zatem, że brak posiadania przedmiotowej licencji w praktyce uniemożliwiłby polskiemu podmiotowi sprzedaż produktów na rzecz odbiorców w Polsce, a tym samym wydatki związane z taką licencją mogą korzystać z wyłączenia z ograniczenia na podstawie art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT.

Nietrudno zauważyć, że powyższa sytuacja  wskazywana jako przykład kosztu bezpośrednio związanego z nabyciem lub wytworzeniem towarów  pozostaje bardzo zbliżona do sytuacji stanowiącej przedmiot niniejszego wniosku. Mając na uwadze, że podstawowa działalność gospodarcza Spółki polega na produkcji i dystrybucji elementów stalowych oraz świadczeniu usług obróbki stali, możliwość korzystania z IP objętych Licencją jest kluczowym elementem, pozwalającym Wnioskodawcy na produkcję i dystrybucję Produktów, jak również świadczenie usług powiązanych. W efekcie, w ocenie Wnioskodawcy, ponoszona przez niego Opłata licencyjna za korzystanie z IP na potrzeby produkcji i dystrybucji Produktów oraz świadczenia usług obróbki stali wpasowują się w tak podany przykład zastosowania art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT. Jak zostało wskazane, bez posiadania przedmiotowej Licencji i ponoszenia Opłaty licencyjnej, Spółka nie byłaby w stanie prowadzić działalności operacyjnej. W przypadku Spółki korzystanie z IP ma kluczowe znaczenie, gdyż są one rozpoznawalne przez odbiorców dystrybuowanych przez Spółkę Produktów. Nabycie praw do korzystania z IP umożliwia Wnioskodawcy czerpanie wielu korzyści z ich rozpoznawalności na rynku oraz związanej z tym renomy, umożliwiających sprzedaż wyprodukowanych Produktów, które wynikają z obecności marki na rynku przez dłuższy czas. Tym samym, nabycie praw do znaków towarowych, logo oraz sloganu reklamowego i opatrzenie nimi produktów Spółki wpływa na liczbę klientów wybierających Produkty ze względu na markę, a tym samym na zwiększenie poziomu sprzedaży. Ponadto, opatrzenie Produktów znakami towarowymi lub logo pozwala na pozycjonowanie produktów Wnioskodawcy w odpowiednim segmencie rynku, co z kolei umożliwia odpowiednie dostosowanie cen. Jednocześnie, brak oznakowania Produktów Spółki znakiem towarowym „X” w konsekwencji mógłby prowadzić do obniżenia popytu na sprzedawane produkty, co w konsekwencji prowadziłby do obniżenia przychodów Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki wydatki z tytułu Opłaty licencyjnej powinny zostać zaklasyfikowane jako koszty usług, opłat i należności bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt l ustawy o CIT, skutkujące wyłączeniem zastosowania do nich ograniczenia, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Za bezpośrednim związkiem pomiędzy wytwarzanymi i dystrybuowanymi przez Spółkę Produktami a wysokością Opłat licencyjnych przemawia również przyjęta między stronami Umowy licencyjnej metoda kalkulacji wynagrodzenia należnego Licencjodawcy. Zgodnie z postanowieniami Umowy, Opłata licencyjna jest liczona jako procent wartości sprzedaży Produktów Wnioskodawcy na rzecz pomiotów trzecich. Przyjęty model rozliczeń sprawia, że wynagrodzenie należne Licencjodawcy jest zmienne i jest w sposób bezpośredni zdeterminowane wartością przychodu osiągniętego przez Wnioskodawcę w związku z wytwarzaniem i dystrybucją Produktów opatrzonych IP. Jednocześnie wydatki ponoszone z tytułu wykorzystywania IP są uwzględniane w cenie oferowanych Produktów. W ocenie Wnioskodawcy, powyższe stanowi dodatkowy argument za prawidłowością podejścia, iż Opłata licencyjna powinna być traktowana jako koszt bezpośrednio związany z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi, o którym mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, co skutkuje wyłączeniem zastosowania do nich ograniczenia, o którym mowa w art. 15e ust. l ustawy o CIT w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

3. Praktyka podatkowa.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że dotychczasowa, jednolita praktyka interpretacyjna organów podatkowych potwierdza przyjęte przez Spółkę podejście, dopuszczające możliwość zastosowania wyłączenia z limitów przewidzianych art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, wydatków ponoszonych na opłaty licencyjne, jako koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem towarów, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1.

Przykładowo stanowisko takie zostało m.in. zaprezentowane w treści:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS wydanej 18 grudnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-2. 4010.486.2018.1.MS,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS wydanej 27 listopada 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-3. 4010.530.2018.1.MO,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS wydanej 10 października 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.328.2018.1.NL.

4. Podsumowanie.

W świetle powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zarówno wykładania literalna jak i wykładnia celowościowa oraz praktyka podatkowa związana ze stosowaniem art. 15e ust. 1 oraz ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, prowadzą do wniosku, że ponoszona przez Spółkę Opłata licencyjna powinna podlegać wyłączeniu ze stosowania ograniczenia wynikającego z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Reasumując, zdaniem Spółki prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przy ustalaniu przez Wnioskodawcę wysokości kosztów uzyskania przychodów, służących do kalkulacji podstawy opodatkowania CIT, na podstawie art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, wydatki na Opłatę Licencyjną ponoszone przez Spółkę na rzecz Licencjodawcy, jako koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem Produktów i świadczeniem usług, będą wyłączone z ograniczenia wynikającego z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.