Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.564.2019.2.MSU
z 31 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2019 r. (data wpływu 19 września 2019r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 października 2019 r. (data wpływu 15 października 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług polegających na wykonaniu:

• projektów architektoniczno-budowlanych, w tym projektów instalacji wewnętrznych i zewnętrznych jako niezbędnych elementów kompleksowego projektu architektoniczo-budowlanego,
  

• projektów wykonawczych, wykonanie adaptacji projektów typowych, w tym opracowanie projektów zagospodarowania terenu, a także wykonanie koncepcji architektonicznych
  

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• projektów architektoniczno-budowlanych, w tym projektów instalacji wewnętrznych i zewnętrznych jako niezbędnych elementów kompleksowego projektu architektoniczo-budowlanego,
  

• projektów wykonawczych, wykonanie adaptacji projektów typowych, w tym opracowanie projektów zagospodarowania terenu, a także wykonanie koncepcji architektonicznych.
  
  

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 października 2019 r. (data wpływu 15 października 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, sformułowanie pytań, własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz uiszczenie dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca jest architektem prowadzącym działalność gospodarczą na zasadach ogólnych. Wnioskodawca świadczy usługi polegające na sporządzaniu koncepcji architektonicznych, a następnie przygotowuje projekty architektoniczno-budowlane. W przypadku Wnioskodawcy projekt każdorazowo jest dziełem indywidualnym dostosowanym do indywidualnych wymagań inwestora i konkretnej działki. Wnioskodawca nie sprzedaje wielokrotnie powielanych projektów budowlanych (tzw. projektów typowych). Przedmiotem sprzedaży jest również opracowanie projektów wykonawczych oraz rozwiązań warsztatowych. W zakres usług wchodzi również adaptacja projektów typowych, polegająca na wprowadzeniu zmian indywidualnych zgodnie z wymaganiami inwestora.

Każdorazowo opracowany jest indywidualny projekt zagospodarowania terenu, uwzględniający parametry konkretnej działki budowlanej.

Za wykonanie wyżej opisanych prac projektowych Wnioskodawca otrzymuje zapłatę na podstawie wystawionych faktur VAT. W kwietniu bieżącego roku Wnioskodawca natrafił na archiwalny artykuł na stronie internetowej gazety „Rzeczpospolita”, który podaje informację, że architekt, który działa jako twórca przenoszący na klienta autorskie prawa majątkowe do stworzonego projektu, ma prawo zastosować 8% stawkę VAT na dotyczącą tej czynności część honorarium.

Przygotowanie kompleksowych projektów architektoniczno-budowlanych, w tym projektów instalacji wewnętrznych i zewnętrznych, jak również wykonywanie indywidualnych adaptacji projektów typowych, posiada wszystkie trzy cechy określające dzieło mogące być przedmiotem prawa autorskiego:

1. ma źródło w pracy człowieka (twórcy),
2. stanowi przejaw działalności twórczej zarówno na etapie tworzonych koncepcji, jak i późniejszych projektowanych rozwiązań techniczno-wykonawczych,
3. ma również każdorazowo charakter indywidualny.
   
   

Wnioskodawca – jak wcześniej zaznaczył – nie prowadzi sprzedaży projektów typowych (wielokrotnie powielanych bez cech indywidualnych).

W przytoczonym powyżej artykule na portalu gazety Rzeczpospolita powołano się na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 lutego 2018 r. 0111-KDIB3-3.4012.142.2017.2.PK. Wobec faktu, że publikacja prasowa nie stanowi podstawy prawnej, Wnioskodawca wnosi o indywidualne potwierdzenie przyjętej przez Wnioskodawcę interpretacji na podstawie cytowanego artykułu i wyżej wspomnianej interpretacji prawnej.

Do tej pory Wnioskodawca przyjmował to jako informację wystarczającą, jednak w ostatnim czasie po konsultacjach z prawnikiem, Wnioskodawca zdecydował się o wydanie interpretacji indywidualnej bezpośrednio dla Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym zarejestrowanym płatnikiem VAT. Sporządzanie koncepcji architektonicznych może być przedmiotem odrębnej sprzedaży, może również stanowić pierwszy etap opracowania projektu architektoniczno-budowlanego. Określenie, czy koncepcja architektoniczna jest objęta odrębną sprzedażą, czy jest elementem całościowej umowy wykonania projektu architektoniczno-budowlanego, wynika z treści umowy między sprzedawcą a nabywcą. Najczęściej występuje drugi wariant. Jednak należy przewidzieć sytuację, w której zleceniodawca w pierwszym etapie zleca wykonanie koncepcji architektonicznej i dopiero po pewnym czasie (na przykład na podstawie oszacowania kosztów realizacji inwestycji) decyduje się na zlecenie kompleksowego projektu architektoniczno-budowlanego lub odstępuje od dalszej części zlecenia.

