Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.200.2019.2.HK
z 23 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 maja 2019 r. (data wpływu – 10 czerwca 2019 r.), uzupełnionym pismem z 13 sierpnia 2019 r. (data wpływu – 21 sierpnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodów Wspólnoty Mieszkaniowej:

• części dot. momentu powstania przychodu – jest prawidłowe,
• w pozostałej części – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodów Wspólnoty Mieszkaniowej

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego w piśmie z 7 sierpnia 2019 r. znak: 0111-KDIB2-3.4010.200.2019.1.HK, wezwano o jego uzupełnienie.

Wniosek uzupełniono pismem z 13 sierpnia 2019 r. (data wpływu – 21 sierpnia 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wspólnotę Mieszkaniową (dalej także jako: „Wnioskodawca”, „Wspólnota”) tworzy ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład nieruchomości.

W zasobach Wspólnoty Mieszkaniowej (...) znajduje się 15 lokali mieszkalnych oraz 2 lokale użytkowe, które nie są własnością Wspólnoty Mieszkaniowej i Wspólnota Mieszkaniowa nie czerpie dochodów z tytułu posiadania ich w swoich zasobach. Łączna powierzchnia wszystkich lokali wynosi 1 021,70 m2, w tym powierzchnia lokali użytkowych to 118,87 m2, co stanowi 12,50 % udziału w nieruchomości.

Na podstawie art. 29 ustawy o własności lokali, wspólnota mieszkaniowa prowadzi ewidencję księgową, rozlicza wpłaty członków wspólnoty na pokrycie kosztów zarządzania nieruchomością wspólną.

Wspólnota Mieszkaniowa jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Przychodem Wspólnoty Mieszkaniowej w rozumieniu ustawy podatkowej są środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wspólnoty Mieszkaniowej, bez względu na źródło ich pochodzenia.

Do kosztów uzyskania przychodów Wspólnota Mieszkaniowa zalicza te wydatki, które pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z powstaniem lub powiększeniem przychodu, a także nie zostały wymienione jako koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Dochód Wspólnoty Mieszkaniowej przy spełnieniu warunków zawartych w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlega zwolnieniu od opodatkowania.

Zgodnie z cytowaną ustawą wolne od podatku dochodowego są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych, prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej, uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Aby dochód, korzystał z powyższego zwolnienia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

• dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
• dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.
  
  

Oznacza to, że zwolnieniu nie podlegają dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia, oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nieprzeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Wspólnota Mieszkaniowa uzyskuje przychody w dwóch zakresach:

• z tytułu gospodarki mieszkaniowej, po spełnieniu warunku określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolnej od podatku,
• przychody pozostałe podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
  
  

Przychody i koszty ich uzyskania podzielone są na związane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi i związane z pozostałą działalnością.

Przychody pozostałe to:

• odsetki z tytułu lokat bankowych,
• przychody z wynajmu powierzchni elewacji budynku na reklamę,
• wpłaty właścicieli lokali użytkowych, które nie są własnością Wspólnoty Mieszkaniowej i Wspólnota Mieszkaniowa nie czerpie dochodów z tytułu posiadania ich w swoich zasobach.
  
  

Wspólnota Mieszkaniowa dokonuje rocznego rozliczenia wniesionych zaliczek wszystkich właścicieli pod kątem poniesionych w ciągu roku kosztów. Różnica pomiędzy zaliczkami, a faktycznie poniesionymi kosztami stanowi korektę naliczeń danego roku obrotowego wykazując nadpłaty do zwrotu dla właścicieli lokali lub niedopłatę do uregulowania przez właścicieli lokali zgodnie z podjętymi uchwałami członków Wspólnoty Mieszkaniowej, proporcjonalnie do naliczeń.

