Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.295.2019.2.WH
z 26 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2019 r. (data wpływu 22 maja 2019 r.) uzupełnionym w dniu 8 sierpnia 2019 r. (data wpływu 12 sierpnia 2019 r.) oraz w dniu 11 września 2019 r. (data wpływu 13 września 2019 r.) na wezwania Organu z dnia 29 lipca 2019 r. oraz z dnia 20 sierpnia 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Wniosek uzupełniony został w dniu 8 sierpnia 2019 r. (data wpływu 12 sierpnia 2019 r.) oraz w dniu 11 września 2019 r. (data wpływu 13 września 2019 r.) na wezwania Organu z dnia 29 lipca 2019 r. oraz z dnia 20 sierpnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej OF) zamierza sprzedać część nieruchomości na rzecz spółki (Nabywca). Obecnie OF jest jedynym właścicielem nieruchomości o powierzchni 23.394 m², której część ma być sprzedana na rzecz Spółki. Przedmiotowa nieruchomość stanowi część działki nr 39/2, dla której prowadzona jest księga wieczysta. Nieruchomość została nabyta przez OF od jego dziadków w drodze umowy przekazania własności i posiadania gospodarstwa rolnego wydanej przez naczelnika Miasta w dniu 4 czerwca 1981 r.

Nabywcą będzie spółka komandytowa, która w dniu składania niniejszego wniosku jeszcze nie istnieje, natomiast będzie założona przed dniem dokonania transakcji opisanej we wniosku poniżej. Spółka będzie współwłasnością syna OF i zamierza nabyć część przedmiotowej nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Spółka będzie zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT - na nabytej nieruchomości zamierza wznieść budynki celem sprzedaży lub wynajmu, natomiast OF prowadzi działalność rolniczą i nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT.

Przedmiotowa nieruchomość gruntowa stanowi według ksiąg wieczystych grunty rolne zabudowane i jest objęta Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego (dalej MPZP), w którym to nieruchomość gruntowa posiada przeznaczenie do zabudowy jednorodzinnej i wielorodzinnej. Osoba fizyczna wystąpiła w 2016 r. i 2017 r. do władz gminy o zmianę MPZP w taki sposób aby: zwiększyć przewidziany na nieruchomości obszar zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej o około 500 m², zmienić przeznaczenie obszaru zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej na obszar z przeznaczeniem na zabudowę mieszkaniową wielorodzinną z usługami nieuciążliwymi oraz obowiązujące na terenie parametry zabudowy (intensywność zabudowy w przedziale od 0,2 [minimalna] do 3,7 [maksymalna]; brak ograniczeń liczby lokali mieszkalnych w budynku; maksymalne wysokości zabudowy: 15 m dla bud. mieszkalnych, 6 m dla garaży, 5 m dla małej architektury, 20 metrów dla innych obiektów budowlanych; liczba kondygnacji nadziemnych zabudowy - od 2 [minimalna] do 4 [maksymalna; powierzchnia biologicznie czynna min. 25% powierzchni działki; liczba miejsc parkingowych: 1 na lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej do 60 m² oraz 1,3 na lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej powyżej 60 m²]). W roku 2018 gmina przystąpiła do sporządzenia nowego planu miejscowego dla tego obszaru natomiast do dnia dzisiejszego MPZP nie został zmieniony.

OF zgłosił do projektu nowego planu miejscowego następujące wnioski: maksymalna liczba kondygnacji nadziemnych zabudowy (dla budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego) - 4, dopuszczenie budowy parkingów podziemnych i kondygnacji podziemnych (dla budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego), maksymalna wysokość zabudowy budynków mieszkalnych (dla budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego) - 15 lub 14 metrów, maksymalna intensywność zabudowy (dla budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego) - 3,8 lub większa, minimalna powierzchnia biologicznie czynna na działce budowlanej (dla budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego) - nie wyższa niż 25%, liczba miejsc parkingowych (dla budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego) - w granicach od 1 do 1,3 na jeden lokal mieszkalny, brak ograniczenia liczby lokali w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, a dla obszaru przewidzianego na zabudowę mieszkaniową jednorodzinną utrzymanie dotychczasowych parametrów z MPZP lub ustalenie następujących - minimalna powierzchnia działki pod zabudowę jednorodzinną wolnostojącą 300 m², minimalna szerokość frontu działki pod zabudowę jednorodzinną wolnostojącą 14 metrów, minimalna powierzchnia działki dla zabudowy bliźniaczej 250 m², minimalna szerokość frontu działki dla zabudowy bliźniaczej 11 metrów, minimalna powierzchnia działki dla zabudowy szeregowej 200 m², minimalna szerokość frontu działki dla zabudowy szeregowej - 6 metrów. W stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie były wydane Warunki Zabudowy (dalej WZ).