Wykonując projekt architektoniczno-budowlany, projekt wykonawczy, adaptację projektu typowego, lub przygotowując koncepcje architektoniczne, Wnioskodawca tworzy utwór w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.), tym Wnioskodawca działa jako autor i artysta w rozumieniu prawa autorskiego i praw pokrewnych.

Projekt architektoniczno-budowlany, projekt wykonawczy, adaptacja projektu typowego oraz koncepcja architektoniczna, wykonywane przez Wnioskodawcę, stanowią utwór w rozumieniu prawa autorskiego i mieszczą się w zakresie art. 1 ust. 2 pkt 6, który określa, co może stanowić przedmiot prawa autorskiego. Mowa jest tam o dziele architektonicznym, architektoniczno-urbanistycznym i urbanistycznym.

W przekonaniu Wnioskodawcy, pod pojęciem dzieła architektonicznego mieszczą się wszystkie wykonywane i opisywane przez Wnioskodawcę rodzaje utworów, zakładając, że wykonanie tych projektów najczęściej wiąże się również z opracowaniem projektu zagospodarowania terenu mieszczą się również pod pojęciem dzieła architektoniczno-urbanistycznego.

Za wykonywanie ww. kompleksowych projektów oraz/lub koncepcji architektonicznych Wnioskodawca otrzymuje honorarium, które obejmuje również pokrycie kosztów technicznego wykonania projektu. Honorarium jest wypłacane na podstawie faktur VAT.

Na podstawie umowy ustnej lub pisemnej Wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę autorskie prawa majątkowe do tych projektów i koncepcji. Przekazanie praw odbywa się z zachowaniem przepisów o prawach autorskich ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

pytanie nr 1 dotyczy stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego

pytanie nr 2 dotyczy zdarzenia przyszłego

1. Czy wystawiając fakturę za wykonanie projektów architektoniczno-budowlanych, w tym projektów instalacji wewnętrznych i zewnętrznych jako niezbędnych elementów kompleksowego projektu architektoniczno-budowlanego, Wnioskodawca może zastosować 8% stawkę podatku VAT, zgodne z art. 41 ust. 2 i art. 146aa pkt 2, na mocy załącznika 3 poz. 181 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2019r., z późn. zm.? (Pytanie dotyczy stanu zaistniałego oraz stanu, który może zaistnieć w przyszłości).
2. Czy wystawiając fakturę za wykonanie projektów wykonawczych, wykonanie adaptacji projektów typowych, w tym opracowanie projektów zagospodarowania terenu, a także wykonanie koncepcji architektonicznych, Wnioskodawca może zastosować 8% stawkę podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 2 i art. 146aa pkt 2, na mocy załącznika 3 poz. 181 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2004r. z późn. zm.? (Pytanie dotyczy stanu, który nie miał miejsca, ale może zaistnieć w przyszłości).
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), w każdym przypadku opisanym w pytaniach mamy do czynienia z pobieraniem honorarium za wykonane dzieło, rozumiane w świetle przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 z późn. zm.). W opinii Wnioskodawcy, odpowiedź na pytania jest twierdząca.

Na podstawie art. 1 ust. 2 pkt 6 ustawy o prawie autorskim, przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa z utworu pierwotnego.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego, musi posiadać następujące cechy:

• mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
  

• stanowić przejaw działalności twórczej,
  

• posiadać indywidualny charakter.
  
  

Wnioskodawca uważa, że wszystkie trzy warunki są spełnione.

Jak wynika z powyższego, twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego:

• stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług polegających na wykonaniu projektów architektoniczno-budowlanych, w tym projektów instalacji wewnętrznych i zewnętrznych jako niezbędnych elementów kompleksowego projektu architektoniczo-budowlanego – jest prawidłowe,

• zdarzenia przyszłego w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług polegających na wykonaniu projektów wykonawczych, wykonanie adaptacji projektów typowych, w tym opracowanie projektów zagospodarowania terenu, a także wykonanie koncepcji architektonicznych – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2–12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku VAT lub zwolnienie z opodatkowania tym podatkiem.