Istotne elementy sprawy Wnioskodawca zawarł we własnym stanowisku wskazując, że dokonane przez właścicieli lokali użytkowych wpłaty obejmują koszty utrzymania nieruchomości wspólnej przypadające na lokale użytkowe wyliczone na podstawie udziału w nieruchomości wspólnej lub proporcjonalnie do metrażu lokali i koszty mediów ustalone na podstawie faktycznych zużyć lub w przypadku braku opomiarowania – ustalone zgodnie z przyjętym sposobem rozliczeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy ustalając w rocznej deklaracji przychód do opodatkowania dotyczący lokali użytkowych należy kierować się zasadą kasową, tj. w wysokości środków pieniężnych, które wpłynęły na konto, a ustalając koszty utrzymania nieruchomości wspólnej korygować je o rozliczone nadwyżki nad kosztami wnoszonych wpłat przez właścicieli lokali na rzecz kosztów zarządu nieruchomości wspólnej, które to są przeznaczone z rozliczenia rocznego do zwrotu dla właścicieli lokali zgodnie z podjętymi uchwałami członków Wspólnoty Mieszkaniowej proporcjonalnie do naliczeń?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wspólnota Mieszkaniowa (...) w swoich zasobach lokalowych ma 15 lokali mieszkalnych i 2 lokale użytkowe, które nie są własnością Wspólnoty Mieszkaniowej i Wspólnota Mieszkaniowa nie czerpie dochodów z tytułu posiadania ich w swoich zasobach.

Do przychodów Wspólnoty zaliczamy:

• wpłaty właścicieli lokali mieszalnych,
• odsetki z tytułu lokat bankowych,
• przychody z wynajmu powierzchni elewacji budynku na reklamę,
• wpłaty właścicieli lokali użytkowych, które nie są własnością Wspólnoty Mieszkaniowej i Wspólnota Mieszkaniowa nie czerpie dochodów z tytułu posiadania ich w swoich zasobach.
  
  

Wszystkie wpłaty na rachunek bankowy Wspólnoty traktowane są jako przychód.

Koszt rzeczywisty ustalany jest na podstawie faktur otrzymanych od dostawców mediów i pozostałych usługodawców.

Dochód powstały z lokali mieszkalnych traktowany jest jako zwolniony, ponieważ spełnione są tu łącznie dwa warunki:

• dochody te uzyskane są z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
• przeznaczone są na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.
  
  

Dochód w postaci odsetek bankowych z % lokat oraz z wynajmu powierzchni elewacji budynku na reklamę jest opodatkowany podatkiem dochodowych od osób prawnych.

Dokonane przez właścicieli lokali użytkowych wpłaty traktowane są jako przychód w danym roku obrotowym.

Koszt uzyskania tego przychodu to:

• koszty utrzymania nieruchomości wspólnej przypadające na lokale użytkowe wyliczone na podstawie udziału w nieruchomości wspólnej lub proporcjonalnie do metrażu lokali,
• koszty mediów ustalone na podstawie faktycznych zużyć lub w przypadku braku opomiarowania – ustalone zgodnie z przyjętym sposobem rozliczeń.
  
  

Różnicę pomiędzy tak ustalonymi przychodami i kosztami opodatkowywała podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Dochodem Wspólnoty Mieszkaniowej, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, która stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym zgodnie z art. 7 ust. 1 tej ustawy.

Zdaniem Wspólnoty Mieszkaniowej w przypadku zwrotów nadpłaty należy powiększyć koszty zarządu nieruchomości wspólnej o rozliczone nadwyżki z tytułu utrzymania nieruchomości wspólnej zgodnie z podjętymi uchwałami (a w przypadku niedoboru pomniejszyć koszty utrzymania zarządu nieruchomości wspólnej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 ze zm., dalej jako: „updop”) przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3. Zatem wspólnoty mieszkaniowe jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej – są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 737 ze zm.).

Zgodnie z art. 6 ww. ustawy ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Należy wskazać, że wspólnota mieszkaniowa nie posiada jednak osobowości prawnej. Tworzą ją generalnie zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych.

W razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali (art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali).

W myśl art. 3 ust. 2-3 cyt. ustawy nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.