Przed zawarciem umowy sprzedaży przedmiotowa nieruchomość ma być podzielona w ten sposób, że zostanie z niej wydzielony grunt niezabudowany, w postaci projektowanej działki ewidencyjnej nr 39/4 (zgodnie z pozytywnie zaopiniowanym 7 maja 2019 roku przez Prezydenta Miasta wstępnym projektem podziału nieruchomości) o powierzchni 4.178 m² (dalej Nieruchomość Wydzielona) - częściowo (ok. 600 m²) przeznaczonej w MPZP pod budownictwo mieszkalne jednorodzinne a częściowo (ok. 3600 m²) pod budownictwo mieszkalne wielorodzinne, która to planowana działka będzie przedmiotem transakcji sprzedaży na rzecz Nabywcy.

Obecnie nieruchomość jest częściowo zabudowana budynkami gospodarstwa rolnego, jednak ta część która zostanie wydzielona i sprzedana Nabywcy jest niezabudowana. OF nigdy nie wynajmował jako wynajmujący, nie wydzierżawiał jako wydzierżawiający, ani nie udostępniał na innej podstawie odpłatnie żadnych nieruchomości - w tym żadnej części analizowanej nieruchomości czy budynków położonych na tej nieruchomości. OF nie nabywał także, ani nie sprzedawał dotąd żadnych nieruchomości (poza nabyciem przedmiotowej nieruchomości od dziadków ok. 30 lat temu oraz nabyciem innej działki rolnej - której niniejszy wniosek nie dotyczy -do dziś przeznaczonej na cele rolnicze). Ponadto OF nie prowadzi i nie prowadził żadnej działalności gospodarczej, a prowadzi jedynie działalność rolniczą (jako rolnik ryczałtowy). OF nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony i nigdy nie był zarejestrowany jako taki podatnik.

OF - obecny właściciel nieruchomości - nie podejmował działań mających na celu ulepszenie przedmiotowej nieruchomości tzn. nie wyrównywał nieruchomości, nie dokonywał wycinki drzew/krzaków, nie doprowadzał do przedmiotowej nieruchomości mediów (nie uzbrajał nieruchomości), nie wybudował ani drogi prowadzącej do nieruchomości, jak i nie wybudował drogi na nieruchomości.

OF nie korzystał również z usług agentów pośrednictwa nieruchomości w celu sprzedaży całości lub części przedmiotowej nieruchomości - jak bowiem wskazano, sprzedaż będzie realizowana na rzecz Spółki, w której syn OF będzie jednym z właścicieli. Co więcej, z tych względów w stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie była prowadzona żadna działalność reklamowa mająca na celu sprzedaż całości lub części, wynajem, (nie zamieszczono na nieruchomości żadnego ogłoszenia, nie umieszczano ogłoszenia w Internecie, etc.). Przyszły Nabywca (tzn. założyciel przyszłego Nabywcy) sam się zgłosił do OF, w celu nabycia Nieruchomości Wydzielonej.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że od dnia nabycia użytkuje nieruchomość mającą być przedmiotem sprzedaży w prowadzonej działalności rolniczej i będzie kontynuował ten sposób użytkowania do dnia jej planowanej sprzedaży. Wnioskodawca wystąpił do władz gminy o zmiany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (MPZP), aby gmina wprowadziła zmiany do tego planu. Szczegółowy zakres zmian wnioskowanych przez Wnioskodawcę został opisany we wniosku - celem zgłoszenia tych wniosków było ich uwzględnienie przez gminę w nowym MPZP. Okoliczności wystąpienia z tymi wnioskami były zaś następujące. Miasto P. wykupiło kilka lat temu od sąsiada Wnioskodawcy teren pod planowaną drogę (południowo zachodnia część obszaru objętego sporządzeniem planu). Niestety okazało się, że droga na tym terenie nie może zostać wybudowana i pod drogę w nowym miejscu miasto ponownie wykupiło od sąsiada teren i wybudowało drogę. Wybudowana droga nie pokrywa się z tą zaplanowaną w obowiązującym MPZP, a pozostała działka kilka lat temu wykupiona przez Miasto, która w obowiązującym jeszcze MPZP jest przeznaczona pod drogi. Aby Miasto mogło zwrócić (sprzedać z powrotem) sąsiadowi „niepotrzebną” działkę, musiało przystąpić do sporządzenia nowego MPZP, gdzie teren nowej działki nie byłby terenem pod inwestycje drogowe, zaś aby przebieg dróg w MPZP był zgodny ze stanem faktycznym. Korzystając z okazji planowanej zmiany w MPZP Wnioskodawca dołączył się ze swoimi wnioskami o zmiany w MPZP, by zdjąć rażące ograniczenia w obowiązującym MPZP tj. co do ilości lokali w budynku oraz wysokości budynków jakie mogą zostać wzniesione na nieruchomości, niewspółmierne do parametrów jakie były uchwalane w nowych planach MPZP w tym rejonie. Zatem główną motywacją Wnioskodawcy co do wniosków o zmiany w MPZP było usunięcie rozbieżności pomiędzy planami dla okolicznych rejonów, a planem dla nieruchomości będącej jego własnością. Było to normalne działanie w zakresie zarządu majątkiem prywatnym - korzystając z planowanych zmian w MPZP przez gminę, Wnioskodawca zmierzał do wyrównania jego praw wynikających z MPZP w stosunku do właścicieli nieruchomości znajdujących się w okolicy, objętych nowszymi MPZP. Na dzień dzisiejszy nie jest jeszcze wiadome, czy złożone przez Wnioskodawcę do projektu nowego MPZP wnioski i uwagi zostaną w nim uwzględnione. Procedura planistyczna uchwalania nowego MPZP dla przedmiotowej działki nadal trwa i nie wiadomo kiedy zostanie zakończona. Żadna osoba trzecia nie podejmowała do tej pory ani nie będzie podejmowała przed transakcją sprzedaży jakichkolwiek działań mających na celu ulepszenie nieruchomości mającej być przedmiotem sprzedaży. Sprzedaż nieruchomości przez Wnioskodawcę zostanie zrealizowana dopiero po uzyskaniu interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych tej sprzedaży (tzn. czy podlega ona opodatkowaniu VAT-em, czy też podatkiem od czynności cywilnoprawnych). Nie ma żadnych innych warunków faktycznych czy formalnych, od których uzależnione byłoby przeprowadzenie tej transakcji.