W myśl, art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146aa ust. 1 pkt 1 i pkt 2 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%,

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
  

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
  
  

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku, gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia, należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy, zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wymienione zostały (bez względu na symbol PKWiU) usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji twórcy, ustawodawca w powyższym zakresie odsyła do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W myśl przepisu art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Należy jednak podkreślić, że nie każdy projekt architektoniczno-budowlany spełnia przesłanki utworu w rozumieniu ww. ustawy. Dotyczy to w szczególności projektów będących powieleniem innych projektów, a więc niebędących rezultatem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, jak również projektów typowych, zawierających powtarzalne, nieoryginalne rozwiązania architektoniczne. Projekty takie nie podlegają ochronie autorskoprawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186 z późn. zm.) do podstawowych obowiązków projektanta należy m.in. sprawowanie nadzoru autorskiego na żądanie inwestora lub organu administracji architektoniczno-budowlanej w zakresie stwierdzania w toku wykonywania robót budowlanych zgodności realizacji z projektem.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest architektem prowadzącym działalność gospodarczą za zasadach ogólnych. Wnioskodawca świadczy usługi polegające na sporządzaniu koncepcji architektonicznych, a następnie przygotowuje projekty architektoniczno-budowlane. W przypadku Wnioskodawcy projekt każdorazowo jest dziełem indywidualnym dostosowanym do indywidualnych wymagań inwestora i konkretnej działki. Wnioskodawca nie sprzedaje wielokrotnie powielanych projektów budowlanych (tzw. projektów typowych). Przedmiotem sprzedaży jest również opracowanie projektów wykonawczych oraz rozwiązań warsztatowych. W zakres usług wchodzi również adaptacja projektów typowych, polegająca na wprowadzeniu zmian indywidualnych zgodnie z wymaganiami inwestora. Sporządzanie koncepcji architektonicznych może być przedmiotem odrębnej sprzedaży, może również stanowić pierwszy etap opracowania projektu architektoniczno-budowlanego. Określenie, czy koncepcja architektoniczna jest objęta odrębną sprzedażą, czy jest elementem całościowej umowy wykonania projektu architektoniczno-budowlanego wynika z treści umowy między sprzedawcą a nabywcą. Najczęściej występuje drugi wariant. Wykonując projekt architektoniczno-budowlany, projekt wykonawczy, adaptację projektu typowego, lub przygotowując koncepcje architektoniczne Wnioskodawca tworzy utwór w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.), tym Wnioskodawca działa jako autor i artysta w rozumieniu prawa autorskiego i praw pokrewnych. Za wykonywanie ww. kompleksowych projektów oraz/lub koncepcji architektonicznych Wnioskodawca otrzymuje honorarium, które obejmuje również pokrycie kosztów technicznego wykonania projektu. Honorarium jest wypłacane na podstawie faktur VAT. Na podstawie umowy ustnej lub pisemnej Wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę autorskie prawa majątkowe do tych projektów i koncepcji. Przekazanie praw odbywa się z zachowaniem przepisów o prawach autorskich ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania preferencyjnej stawki VAT 8% dla usługi polegającej na wykonaniu projektów architektoniczno-budowlanych, w tym projektów instalacji wewnętrznych i zewnętrznych jako niezbędnych elementów kompleksowego projektu architektoniczno-budowlanego oraz wykonaniu projektów wykonawczych, wykonaniu adaptacji projektów typowych, w tym opracowanie projektów zagospodarowania terenu, a także wykonanie koncepcji architektonicznych.

Odnosząc się do powyższego należy na wstępie wskazać, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży.

Zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonywaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Pojedyncza czynność lub świadczenie traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne, które nie może zostać wykonane lub wykorzystane bez świadczenia pomocniczego.

Zauważa się, że stanowisko to potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W szczególności w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, Trybunał uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.

W orzeczeniu z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen, TSUE analizował problem związany z dostarczeniem nabywcy typowego, standardowego oprogramowania oraz – jednocześnie – usługi jego dostosowania do indywidualnych potrzeb klienta, przy czym klient otrzymywał od dostawcy od razu oprogramowanie dostosowane do jego potrzeb. Powstała więc wątpliwość co do tego, czy podatnik wykonał, de facto, dwa odrębne świadczenia – dostawę typowego oprogramowania i usługę jego dostosowania do potrzeb klienta, czy też świadczenie podatnika miało charakter jednego świadczenia kompleksowego (złożonego).

