Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4015.125.2018.2.HS
z 10 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 7 listopada 2018 r. (data wpływu 14 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o podział majątku wspólnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o podział majątku wspólnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 27 lutego 2017 r., na skutek oddalenia przez Sąd Okręgowy apelacji pozwanego, uprawomocnił się wyrok Sądu Rejonowego z 2 września 2015 r. w przedmiocie ustanowienia między Wnioskodawczynią i Panem S. (byłym mężem) rozdzielności majątkowej z datą wsteczną, ustaloną na dzień 25 października 2014 r.

Następnie, 20 lipca 2017 r., na skutek wydania wyroku przez Sąd Apelacyjny uprawomocnił się wyrok Sądu Okręgowego z 28 października 2016 r., rozwiązujący przez rozwód małżeństwo Wnioskodawczyni oraz Pana S.

Obecnie pomiędzy Wnioskodawczynią a byłym mężem toczy się przed Sądem Rejonowym postępowanie o podział majątku wspólnego, nabytego w czasie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Mając na celu uchylenie stanu niepewności prawnej oraz polubowne zakończenie toczących się spraw, Wnioskodawczyni oraz jej były mąż planują zawarcie umowy ugody oraz podziału majątku wspólnego (dalej: Umowa).

W skład majątku wspólnego Wnioskodawczyni oraz jej byłego męża według stanu na dzień 25 października 2014 r. wchodziły m.in.:

• nieruchomości;
• akcje oraz udziały w spółkach;
• certyfikaty inwestycyjne;
• środki pieniężne, zgromadzone na rachunkach bankowych;
• ruchomości znajdujące się w posiadaniu Wnioskodawczyni oraz jej byłego męża na dzień 25 października 2014 r.
  
  

Na mocy Umowy, część aktywów wchodzących w skład majątku wspólnego zostanie bezwarunkowo przyznana odpowiednio Wnioskodawczyni oraz jej byłemu mężowi.

Pozostała część majątku wspólnego zostanie przyznana byłemu mężowi Wnioskodawczyni, pod warunkiem uiszczenia na rzecz Wnioskodawczyni dopłaty. Dopłata będzie najprawdopodobniej płatna w kilku transzach, niewykluczone jednak, że ww. dopłata będzie płatna jednorazowo.

W związku z dokonanym podziałem majątku wspólnego Pan S. przejmie wszystkie wspólne zobowiązania wobec banków i ewentualnych innych wierzycieli osobistych i rzeczowych. W przypadku braku wyrażenia przez danego wierzyciela zgody na przejęcie długu Umowa wywoła skutki opisane w art. 521 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1025) w zw. z art. 392 Kodeksu cywilnego.

Były mąż Wnioskodawczyni przejmie nadto wszelkie ewentualne zobowiązania cywilnoprawne i publicznoprawne (w tym podatkowe), które mogły powstać w odniesieniu do małżonków lub ich majątku wspólnego zarządzanego przez Pana S. z tytułu wszelkich czynności i transakcji podejmowanych przez Pana S. w odniesieniu do majątku wspólnego do dnia zawarcia Umowy.

Podział majątku dokonany na mocy Umowy będzie wyczerpywał wszelkie wzajemne roszczenia Wnioskodawczyni oraz jej byłego męża.

Umowa zostanie zawarta w formie aktu notarialnego.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy z tytułu zawarcia Umowy na Wnioskodawczyni spoczywał będzie obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawczyni, z tytułu zawarcia Umowy na Wnioskodawczyni nie będzie spoczywał obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 644 ze zm.) – podatkowi podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci (art. 1 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Ponadto, w myśl art. la ustawy o podatku od spadków i darowizn – przepisy o nieodpłatnym zniesieniu współwłasności stosuje się odpowiednio do nieodpłatnego:

1. nabycia własności rzeczy wspólnej (wspólnego prawa majątkowego) albo jej części przez niektórych dotychczasowych współwłaścicieli na dalszą współwłasność;
2. wyodrębnienia własności lokali na rzecz niektórych lub wszystkich współwłaścicieli.
   
   

Powyższe wyliczenie ma charakter enumeratywny, co oznacza, że zdarzenia w nim niewymienione nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. W tym kontekście należy podkreślić, że podział majątku wspólnego małżonków jest instytucją typową dla prawa rodzinnego i opiekuńczego, uregulowanego w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 682 ze zm.). Nie może być on zatem utożsamiany ze zniesieniem współwłasności wskazanym w art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Do podziału majątku wspólnego nie ma również zastosowania cytowany wyżej art. la pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W konsekwencji, z uwagi na niewymienienie podziału majątku wspólnego małżonków w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty tego podatku z tytułu zawarcia Umowy.

Na marginesie należy zaznaczyć, że opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega wyłącznie nieodpłatne zniesienie współwłasności, natomiast podział majątku dokonany na podstawie Umowy będzie miał charakter odpłatny – Wnioskodawczyni otrzyma bowiem od byłego męża tytułem dopłaty określoną sumę pieniężną. Tym samym, również z tego powodu na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych. Na poparcie swego stanowiska Wnioskodawczyni wskazuje interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

• z 7 lutego 2018 r. Znak: 0114-KDIP3-2.4015.75.2017.1.MZ, zgodnie z którą: „(...) skoro w przepisach ustawy o podatku od spadków i darowizn nie zostało wymienione nabycie w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków, jako podlegające podatkowi od spadków i darowizn, to oznacza, że nabycie tytułem podziału majątku wspólnego małżonków nie podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.”
• z 1 lutego 2016 r. Znak: IBPB-2-1/4515-165/15/MCZ, zgodnie z którą: „Zatem, skoro w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn jako podlegające podatkowi od spadków i darowizn nie zostało wymienione nabycie majątku tytułem podziału majątku wspólnego małżonków po ustaniu małżeństwa, to oznacza, że Wnioskodawca z tego tytułu nie jest zobowiązany do zapłaty podatku od spadków i darowizn jak również nie jest zobowiązany do zapłaty tego podatku z tytułu przekazania byłej żonie spłaty w kwocie 512.500,00 zł. Dodatkowo należy zauważyć, iż nawet, gdyby opisane nabycie nastąpiło na podstawie zniesienia współwłasności, to opodatkowanie podatkiem od spadków i darowizn następuje tylko w przypadku nieodpłatnego zniesienia współwłasności – a taka sytuacja w analizowanej sprawie nie występuje, Wnioskodawca przekaże bowiem na podstawie porozumienia określoną kwotę pieniężną.”
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest kwestia dotycząca podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o podział majątku wspólnego. Natomiast w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej – interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do przywołanego art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.