Wnioskodawca nie udzielał nikomu pozwoleń/pełnomocnictw do działania w imieniu Wnioskodawcy w celu przygotowania/ulepszenia nieruchomości przed jej sprzedażą. Wnioskodawca udzielił jedynie pełnomocnictwa geodecie w zakresie niezbędnym do wydzielenia z całej nieruchomości będącej własnością Wnioskodawcy części o powierzchni ok. 4.200 mkw, która ma być przedmiotem sprzedaży. Nie było to działanie nakierowane na zwiększenie atrakcyjności nieruchomości, a jedynie konieczność - bez dokonania podziału geodezyjnego sprzedaż części nieruchomości nie byłaby wykonalna, zaś Wnioskodawca nie zamierza sprzedawać całej nieruchomości, bo na pozostałej części (która nie zostanie sprzedana) ma nadal zamiar prowadzić działalność rolniczą. Żadna umowa przedwstępna w zakresie analizowanej nieruchomości nic była przez Wnioskodawcę zawierana. Sprzedaż nieruchomości jest planowana niezwłocznie po uzyskaniu interpretacji indywidualnej w odpowiedzi na wniosek, którego dotyczy niniejsze pismo. Na chwilę obecną nie ma przesłanek do stwierdzenia, że do transakcji mogłoby nie dojść. Natomiast jak już wskazano, nie została zawarta żadna umowa przedwstępna, zaś strony transakcji nadal negocjują jej warunki. W związku z tym nie można również jednoznacznie zagwarantować, że transakcja zostanie przeprowadzona. Wnioskodawca zauważa, że okoliczność ta nie powinna mieć żadnego znaczenia dla treści wydanej w przyszłości interpretacji indywidualnej. Spółka komandytowa, która docelowo miałaby nabyć nieruchomość, zamierza wznieść na niej budynki mieszkalne wielorodzinne, potencjalnie z częścią usługową. Zdaniem Wnioskodawcy motywacje i plany drugiej strony transakcji nie powinny mieć żadnego znaczenia przy ocenie skutków podatkowych transakcji planowanej przez Wnioskodawcę. Syn Wnioskodawcy założył już spółkę komandytową, która miałaby być nabywcą nieruchomości (została wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 4 czerwca br.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż Nieruchomości Wydzielonej, której właścicielem jest OF, na rzecz Nabywcy będzie podlegała opodatkowaniu VAT-em?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Planowana sprzedaż Nieruchomości Wydzielonej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. OF nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, a realizacja pojedynczej transakcji sprzedaży nieruchomości jaką obecnie planuje nie może być w przedstawionych okolicznościach traktowana jako przejaw takiej działalności gospodarczej, a jest wyłącznie przejawem czynności dotyczącej zarządu majątkiem prywatnym - w związku z tym z tytułu realizacji planowanej transakcji OF nie może być uznany za podatnika VAT.