W wyroku tym TSUE zawarł kilka uwag pozwalających na zidentyfikowanie usług złożonych. Trybunał wskazał mianowicie, że istotne jest założenie, z jakim należy podejść do analizy każdego takiego zdarzenia. Tym założeniem jest to, by – po pierwsze – każda czynność była zwykle uznawana za odrębną i niezależną (pkt 20 uzasadnienia), jednoczenie – po drugie – trzeba mieć na względzie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania systemu podatku VAT (pkt 20).

W celu określenia, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową należy – według TSUE – przede wszystkim poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie. W orzeczeniu tym TSUE wskazał na konieczność dokonania analizy charakteru transakcji także z punktu widzenia nabywcy. Bo przecież w omawianym przypadku to właśnie perspektywa nabywcy (dla którego wartość nabytego świadczenia jest tworzona przez fakt wejścia w posiadanie oprogramowania przystosowanego do jego indywidualnych potrzeb, a nie oprogramowania standardowego, które mogło być wręcz bezużyteczne – przystosowanie to zostało dokonane przez ten sam podmiot, który dokonał dostawy oprogramowania) była podstawą do ustalenia, jaki był rzeczywisty charakter świadczenia. Trybunał szczególnie wyraźnie w omawianym wyroku podkreśla fakt, że: „(...) nabycie przez klienta samego standardowego oprogramowania nie było w żaden sposób użyteczne”.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy należy stwierdzić, że skoro, jak wskazuje Wnioskodawca:

• wykonując projekt architektoniczno-budowlany, projekt wykonawczy, adaptację projektu typowego, lub przygotowując koncepcje architektoniczne, Wnioskodawca tworzy utwór w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
  

• za wykonywanie ww. kompleksowych projektów oraz/lub koncepcji architektonicznych Wnioskodawca otrzymuje honorarium, które obejmuje również pokrycie kosztów technicznego wykonania projektu,
  

• na podstawie umowy ustnej lub pisemnej Wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę autorskie prawa majątkowe do tych projektów i koncepcji,
  

• sporządzanie koncepcji architektonicznych może być przedmiotem odrębnej sprzedaży, może również stanowić pierwszy etap opracowania projektu architektoniczno-budowlanego, przy czym Wnioskodawca wskazuje, iż najczęściej występuje drugi wariant,
  

to świadczoną przez Wnioskodawcę usługę opracowania projektu architektoniczno-budowlanego, w skład której wchodzi koncepcja architektoniczna, w tym projekty instalacji wewnętrznych i zewnętrznych jako niezbędnych elementów kompleksowego projektu architektoniczno-budowlanego należy traktować jako jedno świadczenie złożone.

Należy ponownie wskazać, że z przywołanych wcześniej przepisów, a w szczególności art. 41 ust. 2 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy, wynika, że z 8% stawki podatku VAT korzystają usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Należy również wskazać, że w myśl art. 1 ust. 2 pkt 6 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

1. mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
2. stanowić przejaw działalności twórczej,
3. posiadać indywidualny charakter.
   
   

Mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne oraz opis sprawy należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca, w zakresie:

• wykonania projektów architektoniczno-budowlanych w tym projektów instalacji wewnętrznych i zewnętrznych jako niezbędnych elementów kompleksowego projektu architektoniczno-budowlanego,
  

• wykonania projektów wykonawczych, wykonania adaptacji projektów typowych, w tym opracowanie projektów zagospodarowania terenu, a także wykonania koncepcji architektonicznych,
  

występuje jako twórca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a przedmiotem sprzedaży są indywidualne projekty i koncepcja architektoniczna (będąca zarówno odrębną sprzedażą, jak i elementem całościowej umowy wykonania projektu architektoniczno-budowlanego) wraz z przeniesieniem na zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do tych projektów i koncepcji, za które Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w formie honorarium, to czynności te podlegają/będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy zarówno w zakresie objętym pytaniem nr 1, jak i nr 2, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w zakresie pytania nr 1 oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji – w zakresie pytania nr 1 i nr 2.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W szczególności zaznacza się, iż analiza przepisów ustawy z dnia 2 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny, czy Wnioskodawca faktycznie działa jako indywidualny twórca.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Podkreślenia wymaga, iż powołany przez Wnioskodawcę art. 146aa pkt 2 ustawy, nie istnieje w ustawie o podatku od towarów i usług. Wskazać należy, iż od dnia 1 stycznia 2019 r. obowiązuje przepis art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, który stanowi, że w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.