Z kolei, na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o własności lokali, zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, jest obowiązany prowadzić dla każdej nieruchomości wspólnej, określoną przez wspólnotę mieszkaniową, ewidencję pozaksięgową kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz zaliczek uiszczanych na pokrycie tych kosztów, a także rozliczeń z innych tytułów na rzecz nieruchomości wspólnej.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ww. ustawy, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nieutrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca (art. 15 ust. 1 ww. ustawy).

Natomiast art. 14 tej ustawy stanowi, że na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1. wydatki na remonty i bieżącą konserwację;
2. opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę;
3. ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali;
4. wydatki na utrzymanie porządku i czystości;
5. wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie wprowadził do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ogólnej definicji przychodu podatkowego.

Treść art. 12 ust. 1 updop wskazuje, że zostały ustanowione jedynie przykładowe przysporzenia zaliczane do kategorii przychodów.

I tak, przychodami podatkowymi, o których mowa w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Z kolei, zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Powyższe oznacza, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 updop, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Prócz tego, uznanie wydatku za koszt podatkowy wymaga od podatnika wykazania, że wydatek jest racjonalnie i gospodarczo uzasadniony.

Natomiast dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 updop).

Ustalony w powyższy sposób dochód (art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) stanowiący nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami uzyskania przychodów, może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku, czyli innymi słowy wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Zatem z powyższej regulacji można wywieść, że aby dochód podmiotów, o których w nim mowa korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

• dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
• dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.
  
  

Podkreślenia wymaga fakt, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nieprzeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca uzyskuje przychody w dwóch zakresach:

• z tytułu gospodarki mieszkaniowej, po spełnieniu warunku określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolnej od podatku,
• przychody pozostałe podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Przychody i koszty ich uzyskania podzielone są na związane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi i związane z pozostałą działalnością.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia momentu powstania przychodu z tytułu wpłat właścicieli użytkowych, jak również kwestia sposobu ujęcia dla celów podatku dochodowego zwrotu różnicy pomiędzy zaliczkami wniesionymi przez właścicieli lokali użytkowych a faktycznie poniesionymi kosztami.

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz przedstawionego opisu sprawy należy zauważyć, że przychodami wspólnoty mieszkaniowej – zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Należy zatem przyjąć, że momentem powstania przychodu z tytułu wpłat dokonywanych przez właścicieli lokali użytkowych, jest moment otrzymania czyli wpływu bezpośredniego do majątku podatnika względnie na jego rachunek określonych środków pieniężnych, skutkujący po stronie podatnika możliwością faktycznego dysponowania tymi środkami.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu powstania przychodu uznano za prawidłowe.

Przechodząc do kwestii zwrotu nadpłaconych zaliczek właścicielom lokali użytkowych należy powołać treść art. 12 ust. 3j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 3j, podatnik nie osiągnął przychodów lub osiągnięte przychody są niższe od kwoty zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć koszty uzyskania przychodów o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone przychody (art. 12 ust. 3k).

W świetle powyższych regulacji, zwrot nadpłaconych zaliczek należy traktować jako pomniejszenie przychodu. Tym samym, w przedstawionym stanie faktycznym Wspólnota Mieszkaniowa rozliczając nadpłatę zaliczek wnoszonych przez właścicieli lokali użytkowych winna pomniejszyć przychód w dacie dokonania takiego rozliczenia (tj. na bieżąco).

Powyższe oznacza, że nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przypadku zwrotów nadpłaty powiększa się koszty zarządu nieruchomości wspólnej o rozliczone nadwyżki z tytułu utrzymania nieruchomości wspólnej zgodnie z podjętymi uchwałami (a w przypadku niedoboru pomniejsza koszty utrzymania zarządu nieruchomości wspólnej), gdyż – jak wykazano powyżej – w przedstawionym stanie faktycznym należy odpowiednio skorygować kwotę uzyskanych uprzednio przychodów.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe w części dotyczącej momentu powstania przychodu, natomiast w pozostałej części – jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.