Podatnikami podatku VAT w świetle obowiązujących przepisów są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z ust. 2 ww. przepisu „działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Na podstawie powyższego stwierdzić należy, że podatnikiem podatku VAT jest podmiot, który prowadzi działalność gospodarczą bez względu na osiągnięty rezultat tej działalności.

Natomiast czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT tylko jeśli została dokonana przez podatnika VAT działającego w tym charakterze. Innymi słowy, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają transakcje dokonane przez podatnika VAT w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie również w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, np. w wyroku z dnia 24 kwietnia 2007 roku (sygn. I FSK 603/06), zgodnie z którym transakcja opodatkowana jest jedynie wówczas, gdy osoba jej dokonująca działała w charakterze podatnika VAT.

Co więcej, z przytoczonych przepisów wynika, że działalność gospodarcza polega na zarobkowym, i ciągłym działaniu. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, OF poza przyszłym wyodrębnieniem Nieruchomości Wyodrębnionej z nieruchomości, którą nabył od swoich dziadków w drodze umowy przekazania własności i posiadania gospodarstwa rolnego wydaną przez naczelnika Miasta w dniu 4 czerwca 1981 r. oraz złożenia wniosku o zmianę MPZP w 2016 - 2017 r. - który to MPZP na dzień składania niniejszego wniosku nie został jeszcze zmieniony i nie ma pewności czy uwagi OF zostaną w jakikolwiek sposób uwzględnione - nie wykonywał żadnych czynności związanych z przedmiotową nieruchomością, które mogłyby wskazywać na ciągły i zarobkowy charakter. Nie bez znaczenia powinien być również fakt, iż OF nigdy nie zajmował się działalnością związaną z obrotem nieruchomościami, nie czerpał dochodów z najmu nieruchomości, nie nabywał nieruchomości w celu ich odsprzedaży.

Stwierdzić zatem należy, że sprzedaż przez OF Nieruchomości Wyodrębnionej stanowi jedynie zindywidualizowaną, jednostkową czynność, która nie posiada charakteru ciągłego. Nie można zatem przypisać charakteru działalności gospodarczej do przedstawionego w niniejszym wniosku stanu faktycznego, tym samym przedmiotowa sprzedaż nie będzie rozumiana jako prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT. W związku z powyższym, nie można stwierdzić, że przedmiotowa transakcja dokonana przez OF będzie podlegała pod podatek VAT.

Istnieją jednak sytuacje, w których wykorzystywanie majątku prywatnego może w pewnych okolicznościach zostać uznane za prowadzenia działalności gospodarczej, mimo formalnego niezarejestrowania takiej działalności, natomiast wyłącznie jeśli czynności podejmowane przez podatnika mają charakter ciągły i zarobkowy oraz są tożsame z czynnościami, które wykonują podmioty profesjonalnie zajmujące się poszczególnymi czynnościami, tj. w tym przypadku obrotem nieruchomości. Innymi słowy, sam fakt nieprowadzenia działalności gospodarczej nie przesądza o tym, że czynność nie będzie podlegała pod podatek VAT.

Powyższy aspekt poruszył Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 15 września 2011 r. o sygnaturze C-180/10 i C-181/10. Trybunał wskazał, że o tym czy dana sprzedaż jest realizowana w ramach działalności gospodarczej decyduje charakter i zakres działań podejmowanych przez sprzedawcę w odniesieniu do sprzedawanej nieruchomości. Jeżeli sprzedawca angażuje środki i podejmuje działania w odniesieniu do nieruchomości podobne do podmiotów zajmujących się profesjonalnym obrotem nieruchomościami, to dokonywaną przez niego sprzedaż należy uznać za przejaw prowadzonej działalności gospodarczej. Co istotne TSUE wskazał również, że „Okoliczność, iż osoba ta jest »rolnikiem ryczałtowym« w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.” - tzn. że jest to okoliczność bez znaczenia dla ustalenia czy dana osoba może być uznana za podatnika VAT w zakresie sprzedaży gruntu, na którym prowadziła działalność rolniczą jako rolnik ryczałtowy.

W analizowanej sytuacji OF jest rolnikiem ryczałtowym i ta okoliczność - jak wynika ze stanowiska TSUE (aprobowanego powszechnie przez organy podatkowe - w tym Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, który w licznych interpretacjach na przywołane wyroki TSUE się powołuje) nie powinna mieć żadnego znaczenia dla oceny, czy sprzedaż gruntów przez OF powinna być traktowana jako przejaw działalności gospodarczej prowadzonej przez OF i na ewentualne uznanie OF za podatnika VAT.

Przywołane stanowisko TSUE zostało rozwinięte przez orzecznictwo polskich sądów administracyjnych - przykładowo wyroki NSA z 18 października 2011 r. (I FSK 1536/10) i z 1 czerwca 2017 r. (I FSK 451/17). Wskazano w nich m.in. że w celu oceny, czy dany podmiot działa w charakterze podatnika VAT w zakresie obrotu nieruchomościami decydujące znaczenie ma stopień aktywności zbywcy w zakresie obrotu nieruchomościami, który dowodzi, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Działania na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego należy przy tym uwzględnić w ich całokształcie, a nie wyłącznie osobno.

Istotne są przede wszystkim te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym. Dla ustalenia zawodowego charakteru działalności istotne są takie czynniki jak ewentualne uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych lub działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia. Mogą one bowiem wskazywać na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, przybierającą formę zawodową (profesjonalną), a zatem zorganizowaną. Na taki rodzaj działalności wskazywać może również uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy terenu czy wystąpienie o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla zbywanego gruntu, zwłaszcza gdy sprzedawca jest już podatnikiem w zakresie usług budowlanych, deweloperskich lub innych o podobnym charakterze.

W jeszcze innym wyroku - z 12 lipca 2018 r. (I FSK 1408/16) NSA wskazał, że argumentem za uznaniem sprzedawcy nieruchomości za podatnika VAT w tym zakresie mogłoby być osiągnie przez niego dochodów z najmu/dzierżawy tej nieruchomości, działań zarządczych/menadżerskich. Nade wszystko jednak NSA podkreślił, że działalność dotycząca danej nieruchomości powinna mieć zorganizowany charakter, by móc uznać ją za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów o VAT.

Stanowisko powyższe w pełni aprobują organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych - podkreślając zwłaszcza, że na wspomnianą wyżej aktywność „handlową” musi wskazywać cały ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie faktu wystąpienia pojedynczych z nich (interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 1 lipca 2015 r., IPPP1/4512-452/15-4/EK; interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 listopada 2015 r., ITPP2/4512-900/15/AJ; interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 listopada 2015 r., ILPP3/4512-1-112/15-6/DC; interpretacja Izby Skarbowej w Łodzi z 9 grudnia 2015 r., IPTPP3/4512-345/15-7/JM).

Kontynuując powyższy wątek warto wskazać, że jak słusznie zauważył Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 24 marca 2017 r. (3063-ILPP1-2.4512.16.2017.1.NF)

„Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.”

„W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE z dnia 4 października 1995 r. w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.”

Analogiczne stanowisko zawiera jedna z nowszych interpretacji indywidualnych - wydana przez Dyrektora KIS dnia 23 października 2018 r. (0113-KDIPT1-2.4012.605.2018.3.SM). Podkreślono w niej konieczność wystąpienia całego ciągu zdarzeń niezbędnych do uznania sprzedawcy za podatnika VAT, a nie jedynie pojedynczych czynności dotyczących nieruchomości. Ponadto w interpretacji tej podkreślono znaczenie ewentualnych wcześniejszych czynności związanych z nieruchomościami dokonywanych przez zbywcę (w przywołanej interpretacji zbywca dokonał znacznie wcześniej jednej sprzedaży nieruchomości i mimo wszystko uznano to za jeden z argumentów że nie prowadzi działalności gospodarczej, bo to zbyt mała częstotliwość tego rodzaju działalności - więc tym bardziej w analizowanej sytuacji gdzie OF nie dokonywał żadnych sprzedaży nieruchomości, ani nawet wynajmu czy dzierżawy - powinien być to istotny argument dla potwierdzenia prezentowanego stanowiska).

OF w analizowanej sytuacji nie podejmował praktycznie żadnego rodzaju z wymienionych wyżej działań - nie dokonywał czynności związanych z uzbrojeniem terenu, nie wydzielał dróg, nie podejmował działań marketingowych. Nie występował dla terenu o warunki zabudowy - co zresztą byłoby zbędne, bo dla analizowanego terenu istnieje MPZP, który został uchwalony bez podejmowania żadnej inicjatywy ze strony OF. Nieistotne znaczenie dla sprawy powinny mieć starania OF o zmianę MPZP - bo stanowią one tylko standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym. Każdy racjonalnie działający właściciel nieruchomości na wieść o planowanych zmianach w MPZP starałby się zgłosić do właściwego organu swoje postulaty co do sposobu zmian dotyczących jego własności i tylko w tym zakresie działał OF. Zresztą pewnej aktywności w tym zakresie nie sposób uznać za wystarczającą do uznania OF za prowadzącego działalność w zakresie obrotu nieruchomościami - zwłaszcza że całokształt okoliczności (w tym brak nabycia nieruchomości w celu sprzedaży, brak podejmowania aktywnych działań sprzedażowych, brak nakładów na działkę) w żaden sposób nie wskazuje na podejmowanie działań i angażowanie środków charakterystycznych dla podmiotów zaangażowanych w profesjonalny obrót nieruchomościami.

Fakt nabycia przez OF nieruchomość od swoich dziadków w drodze umowy przekazania własności i posiadania gospodarstwa w 1981 r. z pewnością nie miał na celu późniejszej odsprzedaży, tym samym nie rozpoczął żadnych czynności, które można uznać za rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej w 1981 roku. Nie sposób przyjąć, że w 1981 r. OF nabył analizowaną nieruchomość w celu jej sprzedaży - skoro w rzeczywistości nabył ją w celu prowadzenia działalności rolniczej. OF nie podejmował również żadnych istotnych czynności dotyczących analizowanej nieruchomości, w tym zwłaszcza nie dokonywał żadnych nakładów na nią - które mogłoby być uznane za podobne do czynności dokonywanych przez podmioty zajmujące się profesjonalnym obrotem nieruchomościami. Należy zastrzec, że wspomniane wyodrębnienie Nieruchomości Wyodrębnionej nie będzie stanowiło podziału działki na szereg mniejszych, które będą przeznaczone do przyszłej sprzedaży. Wyodrębnienie będzie stanowiło jedynie niezbędne działanie celem sprzedaży części nieruchomości, tak by na pozostałej można było nadal prowadzić działalność rolniczą. W żaden sposób działanie OF w tym zakresie nie może uchodzić za podobne do powoływanego w interpretacjach organów podatkowych działania polegającego na podziale działek np. rolnych na szereg mniejszych działek, ich przekwalifikowanie na działki budowlane i sprzedaż. Gdyby OF podejmował tego rodzaju czynności, mógłby potencjalnie być uznany za podatnika VAT, jednak nic takiego nie miało miejsca, OF wyodrębni tylko jedną część z nieruchomości. Ponadto, OF nie podejmował żadnych czynności przygotowujących Nieruchomość Wyodrębnioną do sprzedaży. Przedmiotowa nieruchomość jest nieuzbrojona, tj. nie ma podłączonych mediów, nie została pozbawiona drzew/ krzewów, nie została wyrównana ani utwardzona. Co więcej, OF nie reklamował w żaden sposób Nieruchomości Wyodrębnionej zarówno na portalach internetowych jak i lokalnych gazetach/ogłoszeniach OF, nie korzystał również z agencji pośrednictwa nieruchomości, bowiem zgodnie z przedstawianym stanem faktycznym nabywca sam zgłosił się do OF. Sprzedaż odbędzie się na rzecz założonej w przyszłości spółki syna OF - a więc będzie to tzw. wykorzystanie nadarzającej się okazji do spieniężenia posiadanego majątku prywatnego. Co więcej, OF nie sprzedawał wcześniej żadnych nieruchomości i nie dokonywała żadnych czynności zarobkowych związanych z obrotem nieruchomościami. W związku z powyższym, ponad wszelką wątpliwość nie można twierdzić, że sprzedaż Nieruchomości Wyodrębnionej może być uznana za przejaw działalności gospodarczej.

Podsumowując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz przytoczonego orzecznictwa i stanowisk organów podatkowych należy stwierdzić, iż sprzedaż Nieruchomości Wyodrębnionej nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT-em z tego względu, że OF dokonując tej sprzedaży w przyszłości, w opisanych okolicznościach, nie może być uznany za podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarcza, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym działki gruntu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem gdy dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód, to w świetle art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma to, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy podmiot w celu dokonania sprzedaży działki podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a wiec za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast, okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z powyższego orzeczenia wynika m.in., że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony i nigdy nie był zarejestrowany jako taki podatnik. Wnioskodawca jest jedynym właścicielem nieruchomości, której część ma być sprzedana na rzecz Nabywcy (spółki komandytowej, która będzie współwłasnością syna Wnioskodawcy). Przed zawarciem umowy sprzedaży przedmiotowa nieruchomość ma być podzielona w ten sposób, że zostanie z niej wydzielony grunt niezabudowany (Nieruchomość Wydzielona), w postaci projektowanej działki ewidencyjnej nr 39/4 częściowo (ok. 600 m²) przeznaczonej w MPZP pod budownictwo mieszkalne jednorodzinne a częściowo (ok. 3600 m²) pod budownictwo mieszkalne wielorodzinne, która to planowana działka będzie przedmiotem transakcji sprzedaży na rzecz Nabywcy.

Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę w dniu 4 czerwca 1981 r. od dziadków w drodze umowy przekazania własności i posiadania gospodarstwa rolnego. W stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie były wydane Warunki Zabudowy. Przedmiotowa nieruchomość jest objęta Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, w którym to posiada przeznaczenie do zabudowy jednorodzinnej i wielorodzinnej. Wnioskodawca wystąpił w 2016 r. i 2017 r. do władz gminy o zmianę MPZP w taki sposób aby zwiększyć przewidziany na nieruchomości obszar zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej o około 500 m², zmienić przeznaczenie obszaru zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej na obszar z przeznaczeniem na zabudowę mieszkaniową wielorodzinną z usługami nieuciążliwymi oraz obowiązujące na terenie parametry zabudowy (intensywność zabudowy w przedziale od 0,2 [minimalna] do 3,7 [maksymalna]; brak ograniczeń liczby lokali mieszkalnych w budynku; maksymalne wysokości zabudowy: 15 m dla bud. mieszkalnych, 6 m dla garaży, 5 m dla małej architektury, 20 metrów dla innych obiektów budowlanych; liczba kondygnacji nadziemnych zabudowy - od 2 [minimalna] do 4 [maksymalna; powierzchnia biologicznie czynna min. 25% powierzchni działki; liczba miejsc parkingowych: 1 na lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej do 60 m² oraz 1,3 na lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej powyżej 60 m²]). W roku 2018 gmina przystąpiła do sporządzenia nowego planu miejscowego dla tego obszaru, natomiast do dnia dzisiejszego MPZP nie został zmieniony. Wnioskodawca zgłosił do projektu nowego planu miejscowego następujące wnioski: maksymalna liczba kondygnacji nadziemnych zabudowy (dla budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego) - 4, dopuszczenie budowy parkingów podziemnych i kondygnacji podziemnych (dla budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego), maksymalna wysokość zabudowy budynków mieszkalnych (dla budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego) - 15 lub 14 metrów, maksymalna intensywność zabudowy (dla budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego) - 3,8 lub większa, minimalna powierzchnia biologicznie czynna na działce budowlanej (dla budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego) - nie wyższa niż 25%, liczba miejsc parkingowych (dla budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego) - w granicach od 1 do 1,3 na jeden lokal mieszkalny, brak ograniczenia liczby lokali w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, a dla obszaru przewidzianego na zabudowę mieszkaniową jednorodzinną utrzymanie dotychczasowych parametrów z MPZP lub ustalenie następujących - minimalna powierzchnia działki pod zabudowę jednorodzinną wolnostojącą 300 m², minimalna szerokość frontu działki pod zabudowę jednorodzinną wolnostojącą 14 metrów, minimalna powierzchnia działki dla zabudowy bliźniaczej 250 m², minimalna szerokość frontu działki dla zabudowy bliźniaczej 11 metrów, minimalna powierzchnia działki dla zabudowy szeregowej 200 m², minimalna szerokość frontu działki dla zabudowy szeregowej - 6 metrów.

Wnioskodawca nie podejmował działań mających na celu ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, tzn. nie wyrównywał nieruchomości, nie dokonywał wycinki drzew/krzaków, nie doprowadzał do przedmiotowej nieruchomości mediów (nie uzbrajał nieruchomości), nie wybudował ani drogi prowadzącej do nieruchomości, jak i nie wybudował drogi na nieruchomości. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że żadna osoba trzecia nie podejmowała do tej pory, ani nie będzie podejmowała przed transakcją sprzedaży jakichkolwiek działań mających na celu ulepszenie nieruchomości mającej być przedmiotem sprzedaży.

Wnioskodawca nie korzystał również z usług agentów pośrednictwa nieruchomości w celu sprzedaży całości lub części przedmiotowej nieruchomości. W stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie była prowadzona żadna działalność reklamowa mająca na celu sprzedaż całości lub części, wynajem (nie zamieszczono na nieruchomości żadnego ogłoszenia, nie umieszczano ogłoszenia w Internecie, etc.). Wnioskodawca nie udzielał nikomu pozwoleń/pełnomocnictw do działania w imieniu Wnioskodawcy w celu przygotowania/ulepszenia nieruchomości przed jej sprzedażą. Przyszły Nabywca (tzn. założyciel przyszłego Nabywcy) sam się zgłosił do Wnioskodawcy, w celu nabycia działki.

Wnioskodawca nigdy nie wynajmował jako wynajmujący, nie wydzierżawiał jako wydzierżawiający, ani nie udostępniał na innej podstawie odpłatnie żadnych nieruchomości - w tym żadnej części analizowanej nieruchomości czy budynków położonych na przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca nie nabywał także, ani nie sprzedawał dotąd żadnych nieruchomości. Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził żadnej działalności gospodarczej, a prowadzi jedynie jako rolnik ryczałtowy działalność rolniczą.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż Nieruchomości Wydzielonej (działki ewidencyjnej nr 39/4) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroku TSUE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy – w związku z planowaną sprzedażą Nieruchomości Wydzielonej – za podatnika podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność rolniczą jako rolnik ryczałtowy i nie jest oraz nigdy nie był zarejestrowany jako podatnik VAT. Wnioskodawca przedmiotową nieruchomość, z której zostanie wydzielona mająca być przedmiotem sprzedaży działka ewidencyjna nr 39/4 nabył w 1981 r. od dziadków w drodze umowy przekazania własności i posiadania gospodarstwa rolnego. W stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie były wydane Warunki Zabudowy. Przedmiotowa nieruchomość jest objęta Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, w którym to posiada przeznaczenie do zabudowy jednorodzinnej i wielorodzinnej. Wnioskodawca nigdy nie wynajmował, nie wydzierżawiał ani udostępniał odpłatnie żadnej części przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca ani żadna osoba trzecia nie podejmował działań mających na celu ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, tzn. nie wyrównywał nieruchomości, nie dokonywał wycinki drzew/krzaków, nie doprowadzał do przedmiotowej nieruchomości mediów (nie uzbrajał nieruchomości), nie wybudował ani drogi prowadzącej do nieruchomości, jak i nie wybudował drogi na nieruchomości. Wnioskodawca nie korzystał z usług agentów pośrednictwa nieruchomości w celu sprzedaży całości lub części przedmiotowej nieruchomości jak również nie podejmował żadnych działań reklamowych. Z opisu sprawy wynika jedynie, że Wnioskodawca wystąpił w 2016 r. i 2017 r. do władz gminy o zmianę MPZP. W roku 2018 gmina przystąpiła do sporządzenia nowego planu miejscowego dla tego obszaru natomiast do dnia dzisiejszego MPZP nie został zmieniony. Wnioskodawca zgłosił wnioski do projektu nowego planu miejscowego. Z informacji przedstawionych we wniosku nie wynika zatem taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Ze wskazanych informacji wynika, że Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, takich jak np. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, czy też wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru itp. Co prawda Wnioskodawca wydzieli działkę gruntu, która ma być sprzedana i wystąpił w 2016 r. i 2017 r. do władz gminy o zmianę MPZP oraz zgłosił wnioski do projektu nowego planu miejscowego, jednak jednocześnie nie podjął żadnych innych działań mających na celu sprzedaż Nieruchomości Wydzielonej (działki ewidencyjnej nr 39/4). Samego wydzielenia działki gruntu, która ma być sprzedana oraz wystąpienia w 2016 r. i 2017 r. do władz gminy o zmianę już istniejącego MPZP, zgodnie z którym nieruchomość posiada przeznaczenie do zabudowy jednorodzinnej i wielorodzinnej oraz zgłoszenia wniosków do projektu nowego planu miejscowego, nie można uznać za podejmowanie aktywnych działań w przedmiocie zbycia Nieruchomości Wydzielonej (działki ewidencyjnej nr 39/4) porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Wobec powyższego należy uznać, że skoro Wnioskodawca nie wykorzystywał przedmiotowej nieruchomości w ramach działalności gospodarczej oraz nie podejmował żadnych działań reklamowych w celu sprzedaży części nieruchomości, a przy tym przed sprzedażą nie były podejmowane żadne działania mające na celu ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, w niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę w związku z przedmiotową transakcją sprzedaży Nieruchomości Wydzielonej za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym Wnioskodawca dokonując sprzedaży Nieruchomości Wydzielonej (działki ewidencyjnej nr 39/4), nie działa w charakterze podatnika podatku VAT, a będzie jedynie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. W konsekwencji sprzedaż Nieruchomości Wydzielonej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.